رواية صفقة عمري الفصل الثاني والعشرون بقلم ياسمين سمير
رواية صفقة عمري الفصل الثاني والعشرون
افكركم بالى فات
تذهب سانيه الى الاعلى
بعد وقت ليس بقليل يأتى صريخ من الاعلى
يجرى قاسم الى الاعلى
يدخل قاسم الغرفه يرى روعه فاقده الوعى وسانيه بجوارها
يحملها قاسم ويضعها على السرير
قاسم :اتصل بالدكتوره ي سامر
سامر وهو يقف على بابا :حاضر
قاسم :اى الى حصل
سانيه :معرفش ي ولدى كنا اعدين بنتكلم وقامت ولقيتها مره واحده وقعت
قاسم ف سره :متسبنيش ي روعه
قاسم بصوت عالى : هيا اتاخرت كدا لى
سامر :احنا لسه مكلمنها اهدى شويه
قاسم بعصبيه :اهدى ازاى يعنى ازاى اهدى وانا مراتى فاقده الوعى
سانيه :ي قاسم مش كدا
يحاول قاسم ان يهدء من حالته قليلا
بعد.قليل تصل الدكتوره
الدكتوره :السلام عليكم
قاسم :انتى لسه هتسلمى اكشفى عليها بسرعه
الدكتوره ؛دى مش اول مره تكلمنى كدا انا بطلب منك تهدى
قاسم بعصبيه يخرج المسدس من الدرج الموجود بجواره :اخلصى
الدكتوره بخوف :حا حا حاضر
تقوم الدكتوره بفحص روعه
قاسم :اى دا كله بتكشفى
الدكتوره :اهدى بقا لو سمحت انا...
يقطعها قاسم : انجزى
الدكتوره بعد وقت قليلا :لازم تتنقل المستشفى
قاسم بخوف :لى
سانيه :لى ي بنتى
الدكتوره :لازم يتعلقلها محاليل دى مش بتاكل ولازم تتنقل ...اتصل بالاسعاف
قاسم بخوف :يعنى الاسعاف مجهزه وكدا ولا عربيتى
الدكتوره :مجهزه طبعا
قاسم :خلاص اتصلى بسرعه ساكته لى
بعد قليل تصل الاسعاف لنقل روعه الى المشفى ومعاها قاسم
وبالخلف توجد سياره سامر وسانيه
عند فاطمه
فاطمه :ايوا ي نرمين
نرمين :ازيك ي بنتى فينك بقالك شهر مش بتكلمنينى
فاطمه :اسمعينى كويس
نرمين :قولى
فاطمه :عايزاكى تروح البنك وتسحبى كل الفلوس
نرمين :لى
فاطمه :اسمعى الى بقولك عليك وخلاص ولما تسحبى كلمينى
نرمين :حاضر ..اه على فكره محمد جالك هنا وعايز فلوس
فاطمه :اى الى فكرهه بيا دلوقتى
نرمين :مش عارفه انا مستغربه بردو
فاطمه ؛قوليله ملكش فلوس واخد حقه وزياده
نرمين :دا بيهددك ي فاطمه وبيقولك لو مبعتيش فلوس هيجيلك بيتك
فاطمه :نعم دا كائن معفن لميته من الشارع جاى يتنطط عليا انا
نرمين :ممكن نجى فعلا دا كان بيتكلم وهو واثق من نفسه اووى
فاطمه :لا ميقدرش دا بيخاف من خياله
نرمين :انا بقول نديه قريشن يسكت
فاطمه ::الى زى دا مش هيبطل يطلب سيبك منه
نرمين :انا عرفتك وخلاص
فاطمه :سيبك سيبك اعملى بس الى قولتلك عليه وانا هشوف حوار محمد دا بعد مااشوف انا هعمل اى
نرمين :تمام ي حبيبتى سلام
تغلق فاطمه الهاتف ثم يذهب الى الاسفل مره اخرى
عن روعه
تنام على سريرها وبجوارها قاسم وسانيه وسامر
قاسم :طمنى ي دكتور
الدكتور :هيا شويه وتفوق متخافوش دا هبوط نتيجه انها مكلتش حاجه
سانيه :يالهووى ي ولدى مكنتش بأكلها
سامر :اهدى ي امى نفهم لما تصحى
الدكتور :عن اذنكم
قاسم :ممكن تروحى دلوقتى ي امى
سانيه :لا يولدى لازم حد يفضل معاها
قاسم :ماانا معاها ي امى
سانيه :لا بردو مش همشى غير لما اتطمن عليها
قاسم ؛ي امى مفيش حاجه هيا شويه وهتفوق وانا هجبها واجى
سانيه :بس ي ولدى ....
قاسم :مبسش ي امى يلا ي سامر
ينظر سامر الى روعه ثم ينظر الى قاسم
سامر :اه اه يلا ي امى
ثم يخرجان
يجلس قاسم بجوارها ويضع يديها على يد روعه
قاسم :يارب انا عارف ان رحمتك واسعه يارب ارحمنى برحمتك متخاليهاش تسبنى وتمشى
ثم يسند راسه على يديها
بعد قليل
تحاول ان تفيق روعه :اممم اممم انا فين
قاسم بلهفه :انتى كويسه حاسه بحاجه
تنظى روعه اليه ثم تقوم بهز راسها لاعلى واسفل بمعنى اه
يتركها قاسم ويخرج :ي دكتور ي دكتور
يأتى الممرضه :ايوا ي فندم
قاسم :فين الدكتور المريضه صحيت
يأتى الدكتور
ثم يدخل لفحصها
الدكتور :كل حاجه تماام بس ياريت دا ميتكررش انتى خلاص بدئتى ف التاسع
قاسم :والطفل كويس يعنى
تنظر اليه روعه ثم تحدث نفسها
روعه :كل همك الطفل ياريتتى م كنت حملت
الدكتور :بخير بس ف اى وقت ممكن يشرف على الدنيا لو حسيتى ب اى تعب تيجى فورا
قاسم :اه اه على طول
الدكتور :تمام عن اذنكم
قاسم :اتفضل
ثم يجلس بجانبها
قاسم :الحمدلله يارب انك فوقتى
تنظر اليه روعه بعتاب :كنت خايف عليه
قاسم :تقصدى اى
روعه :على الطفل كل همك الطفل الطفل بس خلاص كلها اقل من شهر ومش هتشوفه وهسافر ولا اكننا شوفنا بعض
قاسم :ايه الى انتى بتقوليه دا دا ف خيالك
روعه بعصبيه :لا مش خيالى انا وابنى هنمشى من هنا ومش هتشوفنى تانى ي قاسم مش هتشوووفنى
قاسم :اهدى ي روعه اهدى
روعه بدموع :عايزه امشى من هنا
قاسم بقلق :ماشى بس اهدى
تجلس روعه تبكى
قاسم :طب بتعيطى لى دلوقتى
روعه :بتحب ابنك اكتر منى
قاسم وهو يحضنها :مقدرش صدقينى والله
بعد.وقت ليس بقليل
يصل قاسم وروعه الى القصر يحملها ويدخل
سانيه :عامله اى ي بنتى
روعه :بخير ي ماما
قاسم :لازم ترتاح خالى فتحيه تجهز الاكل ي امى
سانيه ؛جاهز ي ولدى اطلع انت وتغير هدومها والاكل هيطلع وراك
قاسم :شكرا ي امى
يصعد قاسم الى غرفته ويضع روعه بحرص على فراشها ثم يتجه الى الخزانه يخرج قميصا قصيرا
روعه :ايه دا
قاسم :هتغيرى
روعه :اه طب اتفضل بقا
قاسم :دا انا هساعدك كمان
روعه :لا شكرا مش عايزه منك حاجه
قاسم :بس انا جوزك
روعه :من يوم كلامك مع بابا ومش بعتبرك مش جوزى
قاسم بعصبيه :انتى اتجننتى انتى مراتى وهتفضلى
روعه :وانا مش عايزه اكون مراتك ومن خقى اطلق
قاسم :روعه انتى تعبانه دلوقتى ولا زم ترتاحى اتفضلى غيرى ولما تولدى نتكلم ف الموضوع دا
روعه :قرارى مش هيتغير ياريت يوم مااجيب ابنى على الدنيا تكون ورقه طلاقى معايا
قاسم :انا مش هتناقش معاكى عشان انتى عارفه لو اتناقشت هكسرلك دماغى الى زى الحجر دى
روعه ؛وانا شم هكلمك اصلا
قاسم يتركها ويخرج :احسن
تقوم روعه بتبديل ملابسها
دق دق
روعه :ادخل
تدخل فتحيه وتضع الطعام امام روعه :حمدلله على السلامه ي هانم والله مش متخيله كنت زعلانه ازاى
روعه بايتسامه خفيفه :شكرا ي فتحيه
فتحيه :ان عوزتى حاجه قولى بس ي بت ي فتحيه هتلقينى قدامك طوالى
روعه :شكرا
تخرج فتحيه ثم تبدء روعه بالطعام
ف الاسفل يقف قاسم
قاسم :عملت اى
الشخص :زى ماطلبت ي بيه روحت وطلبت فلوس وهددتها
قاسم :تمام وحقك موجود زى مااتفقتا عن الارض
الشخص :لحم كتافى من خيرك ي بيه
يغلق قاسم الهاتف
تمر الايام تتجاهل روعه وجود قاسم
روعه :ااااااه اااااااه
يستيقظ قاسم ؛ف ايه مالك
روعه وهيا تحاول اتنفس :اااه هولد هولد اااااه
قاسم :دلوقتى
روعه بعصبيه :امال كمان شويه ااااااه
يذهب اليها قاسم سريعا :اهدى خدى نفس هجبلك حاجه تلبيسها
روعه :اااااااه بسرعه امممممم ااااااااااااااه
بعد ارتداء روعه ملابسها بمساعده قاسم يخرجان
قاسم وهو يضع يديه حول وسطها :براحه براحه
روعه :ااااااه ي عمتى ااااااااااااااااااااه
تخرج سانيه :ف ايه
قاسم :روعه هتولد اعملى حاجه ي امى
يخرج سامر :على المستشفى على طول
قاسم :اه اه صح
ثم يذهبان ويتركان سانيه
سانيه :تعالى خدى ي سامر
سامر :حاضر ي امى
يصل سامر وقاسم الى المشفى
يقوم قاسم بحمل روعه ويدخلا المشفى
روعه ببكاء :اااااااااااااه
يضعها قاسم على التروللى :بسرعه متخافيش متخافيش
تدخل روعه الى غرفه العمليات
تقف الممرضه امامه :ممنوع
ينظر قاسم الى الداخل :ممنوع اى دى مراتى
الممرضه :حضرتك اتفضل استريح
قاسم :استريح ازاى
يأتى سامر خلفه ويضع يديه على كتفه :تعالى ي قاسم مينفعش تدخل
تغلق الممرضه غرفه العمليات ويضل قاسم يتحرك امام غرفه العمليات
قاسم :يارب يارب
بعد حاولى نص ساعه تأتى عدد من الممرضه يدخلو
قاسم :ف ايه حد.يرد عليا
ولكن لا يوجد رد
سامر :اهدى هتكون كويسه ان شاء الله
ثم يجلس ويحدث نفسه :ياااه ي قاسم اول مره اشوفك بتخاف على حد كدا اول مره اشوف نظرات الخوف والقلق فعلا روعه تستحقك انت مش انا
بعد ساعه يخرج الدكتور وعلى وجهه علامات الاسف
يجرى اليه قاسم :طمنى ي دكتور عامله اى
الدكتور باسف :...
يتبع الفصل الثالث والعشرون اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية صفقة عمري" اضغط على اسم الرواية