رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل السادس عشر بقلم ليلة عادل
رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل السادس عشر
سيارة مروان 9 ص
يجلس مروان فى سيارته وهو يرتدى بدله ونظاره شمس سودا بعد قليل تفتح اميره باب السياره وهى ترتدى(فرمل ) بنطلون ابيض طويل وبلوزه سودا وكجت ابيض وترفع شعرها كعكه وتضع القليل من مكياج وشكلها انيق جدا ومثل القمر.
اميره : اتاخرت
مروان : بعجاب ايه جمال ده يقبلها من ايدها
اميره : ميرسى
مروان : جميل الاستايل ده عليكى
اميره : منا قولت مؤتمر بقى لازم البس فرمل انت كمان زى القمر كا العادة جميله نظاره ... تاخدها وترتديها بس هتبقى عليا احلى
مروان : هى فعلا احلى بس انا محتاج اشوف عينكى يشيل النظاره من على وجهها ينظر لها بعجاب وتسبيله
اميره : تنظر بخجل ثم تنظر امامها جو حرر اوى ليه
مروان : يبتسم طب يلا
اميره : لا استنى شهد انت عارف معهاش عربيه
مروان : ماشى
بعد قليل تاتى شهد تشاور اميره لها لتدخل العربيه
شهد : بخجل اسفه جدا بس والله مترو كان زحمه
مروان : ينظر لها فى مرايا العربيه ... ولا يهمك
اميره : ها ظبطى الكلام اللى هتقوليه تلتفت لها بوجهها بستغراب .. ايه ده
شهد : ايه
اميره : يعنى عارفه تفتح حقيبه يدها تخرج قلم روج لون ده هيبقى احلى امسحى ده
تقوم شهد بمسحه بلمنديل وتضع اللى اميره اعطته لها
اميره : اممم فى حاجه غلط
استنى كدا تلف بجسمها وتجلس بركبتيه على كرسى بتاجه شهد ...
قربيلى كدا. يعنى لو شلنا الروميش دى احسن ده مؤتمر مش فرح دكتور ممكن تركن دقيقه
مروان : والله ممكن نعمل الكلام ده فى توليت هناك
اميره : لا هيستلمها انا عارفهم اركن دقيقه وحياتى
مروان : حاضر
اميره : بقولك شيلى العدسات دى وحياه ابوكى
شهد : ليه حلوه لسه مشتريها مبارح
اميره : حلوه ! بصى يعنى مش مكنها احنا الصبح محتاجين الوان هاديه وانا والله مش بحط عدسات فامش معايا شاليها احسن عينكى احلى
شهد : حاضر .. تقوم شهد بازلات العدسات
اميره : شاطره نخفف البلاشر شويه ونغير رسمه الاينير ايو كدا نرفع شعرنا لفوق معاكى توكه او اى حاجه
شهد : لا
اميره : اممم طب استنى تجيب بنس من شعرها اهى .. تقوم برفع شعر شهد لاعلى ... ايوا كدا قمررر كدا رايح مؤتمر مش فرح بس فى حاجه نقصه امم الجكت اقلعى البروبرء ده خدى البسى بتاعى تقوم بخلعه لها ايو كدا قمر. تنظر لمروان .. دكتور مش كدا احسن
مروان : اصلا مكنش منتبه لتغير لوك شهد لكن لا يريد ان يكسفها ... اه حلو امشى بقى
اميره : تجلس اه
- احد لقاعات يقف نور وحمزه وشهاب وبعض الدكاتره امام باب
حمزه : اتاخرته ليه
اميره : انا اخرتهم جيت متاخره
نور : ايه ده لالالا شهد من غير عدسات انثى الهاسكى
شهاب : لا ومن غير الروج الاحمر
نور انا حاسه بلامسات اميره مرمر انتى اللى حطيتى الميكاب لشهد النهارده
اميره : لا حاجات بسيطه بس
شهاب : ونبى خليكى كدا على طول لان عينى بتوجعنى من الواناتك الغريبه
نور : تقترب من اميره بصوت واطى مش ده جكتك
اميره : اممم كانت لبسه واحد احمر كله ترسات خلتها تقلعه لبستها بتاعى .. ايه شكله وحش
مروان : يلا ندخل
نور : لا حلو وانتى قمر كالعاده تقبلها من خدها
داخل القاعه يحلس الجميع على احد الترابيزات ويستمع للمؤتمر ثم يقوم كل واحد فيهم بلقاء كلمه بعد الانتهاء يخرج الجميع خارج القاعه
مروان : شهد بجد كنتى هايله انا هكلم حسابات بصرف مكافئة مخصوصه ليكى
تدخل عليهم شرين
شرين : والله كنت لسه هاقولك كنتى ممتازه طريقه كلامك ولبقتك فوق ممتاز
شهد : ميرسى يا دكتور
شهاب : ماتجوا نتغده كلنا سوى بما كلنا متجمعين دى مش
بتحصل كتير
معتصم : موافق بس انت اللى تعزم يابن سعادت السفير
شهاب : وانا قدها
اميره : انا هاروح محتاجه انام ... ترسل رساله لمروان من غير ان يشعر احد اخلع منهم وستنانى فى العربيه
نور : ليه تعالى بقلنا كتير مش قعدنا سوى
اميره : معلش يا حبى محتاجه انام
مروان : ينظر مروان لتليفونه ويبتسم ... انا مطر اسبكم لانى مرتبط بيمعاد سلام
اميره : وانا كمان
شهد : طب مرمر الجكت
اميره : خليه معاكى هتيه اى وقت
شهد : ماشى
♥️___ليلة عادل ___♥️
-سيارة مروان
يجلس مروان فى سيارته ينتظر اميره ثم تفتح الباب وتجلس بجواره
اميره : بمزح ...ايه العين مش بقت شايفه غير شهد ولا ايه
مروان : كانت ممتازه ولا
اميره : بصراحه اه بس انا بردو كنت كويسه
مروان : اكيد مش محتاجه كلام وانتى عارفه راى فيكى كويس ، كنت عايز اقولك حاجه بخصوص شهد
اميره : ايه
مروان : بصى اللى حصل فى العربيه الصبح مش حلو, مكنش ينفع تكسفيها بشكل ده ، عارف ان نيتك كانت خير وعايزه تخليها احلى ,عشان تليق بالمكان اللى رايحه فيه بس يبقى بينك وبينها مش بوجود حد
اميره : ببراءه .. انا مش قصدى اكسفها والله العظيم , بس لو كانت راحت بمنظرها ده والله ماكانه سبوها انت شفت برغم اللى صلاحته اتريقه عليها , انا والله مش عايزه حد يتنمر عليها اللى كانت عامله الصبح مينفعش , وانا حولت افهمها باسلوب لطيف ولا انا مكنتش لطيفه
مروان : كان لطيف بس بردو انتى حسستيها انها معندهاش زوق
اميره : يعنى انت عجبك اللى كانت عامله
مروان : هى كانت عامله ايه
اميره : انت مش عارف يعنى استايل شهد كفايه عدسات انثى الهاسكى على ارى نور
مروان : ههههههه هاسكى لا مخدش بالى
اميره : ازاى يعنى انا ملاحظه انك بتاخد بالك من الحاجات دى ده انت بتاخد بالك من لون المنكير بتاعى
مروان : يعنى انت حبيبتى طبيعى اركز معاكى , عايزنى بقى اركز مع واحده شغاله عندى وكمان ، صحبت مراتى ليه
اميره : ههههههه تصدق صح عند حق بس شهد يعنى ملفته للنظر بس لحظه انت قولت ايه
مروان : حبيبتى
اميره : التانيه
مروان : مراتى
اميره : بابتسامه ..اممممممم
مروان : ما انا خلاص اعتبرتك مراتى
اميره : طب جوزى حبيبى القمر هايفسحنى فين
مروان: انا ملك ايدك لحد متقولى عايزه اروح ها تحبى هنروح فين يا مرمرتى
اميره : هخطفك
مروان : اخطفينى
اميره : اطلع على العنوان ده (تعطى لوكشن على موبيل)
مروان : ساعتين هو انا سمعت صح
اميره : اها
مروان: هسوق ساعتين
اميره :هههههه تعال اسوق انا
مروان : مش الفكر بس افهم
اميره : ممكن تسوق وانت ساكت
مروان : حاضر
اميره : ايوا كدا شاطور وانت بتسمع الكلام
العين السخنه ٣م
تقف اميره امام مؤظف الاستقبال تتحدث معه كان مروان يقف بعيد ينتظرها ثم تسير نحوه
اميره : هيا بنا لنذهب
مروان : ببتسامه بمزح .. الى اين
اميره : ههههه سوف تعرف
قريبا
تمسك اميره يد مروان ويذهبو الى داخل ثم الى احد الكافيهات المطله على بحر كانت اميره محضره لمروان مفاجئه, جو رومانسى ساحر بسيط لكنه جميل
اميره : ها عجبتك المفاجئه
مروان : اى شى بتعملى حتى لو بسيط بيعجبنى ...
يمسك ايدها يقربها منه مع ملامسه وجهها بنظرات كلها عشق .... انتى شريانى ، شريانه لقلبى ..انتى جميله لدرجه مش بقدر على مقاومه جمالك ، نفسى اخبيكى جوه قلبى من عيون كل البشر بحبك
اميره : وانا والله بحبك اوى اوى تحضنه
♥️___ليلة عادل ___♥️
- شقه اميره 6م
يجلس الاب والام والاخوه واميره وعماد فى الراسبشن يتحدثوان وتتعال ضحكتهم يرن جرس الباب تقوم ياسمين بفتح الباب تتفاجئ بمروان.
مروان :ازيك يا ياسمين
ياسمين : برتباك ... الحمد الله
خالد : مين ، مين ياسمين
مروان : يدخل ويقف فى نص ... ( بقوه) انا
- يقف الجميع وخالد وجها لوجه هو ومروان
خالد : بغضب انت ازاى تاجى من غير ميعاد
مروان : هو حضرتك بتوافق تقبلينى دى طريقه الوحيده قولى طريقه تانيه ينفع اقابلك بيها
خالد : بشده وسخريه ...يعنى مافيش فايده للدرجه دى معندكش دم ولا كرامه , عيب راجل فى مكانتك وتعمل كدا زى الشباب الصغيره ,شايف كريم ابن عنده 32سنه لو فكر يعمل اللى بتعمله ادبح
مروان : تدبحه عشان متمسك بلانسانه اللى بيحبها ومتحمل عشانها كل شى , تدبحه لانه راجل معها وقد كلمته ووعده ليها
خالد : لانه مضيع كرامته ملعون الحب اللى يضيع الكرامه
مروان : انا مش شايف ان فى تضيع كرامه , انا شايف انى بحارب عشان اكسب البنت اللى بحبها
خالد : انت شكلك بتتفرج على مسلسلات هندى كتير ,وياترى لحد امتى هنفضل فى المسلسل البايخ ده
مروان : انا مش هابطل محاولات لاخر لحظه فى عمرى ولحد متوافق
خالد : طب انا وافق
- نظرات استغراب من جميع ثم تبداء ملامحهم بلابتسامه الا فريده تنظر لخالد بعمق
مروان : بستغراب وعدم تصديق من فرحه ... حضرتك قولت ايه
خالد : بس بشرط واحد
مروان : بسعاده ..
كل شروطك موافق عليها
خالد : بابتسامه خبيثه ... اميره تعالى هنا تقف بجانب مروان ينظر لهاخالد وثبات ... بصى انا موافق تتجوزى الشئ ده بس ليا شرط واحد
اميره : بسعاده... ايه
خالد : تنسى ان كان ليكى اب وام واخوات اعتبرينه موتنا
تبداء ان تتغير ملامح الجميع لاسف
اميره : (بصدمه ) بابا لا
خالد : اهدى انتى مخيره احنا يا هو ، تعيش بقى مع حبيب القلب و الروح اللى بتقطعى شراينك عشانه , اللى من وقت ما رفضت جوزكم وانتى مكشره انا راجل محبش نكد
مروان : دكتور خالد ارجوك بلاش تعمل كدا
خالد : اعمل ايه اصلى مش هفضل طول عمرى فى وجع الدماغ ده , انا راجل جراح مش فاضى للعب العيال ده ، انا بشوف اموات كل يوم , بشوف اللى اتحرقت واللى جسمه تشوه اللى ابنها مات هى دى المنظار اللى تستاهل ابكى عشانها, مش عشان بحب واحد اهلى رافضه محسسانى انى رفضت خالد ابن الوليد اسغفر الله العظيم ، هتخلى الوحد يغلط , يلا اختارى , ينظر للجميع .. واى حد هيفكر يفتح معايا الموضوع من هنا ولا من طرف مروان رد فعلى وقتها هيكون عنيف وعنيف اوى ,الموضوع ده هينتهى النهارده وللابد
عماد : اونكل اهدى ونتفاهم
خالد : بشده .. ولا كلمه .. يبتسم وبهدء ينظر لاميره .. يلا يا حبيبتى اختارى متخفيش انا هجوزك بنفسى ليه بس بعد كتب الكتاب انسينا اعتبرى الشقه اتهدت علينا واسكتفى بقى بحب عمرك
اميره : تبكى وتقترب منه .. بابا عشان خاطرى متحطنيش فى الموقف ده
خالد : انا مش فاضى يلا , محتاجه تفكرى معلش الاختيار صعب يا جماعه بتختار بين ابوها وامها واخوتها وبين حلم العمر
اميره : لا طبعا انا بس مش مستوعبه الكلام
خالد : استوعبى براحتك بس بسرعه عشان عندى عمليه الصبح
اميره : تمسح دموعه
وبحسم ...هختاركم انتم ... تقف بجانب خالد
مروان : اميره
اميره : تيكى ..انا اسفه دول اهلى لو ماليش خير فيهم مش هيبقى ليا خير فى حد
خالد : شفت طلبك مش عندى اسف ,اتمنى بقى مشفش وشك تانى عشان صدقنى لو شفته هتتهان
مروان: يقترب منها هو عيونه بها دموع قبل ان يمسك ايدها يقوم خالد بمسك ايده
خالد : هتعمل ايه مش عجبك رجالة البيت اللى واقفين عيب يا محترم
مروان : بصوت مكتوم ... يعنى كدا خالص انتى هتستسلمى بسرعه دى اميره قولى حاجه
اميره : خلاص
مروان : بصوت مخنوق بدموعه بسكون .. خلاص
ينظرمروان للجميع ويمسح وجهه وينظر لاميره بحزن والى والدها بغل ويرحل ويغلق الباب
خالد : اتمنى محدش يفتح معايا موضوع مروان تانى الموضوع من لحظه دى مات
اميره : بحزن وصوت مكتوم بدموع .. انا هدخل انام متقلقش مش هموت نفسى بس اعتقد من حقى اعيط وزعل ولا ايه
( تذهب وتدخل داخل غرفتها الام خلفها )
كريم : بابا حضرتك راضى على اللى عملته
خالد : ده الحل الوحيد للمهزله دى
كريم : مش خايف تعمل حاجه فى نفسها
خالد : تموت نفسها , يارتها تموت وتريحنا من اللى عامله فينا ده , ولا اموت انا ورحيكم من الاب الشرير , انا داخل انام واخر مره اسمعك بتتكلم بلموضوع ده ,عماد خد مراتك وامشى عندك عمليه الصبح
ياسمين: انا هبات مع اميره
خالد : بشده .. عماد سمعت
كريم : بابا سبها تبات اميره محتجلنا
خالد : يارتنى مخلفتكم يا اخى
(يتركهم ويغادر )
ياسمين : على فكره كدا احسن انا كنت مرعوبه تختاره لعلمك بابا بيختبارها عايز يعرف هتختاره ولا هتختارنا والحمد الله عرف انها بتحبنا اكتر شويه وهيوافق
كريم : انتى طيبه بابا لعبها صح مسك اميره من ايدها اللى بتوجعها عشان يوقف الموضوع وميتفتحش تانى
ياسمين : يعنى دى النهاية نهايه قصه حب اميرة و مروان
كريم : والله ما عارف هى نهاية ولا بدايه القصة
غرفة نوم اميره
اميره تقف بجانب النافذه تنظر الى الشارع هى تبكى بسكون وثبات ثم تدخل الام
فريده بلهفه .. انتى كوبس
اميره : لا
فريدة : انا هكلم خالد انا معرفش ازاى عمل كدا
اميره : عايز يقفل الموضوع ويحط ليه نهايه بابا بكل قسوة نزلنى من قمه الهرم لسابع ارض , بابا كان قاسى عليا اوى ,فاكر انه بكدا بيحمينى بس لا هو بيعذبنى متخفيش عليا مش هموت نفسى تانى , تعرفى انا مش لقيا دموع كنت فاكره انى هنهار بس مش عارفه انهار ، ياريتك مخلفتينى , يارتنى ماشفت الحلقة اللى بسببها كل حاجه فى حياتى بقت وجع دى مش قصة حب دى قصة وجع وجعى , خدينى فى حضنك يا ماما وخبينى خبينى عن كل عالم القاسى اللى حوليا انا تعبت مابقتش قادره اقوم اكتر من كدا .
تأخذ فريده اميره فى حضنها وهى تبكى على ابنتها التى تنهار امامها وهى ليس بيدها اى شى لفعله لها ثم تبداء وتغنى فريده لها اغنيتها اللى كانت تغنيها لها وهى صغير .
كان فيه فراشة صغنططة مفرفشة ومزقططه لابسة بلوزة منقطة على جونلة مخططة منقطة ومخططة
- سياره مروان 7م
- اثناء سوقة مروان سيارته
وعلى ملامح وجه الحزن والانزعاج وغضب فكان بدخله بركان ياغلى وعينه تمتلى بدموعه يقوم بالاتصال باميره لكنها لا تجيبه ثم يبعث لها الكثير من الرساله صوتيه
مروان. : اميره من فضلك رود. محتاجين نتكلم.
- بعد لحظات يبعث رسائل آخره
مروان : انا انا فاهم ومقدر اختيارك. بس ردى الهروب مش حل
بعد دقايق مره اخر يبعث رساله
مروان : طب طمينى عليكى
طمنينى عليكى وقفلى انا هموت من القلق عليكى ارجوكى ردى باى كلمه طمنى قلبى عليكى
- تستمع اميره للرسائل مروان وسط بكاء وضيق ثم تقوم بعمل بلوك له عندما يشاهد مروان البلوك يتصل بيها لكنها قامت بعمل بلوك أيضا من المكالمات. يغضب مروان يحبط على دركسيون ويقول .. اميره اميره متعمليش كدا متعمليش كدا يسوق سيارته ويقف عند احد الأكشاك فى أحد الشوارع ويطلب منه أن يجرى مكالمه. يقوم مروان بكتابه رقم اميره فهو يحفظه. وبعد أكثر من رنه ترد
مروان : اميره اوعى تقفلى وغالوتى عندك تسمعينى اميره انا متفاهم اختيارك مش زعلان بس الهروب مش حل احنا لازم نتكلم اكيد هنلقى حل انا مش هسمح ان دى تبقى نهايه
اميره : مروان لو سمحت متتصلش تانى بيا وانسانى إحنا انتهينا سلام تقفل و تغلق هاتفها وتضعه على السرير.. وتبكى بشده
- يعطى مروان التليفون لصاحب الكشك ويعطى الفلوس هو مزهول مش مستوعب ينادى عليه صاحب الكشك يابه الباقى. يابه لكن مروان لا يسمع لا يرى يدخل سيارته ويرحل
فى خلال الخمس ايام كان مروان يحاول ان يتصل باميره من أرقام غريبه لكنها كانت تقفل عندما تعرف أنه هو المتصل , لكنه كان لا يبالى شى و يستمر بلاتصال وإرسال الرسائل لها وتحدث مع صديقها لكن دون جدوه بعد خمس ايام تذهب اميره إلى المركز تفتكرو ليه
❤️___ليلةعادل ___❤️
مركز د / مروان ١٠ص
- اميره تقف أمام باب غرفه مكتب مروان ويبدو على ملامحه الحزن لكنها تحاول أن تستجمع قوتها تطرق الباب وتدخل وعندما يشاهدها مروان يذهب إليها مسرعا بشوق ولهفه. حين يقربها إليه تبتعد عنه ينظر لها باستغرب ويبتلع رايقه تنظر اميره له بثبات وتذهب وتجلس على كرسى الامام للمكتب.
اميره : دكتور كنت عايزك فى حاجه مهمه
مروان : يجلس أمامها .. فى ايه
اميره . : بثبات ... طبعا احنا فى بنا عشره وانتم كنتم ناس فى غايه الاحترام معايا فاحبيت اجاى بنفسى اقدم استقلتى لحضرتك لو سمحت يا دكتور تقبلها
مروان : حضرتك ودكتور. احنا وصلنا لكدا
اميره : انا لازم امشى ...تقف تسير قليل لكن مروان يمسكها من ايدها
مروان : بجديه وشده ..انا مسمحتلكيش تمشى
اميره : من فضلك سبنى.. تسحب أيدها
مروان : يمسك أيدها وبقوه .. مس هسيبك فى ايه انتى استسلمت بسرعه دى
اميره : دكتور لو سمحت سبنى امشى
مروان.: قولت لا
اميره : بغضب .. مروان سبنى امشى
مروان : بصوت عالى وشده .. وانا قولت لالالا
اميره : بنرفزه .. لا ليه خلاص خلصت احنا خلصنا, نزلت النهايه كفايه معدش ينفع بح
مروان : بستغراب شديد .. مش مصدقه اللى شايفه انتى بجد فين اميره القويه العنيده اللى بتتحمل كل شى. لحد ماتوصل لهدفها راحتى فين
اميره. بتاثر ودموع.. اميره تعبت وصبرها خلص و خلصت معه معدش فى اى صبر مش قادره اقوم اكترمن كدا
مروان : يقترب منها يمسك ايدها وبحنان وحب .. مش عايزك تقومى انا عايزك بس تفضلى جنبى متعمليش حاجه انا هعمل كل حاجه بس متبعديش عنى
اميره :تسحب ايده وتبتعد قليلا بياس ...وفضل معاك ليه وحنا مش لبعض
مروان : لا لبعض
اميره : بقولك مش لبعض
مروان: وانا بقولك احنا لبعض
اميره: لا مش لبعض, ولا عمرنا كنا لبعض انا بس اللى غبيه
مروان : بغضب ... متقوليش كدا يا اميره, متقوليش كدا انتى سمعه احنا لبعض انتى ليا مش هسمح بغير كدا ، متخليش موقف زى ده كان متوقع يخليكى تياسى تبقى بضعف ده
اميره : بشده وياس .. بتكدب على نفسك انا عمرى ما هتخلى عن اهلى (بتاثر ) بابا حط جنزير على رقبتى وشده بكل قسوه فى الدنيا , وتنا وقفه على كرسى كل شوك كل ماقف وسند عليها اتشوك كل مرفع رجلى الحبل يخنقنى زياده , الحل الوحيد عشان اترحم من وجع ده يا اقرب من الحبل وخفف الوجع يا قف على كرسى وتحمل الاشوك , وانا بقالى سنين وقفه على الأشواك لحد ما خلصت وفاضى بيا.
مروان : هتتخلى عن حلمك بعد ما حققتية حلم عمرك اللى سرق عمرك بسهوله كدا. هتقدرى التبعدى عنى
اميره : بدموع لكن بسكون .. قولى اعمل ايه ، اعمل ايه
مروان :عايزك تصبرى بس شويه و متبعديش
اميره : لا انا هبعد لحد متتحل , وحلها مع نفسك انت وبابا انا خلاص هبقى متفرجه بس
مروان : وانا مش عايز اكتر من كدا ممكن تقوليلى ليه قفلتى تليفونك ليه ، بعتى ليه ، مفضلناش زى محنا ليه
اميره : . زى محنا انا كنت بخرج معاك وبقابلك لانى كنت فاكره انك ليا , وان بابا هيعند شويه وهيستسلم فى الاخر , بس طلع لا , يبقى لازم ابعد لانى مش هقدر اشوفك قصد عينى مكلمكش مش هقدر اشوفك اون لاين ومكلمكش , مش هقدر والله ما هقدر الحل والوحيد انى مشفكش تانى قصاد عينى وتعود اعيش من غيرك , ولو اتحلت وبابا وافق. اكيد هفرح ولو فضل مصمم على موقفة يبقى انا كسبت وتعود على بعادك , مروان لو سمحت كفايه ومن فضلك لما اقدم استقلتى من الجامعه متقفش فيها عشان خاطرى سبها
مروان : للدرجاتى
اميره : اه
مروان : بدموع وتاثر يمسك ايدها ويتقرب منها ..بصى انتى دلوقتى متعصبه واللى بيقى متعصب مش بيعرف ياخد قرار الموضوع شغلك تفكيرك , بصى احنا نقفل موضوع اسبوع اتنين شهر كدا يهدى واحنا نهدى. ونفكر, عارفه والله هنلقى افكار وحلول كتير ها اهدى بس تاجى نسافر, نروح نقضى يوم فى سخنه يوم من أولى زى زمان فاكره, ها
اميره : تسحب ايدها سلام
تسير اميره عند الباب وتقف ومروان ينظر لها وعينيه ممتلئة بالدموع ثم تلفت له اميرة ثم تجرى نحوه ويضمها بشده وتبكى بشده بنهنه يظل مروان يطبط على شعرها وهى بحضنه وعيونه تمتلى دموع بعد دقائق قليله, تبتعد اميره وتجرى مسرعه وتفتح الباب وتغلقه, يقف مروان مصدوم لا يعرف ماذا يفعل ثم يقوم بحدف كل شى على مكتب بغضب شديد
♥️___ليلة عادل ___♥️
اميره تحملت الكثير والكثير فامنذ أعوام كثيره وهى تتحمل وتصبر على قسوة الحياه لها , كانت اميره تعند وتصبر حتى تحقق حلمها الغالى والعالى حتى تصل لقلب مروان , وعندما نجحت فى ذلك لعبه معها الدنيا اسوى لعبه فقد أجبرتها على اختيار يا تنحرم من أهلها الذين هم بنسبه لها كل شى, يا عن حلم عمرها , لكن اميره توقفت عن المقاومه فهى لم تعد تستطيع فعل شئ بعد الان لقد نفذت,طاقتها.
لكن ماذا ستفعل مع مروان هل ساتقدر على الابتعاد عنه هذه المره بعد كل هذه العشق ؟
-مروان اعشق اميره حد الجنون مثلها وأكثر فقد أصبح متيم بها فاميره أصبحت كل شى بنسبه له فقد تغير مروان عن قبل اصبح اقوه فى حبه , لقد تحمل سخافات وقلة احترام ولدها معه , وأصبح لا يستمع لكلام الناس انها ليست مناسبه له لكن هل يصدم مروان هذه المره ام سيستسلم للأمر الواقع ويضعف مثل قبل , ويخذل اميره مره آخره سنعرف .
خلال شهرين اميره لسه عامله بلوك لمروان من كل حاجه مروان بيحاول يوصلها باى طريقه بس مش عارف, لما بيسأل عليها حمزه نور بيقولوله مش بتنزل ما بتجيش عندنا لما كان بيعمل مقابله بنهم فى شقه حمزه و نور.كانت اميره اول ما بتشوفه كانت بتفتح باب شقه وتخرج على طول قبل مروان يتكلم معها كان بيروح عند العماره بتعتها يفضل يستنها بساعات على أمل انها تنزل ويشفها لكن هى كانت على طول فى البيت ما بتخرجش ،طبعا مروان مش عارف يكلم خالد تانى لانه عارف لو كلمه ممكن يعمل ايه , لكن بعد شهرين من اختفاء اميره فاجاه بدون مقدمات هيلقها قصد بس ياترى ايه حصل وخلى اميره ترحله كدا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟
يتبع الفصل السابع عشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية الاعمى" اضغط على اسم الرواية