رواية فقدنا الأمل الفصل السابع بقلم شيزا
رواية فقدنا الأمل الفصل السابع
دى مش اول مره يحصله حاله تشنج بس "ناديه" اول مره تشوفه كده ومش عارفه تتصرف عطته ل "اريچ" بسرعه اللى بدأت تدلك فيه وتتعامل معاه
ناديه بخوف : هو عمل كده ليه والله انا مكنتش اقصد ومعرفش حصل كده ازاى
اريچ : اهدى ياحبيبتى محصل حاجه هو بيحصله كده على طول متقلقيش
الحاجه حبيبه : ما دكتور يشوفه ده لقدر الله ممكن يحصله حاجه
عمر : اطمنى يا امى الدكتور شافوا وقالنا ازاى نتعامل معاه لما تحصله
الحاجه حبيبه : حبيبى يابنى ربنا يشفيه ويزيح عنه
اريچ : يارب. ياماما... يارب
الحاج عبد القادر : بس كده غلط عليه يابنى ولازم دكتور كويس يشوفه
عمر : مفيش فايده يا بابا روحنا لبدل الدكتور عشره وكلهم تقريبا نفس الكلام ملوش علاج هنا
الحاج عبد القادر : طب فين فين ويروح يتعالج حتى لو فى اخر الدنيا
عمر بيأس : مفيش فايده من كل ده المرض ده معروف نهايته ايه
اريچ : نحاول تانى يا "عمر" يمكن يكون فى المره دى
عمر : مش عايز ندى امل تانى ونفوق على صدمه احنا كلنا عرفنها والله لو فى امل لو 10% هتمسك فيه ومش هستسلم
اريچ بستسلام : معاك حق بس انا بحاول اتمسك بأى حاجه
عمر : عارف والله وعلشان كده مش عايز اصدمك اكتر
الحاجه حبيبه وهى بتقرب على اريچ : هو عامل ايه دلوقتى
اريچ : الحمدلله احسن
الحاجه حبيبه : ارتاحوا شويه على منجهز الاكل وناكل سوا
سبتهم الحاجه "حبيبه" وراحت تجهز الأكل هى و"ناديه"
حضرو الاكل واكلوا وفضلوا سهرانين مع بعض شويه وفى الاخر وكل واحد طلع ينام
**********★**********★**********
الفجر إذن كان الحاج "عبدالقادر" على سجادة الصلاه بيصلى هو والحاجه "حبيبه"وبيدعى ربنا من كل قلبه "يارب هات المخبى لطيف يارب"
خلص صلاه وقام وبيستعد يخرج من الاوضه
الحاجه حبيبه : رايح فين يا حاج فى الساعه دى
الحاج عبدالقادر : نازل تحت شويه أشم شويه هوا مش قادر اقعد هنا
الحاجه حبيبه : انت منمتش خالص ناملك شويه وبعدين انزل
الحاج عبدالقادر : بقولك مش قادر انا نازل ناميلك انتى شويه
وسبها ونزل قبل ماتقول حاجه وقعد فى جنينه البيت
**********★**********★**********
أما عند "اريچ" و"عمر" اللى مش قادرين يناموا خالص من "زين"
عمر : اخير نام اهو ارتحيلك بقى شويه وخلينا ننام قبل ميصحه انا مش شايف قدامى
اريچ : انا مش عارفه هو مالوا بس عامل ليه كده
عمر : هتلاقيه من تغير المكان والجو عليه بس، مفيش حاجه
اريچ : ممكن طب خالينا ننام شويه خلاص ده النهار هيطلع
وراحوا على السرير يناموا "عمر"حط رأسه نام على طول و"اريچ" كمان بس معدش كتير و"زين" بدء يعيط ويدايق وصحا "اريچ"
اريچ : ايه بس يابنى انت لحقت ده معداش ربع ساعه
وبدأت تشيله وتحاول تسكته بس هو مش بيسكت خالص
اريچ : وبعدين بقى انت كده هتصحى بابا وهو لسه نايم ايه رايك ننزل تحت نشم شويه هوا ونسيب بابا ينام برحته
وفعلا خدته ونزلت وراحت على الجنينه وشافت الحاج "عبدالقادر" قاعد فكرت ترجع احسن وقبل متتحرك شافها الحاج "عبدالقادر" قام مخضوض وراح نحيتها
الحاج عبدالقادر بخوف : خير يابنتى ايه اللى منزلك دلوقتى الولد كويس
اريچ : خير مفيش حاجه "زين" بس مش راضى ينام و"عمر" لسه نايم من شويه فقولت ننزل هنا شويه علشان منقلقش وينام برحته
الحاج عبدالقادر بعد مرتاح : طب الحمدلله تعالى اقعدى الجو حلو هنا وشويه والشمس تطلع
اريچ: مش هنديقك و"زين" عمال يزن كده
الحاج عبدالقادر بلطف : لا مش هديقونى وبعدين الواد ده بيزن ليه كده
اريچ : مش عارفه ماله كده مبطلش زن طول الليل
الحاج عبدالقادر : طب هاتيه كده
وبدأ يخده منها بشويش بسم الله مالك بس فى ايه الناس دى مزعلينك ولا ايه
خده فى حضنه وبدأ يطبطب عليه ويقرا قرآن وبدأ "زين" فعلا يهدأ بين ايديه وينام
اريج : ايه ده ،ده هدى خالص وبينام
الحاج عبدالقادر : الحمدلله القران علاج لكل حاجه هو لما سمعه رايحه
اريچ : انا بقرأ له على طول بس حضرتك ماشاءالله صوتك حلو ورايحه انا خايفه اخده يصحه تانى
الحاج عبدالقادر : لا سبيه وروحى انتى ارتاحى شويه قبل ميصحه انتى شكلك تعبانه
اريچ : لا مش هقدر انام وهو بعيد عنى انا هفضل جنبكم هنا بس يارب يكمل نوم المره دى
الحاج عبدالقادر : هينام أن شاء الله
اريچ : يارب ، ايه رأيك فى فنجان قهوة سخن دلوقتى
الحاج عبدالقادر : ياريت
اريچ : من عنيا احلا قهوة علشانك
وراحت حضرت القهوة ورجعت وفضلوا يتكلموا مع بعض كتير
"اريچ" ارتاحت جدا مع الحاج "عبدالقادر" وعجبها تفكيره والكلام معاه
واكتشف الحاج "عبدالقادر" قد ايه "اريچ" بنت جميله وهاديه وارتحلها جدا وكان بيتكلم معاها بكل راحه عن "عمر"و"ناديه" وطفولتهم وحياتهم
الشمس طلعت عليهم واللى فى البيت بدأه يصحوا واحد ورا التانى
**********★**********★**********
صحت "ناديه"من النوم راحت على المطبخ لقت الحاجه "حبيبه" يتجهز الفطار
ناديه : صباح الخير يا ست الكل
الحاجه حبيبه : صباح الخير يا حبيبتي ياله حضرى السفره الفطار جاهز
ناديه : هنفطر دلوقتى نستنه شويه على ما "عمر" و"اريچ" يصحوا نفطر من بعض
الحاجه حبيبه : "اريچ" صحت من بدرى ومع ابوكى فى الجنينه
ناديه بتوهان : هى مين دى اللى مع بابا فى الجنينه
الحاجه حبيبه : انتى مسمعتيش بقول "اريچ"
ناديه : "اريچ" وبابا قاعدين مع بعض
هزت الحاجه "حبيبه" رأسها بنعم
ناديه باستغراب : عادى كده ومفيش اى حاجه و"عمر" سيبها كده
الحاجه حبيبه : انا نزلت لقيتهم قاعدين وبيتكلموا مع بعض و"زين" نايم فى حضن ابوكى سبتهم وجيت احضر الفطار
ناديه : هو ايه اللى حصل هى الدنيا حلها اتغير ولا ايه بابا قاعد مع "اريچ" بيتكلموا لا ده حدث تاريخى
الحاجه حبيبه : بطلى رغى وروحى ناديهم خلينا نفطر
ناديه : حاضر
وراحت "ناديه" الجنينه لقيتهم قاعدين وبيتكلموا وبيضحكوا
ناديه : لا انا كده هغير ايه ياسى بابا القاعده الحلوه دي
الحاج عبدالقادر : كانت نقصاك يامجنونه
اريچ بضحك : فعلا كانت نقصاك مكناش هنخلص من جنانك
ناديه : بقى كده ماشي على العموم انا جايه اقولكم الفطار جاهز
ونسبهم يروحوا يفطروه وهنشوف ايه اللى هيحصلهم بعد الفطار
يتبع الفصل الثامن اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية فقدنا الأمل" اضغط على اسم الرواية