رواية قانون القدر الفصل الثالث 3 - بقلم سارة محمد

رواية قانون القدر البارت الثالث 3 بقلم سارة محمد

رواية قانون القدر الفصل الثالث 3

اسمها ايه القمر ؟

مامتها : ريم ..

اسماء : الله اسم جميل ..

ممكن تيجى معايا يطنط نشرب حاجه فى الكافيتريا ..

شكلك مأكلتيش حاجه من امبارح ..

مامتها : مش هينفع اسيبها ..

اسماء : احمد هيبقا هنا معاها ..متخافيش هنرجع على طول ..

احمد قرب من اسماء وقالها ..

احمد : انا ماشى ..

اسماء : استنا لحد منيجى ..

واول ممشيوا احمد راح ووقف جنبها وكان باصص عليها وسرحان فى امبارح .. 

بدءت تفتح عينيها واول مفتحت عينيها ..

ريم بتعب : انا مت !!

احمد : لاء باين ..

ريم بخوف : احلف 

احمد : والله ...

ريم : يعنى انا لسا مموتش ؟

وجايه تقوم بسرعه راحت مصوته ..

احمد : حااااااسبى ..

ريم بصريخ : ااه .. كتفى..

احمد : بيوجعك جامد !

ريم : انا اتصلت فيه صح ؟

احمد : اه ..

ريم : وانت جاى تقولى دالوقتى .. ااه يا كتفى اه ..

احمد : طيب اندهلك الدكتور .

ريم : وانا هعمل اى بالدكتور انا .. اااه ..

احمد : طيب تشربى ميا !

ريم : وهى الميا هتخلى الألم يخف .. اااه ااه ..

وبعدين بصيت لأحمد وقالتله ..

ولا اقولك هات اشرب علشان عطشانه ..

احمد : انتى كنتى كل دا بتمثلى ؟

ريم : لا والله بس انا عطشانه ..

احمد جابلها كبايه الميا ومادد ايديه وبيديهالها ..

ريم بخضه : احيه .. 

انت الظابط الى حبستنى ..!

خلاص خلاص مش عاوزه اشرب ..

فى اللحظه دى مامتها دخلت ..

طلعت تجرى حضنتها ...

بنتى حبيبتى الف سلامه عليكى ...

اسماء : انت ماسك كبايه الميا كدا ليه ؟

انتى عاوزه تشربى يريم ..

ريم : لا لا .. انا مش عطشانه خالص ..

احمد بعصبيه : متشربى يبنتى هفضل ماسك كبايه الميا لحد امتا ! 

اسماء : هات يا احمد ..

خدى اشربى يا ريم وقعدت جنبها على السرير وقومتها براحه وشربتها ..

احمد بص لأسماء وقالها ..

احمد : يالا علشان اوصلك ..

اسماء : انا قاعده شويا مع طنط وريم ..

احمد : هتروحى امتا يعنى ..

اسماء : لما اقعد الشويا ..

احمد : طيب متتأخريش ..

واول ممشا ..

ريم : يا ماما دا هو دا الظابط الى حبسنى .. 

انا يا ماما اتضربت بالرصاصه .. كان بينى وبين الموت شعرايه واحده .. كان احساس صعب اووى يا ماما .. الموت قريب مننا اوى ..

قطع كلامها اسماء  وهى بتقولها ..

اسماء : يالا بقا ربنا يسامحه ..

ريم : هو مين ؟

اسماء : الظابط ده ..

ريم : دا مفترى ..

مامتها : خلاص بقا يا ريم ..

ريم : والله ابدا .. انا اه تعبانه .. بس كل ده بسببه يماما .. شوفتيه وهو بينزل ابن عمى الصايع وبيركبنى بداله ..

مامتها وهى بتغمزها : مقولنا خلاص بقا يا ريم .. 

ريم : والله ابدا دا ..

وبعدين بصيت ل اسماء وقالتلها : انتى مين ؟ !

اسماء بضحك : انا اخته ...

ريم : احم احم ..اخت ال ...

اسماء : اه اخت الظابط المفترى ده ..

ادعيله ربنا يهديه ..

ريم وهى بتبلع ريقها : يا رب ...

وفى اللحظه دى تليفون مامه ريم رن ..

مامه ريم : الو .. لا حول ولا قوه إلا بالله .. طيب انا جايه ..

ريم : فى ايه يماما ..

مامتها : ابن خالك الى فى البلد مات ..

ريم بصدمه : ربنا يرحمه ويسامحه ..

مامتها : انا لازم اروح يريم .. بس هسيبك لوحدك كدا ازاى بس ..

لازم اقف جنب خالك ..

اسماء : روحى يطنط وانا هفضل معاها ..

مامه ريم : لا يبنتى ميصحش برضوا .. وهتباتى بره بيتك ازاى ..

اسماء : يا طنط احنا السبب اصلا .. وكفايا انها انقءت حياه اخويا دى متستاهلش ابات معاها يوم !

انا هتصل على احمد واقوله وهو مش هيقول حاجه ..

وريم عماله تبص لمامتها وتهزلها راسها ب لاء ..

وخرجت اسماء برا الاوضه ورنت على احمد ..

اسماء : الو يا احمد ..

بقولك اى 

احمد : قولى ..

اسماء : انا هبات مع ريم النهارده ..

احمد : ريم مين ؟ !

اسماء : يخرابى يا احمد البنت الى خدت مكانك الرصاصه ..

احمد : وانتى تباتى معاها ليه يعنى .. واحنا مالنا ..

ريم : لولاها بس كان زمانك ميت ..

خلينا نعمل الى علينا عبشان خاطر. علشان مامته جالها ظرف طارئ حاله وفاه عندهم ف البلد ولازم تمشى ..

هااه قولت ايه ؟ والنبى يا ااحمد 

احمد : طيب ماشى بس تيجى الصبح على طول .. ولو حصل حاجه تتصلى عليا 

فى القسم ..

احمد : هاتلى شريف ..

هشام : هتعمل ايه ؟

احمد : هاتوا لما اشوفه اخره ونتسلى شويا كدا ..

هشام كلم العسكرى وقاله ..

هشام : هاته ي ابنى من بره ..

ودخل شريف ..

احمد : عامل اى دالوقتى يجوز اختى ؟ 

شريف : انت عارف انى هطلع من هنا وهوريك ..

احمد بضحك : يعجبنى طموحك ..

انت عارف انك هتطلقها صح ؟

شريف : انا محدش يمشى كلمته عليا ..

احمد بعصبيه : بس كلامى هيمشى عليك ..

شريف : انت الى دخلت الحرب دى يا احمد . وخليك فاكر الجمله دى كويس ..

احمد بعصبيه : ليه يالا هو انت فاكر انك يا بتاع العصابات وماشيلى بكام بودى جارد هتكسبنى وتكسب القانون ولا ايه ؟

فى القسم ..

رد شريف على احمد وقاله ..

اه هكسبك واكسب القانون كمان ..حتى ان اختك دالوقتى معايا مش معاك ..

احمد قام وخبط على المكتب بعصبيه وقاله ..

احمد : انت بتقول ايه ؟

شريف : بقول زى مسمعت كدا .. مش مصدقنى اتصل عليها ..

فى المستشفى ..

اسماء : مش هتاكلى يريم ؟

هى علشان مامتك مشيت يعنى ..انتى مش قولتلى هتاكلى !

ريم : طيب كلى معايا انا بصراحه مبعرفش اكل لوحدى..

اسماء : بس كدا يستى .. غالى والطلب رخيص ..

بعد مأكلوا ..

اسماء  : هتنامى ؟

ريم  : كمان شويا ..

اسماء : طيب انا هروح الحمام وجايه ..

ريم : تمام..

ريم مشيت واسماء قامت تشرب ..

لقيت حد جه من وراها وحط منديل على وشها ..

احمد فتح تليفونه بسرعه وبيرن على ريم .. مبتردش اول مره .. 

احمد بعصبيه وزعيق : هى فين ؟

شريف : ما انت عارف انها كانت اخر حاجه فى المستشفى ما انا اخدتها من هناك ..

رن تانى ريم رديت ..

ريم : الو .. الو يا احمد الحقنى انا مش لاقيه ريم ..

تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية قانون القدر" اضغط على أسم الرواية