Ads by Google X

رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل العاشر بقلم ليلة عادل

الصفحة الرئيسية

    رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل العاشر بقلم ليلة عادل


رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل العاشر 

احد المطاعم داخل باخره فى النيل 8م
_ تظهر عائلة اميره وعائلة اكمل يضحكون يجلسون على احدى الترابيزات وعلى الترابيزه طعام على كل لون ، فنحن نعلم ان دكتور خالد يريد ان يزوج اميره باكمل،لكنه وافق على مقابل مروان هل فعلا يدبر شى  مثل ماقال منير سنعرف ، واثناء هذه المقابله اتفق الوالدين على تمضية يوم بالسخنه.....  وبالفعل يذهبوا فى اليوم التالى الى مدينه  العين السخنه ويقضون يوما عائليا رائعا نشاهد نزول اميره وكريم وزجته وياسمين وزوجها واكمل واخته البحر وهم يلعبون  فى البحر ، واخر وهم يلعبون بالكره واخر يجلسون مع العائله  يتناولون الطعام ويتحدثون  ،ولكن اكمل اثناء هذه الرحله كانت عيونه لا تفارق اميره  ،لكن اميره كانت تحاول بكل الطرق ان لا يجتمعا بمفردهما رغم محاولات الكل ، وفى انتهاء اليوم  تقف العائلتين امام سيارتهم  ليركبها لكن تقترب والدة اكمل بجانب خالد
- اكمل ابن صديق القديم  لدكتور خالد شاب اسمر طول بعرض عيون سودا وشعر اسود قصير يعمل ظابط فى الجيش 
منى : خالد ايه اريك تخلى اميره تركب مع اكمل بالعربيه  عشان يتكلمو سوى
خالد : يفكر قليل  ...موافق
-عندما تقوم اميره بفتح باب الخلفى لسيارة والدها  ينظر لها الاب
الاب : اميره
اميره : نعم
الاب  اركبى انتى مع اكمل
اميره : تقترب منه باستغراب  .. ليه يعنى
الاب : اسمعى الكلام
اميره   : يعنى  ده ينفع تركبنى معه طب ركب كريم
الاب: يشاور بايده اتجاه  سيارة  كريم  ...  كريم ركب  عربيته مع مراته  روحى اركبى يا اميره
اميره : حاضر


- تركب اميره سيارة  اكمل هى متضايقه مستغربه وتجلس فى الكرسى الامامى وتتحدث مع نفسها ايه ده بقى هو كلام حمزه صح ولاه ايه لا مخلصش من ادهم يطلعى  اكمل اوف                  
-  يركب اكمل السياره اثناء حديثها ينظر لها بابتسامة 
اميره : بتضحك ليه
اكمل : لسه بتكلمى نفسك
اميره : طبعا
اكمل : كنتى بتكلمى نفسك بتقولى ايه بقى
اميره : لا كنت بغنى
اكمل :متستعجليش الطريق طويل هنغنى لحد مانوصل يقوم مشغل اغنيه مهرجانات ويسوق
-اثناء سيرهم فى طريق يتصل مروان باميره
اميره : الو
مروان : (بقلق ) مكنتيش بتردى ليه من الصبح
اميره : اصلى كنت بالسخنه انا وبابا وماما واخواتى  وراجعين بالطريق ومامسكتش الفون خالص
مروان : المهم انك كويسه قلقت عليك
اميره : انا كويسه
مروان : حد جنبك ولا ايه
اميره : اه
مروان : طب اول ما تروحى كلمينى عايزك فى حاجه مهمه
اميره : تمام سلام  تنظر لاكمل  .. ها كمل
اكمل : بس كدا
اميره : بس كدا بس صدقنى صوابعك مش زى بعضها
اكمل : عندك حق انا اساسا  معنديش وقت اتعرف على حد انتى عارفه شغلى صعب
اميره : فعلا ربنا معاك
- شقه  د/ خالد 8م


تفتح  اميره  باب الشقه بالمفتاح وتدخل داخل شقتها كانت الام والاب قد وصلوا قبلها  تطرق باب غرفتهم وتقف على باب الغرفه  ثم تدخل قليلا.
الاب : ادخلى يا مرمر
اميره  : وصلتوا امتى
الام  : عشر دقايق
اميره : تمام  طب ماما من فضلك عايزه اتكلم معاكى فى حاجه
الاب : سر عليا
اميره : لا بس حاجات بنات
الاب : ماشى
- تدخل الام الغرفه مع اميره ترمى اميره حقيبة ايدها على السرير وتجلس الام على السرير وتقف اميره قليلا تنظر لها بعمق تحاول ان تمسك اعصابها
اميره : هما سؤالين دلوقتى تجاوبى عليهم الاول ممكن افهم ايه اللى بابا عمله ده ، وتانى ليه مش بتردى على مروان  ، واوعى تقوليلى اسالى باباكى وان هو مشغول ده فضى نفسه يوم فى لحظه
الام : انا اتفاجئت زى زيك واحنا قاعدين  ، وبنسبه لمروان انا فعلا مش لقية وقت منساب للكلام مع خالد
اميره : ماما انتى مش ملاحظه ان بابا بيظبطنى مع اكمل
الام : على اساس ان الموضوع هايمشى ولا حد فينا هيقدر عليكى
اميره : يعنى ايه
الام : تقترب منها تضع ايدها على كتفها ... يعنى خالى خالد يظبط ويخطط براحته المهم فى النهايه
- يرن هاتف اميره المتصل مروان  تنظر للام تشاور براسها لترد ثم تخرج  للخارج وتغلق الباب
اميره : الو
مروان : ها وصلتى
اميره : لسه داخله البيت حالا
مروان : حمد الله على سلامه  عايز بكره اقابلك
اميره : انا بكره اجازتى
مروان : عارف عايز اشوفك بره نتغده سوى ونتكلم
اميره : ماشى هبعتلك لوكشن  لمطعم ونتقابل على 5 كدا تمام
مروان : تمام تصبحى على خير
اميره : وانت بخير
                  _~__*ليلةعادل ❤️_ 🌹*__~ 
النادى المعادى  4م
تجلس اميره هى ونور على احد الترابيزات  عليها كوبايات عصير وتحمل اميره البيبى
اميره : مش عارفه بقى اعمل ايه
نور : وانتى هتقبلى مروان امتى
اميره : كمان ساعه
نور تلمح ادهم تقوم بالمشاوره له
اميره: بتشاورى لمين (تنظر للخلف ثم تنظر لها) اعمل فيكى ايه
نور :هشش جيلى انا
ادهم : نور عامله ايه
نور: الحمد الله هتاقعد معانا ولا مستنى  حد
ادهم  : اه نرمين
نور: مين نرمين اقعد  اقعد
ادهم : يجلس ينظر بحب لاميره ازيك
اميره : تمام
ادهم : مرمر دى  ممكن اشالها  (يحملها ويقبلها من راسها)
نور : ها مقولتليش مين نرمين
ادهم : بنت  جارت اختى
نور: وبنت جاره اختك عايزه منك ايه
ادهم : تفتكرى انتى ايه
نور :ههههههههههه مبروك
ادهم : لا انا بحاول اهرب معندكيش حل ، انا جاى النهارده والله بالعافيه
نور : بمزاح ... بس كدا نوجدلك حلول  بس ليه كدا
ادهم : ينظر لاميره بعينه مبحبهاش
يدخل عليهم اكمل
اكمل : مساء الخير
كلهم:  مساء النور
اميره تقف وادهم  ونور تجلس
اميره : تنظر.. لاكمل اكمل ادهم  .. ثم تنظر لادهم ..ادهم اكمل ابن انكل طه صديق بابا من زمان
اكمل :  ازيك هو ده ادهم اللى
ادهم : ايو اللى
اميره :هنفضل واقفين اقعدوا    .... 
يجلسوا لكن ينظر ادهم واكمل لبعض بحده 
 اميره : هات يا ادهم مرمر انيمها بالعربيه وهى تقوم بتنيم البيبى بالعربيه تشدها نور من ملابسها وهى بلاسفل  و تنظر امامها وبصدومه
اميره  : اييه يابت اصبرى
نور : مصدومه  بصى فوق
اميره : فى ايه
نور : بصى بس
- تنظر اميره تجد  مروان جاى من بعيد نحوهم تقف تفتح عينها بصدمه
اكمل  : فى ايه
ادهم ينظر بتجاه  نظره اميره ويضحك بسخريه فهو يعلم جيدا سبب نظره اميره ويعلم ايضا ان اكمل هو العريس المنتظر لكن  هل سيتوقف ادهم ويستسلم ام ستكون حرب بين الثلاثه ؟
اكمل : هههههههه انتى لسه مجنونه بيه انا سمعت انه كان اتعمى ومراته خانته
ادهم : بسخريه  ... واضح ان فايتك كتير
اكمل : مش فاهم
نور :  بتلم الموضوع  ... هههه اكمل ادهم بيحب يهزر
تقف نور بجانب اميره بصوت منخفض اقعدى عادى جدا
اميره  : انا هيغمى عليا
نور: هههههههههه موززك الثلاثه اتجمعوا
اميره : انتى بتهزرى انا فى مصيبه لو واحد منهم اتكلم
نور : اهدى خالص
مروان  :انتم هنا عاملين ايه
نور : ازيك يا دكتور ما انت عارف احنا لاجئين هنا  دكتور مروان عزت طبعا غنى عن التعريف ادهم انت عارفه كويس  اكمل  صديق من زمان كمان ظابط صاعقه
مروان : ازيك  يابطل
اكمل : بخير حضرتك عامل ايه  اتفضل
مروان :  كان نفسى بس عندى ميعاد
نور : اقعد خمس دقايق
تدخل :عليهم نرمين
نرمين: انت هنا اسفه  ازيكم
ادهم :  قولت استناكى مع اصحابى لحد ما تيجى
نرمين : طب مش هتعرفنا لحظه 
....تنظر لاميره باستغراب ونظرات كره .... اميره من زمان نفسى اشوفك
اميره : اه ازيك
نرمين : كويسه وبقيت كويسه لما شفتك طلعتى اجمل من صورك
نور : برفعة حاجب  ... امال كنتى متخيلها هتبقى ايه
تدخل شرين
شرين : مروان يلا كلنا وصلنا
مروان  : حاضر عن اذنكم كان نفسى اقعد معاكم شويه
نور : ولا يهمك يا دكتور
ادهم : طب يلا انا همشى  (ينظر لاكمل  بحده ) اشوفك مره تانى  فرصه سعيده يا اكمل
اكمل : شكرا
نور : سلام
اميره مازالت تقف مصدومه من الموقف اللى حصل نور  جتلها بهستريه ضحك اكمل قاعد مش فاهم حاجه
اكمل : هو فى ايه
نور: اصل الموقف اللى حصل ده رهيب
اكمل : مش فاهم
نور : الاحسن انك متفهمش
اكمل: عشان يعنى ادهم  انا عرفت من  دكتور خالد ان لسه فى تواصل بينهم
نور : انكل خالد بحب ادهم جدا هو لعلمك حد فى منتهى الاحترام والله بس نقول ايه غباء
اكمل :واضح عليه هههههههه صحبتك لسه مصدومه هى لسه بتحب مروان كدا
نور ههههههههههههههههه طبعا ده عشقها من ايام المراهقه انت نسيت
اكمل : انسى ازاى دى كانت كل كام شهر بشكل (ينظر لاميره ) اميره  يا ميرو
اميره : ايوا
اكمل : عندى استعداد اثبته هنا واخليكى تتصورى معاه لحد متقولى كفايه
نور: ههههههههههههههههههههههههههههههههه  تتصور هههههههههههه لا لا هموت
اكمل  : فى ايه  مالك
اميره : سيبها هى من وقت ما ولدت بقت مهبوله
اكمل : بس انتى ليه انصدمتى لما شفتيه انا فهمت انك شغاله معاه بتشوفى على طول
اميره  : ولا انصدمت ولا حاجه انا بس برتبك لما بشوف ادهم معرفش بابا ليه مصمم يبقى فى علاقه بنا
اكمل : انا بردو معترض
نور : اعترضوا براحتكم هو جالى انا وقعد معايا
اميره : طب ياختى هتروحى ولا قعده
نور : لا مستنية  حمزه وياسر والعيال
اميره : طب  (تقف ) اكمل اسفه لازم امشى عندى ميعاد مهم
اكمل : ولا يهمك
                _~__*ليلةعادل ❤️_ 🌹*__~
- احد المطاعم القاهره 5 م
-تجلس اميره على احد الترابيزات تنتظر مروان ، لكن مروان كان ارسل لها رساله ان سوف تاخر عن الميعاد  لكنها لم ترى الرساله الاعندما وصلت فتجلس اميره تنتظره وبعد مرور ساعه  يصل مروان
مروان : بابتسامة  ..ايه ده هى ساعتى ماخره ولا ايه ؟
اميره : لا انا اللى جايه بدرى
مروان : يجلس .. جتى امتى
اميره  :من  5 ماشفتش الرساله غير لما وصلت
مروان  :عامله ايه
اميره  : تمام وانت
مروان : بسخريه وغيره .. تمام  ها مين بقى احمد العوضى اللى مشلش عينه من عليكى ده
اميره : باستغراب .. احمد العوضى  اااه اكمل ههههههههههه تصدق فعلا كوبى بست منه المره جايه هتصور معاه وكتب صورتى مع نجم
مروان : بسخريه وعيون مليئة بلغيره ... ما انتى متصوره معه كتير  بصراحه صوركم عجبتنى كريم وامنيه ياسمين وعماد اميره واكمل  كابلز تجننوا
اميره : ايه الكلام ده صور عادى مافيش اى حاجه
مروان : وبالنسبه لادهم مش قولت متقعديش معه تانى
اميره : نور اللى نادهتله من الاخر كدا نور بتحب ادهم ممكن تلقى خارج مع شله لانه اتصاحب عليهم ،  يعنى متتفاجأش بصور نزلت ،  قبلته مره فى العماره ، خد الموضوع بصدر رحب وعادى ، اللى ليك انى مكنش معهم ، بس صدقنى موقف النهارده  نور اللى حطتنى فيه
مروان : ممممممممممم واخد ان اكمل معجب بيكى بصدر رحب عادى وادهم باشا اللى كان قاعد وكان عايز يطلع طبنجته يرمى علينا كلنا بالرصاص من كتر غيرته عادى
اميره  : ايه كلام ده
مروان : مش انا اللى بقول نظراتهم  ليكى
اميره  : وانت حللت نظراتهم فى 3 دقايق اللى وقفته
مروان :  اه
اميره : نسيت صح انى بكلم دكتور مروان عزت اسرع واحد بيقرا لغه الجسد
مروان :بيجز على سنانه .. متسخريش من مشاعرى قولتك انا بغير
اميره : مابسخرش انا مالى اذا كان ادهم لسه بيحبنى ولا اذا كان اكمل معجب انا ليا دعوة بنفسى وبس
مروان : وطى صوتك
اميره :  وبعدين من امتى بقى انت بتعمل مقابلات شغلك  فى النادى
مروان : شرين اللى اختارت المكان
اميره : شرين اه شغل ايه ده بقى اللى محتاج نادى
مروان : شغل انتى طلبتى حاجه
اميره : متغيرش الموضوع
مروان: مش بغير انا قولتلك شغل
اميره : تقف ...بقولك ايه انا همشى
مروان : اقعدى
اميره :لا
مروان : يمسك ايدها بحده  .. اقعدى متعصبنيش   واعقلى
اميره :تجلس مش هعقل  عجبك ولا مش عجبك
مروان  : افففف ، يارب عايز افهم ايه كل العصبيه دى هو مفروض مين اللى يزعل ويضايق
اميره : انا
مروان : انتى
اميره : اه
مروان : ليه هو انا اللى كنت قاعد مع مراتى القديمه ولا مع العريس اللى جيبهولى ابويا
اميره : بارتباك  عريس عريس ايه
مروان : على فكره انا فاهم  ممكن تهدى عايز اكلمك فى موضوع مهم  انا كلمت دكتور خالد
اميره : بصوت عالى  ... عملت ايه
مروان : ششش وطى صوتك الناس بتبص
اميره : عملت ايه يا نهار اسود
مروان : متخافيش كدا كلمنى عادى جدا منتظرنى  يوم الاربع ساعه 5
اميره : بابا
مروان: يشاور براسه  .. اه
اميره : ولا زعق ولا قفل بوشك ولا شتمك
مروان : كان زوق جدا معايا
اميره :  بابا
مروان : فى ايه مستغربة اوى ليه كدا
اميره : مش مستغربه لا هستغرب ليه  يعنى  المهم ها وبعدين
مروان : بس عشان كدة كنت عايز اقابلك بره
اميره : انت كلمته امتى
مروان :  اول امبارح
اميره : اول امبارح ده كانت الساعه كام
مروان: مش متذكر اوى تقريبا كانت 8
اميره :ايو كنت خلصت لبس خبط عليه لقيته بيتكلم فى الموبيل  كنت انت  انا مش مصدقه عارف بابا مبارح كان كويس جدا  عارف بابا من نوع لو مضايق هيبان عليه مش بيعرف يمثل  يعنى هو مرحب اهو بالموضوع امال ماما كانت بتعمل ليه كدا يمكن عشان موقف المره اللى فاتت صح اكيد  انا فرحانه اوى اوى (تمسك ايده ) اخيرا هنتجوز  اوعى كدا  صح انا مخصماك
امروان: ههههههههه انا عملت حاجه
اميره : بس يبتاع شرين
مروان  : برغم من جنانك وعنادك ولسانك اللى اطول منك يا متر ونص انتى ، بس بحبك ، بحبك مقدرش اعيش من غيرك  ، تعرفى انا بعشق تفاهتك يعنى لما بتكلمينى جد بحس ان لا لا اميره مش واخد على كدا يلا ارمى كلمه مالهاش علاقه بالموضوع ضحكينى
اميره :هههههههههه يعنى اللى شدك ليا تافهتى
مروان  : من اهم الاسباب
اميره : ماشى يا دك ماشى  طب هنطلب ناكل ولا اكلت مع شرين
مروان : والله مش دى اللى تغيرى منها خالص
اميره : اغير مش اميره خالد اللى تغير يا بابا انا يتغار منى ها بس انا مش بقبلها
مروان : اعملى زى ما قولتك مالكيش علاقه بيها قربى شوى كدا  .. تقرب وجهها من وجهه ثم يمسكها من خدها بقرصه .. اوعى مره تانى تقلبى الترابيزة عليا وتغيرى الموضوع انا بمزاجى غيرت الموضوع لو شفتك  تانى يا اميره قاعده مع اللى اسمه اكمل ولا ادهم ده تانى مش عارف وقتها هعمل فيكى وفيهم ايه انتى حره  يشيل ايده حلوين خدودك
اميره : بسرها.. عيل رذل
مروان : بتقولى ايه
اميره : لا يا حبيبى بقول يلا  نطلب الاكل
                    *_~*ليلة عادل ❤️✍️🌹~*_*
- شقه د / خالد  5 م
يقف مروان على باب  الشقه وهو  يرتدى بدله  سودا رقيقه جدا وبسيطه  لكنها غاليه وهو فى غايه الجمال ويمسك بايده بوكيه ورد ويقف بجانبه منير يحمل بايده علبه شكولاته غاليه جدا ثم يطرق مروان الجرس يقوم   كريم  بفتح الباب وهو يرتدى ملابس خروج بنطلون وقميص.
كريم : ازيك يا دكتور اتفضل
مروان : انت كريم مظبوط
كريم : ايو اتفضلوا
يستقبلهم الاب ولام واميره   هى ترتدى  فستان رقيق جدا
فى الريسبشن
خالد : اهلا وسهلا يا دكتور   اتفضل
فريده : عامل ايه  ازيك يا استاذ منير
منير : اهلا يا فندم اتفضلى (يعطها علبه الشكولاته )
فريده : ميرسى تضعها على الترابيزا اتفضلوا
اميره : تنظر لمروان ... ايه انت هتاخد الورد معاك وانت مروح
مروان : بابتسامة  رقيقه...اتفضلى
خالد : طبعا انت واخد من زمان على الهزار ده
مروان : اكيد
خالد  : انت  منير صديقه  من زمان
منير : اه من ابتدائى
خالد  : انجح شى الانسان ممكن  يعمله انه يكون علاقه قويه صادقه لسنين طويله ، انت دكتور علم نفس بردو
منير : لا انا ماليش فى العمق  انا بحب الارقام  تسويق كنت تجاره
خالد: من راى ماتسخرش من مكانتك انا بشوف ان الارقام اصعب بكتير من شغل النفسى ، رقم واحد غلط يودى فى داهيه ، حتى التسويق انك تقنع مجموعه من الناس بمنتج ده صعب ولا انا بتكلم غلط يا دكتور
مروان : كلنا مكملين لمهن بعض مهندس يبنى مستشفيات لدكتور زى حضرتك يداوى الناس،  واحد  زى منير يخد باله من الأرباح ويسوق للمستشفى  وانا أعالج الناس نفسيا وخليهم يتقبله مرضهم  كريم يعملنا علاقه دبلوماسية.
اميره : وانا اجى ارشلكم الجنينه
الكل يضحك
خالد :ههههه انتى هتبقا ملكه بتاعتنا كلنا تحت امرك
فريده : الكلام اخدنا تحبوا تشربه ايه
منير : اى حاجه
اميره  : هعملكم عصير ولا تحب تشرب قهوة يا دكتور
مروان :خليها عصير
اميره : حاضر
تخرج اميره والدتها خارج الريسبشن
منير : بصوت واطى  متفتح معه الموضوع
مروان : افتح يعنى دلوقتى
منير : يلا
تدخل اميره حامله صنيه بها عصير ثم تضعه على الترابيزه
خالد : اتفضلوا  يمسكون كاسات العصير ويشربون منها  ها حلو اميره اللى عملاه
مروان : اكيد اى حاجه اميره تعملها بتكون جميله يضع الكاس على الترابيزه  دكتور خالد كنت عايزه اكلمك فى الموضوع
خالد:  اتفضل
مروان : طبعا حضرتك عرفنى كويس عارف سمعتى عارف انا مين  واهلى مين
خالد : اكيد يا دكتور
مروان : انا يشرفنى انى اناسب حضرتك واطلب ايد اميره
خالد : هو ده الموضوع اللى ماينفعش تقولهولى فى التليفون
مروان : اه
خالد : مع ان الموضوع بسيط جدا كانت ممكن تقولى فى تليفون  وسمعك اجابتى وقتها
مروان : مش فاهم
خالد :  يضع رجل على رجل ..يعنى  الموضوع مايستهلش انك تيجى وتتعب نفسك وتضيع وقتى ووقتك ، اعتقد انت عارف اجابتى  كويس انا بلغتهالك  قبل كدا ، واضح ان ذاكراة حضرتك مش قد كدا   انا مش موافق
اميره : بابا
ينظر الاب لاميره بحده
مروان : ممكن اعرف سبب رفضك
خالد : ما انت عارفه
مروان : بس انا عملت العمليه
خالد : ده كان سبب من ضمن اسباب كتير
مروان : دكتور خالد
خالد : ( يقف بحدة ) دكتور مروان اظن بلاش نفتح فى مواضيع  مالهاش لازمه انت طلبت وانا رفضت اظن مافيش داعى للكلام
اميره  : بابا انا موافقه
خالد : ينظر لها  بحدة .. محدش سألك على رأيك  ولا صوت  (بحسم) ولا صوت فريده خدى اميره وكريم واطلعى بره
فريده : حاضر  يلا كريم  يلا يا اميره   اميره وقفه  مش عايزه تمشى كريم يشدها ويخرجوا للخارج
كريم : يلا بقولك يلا بلاش عند
منير : طب دكتور خالد من غير انفعال ممكن نفهم سبب رفضك
خالد : ..ينظر لمروان ويجلس بثبات ...مانكرش انك قمور ومقطط والستات بتجرى وراك  بس انت يوم ما تتجوز تاخدلك واحده 35  ده المنطق  ،  انت راجل عندك 41 سنه وانا بنتى 26 يعنى انت قصادك عشر سنين هتبقى شغال حلو فيهم كويس ، بعد كدا انت فاهم وانا فاهم ، تانى حاجه انت مريت باكبر واصعب تجربة خيانه ، طبعا حضرتك بتاع علم نفس وفاهم كويس اللى بيمر بتجربه دى بتبقى الصحة النفسيه عنده ايه ، ثالث حاجه الرجل لما يبقى كبير ويتجوز بنت صغيره  وحلوه  يبقى مجنون بيها  الغيره بتعمى وبتوصله للشك ، اظن دى اسباب كفايه لو عايز اسباب تانى ممكن نقعد لبكره صبح ونقولهم
مروان : بحكمه يجلس ... حضرتك انا تجربتى مأثرتش عليا بشكل ده ، وانا واثق من كلمتى و موضوع الشك عمرى ما هوصل ليه انا واثق فى نفسى كويس
خالد : ما انت وقتها مش هيبقى فى ثقه بالنفس يا دكتور
مروان : دكتور لو سمحت بلاش النقاش بنا يوصل للمستوى ده  ، ممكن تدينى فرصه وتسمعنى.
خالد : يقف بحده وسخريه ..هتقول ايه  لما بنتى يبقى عندها 45 سنه انت هيبقى 60 فاهم يعنى ايه يعنى جدو  يعنى تصحو تقرا جرنال الاخبار وتحل الكلمات المتقاطعه  وتشربه قهوه وتنامه بعد العشا
مروان: دكتور خالد موضوع مش  كدا  بعدين انت بتتكلم بعد عشرين سنه
خالد: منا بتكلم لبكره مش دلوقت ، ولا انت واخدها لمرحله بعدين تطلقها
مروان : يحاول ان يمتلك اعصابه .. اكيد لا انا بحبها وعايز اعيش معها العمر كله ، انا فاهم حضرتك كويس، لكن رأيك ده صدقنى مش صح الموضوع ابسط من كدا
خالد : هو مش ده كان رأيك زمان انك كبرت ماتنفعلهاش وتبقى انانى لو وفقتها  غيرت رأيك ليه ، انا  كنت فخور انك راجل عاقل وفاهم مكانتك كويس بس طلعت غلطان
مروان : انا فعلا  رأيي كان كدا ، بس لقيت ان تفكيرى غلط  حولنا انا وهى نبعد مقدرناش سبنا  ، سبنا نجرب وانا متاكد اننا هننجح
خالد : وانك تبقى  زيك زي كريم بالنسبةلها بعد كام سنة
مروان : الجواز مش اللى حضرتك بتتكلم فيه وبس
خالد : بس من اهم اسبابه ولا ايه يا دكتور ، ... بنرفزه وشده ...انت بتناقشنى ليه من غير اسباب معنديش بنات للجواز انتهى اتفضل المقابله انتهت
يخرج ويتركهم  فى الراسبشن فى حاله صدمه تدخل الام خلفها اميره تبكى
فريده : مروان امشى دلوقتى نتكلم بعدين
مروان : بضيق بعدين حضرتك شايفه فيها بعدين
فريده : معلش  امشى دلوقتى
منير : يمسكه من ايده يلا يا مروان
اميره : تمسك مروان من ايده بحزن وتبكى  ..ماتمشيش
ينظر مروان لها بحزن يسحب ايدو ببطء ويخرج ويغلق الباب تذهب اميره الى غرفته والدها والام خلفها
اميره : تبكى بغضب ..بابا ليه عملت كدا انا بحبه  مدام مش موافق جبته ليه عشان تذله
خالد : هو حابب يسمعها تانى مع انه عارف رأيي وكلكم عارفين
- يدخل كريم على الصوت
كريم : بابا اهدى
خالد : ما أنا هادى  انت موافق على لعب العيال ده
كريم : لا...  تنظر اميره له بضيق  ..اه يا اميره مش موافق حتى لو شكله صغير سنه كبير يعنى اللى خلق مروان خلق احسن منه فوقى بابا عنده حق بابا باصص لقدام انا مش عارف افهالك ازاى بس انتى فهمه اكيد
اميره : مش فارق معايا  اللى فارق انى بحبه  ومش هتجوز غيره مهما حصل
فريده : اميره ادخلى اوضتك كريم اطلع بره   بحسم .. هى كلمه  قولت يلا ... بعد خروجهم  تقفل الباب وتنظر لخالد بلوم ... ليه يا خالد عملت كدا
خالد :مش هدخل معاكى فى نقاش تانى عشان المره دى رد فعلى هيزعلك ،لأنى هعمل حاجه معملتهاش طول 32 سنه
فريده : احنا وصلنا لكدا
خالد : بسببك  وبسبب مشيك وره ولادك لو كنتى فوقتيها من زمان مكناش وصلنا لكدا  ، بس للاسف انتى موافقه وعماله  تديها فى امل
فريده : لانى مش مقتنعة بكلامك
خالد : ابنك طلع اعقل منك  وفهم ومش موافق وانتى  لسه مفهمتيش
فريده : لانكم باصين للموضوع من ناحيه واحد وسبته الباقى ان بنتك هتبقى سعيده معه  وانه بيحبها وبتحبه وانه راجل محترم وابن ناس ولا عمره هيهنها  ولا يزعلها
خالد : وادهم كان هايهنها  ولا اكمل كان هيضربها على اساس انى بجيب لبنتى بلطجيه ها والله فى ناس محترمه كتير واحسن من مروان وبسنها
فريده: بنتك بتحبه افهم بقى ،  مش هنعيد تانى اللى حصل  سيبها تجرب
خالد : باستغراب وحكمه .. تجرب هى صنيه بطاطس تجربها ،  ده جواز فاهمه يعنى ايه ، يا استاذه يا فاضله ، المفروض لما بنتى تبدء  تختار غلط اوجهها للصح ، ولو فضلت معانده اوقفها عن الطريق اللى هى ماشيه  فيه ، حتى لو غصب عنها ،  لان  دى مسئوليتى اى اب وام كدا  ، مش اسيبها ترمى نفسها فى البحر وهى ما بتعرفش تعوم ، وتغرق وقول اصل ده اختيارها وكان  لازم احترمه ، منتهى السخافه فعلا
فريده : دى حاجه ودى حاجه
خالد : لا واحد ، اختيار بنتك لمروان اختيار غلط كان لازم تعقليها من زمان  لكن انتى شجعتيها ومدحتلها فى لورانس العرب بتاعها  ، للاسف من زمان وانتى مشجعاها من ثانوى فاكره ، كنت بقولك فريده  اميره بتغلط كنتى تقوليلى ، مراهقه متخفش وكبرت والموضوع كبر  لحد موصلها لحبل المشنقة ،  كانت هتموت نفسها شوفتى وصلتينا لفين  ،مبروك عليكى تربيتك المشرفه
فريده : بحده ... اوعى مره تانيه تسخر او تقلل من تربيتى، ولادك احسن ولاد بالدنيا كل بيشكر فى اخلاقهم ، ولو على اميره  انت كنت موافق لو انت شايف انى اتهونت معها موقفتيش ليه يا خالد قولتلى بس كفايه لحد كدا انا بقى هربى بنتى بمعرفتى ، بس انت كمان وفقت ، لانك متخيلتش للحظه انها توصل لكدا  ، وبعدين مالها اميره بقت دكتور شاطره وماشاء الله كل اللى بيجلها ناس محترمه محدش فيهم قال كلمه عليها بالعكس انت بنفسك شايف ادهم  متمسك بيها ازاى مع انه مشفش منها حاجه عدله ، وبنتك يوم ما اختارت اختارت دكتور كبير ابن ناس محترم وسمعته الكل بيتكلم عنها  مشكلتك انه اكبر منها بكام سنه ما انت اكبر منى بعشر سنين ياخالد الموضوع عادى ، لاخر مره بقولك الموضوع ده لو موفقتش عليه ونهيته صدقنى هتبقى العواقب سيئة سيئة جدا.
تتركه وتخرج خارج الغرفه
                 _~__*ليلةعادل ❤️_ 🌹*__~
-غرفة  اميره
تجلس اميره  على السرير وهى تبكى بحرقة ثم يطرق كريم الباب ويدخل ومعه كاسة ليمون ويجلس بجانبها
كريم :  قولت اعملك ليمون يهديكى
اميره : مش عايزه حاجه منك ممكن تطلع بره
كريم : لا مش طالع يمسح دموعها  ..  ليه كل الدموع دى
اميره : بسخريه .. اه يا بابا انا كمان  مش موافق على مروان  بتتخلى عنى يا كريم  باكتر وقت محتجالك فيه شكرا شكرا اوى يا كريم   .....تبكى بحرقة اكثر وتضع ايدها على وجهها 
كريم : يضمها على صدره... بس بس ايه كل  ده  ايه دموع دى انا عمرى مقدر اتخلى عنك انا خايف عليكى
اميره : تنظر له وتمسح دموعها .. انا بحبه يا كريم بحبه اوى انا بتنفس عشانه
كريم :  عارف والله بس اهدى وعياطك مش هيصلح حاجه امسكى اشربى  .. يعطيها كاس ليمون
اميره : لا مش عايزه
كريم : وحياتى ولا اقولك وحياه مروان
اميره :  بطل رخامه
كريم : يشربها بايده ... طب اشربى   يلا شويه كمان  خليها معاكى بقى  .. ممكن نتكلم بهدوء من غير عصبيه بعقل اركنى عواطفك دى شويه  (يمسك ايدها ) بصى يا حبيبتى بابا بيحبك خايف عليكى بابا مش بيحاول يمنعك عن اللى بتحبيه لا هو شايف اللى انتى ومروان مش شايفينه،  وقتها صدقينى  هتقولى يارتنى سمعت كلامه ، الجواز مش حب وورد  فى حاجات تانيه فى الجواز اهم  ،  ومقصدش خالص اللى بابا اتكلم فيه جوه ، لان الموضوع مش بعدد المرات الموضوع بالاحساس ، انا بتكلم عن الحياه ، مروان لما يكبر معاملته معاكى هتتغير صدقينى مش هيبقى الراجل اللى بيحب ، لاء ، هيبقى الرجل اللى مراته صغيره وزى القمر ، والكل مستكتره عليه ، انتى عارفه وقتها هيبقى عامل ازاى
اميره : بكسره ...عارفه  عارفه كل ده وموافقه  انتم فاكرين انى  مفكرتش لا فكرت (تقف وتنظر له) انتم متعرفوش  انا توجعت وتعذبت قد اية عشان بس يحس بيا ، انا كنت بتمنى يعرف اسمى  ،  انا عملت المستحيل عشان ابقى جنبه ، انت متعرفش يعنى ست تلغى كرامتها وكبريائها عشان راجل ،   كل اللى همننى انى  هبقا جنب مروان هفتح عينى وغمضها عليه ،  ارجوك ارجوك يا كريم ساعدنى متتخلاش عنى بالاش تقتله فرحتى  ، انا عملت مستحيل عشان اوصل لده ومش بعد موصلت بكل قسوه تاخدها منى
كريم مش مصدق ان فيه حب كدا ياخد راس اميره لحضنه عيونه تنزل دموع بصمت
- غرفه الاب
يطرق كريم الباب يفتح له الاب.
كريم : ممكن اتكلم مع حضرتك
خالد  : مالك عينك مدمعه ليه
كريم : وافق يا بابا  سيبها مش هتبقى  اول ولا آخر  بنت مطلقه
خالد : ااااه ضحكت عليك..يتركه يدخل داخل الغرفه يقف بجانب سرير كريم خلفه
كريم : بابا اميره وصله لمرحله عمرى ما شفتها سيبها تجرب يمكن تنجح
خالد : ويمكن لا  انت هتبات ولا مروح
كريم : هروح
خالد : خليك  النهارده معاها  كلم امنيه قولها بابا مسك فيا  خليك معها  غير هدومك وبقى اطلبلها اكل من اللى بتحبه يعنى كنتاكى ولا ماك الحاجات دى وشكولاته
كريم : حاضر   متدخلها يا بابا  هديها عشان خاطرى
خالد : روح انت بس غير هدومك  واعمل اللى قلتك عليه
- شقه مروان  
- الريسبشن - يدخل مروان الشقه ومعه منير  وهو هادى جدا ويجلس على كنبه  ويجلس بجانبه منير.
منير : مروان مش هتقول حاجه   طول السكه وانت ساكت
مروان: بسكون .. انا كنت متوقع كل ده انا  كنت متوقع  انه يقولى كلام اصعب من اللى سمعته بكتير
تدخل عليهم الداد
فاطمه: ايه يا حبيبى عملت ايه طمنى
منير : رافض
فاطمه : طب هتعمل ايه
مروان : بحيره .. مش عارف  ممكن تعمليلى قهوه
فاطمه : حاضر اعملك يا منير
منير : ياريت بس سكر زياده (ينظر لمروان )  يعنى هى خلاص كدا خلصت
مروان : لا انا هروح تانى ومش هبطل اروح غير لما تبقى ليا دى حربى وهكسبها  بس انا خايف على اميره
منير : خايف من ايه
مروان : انه يمنعها تيجى الجامعه والمركز
منير : لا معتقدش كان منعها قبل كدا
مروان : مش عارف (  يقف يسير قليلا  ينظر له )عايز اكلمها اطمن عليها بس خايف اعملها مشكله  ما تكلمها انت يامنير
منير : حاضر     
- منير يتصل بها   ترد على اخر رنه
اميره : الو
يشد مروان الهاتف  من منير
مروان : انتى كويسه
اميرة : لا
مروان : ماتعيطيش  ماحنا كنا عارفين ان ده هيحصل
اميره : تبكى  ..بس بابا زودها معاك اوى ، مروان انت انت ممكن تسمع كلامه تعمل زى المره اللى فاتت ها ، اوعى والله اموت فيها مروان اوعى تتخلى عنى
مروان : اوعى تقولى كدا تانى ، انا جنبك اميره ماتخفيش انتى ليا مافيش حاجه فى الدنيا مهما حصلت هتبعدنا عن بعض ، انتى ليا سامعه  ، ممكن تبطلى عياط بقى عشان خاطرى وتهدى والله كل حاجه هتبقى تمام ماتخفيش  انا جنبك
اميره : حاضر
مروان : بحبك

يتبع الفصل الحادي عشر اضغط هنا
  • الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية  الاعمى" اضغط على اسم الرواية 
google-playkhamsatmostaqltradent