رواية ملاكي البرئ الفصل السادس 6 بقلم ايمان ياسر

 رواية ملاكي البرئ الفصل السادس 6 بقلم ايمان ياسر

رواية ملاكي البرئ الفصل السادس

سيف : يلا انزلى وصلنا ،، ملك ي ملللك .

ها ح حاضر ونزلت مع سيف ودخلوا القاعه وهى كل تفكيرها ف البنت دى ..

جت عليه غاده : الف مبروك ي دكتور سيف ..وبجمود لملك: مبروك ي ..ي عروسه .

ملك ومسكت ف ايده : الله يبارك فيكى ي حبيبتى عقبالك ..

سيف : نورتينا ، اتفضلى ..

وراحت قعدت على ترابيزه ، 

ملك : انت اللى عزمتها مش كدا .

سيف بابتسامه : اكيد انا .. مش صاحبتى .

ملك : والله ، أشبع بيها ..

 سيف بغمزه : مهو انتى موجوده ..

ابتسمت وبدأوا يرقصوا سوا وكانوا مبسوطين جدا ..

دخلت غاده التواليت طلعت حبوب مهدئه وخدت كذا واحده وبدأت تهدى ،، أهدى ي غاده أهدى ،، وغسلت وشها وحطيت ميكب ملفت شويه ، وظبطت شعرها وخرجت ..

وطول الفرح تبصلهم ،، ملك بغيظ : مش ملاحظ أنها غريبه شويه ..

سيف باستغراب :  هى مين 

ملك باستفزاز : ست باربى بتاع اوضه النوم ي دكتور 

سيف : هى باربى فعلا ،، خبطته ف صدره بايدها : اتلم 

سيف بجديه : احم قولتيلى غربيه ازاى يعنى مش فاهم ، 

ملك : يعنى طريقه لبسها ، الميكب وبتبص بنظرات مش مرتحالها كدا من اول مشوفتها ،، وبصتله كدا بابتسامه :  لا واى مركزه معاك اوى  ما شاء الله.. هو ف اى !! انتوا جايبنى هنا عشان تهزقوونى ولا اى !!؟

سيف بضحكه: ي بنت الهبله ،، ملك : ولااا !! 

سيف باندهاش :  ولا ، بقى أسمى ولا ع اخر الزمن ،، بدأنا نغلط علفكرا..

ملك : لا بقى هى بتبص ليه ،، ها ليه ، انت عزمتها عشان تحرق ف دمى ولا اى انت كمان ..

سيف ساكت وبيبصلها ،

 ملك مكمله كلامها : واما اقوم أجبها من شعرها بقى دلوقتى ، هى كدا هترتاح و و. انت متنحلى كدا ليه و  بتضحك ع اى بقول نكت انا بقول نكت انا دلوقتى !؟!

سيف : مدام بدأتى تغيرى ،، يمكن هتحبينى .. ي بركه دعاكى ياما ..

ملك : مين انا!! واغيرر ف جمله واحده ،، مستحيييييل  انى واى  ..

سيف بفخر وبيعدل بدلته كدا  : بتغيرى بتغيرى أنا عارف  .. 

ملك: طب بص قدامك بقى احسن،، 

سيف : اممم براحتك ابصلها احسن هى برده قموره،، بص لغاده وضحك ..

ابتسمت له ، ملك لفت وشه ناحيتها بسرعه ،، بص هنا ي حبيبى بدل مخلع عينك اللى فرحنلى بيهم دول  .. وبصتلها بغيظ..

اتكسفت من نظراته ،، ولا اقولك بص هناك تانى .. 

سيف : ي جماله وهو مكسوف كدا يوووختى ..

"*"**"

تانى يوم ف المستشفى :-

دخلت ملك وهى مبتسمه ،، صباح الخير ي مروه ..

مروه : صباح النور ،، الف مبروك ع الخطوبه تتهنوا ببعض دائما يا رب ...

ملك : الله يبارك فيكى ي حبيبتى ،، سيف موجود ؟

مروه : ايوه ، ملك لسه بتفتح الباب ، وقفتها مروه : بس مش لوحده ،، معاه دكتوره ..

ملك : اوك مافيش مشكله هستنى ،، وفتح الباب وخرج سيف و غاده وكانوا بيضحكوا !!

ملك : انتى ؟! بتعملى اى هنا تانى ..

غاده : يعنى اى بعمل اى ، هشتغل معاكوا هنا مهو أنا دكتوره برده ولا مش واخده بالك ..

ملك بغيظ : لا تنورى وماله .. سيف بابتسامه : جيتى امتى ؟

ملك ولسه بتبصلها من فوق لتحت ،، لسه واصله ي حبيبى  من شويه ، انا اصلا كنت دخلالك ..

سيف لأحظ أنها مركزه مع غاده : احمممم طب اى ، مش هتغيرى عشان الشغل .. وهى مش معاه ..

سيف : ملللك ،، ملك : ها؟!

روحى غيرى يلا .. 

ملك : روحنا . وسابتهم ومشيت ، البت دى مستفزه اوى اى ده ، قال جايه تشتغل معانا قال ..

سيف وسلم ع غاده : اهلا بيكى معانا من جديد .

غاده مبتسمه : متشكره .. وبصت لمروه : انتى ،، هاتيلى جدول بأسماء المرضى يبقى عندى ع المكتب  ..

مروه : حاضر ،، وف سرها لسه فيكى الطبع ده ي شيخه كنت ارتحت منك من زمان  ، اى اللى رجعك تااانى ..

سيف : اما ملك تيجى ابعتيهالى ..

مروه : أوامرك ي دكتور ..

"*"*"*"

خرجت ملك وهى بتلبس ف ساعتها ،، خبطت ف غاده ..

غاده : مش تفتحى وانتى ماشيه ..

ملك بعصبيه : انا برده ولا انتى؟! .

غاده بتعالى وتكبر : تعالى ورايا ..

ملك : وراكى ع فين لمؤاخذه .. 

غاده : أظن انا دكتوره  هنا وانتى ممرضه  مش كدا ،، يبقى تسمعى الكلام وتنفذيه وانتى ساكته  ..

ملك : انتى مجنونه ولا اى.. وبعدين اتكلمى بأسلوب احسن من كدا ،، وقربت عليها مش أسلوب واحده متعلمه ده ولا دكتوره خالص تؤتؤ.. هو معلموكيش ف الكليه ازاى تتعاملى مع الناس ..

غاده : اللى زى امثالك ميتعاملوش الا كدا ،، 

غاده : انتى مش دكتوره ، بالعكس انتى واحده مريضه وعاوزة تتعالجى ، مش فاهمه انا سيف مشغلك معانا ع اى .

غاده : انا كنت هنا قبلك ي حلوه ، وبعدين مسكت خلصه من شعرها وبميوعه كدا : وبعدين سيف بيعزنى ومش بيرفضلى طلب اصلا من زمان ...

ملك : اصلا ؟!   شوف ازاى ..

بس انا دلوقتى خطيبته وبكرا ابقى مراته. اصلك متعرفيش بيموت فيا ازاى ،، دا بيعشقنى  ..

غاده كان وسهل هينفجر من كتر  الغيظ وسابتها ومشيت..

ملك : حيوانه وقليله الذوق بجد ، واقفه تتغزل فيه قدامى كمان ، مافيش تربيه ولا ادب  ..

*"*"*" 

كان سيف قاعد ع مكتبه وماسك صوره ليه مع واحده ..

وبيعيط : وحشتينى اوى ..

دخلت ملك بعصبيه : انت..

خبى  الصوره بسرعه ف درج المكتب ومسح دموعه..

ملك وقربت منه : انت .. انت بتعيط ي سيف ؟؟!

سيف قام ولف ضهره وبعصبيه مش تستأذنى قبل متدخلى ..

ملك : مالك ي سيف ، كنت بتعيط !

لفلها وبنبره عاليه : وانا صغير عشان اعيط ولا اى..

ومسكها من أيدها جامد ' تانى مره تخبطى قبل متدخلى انتى فاهمه ..

ملك اترعبت من شكله اول مره يبقى ف الحاله دى : انا اسفه مكنش قصدى ، اوعدك مش هتتكرر وحبست دموعها وطلعت بسرعه ..

سيف بيحاول يهدى وبيرحع شعره لورا : اى الغباء اللى عملته ده .. وضرب ايده ف المكتب  ..

"***"

دخلت ملك الحمام وبدأت تعيط ،، هو اتعصب عليا اوى كدا ليه ،، انا عملت اى بس ..

وهى بتغسل وشها لقت البنت وراها ف انعكاس  المرايا ..

ملك صوتت وأغمى عليها من الصدمه ..

يتبع الفصل التالي:اضغط هنا

• الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة: "رواية ملاكي البرئ" اضغط على أسم الرواية