رواية منقذى من الهلاك الفصل الثامن عشر بقلم ندى احمد
رواية منقذى من الهلاك الفصل الثامن عشر
حسن:ياهدى انتى لحد دلوقتى لسه منمتيش يعنى انتى لما تفضلى صاحيه الى خطفينا هيرجعوها
هدى بعياط:مش قادره ياحسن هموت و انا شايفه بنتى ف خطر و مش قادره حتى اقرب اعرف اخبارها لحسن الزفت الى اسمه احمد ده يعملهم حاجه
حسن:ياحببتى متخافيش انا كلمت اللواء عثمان و هو قالى ان هما مش ساكتين و قريب اوى هيمسكوه ادعلها انتى
هدى:يارب اقف معاها يارب ملهاش غيرك يارب
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ف الفيله
غاده:يزيد تعاله افطر
يزيد و هو نازل بيجرى:لا ياماما عندى عمليه مهمه
غاده:ربنا معاك يا حبيبى ....على مش هتفطر
احمد :.....
غاده:هتفضل مش بتكلمنى كده يا على اعذرنى انا شايفه ابنى هيموت على مراته الى انت مش طايقها و مش عايزها و كل حاجه عملتها كل ده لخبطنى خلانى افكر كده انا اسفه
على:غاده المفروض لو جم حطوا الكلبشات ف ايدى انتى تقولى لا معملشى انتى تعرفى اذا كونت عملت ولا لا مش انتى تيجى تتهمينى لما مراتى ام عيالى تقولى كده واللهى انا اعذر بقى ابن عمها
غاده:احمد انا اسفه حقك عليا و اللهى مكان قصدى انا بس من كتر الربكه و الخضه و الخوف الى احنا فيها مبقتش عارفه انا بقول ايه ولا لمين انا اسفه حقك عليا
على:خلاص خلاص و قام
ف الجاردن
إلين بتتكلم ف الفون
إلين بفرح :يعنى هو كده يابابا خلاص طلقها
سعد:ايوه ياحبيبت بابا طلقها و زمان عمها باعها كمان يعنى خلاص هى كده بح
إلين بفرح:انت احلى بابى ف الدنيا ربنا يخليك ليا
سعد:و يخليكى ليا ياحببتى انا اقدر القى حاجه هتزعل حببتى و معملهاش برضه
إلين:طيب ياله بقى انا هقفل
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
عند كارما
نافع:ياله ياعروسه عشان ورانا سفر
كارما بتعيط
نافع:ايه ده انت جيبلى واحده انت غصبها ولا ايه
احمد:لا لا غصبها ايه هى بس زعلانه عشان هتسيب بلادها ياله
شاكر:مكانك انت و هو كده بالزوق و ياله على البوكس
احمد:بتهمه ايه بقى ان شاء الله ده صاحبى و دى بنت اخويا
شاكر:هتعرف كل حاجه هناك ياخفيف ياله ....منور ياشيخ نافع
خرجوا من المكان نافع و احمد على البوكس و كارما اول مشافت يونس و تميم جريت عليهم ويونس حضنها و هى فضلت تعيط ف حضنه
يونس:اهدى ياحببتى اهدى
كارما:ماما مسبتناش باردتها يا يونس باباك هو الى هددها يا تسبنا يايموتنا و اغمى عليها
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ف الشركه
(ياسمين بتتكلم ف الفون )
ياسمين:درج المكتب المفتاح بتاعه مش معايا و اخر مره لما الكولكشن اتاخد عمل ان هو لو اتفتح من غير المفتاح بتاعه يعمل انزار انتى عايزه تودينى ف داهيه
:............
ياسمين:اعملها ازاى دى اروح اقولها ياغرام هانم تعالى افتحيلى درج المكتب تاع خطيبك عشان اسرقه
:...............
ياسمين:طيب طيب هتصرف
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ف مطعم ورد
حسام:ياله نشترى الفستان
ديما:مليش نفس
حسام:حببتى هى ان شاء الله هترجع بالسلامه
ديما بعياط:خايفه عليها اوى
حسام:طب اتصلى باختها كده شوفى ف اخبار
ديما:ايوه صح انا نسيت
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ايهاب:هدهد عندى ليكى مفاجئ هتخليكى ترقصى من الفرحه
هدى بحزن:ايه يا حبيبى
ايهاب:لا لا فوقيلى كده انتى عايزه كارما تشوف امها بعد ده كل و هى حزينه كده
هدى بفرحه:هما رجعوها
ايهاب:اه يا حببتى ياله البسى عشان تروحى تشوفيها
هدى بحزن:لا مش هينفع
ايهاب:لا هينفع عمها اتحبس عشان كان هيبعها لشبكه دعاره و هو كان مساعد ف خطفها كمان
هدى :منه لله البعيد منه لله حسبى الله ونعمه الوكيل فى
ايهاب:ياله البسى
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ف المستشفى
تميم:ها يا دكتور عندها ايه
الدكتور:صدمه عصبيه انا ادتها حقنه مهدئه هتنيمها
يونس:ينفع نشوفها
الدكتور:بس منغير صوت
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ف الفيله
غاده بتتكلم ف التليفون
غاده:الو ياحبيبى
تميم:انا رجعنا كارما ياماما و هى ف المستشفى بتاعتنا
غاده بسعاده:طيب ياحبيبى انا جيه على طول مسافت السكه
غرام داخله من بابا الفله
غرام:مالك يا ماما فى ايه
غاده:لقوا مرات اخوكى و هما دلوقتى ف المستشفى هطلع اغير هدومى عشان نروحلها
إلين و هى نزله من على السلم:فى اى يا طنط
غاده:لقوا كارما و احنا ريحنلها
إلين:لايمكن مستحيل
غرام:هو ايه ده الى لايمكن و مستحيل
إلين بعد ان ادركت نفسها من الصدمه:ان هى قعدت كل ده يعنى و ف الاخر لقوها
غرام:اه اه
غاده:ياله ياغرام
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ف فيله سعد
الباب بيخبط
تغريد:إلين حببتى وحشتينى عامله ايه
إلين بنرفزه وهى بترمى الشنطه على التربيزه و بتهز ف رجليها:زى الزفت هو فين بابى
تغريد: اهدى بس ياحببتى فى ايه
سعد:حبيبت بابى عامله ايه
إلين:بابا لقوا مرات تميم و هما كلهم معاها ف المسنشفى دلوقتى و عمها اتسجن هو والى كان هيبيعها ليه
سعد بصدمه:يانهار اسود
الباب بيخبط جامد يدخل ظابط
الظابط:سعد بيه معانا امر بالقبض عليك
سعد:انت مجنون يا ابنى انت مش عارف انت بتكلم مين
الظابط:سعد بيه دى اوامر و انا بنفذها ف لو مسمحت تعالا معانا بالذوق احسن ميبقى ف تصرف تانى
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ف المستشفى
كارما بتحاول تفتح عينا بسبب الضواء الى ف الاوضه فتحت ولقت قدامها مليكه و يونس و تميم و سجى و غاده و غرام
كارما:ايه كل ده
سجى:حبيبك كتير بقى ياستى
مليكه:كارما وحشتينى اوى
كارما:و انتى كمان يا قلبى
غاده:حمدالله على سلامتك يابنتى
كارما:الله يسلمك ياطنط
غرام:حمدالله على السلامه ياكرامله
كارما:الله يسلمك يا توتا
الباب اتفتح و دخل منه هدى و حسن و ايهاب
تميم بعصبيه ل حسن:انت ليك عين تيجى هنا انت ايه الى جابك اصلا
ايهاب:تميم بس الموضوع مش شغل خالص احنا مش جين عشانك اصلا
تميم باستهزار:جين عذان مين ان شاء الله
ايهاب:عشان كارما
تميم بعصبيه :و انت مالك و مالها قاطعته صوت كارما بعياط:ماما
هدى بعياط:ايوه حبيبت ماما حمدالله على حلامتك و خدتها ف حضنها و فضلت تعيط
مليكه:افتكرتى دلوقتى يا هدى هانم انك ليكى بنات محتاجينك ولا ايه الذاكره رجعتلك دلوقتى صح
هدى بعياط:مليكه اسمعى انا مسبتكوش باراتى
مليكه باستهزاء:ايوه شغل افلام بقى و كده و انا سبتكم عشان احميكم و الجو ده صح
هدى بعياط:ايوه عمك قال لو مسبتكمش هيموتكم
مليكه:ايوه ايوه ياشيخه د انتى محاولتيش مجرد محاوله تشوفينا حتى ف السر
هدى بعياط: خوفت يعرف و يعمل فيكم حاجه
كارما:مليكه عمك لما كان خطفنى قالى الكلام ده فعلا
مليكه:بصى اى ان كان اى الى هو قالك عليه ان انا لو مكانك مش هسيب ولادى لحد و انا عايش مش هسيب عيالى عند واحد بياكلهم ف اليوم كله رغيف ليهم هما الاتنين بجبنه و خياريه عارفه كاااام مره الى انتى داخله تحضنى و تبوسى فيها و افتكرتى ان هى بنتك نامت جعانه عشان تاكلنى و ان الى انتى سبتينا معاها ده بعها لواحد كل متقول حاجه متعجبوش يقولها انتى بيعه
هدى بعياط:كان غصب عنى يا بنتى واللهى
كارما بعياط و انهيار:مفيش حد بيعمل حاجه غصب عنه انتى روحتى اتجوزتى واحد و اديتى حنانك الى هو من حقنا الابنه و بعتينا احنا انا عمرى م هسمحك كارما عايزه تروح تقعد معاكى تروح هى اصلا اطلقت لاكن انا مش هقعد ف مكان انتى فى
هدى بعياط:واللهى كونت خايفه عليكم ادينى فرصه اعوضكم طيب
كارما و هى بتمسح دموعها:من وانا عندى ١٠ سنين اى حد بيقولى فين مامتك بقوله ماتت و مينفعش اقول دلوقتى ان هى رجعت عشان الميت مش بيصحى يا مدام هدى
يتبع الفصل التاسع عشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية منقذى من الهلاك " اضغط على اسم الرواية