رواية قلب لايبالى شئ الفصل السابع بقلم ندا أحمد
رواية قلب لايبالى شئ الفصل السابع
ف احد الكافيهات :-
مازن:انت ليه بتعمل كده ليه مش عايز تريح نفسك ليه العذاب الى انت بتعمله ده
مالك:عايزنى اعمل ايه يعنى حط نفسك انت كده مكانى و شوف هتعمل ايه
مازن:اكيد مش هعمل الى بتعمله ده
مالك:ده احسن حل
،،،،،،،،،،،،،،،،
ف الصعيد
الجد: عليا بنتك متقدملها عريس يا فتحى انا شايفه زين قوى و كمان هيخدها و يسافروا السعوديه عشان شغله هناك و بيجوا ف الاجازات و هو مهندس و مرتاح بس ف علمك هو عايز يتجوز على طول عشان هيخدها و يسافر عشان شغله
فتحى:انا شايفه كويس يا ابوى هاخد رائيها و رائى امها طيب
الجد:ماشى يا ولدى
،،،،،،،،،،،،،،،
ف فيله الجارحى :-
زين:خير يا دكتور هى مالها
الدكتور :هى الظاهر مش بتاكل خالص و كمان ده واضح اوى من وزنها و كمان شكل كده حالتها النفسيه وحشه انا علقتلها محليل و ان شاء الله هتبقى كويسه و اهم حاجه تاكل كويس عشان هى جسمها ضعيف اوى
زين:شكرا يا دكتور
الدكتور :د واجبى عن اذنك
ف اوضه حور
زين:حمدالله على سلامتك ياحور
ياسين:سلمتك يا بطه الدكتور يقول علينا ايه مخبين الاكل يعنى يقولنا مش بتاكلوها
شمس:سلمتك ياقلبى ..محد يتصل بمالك
حور:الله يسلمكم انا كويسه الحمدالله ....لا لا لا لا لا لا متتصلوش بيه و محدش يعرفوا حاجه
شمس:ليه يا شمس ده جوزك
حور:هيقلك و انا مش عايزاه يقلك المحلول هيخلص قبل ميجى و انا هبقى كويسه و محدش يقولوا حاجه بعد اذنكم
ياسين:خلاص خلاص محدش هيقوله حاجه اهدى انتى بس
زين:طيب احنا هنسيبك ترتاحى و خليكى معاها يا شمس
حور:لا روحى انتى كمان يا شمس انا هنام
شمس :انتى متاكده
حور:اه
،،،،،،،،،،،،،،،
ف الصعيد ف اوضه عليا
نجلاء:ها يا بنتى موافقه ولا ايه ....انا شايفه ان هو كويس و ابوكى و جدك بيقوله شب محترم
عليا:خلاص يا ماما الى تشوفه
نجلاء :ماشى يا حببتى اروح اقول لابوكى انك موافقه بقى
،،،،،،،،،،،،،
ف الكافيه عند مالك و مازن
مازن:نانسى جت يا معلم
مالك:لا انا مش فايق ليها النهارده انا ماشى سلام
مازن:سلام
نانسى:ايه ده انت هتمشى يا مالك
مالك:معلشى يا نانسى تعبان سلام
،،،،،،،،،،
ف فيلة الجارحى
دخل مالك الاوضه
حور:ايه ده انت جيت بدريه ....شدت المحلول من ايدها و ايدها بقت عماله تجيب دم و بتخبى المحلول و دموعها نزلها من الخوف ليزعقلها
مالك بخضه وصدمه:ايه ده ايده انتى ايده بتجيب دم كده ليه و ايه المحلول الى انتى مسكاه ده
حور برعشه ف صوتها و حطت ايدها على الكالونه تحبس الدم :مفيش حاجه ثوانى و هنظف ده انا اسفه و بتترعش
مالك قرب عليها :بس بس اهدى انتى معلقه محليل ليه فيكى ايه ....استنى الاول نوقف الدم ده و راح مرجع لها المحلول تانى ف ايدها
حور بعياط وخوف منه :واللهى انا محستش بحاجه اخر حاجه فكراها انى جيت من الجامعه و قولت هنام فوقت لقتهم حطين المحليل دى ف ايدى و زادت عياط اكتر و اللهى قولتلهم يشيلوها زين مرضيش انا اسفه و اللهى بكونت اقصد انى اتعب بص انا هشيلها اهو و هى عماله تزيد ف العياط
مالك راح خدها ف حضنه و فضل يطبطب عليها :بس اهدى مش هعملك حاجه بس متخافيش بس بس حقك عليا انا اسف ...ارتاحى و انا هروح اشوف الدكتور قال ايه لزين
ف اوضه زين و شمس
زين :شمس تعالى بقى انتى وحشتينى و انا مش قادر استحمل بالى انتى لبساه ده كمان احنا هنفضل نجرى ورا بعض كده كتير ....تعاااالى مسكتك و وقها على السرير و هو فوقها
شمس:انت بتخم على فكره و انا مخصماك
زين:مخصمااك ..د انا هصلحك حالنا حتى بص و فضل يبوصها من كل حته ف وشها
فجئ الباب خبط
زين:د مين ابن الرخمه ده كمان
شمس بتضحك :روح شوف مين
زين راح فتح
زين:خير يا مالك عايز ايه
مالك :تعالا عايزك تحت
نزلوا تحت
مالك :هو الدكتور قالك حور اغمى عليها ليه
زين:بتسال ليه مش انت قولت هى متهمكش بتسال ليه بقى روح لنانسى يامالك هى دى الى شبهك
مالك :ف ايه يازين مالك متتكلم عدل
زين:اتكلم عدل اه ....انت ترضا انى اعمل ف شمس الى بتعمله ف حور
مالك سكت
زين بزعيق:سكت يعنى عارف ليه عشان سعتها انت مكونتش هتخليها على زمتو ثانيه واحده لما تعرف ان هى شافتنى قاعد و على رجلى واحده وسخا و بابوسها و اقولها دى بنت عمى و لما هى تمسكها تهزها متقولها غير خلاص يا نانسى مش تقوم و تديها بالقلم و ترض كرامت مراتك لا دوست انت كمان معاها و لما تعرف ان انا بخلى واحد تانى هو الى يعملها كل حاجه تخصها و انا مش هاين عليا اعملها اى حاجه ولا انى بنيما كل يوم معيطا ولا لما نزلت هى وشمس يشتروا هدوم وانت كونت عارف ان هما نزلين مهنش على جنابك تديها فلوس مرضيتش تجيب اى حاجه د حتى شمس قالتلها تعالى ناكل قالتلها معدتى تعبانى ولا ان هى تتعايل علينا عشان مش عايزاك تعرف ان هى تعبت و الدكتور قال حاله نفسيه مع قلت اقل اكل و لما شمس سالتها ليه قالتلها عشان ميقلقش عليا هبله فكرينا مش عرفين جوزها المحروس من يوم الدخله و هو عامل فيها ايه
انا متاكد ان هى مدخلتش كليه طب زى م كان نفسها عشان حاجه بسببك يا مالك و دى بتقولك يا ابيه انت متكرمتش حتى و قولتلها انا جوزك قوليلى مالك بس ياشيخ د لو حتى مش بتحبها و ان انت مغصوب عليها هى كمان مغصوبه عليك على فكره على مختارتكش حتى راعى ان هى عيله دى عندها ١٨ سنه ياشيخ اجبر خاطرها بكلمه حتى لو مش من قلبك اسال عليها حتى قولها نبقى صحاب راعى ان هى ف الاول و الاخر بنت عمك راعى ان هى من حقها تفرح زى بقيت البنات ياشيخ حسبىالله و نعمل وكيل فيك و على فكره انت لو فاكر ان هى عشان ابوها ميت ملهاش حد يقفلك لا يا مالك انا الى هقفلك
فجئ سمهوا حاجه بتتهبد على الارض
يتبع الفصل الثامن اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية قلب لايبالى شئ " اضغط على اسم الرواية