Ads by Google X

رواية رسالة الي زوجي العزيز الفصل الحادي عشر 11 بقلم نبض القلب

الصفحة الرئيسية

   رواية رسالة الي زوجي العزيز الفصل الحادي عشر بقلم نبض القلب


رواية رسالة الي زوجي العزيز الفصل الحادي عشر

السيده : انتى راحه فين
فريده : هنزل من القطار
السيده : هتنزلى ازى القطار بيتحرك
فريده....بخوف  : طب انا اعمل اى الوقتى
السيده : اقعدى يابنتى ..... اول محطه انزلى .....وتصلي بيه ......وهو يجى ياخدك
لم تجد فريده حل ...الا انها تظل فى القطار ...خلال طريق وهى حزينه ....ودموع في عينها ...فهى لم تشعر بهذا الشعور من قبل فهو دائما معها ....فجاه هو اختفى ...وسيطر عليها خوفها من البعد والفراق 
القطار اتحرك....وصل القطار الى المحطه الاول ....السيده نزلت من القطار 
السيده : يلا يابنتى انزلى هنا
نهضت فريده من مكانها قبل نزولها من القطار ....وجدت من يمسك ذراعها
مرتضى : راحه فين
فريده ..بفرحه ولهفه : .......مرتضى ....كنت فى القطار ...ثم تابعت حديثها : حرام عليك اللى عملتو ده .....انا خوفت اوى 
مرتضى : كنت بعملك اختبار ...بعودك ياجميل على سفر لوحدك.....انتى كبرتى خلاص .....ودخلت كليه.......هيكون معاكى زمايلك البنات ....مش هتكونى لوحدك
فريده : حاضر ........بس خليك واقف على طول  عند محطه عشان تاخدنى لما ارجع 
مرتضى...ابتسامه  : حاضر يادكتوره
مره الوقت ....ومرتضى بيكلم فريده ويشرح لها الطريق وكيف تصل الى الجامعه ... الموصلات التى تركبها
وبعد ذلك ...خرج مرتضى وفريده من القطار ومن محطه ....متوجهين الى احدى المحلات
اثناء الطريق
كلما يشاهد مرتضى شاب متوجه ناحيه فريده... يجذبها  الناحيه الاخرى .....
فريده : اقف بقا
مرتضى : اى فى حاجه
فريده : اى يامرتضى... كل شويه تحركنى شويه امشى  ناحيه اليمين ...وشويه امشى ناحيه الشمال
مرتضى : مفيش... خايف لحد يخبط فيكى ...انتبه ثم تابع حديثه : ...انتى قولتى مرتضى من غير ابيه
فريده : ايوه .......انت قولت واحنا فى القطار انتى كبرتى خلاص...ودخلتى الكليه ......يعنى كلمه ابيه دى لصغيرين
مرتضى : مش بتتحسب كده ......بتتحسب بفرق السن .......انا اكبر منك 12 سنه
فريده : اى يعنى ......كمان انت شكلك صغير اوى .......لوله انى عارفك وعارفه سنك ....كنت هقولك انك بتكذب عليه
مرتضى : مجامله منك
فريده : بقولك الحقيقه ...تصدق ..متصدقش....... ....انت حر 
مرتضى.....بفرحه.... وزاد خفقان قلبه  : كل مدى وانتى بتقربينى من حلمي
فريده : انا عاوزه اعرف حلمك ده اى .......قولتلى  حلمى انى اشوفك دكتوره...ودخلت كليه طب 
مرتضى : قولتلك ليا  حلم تانى
فريده : اى هو
مرتضى : هتعرفى فى الوقت مناسب .....
فريده :..بكره اعرف انت مخبي عليه اى
مرتضى......ابتسامه  : بطلى غلابه بقا... ويالا عشان نشترى اللى انتى عاوزه 
فريده.....تكز على اسنانه  : حاضر
فى احدى المحلات
فريده تحاول اخذ شنطه توجد على رف ولكن على  مستوى اعلى من طولها ........فى ذلك الوقت مرتضى كان يتحدث مع مراد على التليفون
شاب داخل المحل كان منتبه للفريده ......فتقدم نحوها
شاب : عاوزه اى شنطه
فريده ...وهى تشاور بايدها على الشنطه : نبتى دى
شاب : تعرفى ذوقك حلو
فريده ...بحده : شكرا
فريده ...تلتفت يميا ويسارا باحثه بعينها على مرتضى
شاب : فى حد معاكى
فريده ....بنرفزه : ايوه .....جوزى
شاب : يابختو
فريده وهى تحاول ان تمشى .......وهو يمنعها بتحركه امامها
عند مرتضى
مراد : ايوه ياعم انت فين
مرتضى : بقولك فى زحمه فى المحل..... مش سامع صوتك
مراد : اطلع فى مكان...عشان  تسمعنى
تحرك مرتضى بعيدا عن فريده
مرتضى : كده سامعنى
مراد : ايوه ......
مرتضى : كنت بتقول اى
مراد : بقولك خليك عندك واحنا هنجى انا ومنال......... هى كمان عاوزه تشترى شويه حاجات ...
مرتضى : حاضر
قفل مرتضى الاتصال ....فجاه جريت عليه فريده... تحضنه وتمسك يده
مرتضى ...بخوف : اى مالك
فريده ...تلتقط انفاسها : مافيش
مرتضى ...بحد : بقولك مالك...... حد عملك حاجه
فريده : مفيش... انا اللى خوفت مره واحده لما مشيت من قدامى
فريده فضلت عدم اخباره......خوفا عليه من الخناق مع الشاب ....وهى تعرف تمام عصبيه مرتضى.. وانه مندفع ومتهور .....وغيرته الصعبه عليها
مرتضى : طيب ...جبتى اللى انتى عاوزه
فريده : لا ......نروح محل تانى
مرتضى : حاضر
ذهبت فريده مع مرتضى و دخلت  محل اخرى
مرتضى ...ابتسامه : اتفضلى شوفى اللى انتى عاوزه
فريده : طيب.... بس خليك هنا ماتبعدتش عنى
مرتضى ...يضحك : طيب.... مش همشى
دخلت فريده بروفة المحل ....بعدها بفتره خرجت
فريده ...بلهفه : مرتضى فين
عامله داخل المحل : مرتضى مين حاضرتك
منال وهى تضع يدها على كتف فريده : فريده
فريده : منال .......ثم تابعت بلهفه وخوف : مرتضى كان هنا ....هو راح فين
منال : خد مراد وطلعو .....قالو نستنى  هنا فى المحل
فى المحل الاول اللى كانت فيه فريده......... (صاحب المحل ....صاحب مراد )
صاحب المحل : اهلا يامراد
مراد : ده مرتضى صاحبى واخويا
صاحب المحل..وهو ينظر الى مرتضى  : حاضرتك كنت هنا من شويه... وكان معك حد صح
مرتضى : ايوه .... مراتى كانت هنا من شويه .....ثم تابع حديثه وهو يشاور بيده : كانت فى المكان ده جمب الشنط ......كنت عاوز اشوف الكاميرات موجوده هناك
صاحب المحل....بقلق  : سرق منها حاجه
مرتضى ...بقلق : مش عارف .......بس هى طلعت خايفه
صاحب المحل : طب اتفضلو ....اتفضل يامراد
بعد متابعه الكاميرات
مرتضى ...بغضب وعصبيه : مين ده اللى كان بيضايق فيها
مراد ....بقلق : اهدى يامرتضى
صاحب المحل...بتردد  : هو بيشتغل عندى ........انا اللى هشوف شغلى معه
مرتضى ....بنرفزه : انا مش همشى من هنا ....اللى معلمه الادب
مراد ..بخوف وقلق : خلاص يامرتضى
فجاه دخل الشاب اللى كان بيضايق فريده ..........مرتضى عرفه لان وجه  ظهر فى الكامير
اتسعت اعين مرتضى يتطاير الشر منها.........ثم  نهض من مكانه بانفعال ثم قال له  بغضب : انت بقا اللى كنت بتضايق مراتى ...
ثم توجه اليه بسرعه كور يده  ليلكمه....مرات متتاليه
مراد ....وهو يمسك ذراع مرتضى  بقوى...ويحاول دفعه بعيد  : خلاص يامرتضى .....الولد هيموت فى ايدك


يتبع الفصل الثاني عشر اضغط هنا
google-playkhamsatmostaqltradent