رواية حب حادق الفصل الحادي عشر بقلم نسمه مالك
رواية حب حادق الفصل الحادي عشر
ناديه:سلام عليكو ازيك ياسهى يابنتى.
سهى:الحمد لله ياخالتى انتى عامله ايه.
ناديه:نحمدو على كل حال يابنتى.ادينى ندى ياسهى مبتردش على تليفونها ليه البت دى.
سهى:دا انا روحت ياخالتى من شويه وقبل ماانزل من عندها كان جوزها جه من السفر فسبتها بقى ومشيت على طول.
ناديه:صحيح يابنتى يعنى جوزها جه الحمد لله طيب هى كويسه يعنى ياسهى قلبى واكلنى عليها يابنتى.
سهى:هى بصراحه ياخالتى دبلانه كده وبدوخ كتير ومبتاكلش على الله جوزها يعرف يأكلها هو.
ناديه:طيب من ساعه ما كلمتنى وقالتلى انا روحت ومعايا سهى مكلمتنيش تانى خالص ولا حتى بترد عليا.
سهى:مع انا بقولك يا خالتى جوزها جه ههههه الله بقى ياخالتى هتلقيها مشغوله معاه هههههه ربنا يهدى سرها يارب.
ناديه:يارب يابنتى وعقبال ماتروحى بيت جوزك انتى كمان ويرزقك بأبن الحلال اللى يريح قلبك يله تصبحى على خير مسيلى على امك واخواتك البنات مع السلامه..معقول يا ندى تفضلى كل الوقت دا لا تكلمينى ولا تردى عليا؟!! دا انتى عمرك ما يغمضلك جفن الا لما تطمنى عليا ياترى فيكى ايه يابنتى يارب طمن قلبى عليها يارب..
/////////
شهاب:استنى عندك..اخيرا شرفت كنت مختفى فين كل الفتره دى يا سياده المقدم ومتكدبش وتقولى كنت فى مأموريه.
عمر:كالعاده ايده فى جيبه بيصفر ببرود واستفزاز.لا يا ابو عمر مكنتش فى مأموريه ومن امتى انا بكدب عليك..ليبتسم بستفزاز..باركلى يا بابا
انا اتجوزت.
شهاب:بتريقه.والله مبروك.
عمر:مش عليا يا ابو عمر انت عارف انى اتجوزت وعارف كمان انى اتجوزت ندى اللى انت روحت تطلبهالى انت وعمى عبد الرحيم من ابوها قبل مايموت.
شهاب:امممم كويس انك عارف وياترى هى فين مرات ابنى مجبتهاش معاك ليه.
عمر:مش هتقدر تيجى اصلها حامل اباركلك انا بقى المرادى مبروك يا ابو عمر جيلك حفيد.
شهاب:بفرحه ولهفه.حامل بجد يا واد يا عمر مبروك يابنى يتربى فى عزك طيب كنت جيبها معاك سبتها عند والدتها يعنى.
عمر:ببتسامه مستفزه بيحاول يدارى بيها وجعه.لا انا طلقتها.
شهاب:نننننننننعم بتقول ايه يا ابن الكاااااااالب طلقت مراتك وهى حامل لييييييه.
عمر:زعق بصوته كله.قولتلك قبل كده انا بصلح غلطتك انا مش هبقى زيك مافيش واحده تسبنى انا اللى سبتها ومش بس كده هى اللى بتتحايل عليا ترجعلى وانا مش راضى رغم معملتى ليها اللى كانت زى الزفت من ضرب وشتيمه وقله قيمه وقله كرامه لكنها استحملت واتجوزتنى وعندها استعداد تفضل معايا العمر كله...قطعه شهاب بعنف
شهاب:انت غببببببى ومتخلف انت مش شهاب وهى مش نجلاء افهم فوووووق مراتك عملت كل دا علشان حبتك انت عيزاك انت...قطعه عمر بعنف اكبر
عمر:وانت حبيت امى وكنت بتحاول ترضيها بكل الطرق عمرك ما هنتها ولا ضربتها دلعتها وحبتها بجنون انا مش زيك محبتهاش ولا دلعتها ومسبتنيش لكن امى سبتك وسبتنى ومشيت ومبصتش وراها لسنين رغم حبك ليها وحبى انا كمان ليها الا انها مشيت سبتنا يابابا وانا مش هخلى ندى تعمل كده مع ابنى ولا بنتى غصب عنها هتفضل معانا غصب عنها مش بمزجها والا يا هقتلها يا هسجنها..ليتنفس بغضب شديد ويحاول السيطره على دموعه..انا عارف انك اخترت ندى تكون مراتى وروحت طلبتها من غير علمى لأنك شوفت فيها شبه لأمى وقولت تعوضنى بندى عنها.لكن اللى انت متعرفوش ان الأم متتعوضش يا ابو عمر وعلشان كده انا مش هرد ندى ولا هغير رأى..خلص كلامه وطلع جرى على اوضته وبدأ يكسر فيها ويصرخ بعلو صوته..
نجلاء:تخرج بعدما كانت تختبى خلف احد ابواب الاوض وتبكى بنحيب..مش قادره ياشهاب مش قادره ابص فى وش ابنى ولا اوجهه.
شهاب:يقترب منها يحتضنها..اهدى ياام عمر ان شاء الله كل عقده وليها حل ادعيلو من قلبك وتعالى نفكر سوا ازاى نرجعه لمراته هو هيكسر شويه فى اوضته زى العاده وبعدين هيهدى لوحده اطمنى متخفيش تخافى لو لقتيه سكت مكسرش.
نجلاء:ببكاء مرير..انا السبب فى كل وجع قلبه دا.
شهاب:هشششش اهدى يا حبيبتى واسمعى بيصرخ بيقول ايه ابنك بيعمل كده لانه حب مراته وحبها اوى كمان وخايف يضعف فى حبها الغبى فاهم ان الحب ضعف..ليضمها لحضنه بقوه..ميعرفش ان الحب هو اللى بيدى القوه للواحد علشان يكمل وميضعفش لتعب او فشل او حتى موت وبيحارب علشان يوصل لحبه ويفضل معاه كل عمره.. هو بيكدب قلبه وبيصرخ انه محبهاش علشان قلبه بيصرخ جواه بحبها...ليستمعو لصوت عمر يصرخ بجنون.
عمر:انا مبحبهاش مبحبكيش ياندى مبحبهاش لا الحب ضعف وانا مش ضعيف..ليجلس بتعب على ركبتيه ويبكى بألم ويخرج هاتفه ينظر الى خلفيه الموبيل وما هى الا صوره ندى ويتحدث بصوت هامس...لا حبيتك انا حبيتك اوى ياندى مش هستحمل تيجى فى يوم وتسبينى انتى كمان عملت كده علشان تفضلى قصاد عنيا..ليرن هاتفه برقم والده ندى ويأخذ نفس عميق يحاول يهدئ قليلا ..الو ازيك يا ام ندى.
ناديه:الحمد لله يابنى انا اسفه ياعمر يابنى انى بكلمك فى وقت زى دا بس اصلى قلقانه على ندى اوى لو جنبك اديهانى اكلمها.
عمر:بتوتر حاول اخفاءه:احححم انا مش فى البيت دلوقتى رنى عليها على تليفون البيت او موبيلها.
ناديه:مش فى البيت طيب انا رنيت والله يابنى كتير اوى اوى وكلمت سهى صحبتها قالتلى انها نزلت وسبتك معاها بس ندى مكلمتنيش زى كل يوم تطمن عليا قبل ماتنام ولا
حتى بترد عليا طمنى عليها يابنى بنتى فيها حاجه عمرها ما اتأخرت عليا ابدا.
عمر:برعب وقلق وقام يجرى من مكانه..طيب انا هروح البيت دلوقتى وهكلمك اول ما اوصل واخليكى تكلميها يمكن يكون فى مشكله فى التليفونات ولا حاجه.
ناديه:الله لا يسيئك يا ضنايا تطمنى عليها انا مش هنام لحد ماهى تكلمنى.
عمر:وهو يتحرك بسيارته.حاضر اطمنى انا رايحلها فى
الطريق سلام دلوقتى..اغلق هاتفه وحاول يتصل برقم ندى اكتر من مره بس مردتش ودا مش طبعها ابدا من اول رنه او التانيه بترد عليه على طول ليحدث نفسه برعب.ردى يا ندى بتوجعى قلبى زياده ..ليسرع اكثر بسيارته حتى وصل امام العماره اخيرا غافلا عن سياره والديه التى تتبعه منذ خروجه سريعا من امامهم حتى انه لم ينتبه لوجود والدته.
///////////////
شهاب:دى العماره اللى متجوز فيها ممكن تكون مراته تعبت وكلمته.
نجلاء:احنا هنقعد هنا نقول ممكن ويمكن انزل ياشهاب خلينا نطلع ورا الواد شكله ميطمنش ابدا..
شهاب:انتى هتطلعى معايا.
نجلاء:ايوه هطلع ابنك محتاجنى وانا كمان محتاجه يسامحنى مش هخاف من المواجهه تانى ..انت عارف هما فى انى دور ولا نسأل البواب.
شهاب:لا عارف تعالى.خدها من ايدها وهى مسكت فيه بكل قوتها وطلعو فى الأسانسير.
//////////////
اخيرا وصل امام باب الشقه يحاول فتحه وهو حقا يرتجف بعنف.دخل مندفع يبحث عنها وقلبه يكاد يتوقف من شده دقاته حتى وقعت عينه عليها تتمدد على الارض بمكان ما دفعها من اعلى الكرسيى اقترب منها وهو يصرخ اسمها بفزع ورعب حقيقى يشعر به لثانى مره بحياته فكانت اول مره شعر به عندما تركته والدته ورحلت والأن يرى معشوقة روحه فاقده الوعى امام عينه العاشقه لها ويا للقلب الذى يتمزق خوفا وألما فهو وراء اغمائها بكل تأكيد اقترب منها ورفعها من خصرها بين يديه ويتحدث بدموع منهمره.
عمر:ندى فوقى يا حبيبتى انا رجعت اهو اوعى تسبينى انتى كمان.ليحتضنها بشده ويبكى بنحيب وصوت عالى .انا اسف انا مقصدش بس قومى بالله عليكى.حاول افاقتها اكثر من مره لكن دون جدوى
يتبع الفصل الثاني عشر والأخير اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية حب حادق" اضغط على اسم الرواية