رواية مجنونة أسرت قلبي الفصل السادس بقلم سهير أحمد
رواية مجنونة أسرت قلبي الفصل السادس
صبا بغضب وضربته بالقلم : أنت حيوان وقليل الأدب وسافل أنا مش زيك يا زباله أنت وكملت بسخريه هموت عليك أنت ده أنت قد أبويا اتكسف على دمك وراعى سنك وسيب اللى بتعمله ده لأخوك الصغير
صقر بغضب أعمى : مين ده الحيوان يا زباله يا تربيه الحوارى ده أنتم خدامين عندى يا روح أمك بس أنا هعلمك الأدب دلوقتى ونزل عليها ضرب ولسه بيقرب منها
صبا بتعب من كثره الضرب : بالله ما تعمل حاجه أبوس ايدك
صقر ببرود : قومى اطلعى برة أنا مش عاوزك النهاردة
صبا استندت بتعب وقامت وهو بدأ يكسر كل حاجه حواليه بغضب ونزل ركب عربيته
ساق العربيه بغضب وبيتردد فى ودانه. أنت قد أبويا راعى سنك أنت قد أبويا راعى سنك. الكلم كان بيعمل صدا صوت فى ودنه وقف بغضب
صقر : بس بس كفايه
عقله : ايه هى دى الحقيقه هى فعلا قد بنتك
قلبه : بس هى فيها حاجه غريبه
عقله : متوهمش نفسك زيها زى أى واحده عجبتك
قلبه : معجبتنيش أنا مش عارف ليه قولتله انى اتجوزها
عقله : علشان غبى
قلبه : متشتمش أنا خفت لأجرحها وأكسرها
عقله : طب مانت كسرت بنات كتير
قلبه : ماقولتلك فيها حاجه غريبه وحلوة منكرش أنها عجبتنى
عقله : كلهم خاينين فاكر صاحبك ومراته
قلبه : هى مش زيها
صقر : كفايه هى زيها زى أى واحده عجبتنى وخلص الكلام
وقعد شويه وقت ورجع القصر تانى
/////////////////////////////////////////////////////////////
صبا دخلت أوضتها وقعدت تعيط من الوجع
ورد : صبا شوفتى اللى البنات ايه ده اللى حصل
صبا بتعب : سيبينى شويه لوحدى
ورد : ايه اللى حصل يا حبيبتى قومى بس قومى
صبا ببكاء : أنا مش عاوزة أعيش هنا ده من يوم وهيموتنى
ورد : طب استنينى بس وراحت ملت البانيو مياه سخنه
قومى يلا أنا هجهزلك لبس واطلعى
دخلت الحمام ونامت فى البانيو وعيطت وحست نفسها كويسه وطلعت
ورد : فهمينى عملتى ايه علشان تتخرشمى بالمنظر ده
صبا : المفترى وحكتلها كل حاجه قالتهاله
ورد : أنتى غلطتى يا صبا مكنش ينفع تقوليله كده
صبا : مكنش ينفع ومكنش ينفع اللى هو عمله ده كان هيسجن أخويا واتجوزنى لسبب زباله ومع ذلك بيقولى أنى
ورد : صبا صقر أنا عارفاه كويس محدش يعرف هو متعقد ليه بس صدقينى هو لو حبك هيفهم أن تصرفاته غلط
صبا : طب تمام احنا هنرجع الكليه بكرة
ورد : اشطا روحى أوضتك ونامى ( صبا كانت استأذنت تبات فى الأوضه اللى جمبه ليله واحده )
صبا رجعت أوضتها ولقتها متكسرة ومتبهدله بدأت تنضفها ونامت على الأرض من كتر التعب
صقر دخل الأوضة وشافها نايمه على الأرض قرب شالها ونيمها على السرير قلقت فى نومتها
صقر بحنان : هشش أهدى ونامى تانى
صبا بنوم : دولة اطفى النور وراك مش رايحه الكليه النهاردة
صقر ضحك عليها وحضنها ولمس وشها : أنا آسف علشان عملت فيكى كده مش عارف أنا عملت كده ازاى بس كلامك وجعنى هو أنتى ممكن تسيبينى وتروحى لواحد من سنك انزعج من الفكرة لأ يا صبا أنتى مش هتروحى لحد غيرى أنا مش هأذيكى بس مش هسمحلك تمشى ونام بعد كلام كتير
///////////////////////////////////////////////////////
ياسين : أيوة يا سلمى الملف بتاع الصفقه راجعيه وحطيه على مكتبى
ورد فى نفسها : هو بيكلمها دلوقتى للدرجادى مش قادر على بعدها
ياسين :طب تمام سلام
ورد : أنت كنت بتكلم مين
ياسين بعدم انتباه : سلمى كنا بنراجع شويه ورق مهم كده
ورد : آه تمام
ياسين : ورد هو أنتى تعرفى كريم من امتى
ورد اتوترت وتوترها كان ملحوظ أوى بالنسباله
ياسين : اهدى أنا قلت حاجه غلط أنت اتوترتى ليه
ورد بكذب : أنا أنا كده لما ب بتيجى سيرة كريم بتوتر وبسرعه أوى أصل احنا بنحب بعض أوى من أيام الثانوى
ياسين : آه طب يلا نامى وأخد مخده وراح نام على الكنبه
ورد : ممكن يا ياسين بابا ييجى يقعد معانا هنا هو وفرح
ياسين : آه طبعا بس ليه
ورد : أصل بابا بيتعب غير أن فرح أنا اللى بعرف أذاكرلها
ياسين بابتسامه : تمام وكمل فى سره ربنا ياخدك يا كريم ويريحنا منك أنا مالى أصلا
واستناها تنام وراح حضنها
الاتنين ناموا وكل واحد فيهم مش عارف هو مضايق ليه
/////////////////////////////////////////////////////////////////////
محمد : عاصم أنا قلتها كلمه وخلاص هتيجى تقعد معانا
عاصم : مينفعش أجى بيت بنتى
محمد : طيب أنت مش راضى تيجى هنا ايه رأيك نروح القصر الكبير
عاصم : مابلاش بترجع تزعل فى الآخر
محمد : هزعل من ايه عادى اللى يحصل يحصل ده بيت أبويا يلا
عاصم : براحتك أنا معنديش مشكله سلام
محمد : سلام
/////////////////////////////////////////////////////////////
يوم جديد على الجميع
صقر وهو بيمشى أيده على شعرها : صبايا صبايا قومى يلا
صبا بغضب وهى نايمه : يا بارد يابن البارده اطلع وروح لمراتك شوفها بتولد وسيبنى أنام بقى يا جاحد
صقر : اتلمى يابت أنتى بتشتمى أمك
صبا : كتك نيله عليك وعلى أمك اطلع بقى
صقر بزعيق مصطنع : قومى بقى قومى
صبا : مين هاه مين أنا عارفه أن منى أم كرش دى مش سايبانى فى حالى هى اللى موحياك عليا صح وأنت بتسمع كلامها طبعا ماهى لو أمك عايشه مكنتش هتعمل فيا كده يابن تفيته
كانت بتتكلم وهى بتفرك فى عينيها بنعاس
صقر مقدرش يمسك نفسه من الضحك : هههههههه بعد كل ده يابن تفيته أنتى مسخرة على فكرة هههههههه
صبا باحراج : أنا آسفه بس أنا وعادل ومنى اصحاب أوى يعنى
صقر وهو بيرجع خصلات شعرها: عادى يلا اصحى علشان تروحى الكليه النهاردة
صبا بخوف : حاضر حاضر
صقر بحنان وحزن أنها خايفه : صبا متزعليش منى أنا مش هزعلك تانى وهسيبك براحتك بس أنتى متعصبنيش
صبا ببراءه : بذمه أهلك أنا اللى بعصبك ولا أنت اللى مفترى وظالم
صقر بغضب : تصدقى بالله أنا غلطان علشان بتكلم معاكى بالذوق
صبا : شوف رجعت اسكار تانى ازاى أنت مش موفاسا
صقر بغباء : موفاسا مين واسكار مين
صبا بشهقه : أنت متعرفش مين اسكار يا حرام
صقر : شخصيه مهمه يعنى
صبا : اتفرج على كرتون سيمبا وأنت تعرف
وسابته ببرود
صقر بغضب : بقى كل ده وكرتون ايه الجنان ده
///////////////////////////////////////////////////////////
ورد : أنت يا عمى يا لا
ياسين بنوم : أممم
ورد : لأ أنت لسه هتأمام وراحت كبت عليه كوبايه المياه عليه
ياسين بغضب : يالهوى يالهوى يالهوى أنتى عملتى ايه
ورد ببرود : خلص بس وصله يالهوى دى وقوم صباح الخير
ياسين بعصبية : صباح الزفت على دماغك
ورد ممسكه إياه من البيجامه : ولا أنت مش كنت نايم على الكنبه
ياسين : شيلى ايدك بس أنا حر ويلا علشان نمشى
//////////////////////////////////////////////////////////
محمد : رايحين الكليه النهاردة
ورد : أيوة يا أونكل
ياسين : آجى أوصلك
ورد : شكرا صبا معايا
صبا : مش عارفه من غير صبا كنتى هتعملى ايه
ورد : أقولك وما تزعليش
صقر : كفايه كده بقى كلوا يلا
الكل خلص فطاره طبيعى واتجهوا لمصالحهم البنات راحوا الكليه وكل صحابهم باركوا لورد على الجواز ومحدش بارك لصبا علشان محدش يعرف انها اتجوزت
جاسم : صبا استنى
صبا باحترام : أيوة يا دكتور
جاسم بتوتر : مجيتيش امبارح ليه
صبا : حصلت ظروف أنا آسفه
جاسم باطمئنان : ولا يهمك أنا خفت عليكى على العموم دى محاضرات امبارح كلها
صبا بابتسامه : شكرا يا دكتور تعبت حضرتك معايا
جاسم بابتسامه كلها حب : لا أبدا تعبك راحه روحى كملى شغلك
جاسم بعد أما مشيت : آه يا صبا لو تعرفى بحبك قد ايه تلات سنين فى قلبى ومش عاوزة تطلعى
اليوم كمل طبيعى جدا والكل رجع البيت تانى
محمد بقلق : هما اتأخروا كده ليه
صقر : السواق قال انهم راحوا المول يجيبوا حاجات
ياسين : هما قربوا على الوصول لو اتأخروا أكتر من كده نروح
بعد شويه وقت
صقر وياسين بصدمه وفرحه : ايه اللى أنتم عاملينه فى نفسكم ده
يتبع الفصل السابع اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية مجنونة أسرت قلبي" اضغط على اسم الرواية