رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل الثالث عشر بقلم ليلة عادل
رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل الثالث عشر
- شقه د/ خالد 8 م
- تدخل اميره من باب الشقة تتفاجئ بوجود ياسمين وكريم وهم يجلسان برسبشن مع فريده تجرى اميره نحوهم ويقفان لاستقبالها و على ملامحهم الابتسامه وتقوم اميره بمعنقتهم وتقبلهم بشوق .
كريم : وهى بحضنه .. وحشتينى يا حبيبتى عامله ايه
اميره : الحمد الله يا حبيبى والله وانت كمان ... تبوسها من خديه
ياسمين :مع انى زعلانه منك بس وحشتينى (تحضنها ) ايه يا بنتى الواحد لما يحب يشوفك لازم ياخد ميعاد ولا ايه
اميره : والله يا سمسمه طالع عينى فى الشغل كل يوم باجى البيت الساعة 11 ده النهارده بس جيت بدرى عشان مروان رجع (تنظر للام بمزاح ) ماما هو انا اه امبارح كنت معاكم بس انا طول اليوم بره ، فين البوسه فين الحضن تقترب منها وتعانقها
الام : بمزح ... بكاشة انتى بكاشه مابخدش منك غير البكش
اميره : ديما ظلمانى يا فريده (تقبلها من خدها ) بس بحبك بردو (تنظر لاخواتها ) ها اعملوا حسابكم مافيش مرواح هتباتوا
فريده : اكيد مش كدا ولا ايه ؟
ياسمين : اه انا هبات عماد بايت فى المستشفى
كريم : بمزاح ... يعنى انا هبقى الابن العاق هبات انا كمان ههههههههههه
اميره : هههههههههه ايوا كدا بقالى كتير مشفتكمش طب هروح اخد شور وجاى نتعشى سوى اوعى تكون اكلتوا من غيرى
كريم : متقلقيش
- غرفة السفرة
يجلس الجميع على السفره ويقوم بتناول الطعام وهم يرتدون ملامس البيت وعلى ملامحم الابتسامه والفرح وتتعالى ضحتهم
كريم : ههههههههههه والله عماد صعبان عليا
اميره : هههههه اهم حاجه عنصر المفاجأه ههههههههه
ياسمين : ههههههههههههههه انا حاسه ان ليه جنه منى .
، انا قولته كفايه محولات بقى هتلى شغاله لقيته بيقولى هى جايه بكره اصلا
فريده : بس متخليش كل الاعتماد عليها
ياسمين : اكيد لا انا بس لحد متعلم الطبخ ، بس شغل البيت مستحيل كفايه اوى البرواز عماد كان هيتجلط هههههه
كريم : برواز ايه
اميره : هههه اختك مسكت البرواز مرسوم بزيت غسلته بمياه هههههههههههه
كريم : ينهار ابيض
ياسمين : كان مترب اسيبه بترابه
اميره : لا ازاى لازم نغسله
هههههههههههه
فريده : تنظر لاميره ... انتى كدا يا مرمر خلاص شغلك
اميره : لا لسه اسبوع كدا
كريم : كويس ان بابا سيبك تكملى بالشغل
اميره : والله كنت حطه ايدى على قلبى لايمنعنى انزل المركز هو تقريبا نسى ههه
ياسمين : ماما كانت قالتلى انه جه تانى عملتوا ايه
اميره : امممممم الموضوع كبير
فريده : بقولكم ايه كله نتكلم بعدين
- البلكونه
تجلس الام وياسمين وكريم ثم تدخل عليهم اميره حامله صنيه بيها كوبايات.
اميره : بصوت عالى ومزاح ... ايو جاى وعندك واحد شاى بنعناع لاثنى الوحيد اللى ببرج الزهور اتفضلى تبتسم لها الام.. وعندك واحد نسكافيه لاجدع خبير سياسى وطبعا عندك احلى واحد عصير لاجمل صيدلانيه فى مصر
ياسمين : وحشنى ازعاجك
اميره : والله انتى اللى
وحشتينى و وحشنى فضولك هههههه فاكره لما كنت بكتب مزكراتى وتقرايها من ورايا
فريده : ههههههه ولا الشربات الملونه اللى كنت بتتخانقه عليها كنتم مجننى لا وقول لخالد يقولى سبيهم براحتهم
ياسمين : هههههه احلى ايام ها يا ميرو وصلتى لفين فى موضوعك انتى و دكتور مروان
اميره : تجلس على المرجيحه ... والله ما عارفه بس هو ماشى بمبدأ لا ياس مع الحياه ولاحياة مع اليأس وعمال يدينى فى طاقه ايجابيه وانا بحاول اتماسك قصاده
كريم : بحده .. انتم لسه بتتقابلوا؟
اميره : بنتقابل فى الجامعه ومركز
ياسمين : مرمر بقولك ايه انتى مش حاسه ان الموضوع ده مش مريح
اميره : ازاى؟
كريم : ياسمين قصدها ان ربنا عمال يبعتلك فى رسايل كتير ان موضوعك انتى ومروان لو كمل مفهوش اى خير ليكى وانتى برده مازلتى مستمره
اميره : بضيق ... وايه بقى هى الرسايل دى
ياسمين : جوازه من اللى اسمها ماجى سجنك قطعك لشراينك ورفض بابا بالشكل ده كل حاجه بتقولك شخص ده لو اتجوزته هتعيشى فى جحيم
اميره : بحده وسخريه ... وتحليلك العميق دى ماقلكيش انى من ضمن رسايل انى بعد 11 سنه جرى وراه عرفنى وشافنى اخيرا وحبنى كمان ها ، ماقلكيش انه عمل العمليه عشانى ، وانه مستحمل قلة ذوق بابا وجنانى ،ها متردى ولا ايه (تقف بحزن ) والله خساره خسارة كان نفسى اخواتى يقفوا جنبى وفى ظهري فى اكتر وقت محتجلهم فيه مش يتخلوا عنى بالشكل ده
كريم : نقف جنبك فى الصح مش فى الغلط
فريده : كريم فى ايه انت وياسمين
ياسمين : مافيش يا ماما انا مش معترضه تتجوز اللى تتجوزه المهم تكون سعيده انا بتكلم ان الموضوع بوخ انا قلبى مش مطمن انا كمان قفلت من الجوازه دى
اميره : بغضب ... محدش اخد رايك اصلا خليكى فى حياتك افضل (بحسم تنظر لهم ) على فكره الجوازه دى هتم بالذوق بالعافيه هتم انا لازم انام عندى شغل بدرى تصبحوا على خير
( تخرج خارج البلكونه)
فريده : ينفع كدا احنا عايزين نقعد مع بعض حلوين تعملوا كدا مش كفايه خالد عليها
ياسمين : ماما مش هينفع اشوف اختى بتغرق واقف اتفرج ، انا زمان كنت موافقه جدا بس لما اتجوزت وفهمت الحياه الزوجيه ماشيه ازاى وجربت بنفسى ، فهمت كلام بابا هو عنده حق فى كل كلمه قالها ،مروان شخص كويس وزوج هايل لاى حد لكن لاختى لا
فريده : مروان مش زى عماد يا يا سمين ، مروان راجل عاقل جدا ، وفعلا الحياه زوجيه حاجه والحب حاجه ، بس بردو الزوجين لو كانوا متفاهمين وبيحترمه بعض وبيحبه بعض بجد ، علاقتهم بتنجح ، وانا متاكده ان مروان هايسعد بنتى وانها هتبقى سعيده معه لاخر لحظه فى عمرها ، انتم دمكم بقى تقيل على رأي خالد انا هنام انا كمان
(تتركهم ونخرج)
ياسمين : تقوم وتجلس بجانب كريم بحيره ...احنا غلطنا ولا ايه
كريم : والله ما عارف
ياسمين : طب انت كدا مع مين؟
كريم : ماما واميره طبعا هو بابا محتاج حد معاه
ياسمين : عندك حق طب ماتجى نروح نشوف فيلم كلهم سبونا
كريم : ماشى
- غرفه نوم اميره
- تتسطح اميره على السرير بجانبها وعلى ملامحها الحزن وتبكى بسكون ثم تطرق الام الباب وتدخل تنظر الام لها وتقترب منها وتجلس بجانبها
اميره : تنظر اميره لها كل العالم ضدى يا ماما
فريده : بس انا جنبك
اميره : بكسره .. اوعى تتخلى عنى فى يوم
فريده : عمرى
تضمها اليها وتضع اميره راسها على صدرها تملس فريده على شعرها ... متخفيش مهما حصل انا جنبك ... تقبلها اميره من كفها
اميره: ربنا ما يحرمنى منك
_____~*ليلة عادل *~_______❤️✍️🌹
- مركز د / مروان
_ مظهر عام للمركز من الخارج ، نزول مروان وهو يرتدى تيشرت ابيض وعليه جكت بدله كحلى وبنطلون كحلى جينز ومعه منير من العربيه الخاصه بمروان ثم دخولهم الى داخل المركز حتى وصلهم للاسنيسر كانت تقف امام الاسانسير شهد تنظر شهد لهم ببتسامه وتتحدث.
شهد : صباح الخير يا دكتور ازيك يا منير
مروان : صباح النور يا شهد
منير : ازيك انت يا مشرفنا ورافع راسنا قصاد مصر
شهد : والله وحشتنى خفة دمك
مروان : اتفضلى ياشهد يدخلون الاسانسير لكن اميره تجرى قبل غلق الباب
اميره : (بصوت عالى )اااااستنوووونى ...
تنط كانت هتقع مروان يسندها من وسطها يتبادلان النظرات برومانسية .
شهد : هتفضلى مجنونه كدا كتير
اميره : تستجمع نفسها بسرعه .. هههههه بجديه.. عيب بنت انا دكتورتك فى حد يكلم دكتورته كدا
شهد : بخجل وخوف .. انا اسفه اسفه جدا
منير : بمزاح ... شهد دى غلبانه بتركب الهوا بسرعه
اميره : ههههههههههه جدا نور وشهاب مستلمنها
مروان : شهد متزعليش مجنونه لازم نتحملها انتى اكبر
اميره : (بمزاح .. ايوا بقى مين قدك انت دكتور مروان عزت بنفسه بيدعمك
شهد : حرام عليكى اللى بتعملى فيا ده والله خفت افتكرتك بتتكلمى جد
(تتعالى ضحكتهم يخرجوا من الاسانسير)
شهد : ههههههه دكتور كنت عايزه حضرتك فى موضوع
مروان : تمام تعالى معايا
اميره : عايزه فى ايه ها ها ها
مروان : ينظر لاميره بجديه ... دكتوره انتى مش عندك جلسه كمان نص ساعه
اميره : (تقترب من شهد بمزاح .. اممم اتوزعنا (تنظر لمنير ) استاذى العظيم منير تحب تيجى تشرب معايا عصير رومان
منير : احب اوى
اميره : طب يلا بينا ...تتعلق بزراعه .. باى باى
ينظر مروان لها ويبتسم
- مكتب مروان
تدخل شهد ومروان خلفها وهو يبتسم يجلس مروان على كرسى مكتب وشهد على الكرسى الامامى للمكتب.
شهد : اميره شربات بعشقها اوى مهما اكون مهمومه الاقى نفسى معاها بضحك
مروان : اميره دواء لاى مريض مهما كان مرضه
شهد : فعلا ده انسب تشبيه انا مش حبه اعطلك عارفه ان يومك طويل
مروان : مافيش حاجه اتفضلى
شهد : انا فكرت واخذت القرار انى اكمل ماجستير
مروان : برافو انتى لازم فعلا تكملى انتى قصادك مستقبل عظيم
شهد : ميرسى كنت بتمنى من حضرتك تشرفلى على رساله
مروان : انا حقيقى اسف يا شهد بس الايام دى مضغوط جدا
شهد : ممكن نأجل شوى لحد ما حضرتك تفضى
مروان : مش شغل مسائل شخصيه
شهد : اه اسفه جدا كان نفسى بصراحه لان حضرتك قيمه وقامه فى العلم عظيمه
مروان : شكرا فعلا كان نفسى اساعدك بس توقيت صعب وحقيقى مش عارف امتى هفضى وانا مش حابب توقفى مستقبلك
شهد : طب حضرتك ممكن ترشح حد
مروان : دكتور تميم
شهد : بس ده شخصيته صعبه اوى
مروان : لانه صعب بقولك خليكى معه ، دكتور تميم ده استاذى انا بكنله كل الاحترام وحب مش هتلقى انسب منه ،بعدين مالوش فى جو الهدايا والحاجات دى فاهماني طبعا ، أهم حاجه عنده العلم وانك فعلا تكونى طموحه وعندك هدف ورساله ، وانا متاكد ان ده فيكى انا ممكن اتكلم معاه لو تحبى
شهد : ياريت شكرا يا دكتور مروان
مروان : مافيش اى حاجه لو فى اى مشكله اى سؤال من غير تفكير مكتبى مفتوحلك
شهد : اكيد طبعا
مروان : انا باعتذر منك بس لازم اقوم عندى جلسه دلوقتى
شهد : ممكن احضرها مع حضرتك حبه اتعلم
مروان : اكيد يلا
بعد خروجهم كانت اميره تقف فى الممر مع عدد من طلبه يضحكون اول ما يشاهده مروان متجه نحوهم يصمتون
اميره : باستغراب .. مالكم .. تنظر وترى مروان ... اوو ازيك يا دكتور على فين
مروان : عندى جلسه تحبى تحضرى شهد هتحضر
اميره : تو محتاجه افضى دماغى عندى جلسه خاصه كمان شويه
شهد : تعالى اكيد هتتعلمى لسه قصادك وقت
اميره : لا روحى انتى ياستى
مروان : طب يلا يا شهد
- تقف شرين بجانب اميره اثناء سير شهد ومروان بجانب بعض حتى يختفون عن الانظار
شرين : بخبث هو مروان دايما كدا بيعشق التغير ..
اميره تنظر لها باستغراب .. اصل مروان من ايام الكليه كان كل كم شهر مع حد جديد مالهوش تقل بيزهق
اميره : بثقه بنفس وبسخرية .. لازم يزهق لان وقتها اللى كانوا معه مايملوش عينه عن اذنك
____~*ليلة عادل ❤️✍️🌹~*______
- مكتب اميره 3م
- تقف اميره امام مكتبتها الصغيرة التى تحتوى على بعض الكتب وتضع احد الكتب بداخلها ثم يطرق الباب
اميره : اتفضل
مروان : وهو يسير نحوها بابتسامة شوق ثم يمسك ايدها يقبلها منها .. وحشتينى مشفتكيش طول اليوم
اميره : يومك شكله كان طويل
مروان : اممم جدا ،بتدورى على حاجه معينه
اميره : لا انا خلصت قراءه
مروان :ينظر للمكتبه ثم ينظر لها ويبتسم .. مش عارفه ليه بشبه
اميره : اه منا اخدت كام كتاب من عندك المكتبة كانت فاضيه وشكلها مش حلو انت ماشاء الله عندك كتب الهد هنا وفى الشقه ، قراءت كل ده امتى
مروان : اضيع وقتى فى ايه افضل من القراءة ، الكتاب ده افضل صديق
اميره : اممممممممممم (بمزاح ) كلمنى وانا خبيره فى تضيع الوقت ههههههههههههههههههه
مروان :هههههههههه بلا شك .. بقولك انتى وراكى حاجه النهارده
اميره : لا
مروان : طب وانا لانى مش فاكر
اميره : استنى اشوف تنظر فى هاتفها .. اه عندك اجتماع ساعه 5
مروان : لا الغيه او خلى منير يلغيه
اميره : ده ليه
مروان : برقه هو يمرر يده على شعرها المنسدل ... مسافر
بكره سينا هقعد يومين يعنى قولت اعوض اليومين اللى هبعدهم عنك واخطفك باقى اليوم
اميره : بدلع .. وهتخطفنى فين
مروان : فاطمه عزماكى على الغدا عندى فى البيت بعدين ننزل نشرب حاجه فى اى مكان بصى انا مش مجهز خطه احنا نشوف نفسنا العربيه هتودينا فين
اميره : باستغراب .. عايزنى اروح بيتك كدا عادى
مروان : هى اول مره
اميره : بمزاح .. وطبعا هروح القى ماما عند خالتوا الى تعبت فجأة
مروان : يمزحها ...اه وهشربك ازازة بسبيسى اللى كنت فتحها من قبلها
اميره : هههه ايوا وصحى بعدها القى شعرى منعكش ههههههههههه
مروان :ههههههههه يلا انتى الافلام اكلت دماغك
اميره : بحب اهزر معاك اوى واتفرج على راكشانتك القمر دى (تقرصه من خده)
مروان : و انا بعشق هزارك وبعشقك يا مجنونه
____~*ليلة عادل ❤️✍️🌹~*______
- شقة مروان 4م
يفتح مروان الباب بالمفتاح ويدخل هو اميره وهم يمسكون يد بعضهم ثم يقوم مروان بنداء على فاطمه بصوت عالى
مروان : ماما فاطمه فاطمه
اميره : تقترب منه تغمز له بمزح ... هى راحت توصل ماما عند خالتوا ولا ايه
مروان :ينظر لها و يعض على شفايفه .. بطلى شقاوة يافاطمه
- تدخل فاطمة ومسكه فى ايدها معلقه وهى ترتدى جلبيه بسيطه ملونه وتتحدث
فاطمه : ايه يا حبيبى جيت امتى
مروان : لسه حالا
اميره : ايه يا طمطم بقلنا ساعه بنادى
فاطمه : كنت فى المطبخ عامله ايه فرحتينى انك جيتى كان نفسى ابوسك بس اخاف اوسخ هدومك
اميره : بقلة ذوق .. اه طبعا تصمت قليلا وبضحكه ... انتى صدقتى ولا ايه هاتى حضن كمان .. تقوم اميرة بمعانقتها بشده وتقبيلها من خدها وتقوم فاطمه بتقيبلها على خدها عدد قبلات وهى فرحانه بيها جدا
مروان : يا بختك يا فاطمه
تنظر اميره له وتقوم باغاظته وتطلع لسنها بدلع ومزاح يبتسم لها مروان ويعض على شفايفه يتوعد لها بحركة شفايف.. ماشى حاضر
فاطمه : انا هروح اكمل الغدا
اميره : هو لسه بدرى ولا ايه
فاطمه: نص ساعه بس الحمام يستوى ده انا عملالك حمام وملوخيه وورق عنب يستهلو بوقك
اميره : تسلميلى يارب
مروان : ينظر لاميره .. تحبى تشربى حاجه
اميره : ممكن نسكافيه
فاطمه : نسكافيه ايه هعملكم كوبايه لبن بكركم
تنظر لمروان قبل ان يتحدث الذى يبدو على ملامحه الانزعاج
فاطمه :بشده .. اوعى تقولى لا انت فاهم وانتى ما بتحبيش لبن ولا ايه
اميره : انا بشرب لبن عادى على فكره بس ممكن نسكافيه دلوقت لانى مصدعه
فاطمه : بشده .. لا مش ممكن اللبن هيضيع الصداع اسمعى الكلام يلا متعلطونيش شكلك عنيده زيه
( تتركهم ونذهب للمطبخ )
اميره (تنظر لمروان ) احنا هنغير كالون الشقه اول منتجوز صح
مروان : ده اكيد وش ههههه .. يلمس شعرها هروح اغير هدومى ماشى
اميره : ماشى هو توليت منين
مروان : يشاور بايده .. من هنا
اميره : ماشى
- تدخل اميره الحمام وتقف امام المراه وتتحدث مع نفسها .. لا ما هو مش يهتم ويسبسب فى نفسه وانا كدا اعمل ايه ؟ ثم تقول هو ده .. تقوم بلعب فى شعرها المنسدل لتهيشه ، ثم ترفع لاعلى وتربطه ثم تخلع الكجت الجينز الذى ترتدى فوق القميص الملون بلون الاحمر وتربطه على وسطها ، والتدخل نحيه من القميص لداخل البنطلون و تفتح اول زرار من القميص و ترفع الاكمام تقوم بتغير لون روج الى الون الغامق وتغير رسمه الاينينر من بسيطه الى حده ورش البرفن وتخرج للخارج .. كان مروان قد بدل بدلته الانيقه ورتداه كجول تيشرت وعليه قميص مفتوح وبنطلون جينز ثم تجلس اميره على كنبه بجوار مروان بابتسامة يضع مروان ايده على كتفها يقربه اليه
مروان : لا حلو التغير ده
اميره : اشمعنا انت تنظر الى الترابيزه وترى كوبايات بدخلها سائل الصفر .. ايه ده
مروان : سم
اميره : بكلمك جد
مروان : اللبن
اميره : تنظر له بستغراب .. ايه ده مش بتحب اللبن ههههه المفروض العكس
مروان : بسخريه .. لا بحبه بس ده سم
اميره : ليه يعنى عشان عليه كركم ده مفيد انت بس دلوع
مروان : متشربيش احسنلك استنى لما متاخدش بالها ونرميه
اميره : بطل دلع ..تاخذ الكوبايه تشرب قليل لكن ملامحها تتغير لنظرات قرف فاطعمه سئ جدا تنظر اميره دون تحدث لمروان
مروان : قولتك سم ومتشربيش انتى اللى طفسه عشان تبطلى عند احسن ..
اميره تشاور بايدها على كوبايه الميه يعطها مروان تشرب كوب باكمله
اميره : ايه القرف ده، ده سم اهون منه ايه ده يييع عايزه ارجع والله ماشى يا دك تعمل فيا كدا مردودالك
مروان : انا عملت ايه دلوقت فضلت ! اقولك سم وبلاش تشربى قولتى عليا بدلع وعندتى
اميره بص لو موقف ده اتكرر تانى وش كدا تقولى تبقى طالق لو شربتى عشان اتلم وابطل اعندك
مروان : هههههههههههههههههههه
اميره : بكلمك جدا ده العن من اكل مال اليتيم
مروان : هههههههههههه
فاطمه : يلا الغدا جاهز مشربتيش ليه
اميره : بصراحه قولت بعد الغدا عشان الافاده
مروان : وانا زيها
فاطمه : المهم تشربه انا هدخله المطبخ وابقى اسخنه بعد الغدا
اميره : وهم يسيرون خلفها .. اه على طول تسخنيه متقلقيش هشربهوله بالعافيه ..
نظر لمروان وتشده من كم القميص يقترب منها وبمزاح ... احنا هنخلع بعد الغدا على طول
مروان : لازم
- السفرة
يقوم مروان بشد الكرسى الاميره بابتسامه تجلس اميره بابتسامة رقيقه و يجلس مروان بلكرسى المجاور لها.
اميره : الاكل شكله جميل اوى
فاطمه : الف هنا وشفا على قلبك عايزكى تاكلى كويس هشيل الاطباق فاضية ها
اميره : رايحه فين
فاطمه : هدخل جوه
اميره : لا اقعدى كلى معانا يا دادا
مروان : اقعدى يا ماما فاطمه
فاطمه : مش عايزه اضيقكم
اميره : ببتسامه جميله .. لا خالص انا حبه ناكل عيش وملح سوى
فاطمه : معلش خليها مره جايه
اميره : انت شكلك مستنية عمو عوض
فاطمه : بصراحه مقدرش احط حاجه فى بوقى وهو مش موجود يعنى ازاى اللقمه تنزل جوفى كدا هو جعان معرفش
اميره : شكلك بتحبيه اوى
فاطمه : بحبه دى كلمة صغيره انتم اصلا تعرفه يعنى ايه حب ، عوض ووهو عوض فعلا عوضني عن سنين الشقى والعذاب اللى شفتها ، هو اخويا وابويا وعيالى اللى مجبتهمش كفايه ان عمره طول 45 سنه لا هانى ولا قالى انتى مابتجبيش عيال ولا حسسنى ،على طول محسسنى انى برنسيسه
مروان : يعنى انا مش ابنك ولا ايه
فاطمه : انت مش ابن بطنى صح بس يعلم ربنا لو عندى ابن مش حبه قدك ، تططب على كتفه تقبله من راسه يلا هسبكم انا ....( تخرج للخارج )
اميره : الله حلو اوى كلامها وطريقتها
مروان : حقيقه عارفه كل ماشفهم احس ان الدنيا لسه بخير
اميره : ربنا يخليهم لبعض
مروان : بمزاح .. طبعا انتى هتكلى عادى
اميره : هههههههههه الاكل ده عشقى هو اللى مصبرنى على كل شى فى حياه
مروان : ياريته بيبان عليكى يلا كلى بسرعه عشان ننزل
اميره : افتح بوقك تقوم اميره بتأكيل مروان وكان ياكلها بايده مع ضحكهم وبعد الانتهاء ينزل مروان واميره قبل ان تراهم فاطمه
*_____~*ليلة عادل ❤️✍️🌹~*_______*
- عربية مروان بدون سقف ٥م
مروان : الحمد الله مشفتناش
اميره : هههههههه انت هتعمل ايه لما تروح
مروان : لا انا هبات عند منير وطلع من عنده لسينا
اميره : هههه احسن بردو هنروح فين
مروان : تحبى نروح فين
اميره اى حاجه فيها حركه
مروان : حركه (يفكر قليلا ) نروح الملاهى
اميره : الملاهى
مروان اه فيها ايه لسه ساعه 5 انتى ميعادك فى البيت 10 لسه قصدنا وقت يلا
اميره: يلا
بالفعل يذهب مروان اميره الى ملاهى دريم بارك ويقومه بركوب الالعاب قطر الموت الساقيه العربيات ، وغيرها وسط ضحكتهم وصرخهم والالتقاط الصور مع بعض ومع بعض اشخاص الذين يرتدون لبس ميكى وبوجى وبطوط وغيرهم فقد قضى مروان واميره عدد ساعات فى فرحه وسعاده كبيره جدا هما يسيرون فى الملاهى تقف اميره عند بائع غز البنات وتشترى ومروان بجورها واثناء شرائهم يقترب عليهم مجموعه من المعجبات يطلبوا من مروان التقاط الصور وبعد التقاط مجموعه من الصور الجماعيه التى تقوم اميره بالتقاطها بنفسها وهى تبتسم تقترب احد المعجباب من مروان بنظرات دلع
احد المعجبات : ممكن اتصور مع حضرتك لوحدى سلفى
مروان : اه طبعا ( لكن البنت قربت من مروان اوى )
اميره : بشده ورفعت حاجب بوسيه من بوقه مينفعش كدا ينظر... مروان لها بتبريق وحدة
المعجبه : انا مش قصدى اسفه والله
اميره : اممم اه باين مش قصدك ..تقف فى وسطهم وتضع ايدها فى وسط مروان تنظر اميره بجانبها وتشاهد احد البنات يبدو انها تريد ان تتصور ايضا مع مروان لوحدها
اميره : عايزه تتصورى معه
المعجبه : بقلق لا
اميره : لا متخفيش انا مش بعض غير اللى بيستعبطوا هاتى تليفونك (تاخد منها التليفون) اقفى جنبه قربى منه شويه بصيلى ايو ا مروان قرب شويه منها مش هتكلك ههه ايوا كدا حلو جاهزين والله طلعت جامده
المعجبه : ثانكس
بعد ان يرحلو
مروان : باستغراب انتى يا بنتى مجنونه شويه تشخطى فى البنت وشويه تقولى قربى
اميره : لان البنت الاولانيه بتستهبل على الاخر نظراتها مش كويسه انا فهمها وعايزه تغزنى التانيه محترمه بتحبك عايزه صوره
مروان : يا سلام على تحليل المنطقى
اميره : تلمذتك يا دك
مروان : بس قولى انك غيرتى من البنت بلاش تكبر
اميره : انا بغير عليك من قميصك ده (تمسك منه ) بس مش هغير من معجبه اخرها صوره و لو شفتها بعد خمس دقائق تانى مش هتعرفها ..اغير من وهم
مروان : وهم؟
اميره : اه وهم مهما حلمت ورسمت وتخيلت مش هتحقق شى
مروان : بس انتى كنت زيهم ووصلتى انتى كمان كنتى وهم
اميره : صح انا كنت وهم بس هما ولا غيرهم حبك ولا هيحبك قدى ، او عمل 1% من اللى عملتوا معاك ولا ضيع عمره وغير طموحه واهدافه انا ليا جنه يابنى
مروان : لاء انا اللى كنت اعمى عشان ماخدتش بالى ان فى حد قريب منى بشكل ده وبيحبنى اوى كدا انا ازاى ملاحظتش وجودك عارفه احيانا الواحد يبقى اعمى حتى وهو شايف بس اكيد انتى دخلتى حياتى فى الوقت اللى هقدر فيه قمتك يمكن قبل كدا لو كنت عرفتك وحسيت بيكى مكناش كملنا او وصلنا لده
اميره : تقترب منه .. هو انت كان ممكن تحبنى وتعجب بيا زمان لو كان جت الفرصه وتعرفنى وانا بالجنان ده
مروان :تقصدى قبل الحادثه
اميره : اممم
مروان :ببتسامه لطيفه وعيون كله عشق مش هنكر ان شخصيتك بعيده كل البعد عن فتاة احلامى , يعنى انا محبش الصوت العالى والعند والكلام الكتير مستحملهوش , بحب الهدواء , بكره الشخصيه اللى بتهزر وقت الجد وشغل تافه , بس هتصدقينى لو قولتك انا بقيت بعشق الحاجات دى عارفه بحب اسمعك اوى لما تفضلى تحكيلى عن تفاصيل يومك وتقعدى اكتر من ساعتين تحكيلى , لما تتصلى بيا وتقوليلى تعال نتكلم فى اى موضوع التفاهه النفسيه محتاجه لشى من التافه , لما تعندينى بيبقى شكلك زى الملاك , لما اكون متعصب وتروحى قايله كلمه تضحكنى وتنسينى كنت متعصب ليه , لما تزعلى منى وتروحى عامله وشك كدا زى البيبى وتقوليلى ماشى يا دكتور مروان , بحب كل تفاصيلك كل الحاجات اللى مكنتش افكر انى احبها عشقتها بسببك مش عايزك تتغيرى عايزك تفضلى كدا اميره المجنونه اللى بتتعصب من اقل حاجه وباقل كلمه تنسى الى كل كلمه بأفيه اللى ضحكتها جنه ووجودها بحياتى نعمه اوعى تتغيرى انا حبيتك كدا وهفضل احبك على كدا
اميره : تقترب من ودانه ..بحبك
ينظر مروان لها بعيون كلها عشق وحب وببتسامه رقيقه يقبلها من راسها ويضمها الى حضنه
- مروان واميره يحاولوان بكل الطرق ان يسرقا لحظات سعاده من الدنيا التى تعاندهم والمجمتع الذى يرفض ارتبطهم ببعض .. فنحن نعلم جيد الكل يرفض الكل يخطط لتفريقهم لكن هل ستدوم هذه السعاده ! ام تخبى لهم الايام جبال من الاحزان لتهلك هذا الحب وهذه السعاده سنعرف !
يتبع الفصل الرابع عشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية الاعمى" اضغط على اسم الرواية