رواية عشق الأدهم الفصل السابع والثامن 7، 8 بقلم سهير احمد
رواية عشق الأدهم الفصل السابع والثامن
عدت الأيام وكل حاجه اتحلت وعشق قدمت فى المدرسه
ملك : ماما احنا رايحين نحجز الدروس ماشى
أمينه: تيجوا قبل العشاء علشان خالتك جايه ماشى
وخدوا الفلوس من عندك
ملك : ماشى سلام
نزلوا على السلم ومشوا عادى
ملك : بصى ياستى بقى احنا هنروح الدروس اللى احنا مشتركين فيها الأول وبعد كده نبقى نشوف اشطا
عشق : اشطا يا صاحبى
ملك : يلا يا زميل
راحوا وحجزوا كل حاجه وراحوا قعدوا عند كافيتريا
عشق : آه يا نا ياما احنا كان مالنا ومال الثانوى ماكنا خلصنا اعدادى واتجوزنا وخلاص
ملك : على رأيك احنا مش وش تعليم
عشق : ولا وش جواز وحياتك
ملك : بصى من الأخر كده على رأى أمى احنا مش فالحين فى حاجه
عشق يتقلد أمينه : بنات آخر زمن هتتجوزا تنيلوا ايه بالجواز
ملك : طيب يلا يا أختى بدل مانموت لو اتأخرنا
فى البيت
الظبابيط العسل راجعين من الشغل
أدهم : السلام عليكم ياماما
أمينه : وعليكم السلام يا حبيب ماما
محمد : بس ياحبيبتى أتلمى راعى أنى واقف
آدم : أنا أعرف ايه اللى خلاك تتجاوزها ما الستات ماليه البلد
عمر : أنا أعرف مثلا سعاد اللى تحتنا قمر فى نفسها كده مش لقيت الا أمينه
محمد : ايش فهمك يلا أنت وهو أنه العشق ياسادة واوعوا بقى ده أنتم عيال تخنق
أدهم : أمال البنات فين
أمينه : نزلوا يحجزوا الدروس
أدهم : بغضب لوحدهم
أمينه : فى ايه يا أدهم هما مش صغيرين
أدهم : مش قصدى هما ميعرفوش حاجه
أمينه بخبث : لأ ما تقلقش ملك معاها مسابتهاش
أدهم : قصدك ايه يا....
ملك : السلام عليكم
الكل : وعليكم السلام
آدم : مابدرى ياستى هانم أننى وهى مش فى احترام ولا ايه
عشق : لأ مافيش احترام
عمر : قصف جبهة فى المنتصف
آدم : تصدق أننى عيله رخمه
أدهم : مين دى اللى رخمه يلا
آدم بدلع : أخص عليك يا أدهم بتزعقلى علشانها مكانش العشم
أدهم : عم عشم مات وعزاه كان امبارح يلا
محمد بصرامه : خلصنا بقى البنات تغير وتروح تساعد أمينه
والولاد يصلوا وييجوا يلا
الكل نفذ اللى هو قاله الباب خبط وأمينه فتحت لأختها
عمر : نجيب المأذون ولا لسه
أدهم : ماتظبط كده يبنى
عمر : قول لخالتك اللى تظبط ماهى مبتجيش هنا إلا لما تبقى عايزة توقعكوا فى ولادها للجواز
أمينه : منورة ياحبيبتى اتفضلى
الخاله : منور بصحابه.ياحبيبتى
أمينه : عامله ايه
( نسيب الستات الرغايه دى شويه )
عند عشق
طيب أناهطلع أقعد معاهم بأى حق واحده قريباتها وجايه أنا مالى أفضل حاجه أفضل هنا لحد أما هى تمشى
ملك : يلا ياقمر علشان ناكل
عشق : لأ ياملك أنا مش جعانه وبعدين أنا تعبانه وعايزة أنام
ملك : مالك بس ياحبيبتى ايه اللى حصل
عشق : مفيش بس تعبانه
ملك فهمت أنها محروجه تتطلع
ملك : خلاص هسيبك براحتك
برة
ملك : مش راضيه نيجى
أدهم : طيب ماشى
عشق افتحى الباب
أدهم : ممكن أعرف مجيتيش تتعشى ليه
عشق : مش جعانه والله
أدهم : مش جعانه ولا مش عايزة تطلعى
عشق :الاتنين والافضل روح لهم علشان تأكلوا
قرب لها بغضب عشق دقيقه وتكون قاعده على السفرة وفى ايدك معلقه يلا
عشق : مينفعش شوكه هههه
أدهم : تخلصى يلا
عشق : حاضر
أمينه : تعالى ياعشق سلمى على اختى
عشق : أزاى حضرتك يا طنط
الخاله باستغراب : الله يسلمك ياحبيبتى
أمينه : يلا يابنات قوموا جهزوا السفرة
الخاله : مين دى يا أمينه
أمينه : دى عشق بنت صاحب محمد وانتى بالضبط
يلا ياجماعه السفرة جهزت
الكل راح ياكل
الخاله : بهمس لكن الكل سمع أننى هتفضلى فتحه بيتك ملجأ كده الأول كان عمر أبن سلفك ودلوقتى بنت صاحبه
سمعها الكل
عمر وعشق : الحمد لله وقاموا
عمر : أنا طالع تصبحوا على خير
عشق : أنا كمان داخله انام تصبحوا على خير
محمد بعصبيه : اتزفتوا اقعدوا خلصوا طفح
وأنت أظن أنك قاعده بتأكلى فى نفس الملجأ اللى بتتكلم عنه
الخاله باحراج : مش قصدى والله
محمد بصراحه : ولا قصدك كلى واسكتى
أدهم بص على عشق اللى حابسه دموعها وخبطها بالراحه بالمعلقه بمعنى
كملى أكلك واسكتى
بالفعل كملوا أكلهم وقعدت معاهم شويه وطبعا القعده مخليتش من تلميحات الخاله بكلام يجرح ومشت
محمد بعصبيه: عاجبك اللى أختك عملته ده كان ايه لازمته يعنى
أمينه : متعصبش نفسك والنبى يامحمد علشان صحتك
محمد : أختك دى ماجيش لعشر سنين قدام أننى سامعه
أمينه بضحك : حاضر خلاص بقى متزعلش علشان خاطرى
محمد : هانى بوسه وأنا أصالحك
أمينه : أقسم بالله أنا غلطانه اتفلق
الكل نام بحزن من اللى حصل فى العزومه
مرت الأيام وبدأت الدراسه والكل مشغول
عمر كادل يوم عشق ليزيد لملك أكتر
أدهم خلاص اتجنن من اللى بقى بيحصله من وجود عشق
الكل فاهم وبيغيظوه وده بيعصبه بيفضل عصبى وتقريبا مش بيهزر غير معاها هى
عشق : أنا بجد زهقت من الفيزياء مش فاهمه فيها حاجه
عمر : تعالى أشرحهالك
عشق : ياشيخ اتلهى أنت لو كنت فالح مكنتش دخلت شرطه
ملك : لأ اسكوزمى بقى سيرين ده هيشرحلى تاريخ صح مورى
عمر بحب : صح يا روح مورى
آدم : تعالى ياعشق وأنا أشرحلك
عشق : عاميه استندت على عاركه
آدم : طيب أنا غلطان
أدهم بغيظ : بس تعالى وأنا أشرحلك واخلصى
عشق بخوف : لأ مالوش لازمه
أدهم : تعالى بقى
بتمر الأيام مابين الخناق والضحك وابتدت الامتحانات
أدهم : بصوا أنا عارف أنا الجو بتاعكزا ده لو واحده فيكم فكرت تتلفت لحد وهى بتحل متعرفوش أنا هعمل ايه مفهوم
البنات بتوتر : مفهوم
وماتقلقوش الامتحان هييجى سهل إن شاء الله أنتم بس أقرأوا شويه أذكار قبل الامتحان ماشى
تمام
راحوا الامتحانات بتاعتهم وكل واحده دخلت امتحانها
فى البيت
الكل قاعد خايف منهم
أمينه : عملتم ايه
الحمد لله عقبال الباقى البنات طيب الحمد لله ادخلوا اذكروا يلا
الامتحانات خلصت بعدها بشهر
البنات والشباب قاعدين فى كافيه ومستنيين آدم
آدم : عندى ليموا حته خبر انما ايه بمليون جنيه
أدهم : ياما جاب الغراب لأمه ارغى يا أخويا
آدم : رغم انك بتعريف بس ماشى النتيجه بانت
البنات كانوا بيشربوا قعدوا يكحوا وبصوت لبعض بصدمه : ايييييه
يتبع الفصل التالي:اضغط هنا
- الفهرس يحتوي علي جميع فصول الرواية كاملة: "رواية عشق الأدهم" اضغط على أسم الرواية