رواية ملاكي البرئ الفصل السابع 7 بقلم ايمان ياسر

   رواية ملاكي البرئ الفصل السابع 7 بقلم ايمان ياسر

رواية ملاكي البرئ الفصل السابع

خرج سيف من مكتبه : مشوفتيش ملك ..

مروه : ايوه حضرتك هى كانت طالعه بتعيط ، وراحت ع الحمام باين كدا ،، هو حصل حاجه؟!..

سيف بغضب : خليكى ف شغلك وانتى ساكته ..

مروه : احم اسفه .. 

سيف وبدأ ينادى عليها ،، ملك ، انتى جوه انا اسف  انى اتعصبت عليكى ، ملك ردى عليا وفتح الباب براحه لقاها واقعه ع الأرض ..

 بخضه وراح شالها : ملك ردى عليا وخدها ع مكتبه .. هاتى عصير ي مروه بسرعه ..

حطها ع الشازلونج وبدأ يفوق فيها  ،، ملك فوقى وحط ع وشها ميه ، بدأت تفوق وماسكه ايده .. 

سيف : انتى كويسه ،، هى بصوت فيه تعب .. ااه كويسه ..وسابت ايده و بصت الناحيه التانيه مسكها أيدها بسرعه  : ملك انا اسف بجد ان كلمتك بالطريقه دى سامحينى اوعدك مش هعمل كدا تانى .. كانت سمعاه ودموعها نازله  ..

ملك : انا كنت بس عاوزة اطمن عليك مش اكتر ..

مسك أيدها وباسها : وانا مقدرش ع زعلك ومسح دموعها متزعليش منى بقى ..

ابتسمت : لا خلاص مش زعلانه .. وحضنها ،

، ملك: يعنى مش هتزعلى تانى .. سيف : تؤتؤ مش هيحصل ..

احم احمممم ،، بعدت عنه بسرعه ..

مروه : العصير ي دكتور ،، سيف باحراج : حطيه عندك .. وخرجت. .

ملك بكسوف : ينفع كدا هتقول عنى اى دلوقتى ..

سيف : محدش يقدر يجيب سيرتك ف حاجه .. انتى ملكى ..

 قوليلى بقى حصل اى ..

ملك خدت نفس وبدأت تتكلم : هتصدقى لو قولتلك ..

سيف : جربى وهتشوفى ..

ملك : بص ي سيف انا من اول يوم جيت فيه هنا وفيه حاجه مش طبيعيه ،، فاكر الاوضه اللى منعتنى أن اطلع فوق بسببها ..

سيف بتركيز : ايوا ..

ملك : اصل بصراحه انا طلعت تانى وكملت بسرعه بس والله عشان هى كانت طالعه قدامى بس عرفت انها انتحرت ،، سيف اى الحكايه أنت دكتور هنا واكيد فاهم ، انا بس عاوزة افهم هى ليه بتظهرلى انا ، حاسه ان ف رساله عاوزة توصلهالى بس اى هى معرفش ، هى محاولتش تأذينى خالص بالعكس ..

سيف قام بهدوء واداها ظهره : مش انتى بس ي ملك 

ملك : يعنى اى ؟!!

سيف : زى مبقولك  كدا ، مش لوحدك انا كمان بشوفها ..

ملك بصدمه : انت بتتكلم بجد ،، يعنى انا مش بهلوس وكلامى صح ...

وقرب ع مكتبه وطلع صوره ليه هو وهى .. بصى كدا ..

ملك شهقت بخضه : سيف .. ه هى هى دى ..

سيف بدموع وبألم : دى .. اختى ..

ملك : نعم !!؟ اختك ازاى .. وازاى مقولتلش قبل كدا ..

طب اى وصلها لكدا ..

سيف بدموع :  كانت هتبقى اجمل عروسه بس .. وسكت شويه .

ملك : بس اى ي سيف كمل ..

الباب خبط ودخلت مروه ،، دكتور مصطفى برا ي دكتور ..

سيف : طب دخليه ..

ملك : خلاص أهدى ي حبيبى ونشوف الموضوع ده بعدين ..

"*"* 

عند غاده قاعده ف مكتبها وبتفتكر الماضى..

فلاش باك :-

ف كافتيريا الجامعه ،،  انسه غاده لو سمحتى ممكن كلمه ..

مين حضرتك ،، اسف معرفتكيش بنفسى انا اشرف زميل معاكى هنا ف الكليه ..

غاده : خير عاوزانى ف اى ...

اشرف : طب ممكن نقعد نتكلم شويه ..

غاده : معنديش وقت عن اذنك ومسك أيدها استنى بس .. اسف والله مش قصدى ..

غاده : نعم ف اى قول دلوقتى وخلصنى ..

اشرف : بصراحه انا معجب بيكى وبحبك وكنت عاوز اتقدملك ..

غاده بصتله من فوق لتحت وسابته ومشيت .. 

اشوف : ي كسفتك ي حازم ، بس وماله نجرب تانى ..

اتنهدت وفتحت علبه المهدئات وخدت حبيتين .

"**"

صفاء : اى ي كريمه مش ناويه تيجى عندنا بقى ولا اى ..

كريمه : ي ستى حاضر والله هنيجى ع اخر الاسبوع هقول لملك ع مشوف الاجازه بتاعتها..

صفاء : يا ريت لاحسن وحشتنى موت ،، وكمان حسن نازل اجازه وكل شويه يسألنى عنها .

كريمه بضحكه: طول عمر سرهم مع بعض ،، حاضر ي حبيبتى ان شاء الله هنيجى .. اشوفك ع خير سلام.

"*"

عدى اليوم وجه وقت أنهم يروحوا ،، كانت مروه مشيت وملك لسه بتدخل عند سيف سمعته بيتكلم مع غاده : كفايا ي غاده  لو سمحتى ، مش كفايا اللى حصل زمان ..

غاده : بس انا مش قادره انسى ، انا لسه ب..

سيف : ارجوكى متكمليش انا دلوقتى خاطب وبحب ملك ومبحبش غيرها ، يا ريت تتقبلى ده ، ولو عشان رجعتك الشغل فعشان انتى دكتوره متفوقه ف شغلك وطول عمرى بعتبرك زى ساره وصديقه مش اكتر .. يا ريت تفهمى ده مش عاوز صدقتنا تنتهى ..

غاده بحزن : اللى تشوفه ي سيف ..

سيف: متزعليش من طريقتى معاكى ، مسكت ايده ولا يهمك انا فاهمه وقربت وحضنته .. 

ودخلت ملك وشافتهم والدموع ف عينها ..

سيف : ملك .. متفهميش غلط احنا بس ...

غاده بمكر : ملك ! ،، وبصت ف الارض .

ملك : انا خلصت شغلى انا ماشيه   ، واظن اجازتى بكرا ، enjoy بقى .

سيف : افهمينى .. ملك بغضب مكتوم : سيب ايدى ي سيف..

سيف : هحكيلك كل حاجه بس لما تهدى ..

ملك : إن شاء الله ، عن اذنك ي انسه غاده  وعملت باى باى ..

غاده بابتسامه نصر : اتفضلى .. 

واتكلمت بعد ملك مخرجت ، انا اسفه ي سيف اكيد فهمت غلط .بحزن مصتنع.

سيف : روحى دلوقتى ي غاده ،،  

ونزل ورا ملك ،، استنى رايحه فين .

ملك : بشوف تاكسى ،، لا هتركبى معايا الدنيا ليل .

ملك : لا متخافش بعرف احمى نفسى كويس ، اتفضل انت ..

سيف : مللللك ،  أركبى.

ملك بتحدى : قولت لا .. تاكس ووقفته وركبت ..

سيف ركب عربيته وفضل وراها لحد موصلت وطلعت بيتها ..

كريمه : انتى جيتى ي ملك ..

ملك : ايوه ي ماما ، خالتك كلمتنى النهارده وبتقول حسن نازل بكرا لازم نكون هناك ..

اترمت ف حضنها : طب كويس انا عاوز اشوفه وحشنى اوى ..

كريمه : مالك ي ملك ، سيف زعلك ف حاجه ..

ملك : مافيش ي ماما مافيش ودخلت أوضتها ..

طلعت كريمه تليفونها واتصلت ع سيف،، 

سيف : ازي حضرتك ي طنط ،،  كريمه : معلش ي بنى بكلمك دلوقتى هى ملك مالها ..

سيف بحرج : مافيش ،، تلاقى بس ضغط الشغل .. خليها تستريح بكرا وانا هكلمها ..

كريمه : ماشى ي حبيبى ع العموم احنا رايحين عند خالتها .. اصل ابن اختى جاى من السفر ..

سيف : يوصل بالسلامه إن شاء الله.. 

كريمه : خلى بالك من نفسك ي حبيبى ، يلا سلام عليكم..

وقفل معاها .. 

"*"*" 

تانى يوم ف المطار كانوا ف انتظار حسن ..

ملك من بعيد : اهو وصل ي خالتوا وشاورتله ..

حسن : ي بنت اللذينه  احلوينا وبقينا مزز وصفر .

ملك مسكته من خدوده :  طول عمرك كدا مش هتبطل بقى ،، انما اى يولا الشياكه دى ..

حسن بتكبر : من صغرى ي بنتى .. مش كنتوا تجوزيهالى ي جماعه بدل الذل ده ..

كريمه بتضربه ف ايده : عيب ي ولد .. انتوا راضعين ع بعض  امك السبب ..

حسن بغيظ : حبكت يعنى ي ست صفاء تحرمينى من القمر ده ..

صفاء : وحشتنى ي ولد تعالى ف حضنى تعالى ..

حسن : امى ي جماعه .. وخدوا منه الشنط وكملوا طريقهم ..

حسن : مبروك ع الخطوبه معرفتش اجى ، بس متعوضه ف الليله الكبيره .

ملك : فيه كلام كتتتييشر اوى محتاجين نتكلمه ، فين ليالى زمان وضحك زمان ،، فيننك ي بنى  من زمااااان..

حسن بابتسامه : والله ليكى وحشه ي بنت خالتى ..

"*"*"

ودخلوا البيت وقعدوا يتكلموا شويه ع الأكل ميجهز ..

حسن : شايف ف عنيكى حزن اشجينى. ...حصل اى

ملك : انت لسه بتكشفنى زى زمان .. عادى عادى مافيش ..

حسن : والله لتقولى عيب عليكى يلا سامعك كلى اذان صاغية ..

ملك : شويه ضغوطات من الشغل مش اكتر ..

حسن: طب عينى ف عينك كدا .. وخطيبك عامل معاكى اى ..

ملك بنرفزه : متجبش سيرته ،، 

حسن : انا قولت هو السبب عمل اى الحيوان وانا اجيلك حقك ..

ملك : متقولش عليه حيوان .. 

حسن بيقلدها : والكرامه يااا 

الجرس رن ،، كريمه : خليكى انا هفتح ..

حسن مسك أيدها : هاا متقولى بقى ..

ملك بابتسامه : يوووه حاضر ..

مجيب اتنين لمون بالمره عشان الحبيبه ،  ولا اجيب قرون .. صدقى فكره لا واى هتبقى لايقه ع القعده الحلوه دى .

ملك بصدمه : انت دخلت ازاى !!!

حسن باستغراب : : هو مين ده !

قرب سيف عليهم وحط الورد ع جمب ،، لا متشغلش ف بالك انا خطيبها وضربه بالبوكس ..

يتبع الفصل التالي:اضغط هنا

• الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة: "رواية ملاكي البرئ" اضغط على أسم الرواية