Ads by Google X

رواية الاعمى الفصل الخامس والعشرون 25 بقلم ليلة عادل

الصفحة الرئيسية

   رواية  الاعمى  الفصل الخامس والعشرون بقلم ليلة عادل


رواية  الاعمى  الفصل الخامس والعشرون

شقه مروان 10ص

مروان يجلس فى البلكونه ثم يدخل عليه منير
منير ... خلاص يا حبيبى كل حاجه جاهزة انا متفائل بصراحه مره دى , وعندى يقين فى الله ان عمليه هاتنجح
مروان ... يارب يارب بقولك عايزك تجبلى 100الف كاش
منير ... حاضر
-شقه اميره 12 ص
اميره تجلس فى البلكونه تفكر تتذكر كل شى حدث معها ماذا تفعل ثم تقول مالهاش حل تانى
- داخلى مديرية الامن2م )
فى الممر تسير اميره ثم تقف من الخارج امام باب مكتب ادهم وتتحدث مع العسكرى
اميره ... لو سمحت حضرة الوكيل النيابه ادهم جوا
العسكرى ... ايوه يا فندم
اميره ... ممكن تقوله انى عايزه اقابله ..قوله اميره
العسكرى ... لحظه واحده
(يدخل العسكرى داخل المكتب )
العسكرى ... باشا فى وحده اسمها اميره عايزه تقابلك
ادهم ... خليها تدخل بسرعه
العسكرى ... اتفضلى


اميره ... شكرا
(يقوم ادهم من المكتب لاستقبالها)
ادهم ...(بسعاده ) لا مش مصدق ايه المفاجاه الحلوة دى
اميره ...عجبتك بجد
ادهم ... اه والله عامله تشربى ايه
اميره ... ولا حاجه
ادهم ... لاء لازم هطلبلك عصير
اميره ... ماشى
العسكر ... تمام يا فندم
ادهم ... اتنين عصير ليمون بنعناع يابنى
العسكرى ... حاضر يا فندم
ادهم ..( يقترب منها )ايه يا حبيبى عامله ايه (يقبلها من خدها )
اميره ... تمام هو انا معطلاك عن حاجه
ادهم ... لا خالص وحشتينى اوى
اميره ... وانت كمان
ادهم ...(يجلس بالكرسى المقابل لها )كنت هكلمك نتقابل النهارده والله
اميره .. فى حاجه


ادهم ... يعنى كنت عايز اصلحك (يمسك ايدها ) اوعى تكونى زعلانه منى من رد فعلى معاكى يوم الحادثه وكمان فى الكافى هو بس لانى كنت متعشم انك تكلمينى و تطمنى عليا لانى كنت تعبان
اميرة ... لاء مش زعلانه
ادهم ... انا كنت خايف وغيران عليكى اوى انا بغير عليكى من النفس اللى بتتنفسيه
اميره ... ادهم انا جاية عشان اقولك حاجه مهمه
ادهم ... خير يا حبيبى فى ايه مالك
اميره ... (بتوتر) ... ادهم انت عارف انى انا بحبك جدا ولو لفيت الدنيا مش هلقى احسن منك خليك واثق ان المشكله عندى انا مش انت وانه والله غصب عنى
ادهم ... (بستغراب ) ... فى ايه
اميره ... احنا لازم نسيب بعض
ادهم ... (بصدمه ) ... ايه
اميره ... لازم نتطلق
ادهم ... بطلى هزار ده ههه على فكره مابحبش الهزار من النوع ده
اميره ... (دموع بعينها) ... ارجوك متصعبهاش عليا
ادهم ... (بصوت كل حزن وصدمه ) ... مصعبهاش عليكى انتى بتتكلمى جد انتى عايزه تسبينى
اميره ... ايوا لان ده الصح لو كملت معاك هيبقى بحكم عليك بالعذاب
ادهم ... وانا كدا مش هبقى فى عذاب انا بنام وبقوم بحلم باليوم اللى هنبقى فيه سوى
اميره ... (تبكى) ...ادهم لو سمحت اسمعنى
ادهم ... (بصوت كله حزن واستغراب ) ... اسمع ايه اسمع ان الانسانه اللى بتمناها من الدنيا عايزه تسبنى عايزه تحكم عليا بلاعدام
اميره ... (بحزن ودموع تقف )... ادهم انا بجد اسفه مش هينفع انا لو فضلت معاك هظلمك , انت متستهلش منى كدا ده الحل الوحيد الصح , احنا جوزنا وعلاقتنا من البدايه كانت غلطه و لازم تتصلح و مينفعش تكمل
ادهم ... يقف امامها ويمسك أيدها .. غلطه جوازك منى غلطه طب انا عجبانى الغلطه دى , وعايز اكمل فيها
اميره ... ادهم
ادهم ... (عيون بها دموع وحزن) ... اميره انا بحبك لاء انا بعشق التراب اللى بتمشى عليه انا اللى جويا اكبر بكتير من اللى شايفه , فكرة انك تبعدى عنى دى انا مش قادر حتى اسمعها , بسهوله كدا عايزه تاخدى كل حاجه وتمشى طب قلبى احلام مافكرتيش فيها , قوليلى اعمل ايه
اميره ... تسحب أيدها وتبتعد قليلا انا عشان بحبك وبحترمك لازم ابعد انت متستهلش منى اى حاجه وحشه , والله انا اللى مستهلكش انت تستاهل وحده احسن منى
ادهم ... انا مش عايز احسن منك , انا عايزك انتى طب ادينى فرصه كمان فرصه وحده بس لومخلتكيش تحبينى يا ستى ابعدى عنى
اميره ... ( تبكى بشده ) ... ادهم ارجوك ارحمنى
ادهم ... ارحمينى انتى من العذاب اللى عايزانى اعيشه من بعدك
اميره ... كفايه لوسمحت ورقه طلاقى توصلنى باسرع وقت
ادهم ... كل ده عشان مروان تفتكرى يستاهل
اميره ... ( بدموع وحسره تقف عند الباب) ... مروان ده جحيمى و عقابى ولعنتى فى الدنيا عن اذنك
(تخرج اميره وهى منهار من العياط تترك ادهم مصدوم وحزين ويبكى )

- شقه اميره 4 م

اميره تطرق الباب البيت تبكى بشده تجلس الام براسبشن تفتح لها الام
الام ... فى ايه مالك
اميره ... انا طلبت الطلاق من ادهم
الام ... طب انتى بتعيطى ليه ده الصح انتى كدا بداتى تمشى فى الطريق الصح
اميره ...(تبكى ) ايوه بس انا قلبى وجعنى على ادهم اوى , انا ظلمته وجرحته يا ماما اوى انا مكنتش متوقعه انه بيحبنى كدا
(تاخدها امها فى حضنها)
الام ... اهدى ادهم قوى هيبقى كويس اللى عملتيه ده الصح لو كنتى اتجوزتيه كنتى هتظلميه اكتر واكتر
اميره ... انا قرفانه من نفسى اوى انا شريرة كسرت قلب انسان حبنى من قلبه بجد ووقف جنبى وعمل عشانى كل حاجه , وفى لاخر ظلمته عشان انسان تانى معملش حتى علشانى الممكن , انا بكره مروان بكرهه انا كل اللى بيحصل فيا ده بسببه
الام ... مروان مقالكيش روحى اتجوزى , ولا قالك اعملى حاجه من اللى عملتها كل اللى انتى فيه ده اختيارك انتى
اميره ... لو كان قالى بحبك وتمسك بيا مكنش حصل كل ده
الام ... ترفع وجهها بليدها ... اميره بصيلى كدا لازم تقتنعى ان كل اللى انتى فيه ده اختيارك , مروان مالهوش ذنب .اميره انتى متاكده انه بيحبك بس هو اراءه غلط بس بيحبك
اميره ... انا تعبانه اوى اوى عقلى هيتشل من التفكير قلبى هيقف من الوجع مش عارفه اعمل ايه
الام ... هتبقى كويسة انا متاكده ان بنتى قوية
اميره ... انا ..انا اضعف مما تتخيلى يا ماما
الام ... انا واثقه فى ربنا انك هتبفى مبسوطه وسعيده زى زمان واحسن
اميره ... يارب ... ( ثم تحضن امها )
(بعد يومين)

- شقه مروان 4م

تذهب اميره الى مروان وهى متعصبه جدا مروان يجلس على السفره يناول الغداء اميره تطرق الباب بصوت عالى وترن الجرس تفتح لها فاطمه
اميره ... (بغضب ) .. مروان هنا
فاطمه ... اه
(تشاهده اميره على السفرا تذهب اليه )
اميره ... (بعصبيه) ... طبعا عامل تاكل وتشرب وعايش حياتك عادى جدا ولا كائن فى حاجه يخربيت برودك
مروان ... (يقوم يقف من على كرسى ) ... فى ايه
اميره ... تخبطه على كتفه .. في انى بكرهك بكرهك بكرهكككك
مروان ... اهدى طيب فى ايه
اميره ...عايش حياتك مبسوط وعادى ايه ضميرك ده ميت ما بتحسش مافيش اى دم عندك
مروان (مروان يقترب منها ) . انا عايش حياتى مبسوط انتى شايفه كدا
اميره ... (تبكى وعصبيه ) ... انا بسببك ظلمت انسان كل ذنبه انه حبنى انت ليه عاملت فيا كدا ليه خالتنى اعمل كدا
مروان ... (بعصبيه ونرفزه ) ... انتى اللى عاملتى كدا فى نفسك وفيه وفيا انتى بسبب اندفاعك وعصبيتك السبب
اميره ... لاء انت السبب تفكيرك المريض هو اللى وصلنا لده
مروان ... تفكيرى المريض ده هو الصح و مش هغيره
اميره ... بطل استعباط بقا انا عارفه انك بتحبنى سمعتك بودانى ومن قبلها كمان وانا عارفه , و بسبب تفكريك الغبى ده انا روحت دمرت قلب انسان حبنى ووقف جنبى
مروان ... (بعصبيه وضيق ) ... وانا مدمرتش لما روحتى وتجوزتى واحد تانى ها موجعتنيش لما جبتينى اشهد على جوازك , قلبك وجعك اوى على ادهم وانا ايه فين , انا بموت كل يوم فى الدقيقه الف مره ازعلى عليا شويه
اميره ... (بسخريه ) ايه ده بتحس وبتغير زى البشر لالا لا مش ليق عليك الدور ده يا دكتور يا كبيره
مروان ... (بعصبيه جامده يخبط بايده على سفره ) اميره بس
اميره ... بكدب مثلا من امتى بتحس رود عليا من امتى بتحس زى بشر ها انت السبب فى كل ده
مروان ... اطلعى برا
اميره ... لا مش هطلع و بطل اسلوبك البارد ده بقا
مروان ... انتى عايزه ايه دلوقتى
اميره ... عايزه احرقلك قلبك اشوفك متعذب هبقا مبسوطه
مروان ... وانا قولتك انا ليا الشرف ان قلبى يموت على ايدك , و ببقا مبسوط جدا وانتى بتعذبينى لانى استاهل ده , لكن قرارى مش هغيره واظن من وقت اللى حصل وانتى نازله طعن فيا وانا ساكت
اميره ...(بنرفزه ).. عنك ما غيرته عارف لحد امبارح كان فى قلبى شويه حب فاضلين ليك , بس دلوقتى بكرهك بجد من قلبى , وادهم ظفره احسن منك
مروان ... (بعصبيه ) ... انتى جايه ليه دلوقتى جايه تسمعينى انك بتحبى ادهم
اميره ... جايه اقولك ياريت تسافر بلا راجعه لانى مش طايقه اشوفك , مش طايقه اسمع صوتك نفسك بيخنققنى اوعى ( تاجى تمشى )
مروان ... (يسمك دراعها يقربها اليه )... تعالى هنا
اميره ... ( تحاول ان تفك ايدها) ... اوعى سيب ايدى
مروان ...(يمسكها بايده الاثنين بشده وبعصبيه شديده تحاول تفك ايدها ) بس .. بقولك بس ..اهدى بقا بس .. اميره بس
اميره ...(بغضب ) عايز منى ايه
مروان ... (يصمت قليلا بهدواء) انا اسف ... اناا ...(قبل ان يكمل كلامه )
اميره ... (بحسم وقوه ) اسف ... (تنزل ايده) ... لا وفر اسفك يا دكتور , هى فعلا مش غلتطك بس اوعدك ان دى اخر مره هتشفنى فيها اوهتلمح منى حاجه
مروان ... (بحزن ) ... والله انا مستهلش منك كل ده
اميره ... تروح وتاجى بالسلامه
(تخرج اميره من الباب )
(يقف مروان مضايق ومتعصب يخبط بايده على السفره ويرامى كل اللى عليه )

يتبع الفصل الأخير اضغط هنا
  • الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية  الاعمى" اضغط على اسم الرواية 
google-playkhamsatmostaqltradent