رواية احببت طفلة البارت التاسع والعشرون 29 والأخير بقلم ندى علي
رواية احببت طفلة الفصل التاسع والعشرون 29 والأخير
فهد بعصبيه:رعد رعد
رعد بجديه:ايوا يا بابا
فهد:اخبار صفقه اليونان ايه
رعد بغرور:بدام انا حطتها فى راسى اعتبر احنا خلاص اخدنا الصفقه
فهد بفخر:ابن ابوك بجد يا رعد
ولاد فهد وندى
رعد 25 سنه يتميز بجسم رياضى وعضلات قويه يتلهف عليه النساء من كل مكان جاد فى عمله وياخذ طبع فهد
غزل 18 سنه فى تالته ثانوى تشبه ندى كثيراً فى طبعها وجماله حيث تتملك عيون خضراء و شعر حكيل السواد
ولاد مراد ونور
نفس 19 سنه فى اولى جامعه كلية هندسه تمتلك شعر اصفر وعيون زرقاء وبيضاء البشره
انور 23 سنه يتميز بجماله الرائع وعضلاته
ولاد عمر وملك
ليله 17 سنه فى تانيه ثانوى تملك شعر اسود طويل وعيون زرقاء جميله وجسم انوثى رائع يتشد له من يراها
.................
عند نفس وغزل وليله
نفس:غزل بس اخوكى مزوده شويه كل شويه يزعق للبنت كدا ووخده ليله فى حضنها
ليله بشهقات:بس احسن يسمع انا مش ناقصه بتخانق معايا تانى
غزل :انا اسفه بجد يا ليله بنيابه عنه بس انتى اكتر وحده عرفه طبع رعد
....................
ندى :يارعد مش كل شويه تزعقلها كدا وتحرجها
رعد بضيق:يا امى دا لبس تلبسه يعنى فى البيت شباب وراحه تلبس بيكينى وتنزل البسين مش لازم تتعلم الأدب شويه ولا انا غلطان
ندى :غلطان طبعاً مش كل حاجه بصوت لازم كنت تقعد معاها وتتفاهم
فهد دخل فجأة
فهد:طيب وانت مضايق ليه مش ليها اب هو اللى يقولها مش انت
رعد بتوتر:اا
فهد :ايه بتحبها ولا ايه انت الوحيد اللى ديماً بتتكلم عليها وبتعلق على لبسها
ندى بضحك :فهد انا طلعه ارتاح
فهد :ماشى يا ندى وطلعت ندى
فهد:لو بتحبها اعترفلها قبل ميجى حد يخدها منك فهمت
رعد بضيق:محدش يقدر يقرب من ليله طول ما انا عايش هى ليا انا يا بابا وسابه وطلع
فهد بضحك :كنت بكابر ذيك يا رعد الباب خبط
فهد :ادخل
دخل عمر
عمر: يعنى هو بيحبها ميجى يطلبها بدل ما كل شويه مشاكل كدا معدش ورانا غير رعد وليله
فهد بضحك:سبهم براحتهم يعشوا ايامهم
عمر:على رأيك
وطلع فهد لندى
....................
فى غرفه فهد وندى
فهد:المز بتاعى بيفكر فى ايه وحضنها من وسطها
ندى بضحك:بفكر فى ايام زمان فاكر يا فهدى كنا زى رعد وليله كدا
فهد:ابنك بيحبها انا مش فاهم ليه مبيرحش يقولها طبعه غريب
ندى :والله رعد هو فهد فوله وانقسمت نصين
فهد بخبث:سيبك منهم المهم انتى وحشتينى
ندى بكسوف:وانت كمان
فهد قبلها قبله طالت لدقائق وذهبوا الى عالمهم الخاص
.......................
عند رعد
رعد راح على غرفة ليله خبط
ليله :اتفضل
رعد دخل
ليله:ابيه رعد
رعد :تعالى متخفيش
ليله :يعنى مش هتضربنى
رعد :لاء تعالى
ليله رحتله وقعدت جنبه
رعد بهدوء :مش انا قلت مينفعش تلبسى البس دا يا ليله ليه لبستيه
ليله :انا اسفه مش هتتقرر والله
رعد:اخر كلام
ليله بضحك:اخر كلام
وفضلو يضحكو
........................
الجمله الأخيرة دى بصوت فهد
الحياه احياناً بتعندك يوم معاك ويوم عليك الإنسان لما بيبص ويلقى عيلة فرحانه مش بيهمه اى شئ فى الدنيا لو بتحب حد اعترفو متخبوش وتدارو على بعض لأن هيجى واحد اجرأ منك ويخدها منك الحياه مش مستهله انك تزعل وتنام زعلان كل حاجه بتتجمع فى كلمه وحده وهى (السعاده مع اللى بنحبهم)
(اشوف وشكو بخير وانتظرونى فى روايه جديده بجد هتوحشونى ❤️❤️❤️)
النهاية.. اقرا ايضا رواية حورية العسكرية كاملة عبر دليل الروايات للقراءة والتحميل
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية احببت طفلة" اضغط على أسم الرواية