رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل الثاني عشر بقلم ليلة عادل
رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل الثاني عشر
مركز د/ مروان 11ص
- غرفه الاجتماعات
- تجلس اميره على الترابيزه معها عدد من الدكاتره والمدربين والعاملين وتقوم بالتحدث اليهم فى اموار العمل كان باين على ملامحها الجديه والعقل كان يراقبها من بعيد مروان وهو ويبتسم
اميره : طب اعتقد كدا اننا اتكلمنا بكل حاجه لو فى اى حد عنده سؤال يقول
(لا احد يجيب) ... تمام ممكن تتفضلو
- بعد خروج الجميع تفقل اميره الاوراق واللاب توب ترجع ظهرها للخلف ترجع شعرها المنسدل للخلف يبدو عليها الارهاق يدخل مروان دون ان تشعر
مروان : يقترب منها يضع ايدو على كتفها من الخلف ... انا بعرف اعمل مساج حلو اوى
اميره : تلتفت له .. خضتنى. (تقف تمسك ايده) جيت امتى
مروان : يلمس شعرها وينظر لعينها .. من ربع ساعه كنت بتفرج عليكى
اميره : بابتسامه ..ايه رأيك
مروان : انا شكلى هعتزل وأسيبلك الملعب لوحدك شكلك كان زى القمر
اميره : بابتسامة ومزح .. هو الماتش يبقى ماتش من غير لمساتك وتكاتك يا دك اقعد بقى عشان احكيلك كل اللى حصل طول الاسبوعين اللى فاته
مروان : تو بعدين
اميره : لا ما صدقت انك فضيت شويه
مروان : يمسك ايدها الاتنين بايده الاتنين .. بعدين بعدين انت وحشتينى يلا اقعدى
اميره : بس فى كلام مهم. (تمسك الورق) بص فيه شويه افكار لو عملناها هنسكر الدنيا
مروان : يجلس... قولتك بعدين وادى الشغل... يمسك الاوراق يرميها اخر الترابيزه يمسك ايدها مره تانيه... اقعدى هنا (يقبلها من ايدها )
اميره : تجلس امامه هههههههه لا انت متعلمنيش الجديه وانا اعلمك الفشل
مروان : مع ملامسه وجهها باطرف اصابعه وبابتسامة ... مين قالك بقى انك فاشله انتى حسن منى بدليل انك بقيتى من اهم واحسن الدكاتره هنا ، و الحالات بتطلبك بالاسم وتحملك المسؤليه فى غيابى كله ده وفاشله ، يعنى لو الفشل بيوصل الانسان للنجاح اللى انتى فيه ده ، يا مرحب بيه ، بمزح .. بليز عايز اخد كورسات عندك ممكن
اميره : بابتسامة تمسك ايده بايده الاتنين تلعب بيها.... تلمذتك يا دك وحشتنى اوى ييييا الاسبوعاين اللى فاتوا دول ، عادو كانهم سنه ، برغم اننا كنا بنتكلم كل يوم فيديو بس افتقدك كان نفسى تبقى معايا فى مؤتمر الاقصر معاك كانو هيبقو احلى اربع ايام ، ها انت خلصت كدا مافيش محاضرات تانى؟
مروان :لا لسه فى كام محاضر الاسبوع الجاى
اميره : تمام .. باسف ... امممم ماما قالتلى انك جيت عندنا وانا فى الاقصر و بابا رفض يقابلك وقالتلى انك بردو روحتله المستشفى وخلى الامن يمشيك
مروان : عادى مش فارق معايا حتى لو بلغ عنى مش هيأس
اميره : ودكتور مروان عزت رأيه ايه فى الحاله الميؤس منه دى
مروان : مع ملامسه شعرها ونظرات عشق ... راى انه هيوافق بس محتاج ان البنوته الحلوه اللى قعده قدامى دى تبطل تفكر بشكل سلبى وتعرف انى اتعاملت مع شخصيات كتير من نوع ده ، وباكدلها انها بتتغير
اميره : بيأس...بس عايزه نفس طوييييييل وصبر
مروان : وانا معنديش غيرهم متخفيش ..يقبلها من راسها ويضمها اليه
*_~*ليلة عادل ❤️✍️🌹~*_*
- احد البواخر النيليه 8م
تقف نرمين عند سور الباخر تنظر الى النيل وهى ترتدى فستان رقيق تضع القليل من المكياج شكلها جميل جدا تشرب سجاره تنتظر شخص ما ، وهى تستمع الى احد الاغانى الهادى بعد قليل تظهر اميره وهى تقترب نحوها ثم تقف جنبها
اميره : اسفه جدا بس كان عندى شغل
نرمين : ولا يهمك تحبى نقعد جوه الجو برد
اميره : تنظر حوليها ببتسامه ثم تنظر مره اخره لنرمين .. لأخلينا جو هنا جميل
نرمين : شكلك من عشاق الشتاء زى ادهم سورى لو دخان
سجارتى مدايقك
اميره : لا عادى كمليها
نرمين : طبعا انتى مستغربه انا
جيباكى ليه طبعا انا بشكرك انك قبلتى تقبلينى
اميره : لا يا نرمين مش مستغربه بس الاجابات اللى عايزها مش عندى يعنى انا مقدرش اقولك ادهم لسه بيحبنى ليه ، ولا اقولك تعملى ايه عشان يحبك وينسانى ، بس كل اللى اقدر اقولهولك ، والله العظيم ادهم بنسبه ليا شخص عزيز واخ ، انا عمرى ما هنسى انه انقذنى وقف جنبى كتير ، ده شى الوحيد اللى بينى وبين ادهم
نرمين : ترمى السجاره بتاثر عيون بها دوموع ...انا بكرهك بس عارفه انى مالكيش ذنب انا معرفش كلمتك ليه يمكن كان نفس اشوف فيكى ايه زياده عنى ، عارفه ادهم جاى كمان شوية ومتاكده انه هينهى كل حاجه ، بس انا بحبه بحبه اوى نفسى يبقى ليا قوليلى اعمل ايه
اميره : تضع ايدها على كتفها وتقترب منها تعملى الى يخليكى تحافظى على كرمتك اصل يبقى حرام والله يبقى كسر قلب وضياع كرامه اعملى اللى يحافظ على كرامتك لان مافيش امل
نرمين : بضحكه ساخره .. كرامه ضحكتينى ماراحت خلاص
- يقترب منهم ادهم ويقف بملامح استغراب
ادهم : ده ازاى !!!
اميره : عامل ايه
ادهم : انا كويس وانتى يا نرمين
نرمين : الحمد الله اصل كنت بستشير دكتوره اميره فى حاجه
اميره : اه نرمين استغلت المعرفه وحجزت عندى جلسات و دى جلسه خارجيه بنلجأ ليها فى بعض الحالات
ادهم : بنص ضحكه ساخره... جلسه امممم طيب انا جوه لحد متخلصوا الجلسة
اميره : خلصت انا ماشيه استنى (تنظر لنرمين و تمسك ايدها ) فكرى فى كلامى معادنا الجلسه جاية يلا سلام
- ادهم يقف مكان اميره ينظر لها باستغراب ثم تخرج نرمين سجاره وتقوم بتولعها تقوم بشربها بثبات
نرمين : ها جاى تنهى كل شى صح
ادهم : نرمين مافيش حاجه اصلا بنا بدات عشان تنتهى
نرمين : انت شايف كدا
ادهم : انتى شايفه غير كدا
- تنظر نرمين للنيل ونجوم وتاخذ نفس عميق وترجع شعرها للخلف وتنظر لادهم
نرمين : عارف حب بلا امل هو اسوء معانى العشق مش اسمى ثم تاخد نفس من سجارتها وتنظر لها بخيبات امل
... تنزل دمعه من عينها ثم ترمى السجاره فى النيل وتنظر مره اخر لادهم ...خد بالك من نفسك عن اذنك
- تترك نرمين ..ادهم وترحل لكن يبدو على ملامح ادهم الحزن عيونه بها دموع يسند ايده الاتنين على سور الباخره فجأة تظهر اميره وتقف بجانبه تبتسم له.. ينظر ادهم لها بنصف ابتسامة حزن
اميرة : احيانا بيكون الصمت هو اللغه اللى بنحتجها لتعبير عن مشاعرنا ، اللغه الوحيده اللى تقدر تبوح من خلالها بكل شى بتشعر بي ، كل احساس حاسه لكن لسانك عاجز عن وصفه اوعن النطق بي ، بتبقى كل اللى محتاجه ، مجرد نظره ، نظره وحده ليك بتكشف كل شئ انت بتمر بيه وحاسه وعايشه
ادهم : انا مش زعلان على نرمين ، لانى عمرى موعدتها بشى هى اللى توهمت ده برغم محاولاتى معها بطريقه مباشرة او غير مباشره ان اللى عايزه منى مش موجود لكن هى كانت
(تقطعه اميره بكلام)
اميره: كانت بتتمنى انها تقدر تقنعك بيها
ادهم : الحب عمره مكان إقناع ، يابحبك يا مبحبكيش ، ده إحساس يصمت قليلا .. مسالتنيش. زعلت ليه ، وليه دموعى نزلت
اميره : منا لسه كنت بقولك سكوتك جوبنى على كل شى
ادهم : ولا مش عايزه تسمعيها
اميره : كفايه انى حساها. ادهم لو ليا خاطر عندك حافظ على علاقتى بيك انا نفسى اننا نبقى اصحاب ، انت عزيز عليا جدا ، و عمرى ما هنسى وقفتك جنبى ، لكن طريقتك دى للاسف هتخلينى اغير طريقتى معاك
ادهم : بصى يا اميره انتى اخترتى تبعدى عنى حقك ، اخترتى تتجوزى راجل تانى وتسبينى عشانه بردو حقك ، لكن مش من حقك ولا حق اى حد انه يتحكم بمشاعرى ، متخفيش عليا شكرا على اهتمامك انا عارف انه مش حب ، بس جدعانة بتحاولى ترديلى جزء صغير ، من اللى عملتية فيا ، يلا روحى عشان متتاخريش
اميره : باسف ودموع .. انا حقيقة كل ما اشوفك بزعل وقلبى بيوجعنى عليك لانى السبب فى ده ، ببقى نفسى ما بطلش اقولك اسفه وسمحنى، عارفه انا وجعتك ودخلتك لعبه ملكش علاقه بيها و لحد دلوقتى بتدفع ثمنها انا حقيقى اسفه ، ربنا يسعدك يا ادهم من قلبى بتمنالك حياه سعيده لانك تستاهل انك تبقى سعيد من هنا ... تشاور على قلبها ... سلام
ادهم :سلام
- ينظر ادهم لاميره وهى ترحل بدموع تملى عينه فهو مازل يحبها مازل يتمنى، لكنه يعلم جيدا ان اميره مستحيل تترك مروان ماذا سيفعل ادهم سنعرف ؟
- نرمين اتاكدت ان ادهم من المستحيل انه يحبها وقررت الابتعاد عنه لكن هل هذه ستكون نهايه نرمين ام هى بداية ؟
- فيلا اكمل 5م
تجلس فريده ومنى فى ريسبشن يشربون شاى ويتحدثون.
فريده : بتعجب .. يعنى انتى سالتى خالد واكدلك ان مافيش حد فى حياه اميره !!
منى : اه هو قالى .. ان ادهم كان عايز يرجعلها وهى رفضت
فريده : مظبوط فعلا هى رافضه
منى :طب يا فريده مراضتيش عليا نيجى امتى نطلب ايد اميره رسمى
فريده : تضع فنجان على الترابيزه برتباك .. منى اميره (تصمت قليلا وبثبات) من الافضل تخلى اكمل يكلم اميره هى هتقوله موافقه او لا لان دى حياتها هى حره تختار تعشها مع اللى هى عايزه
منى : ده اكيد يا فريده وده كان راى اكمل ، بس حبيت اسالك الاول عشان لو فى اى حاجه او بمعنى ادق لو فى حد بحياتها ، اكمل ميفتحش موضوع معها وننهى الموضوع من البدايه ،من غير اى حساسيات احنا عشره مش حبه موضوع زى ده يخسرنا بعض
تنظر لها فريده بارتباك وتوتر لا تعلم ماذا تقول لها فهى تعلم جيدا اذا تحدثت معها بخصوص مروان ستحدث مشكله كبيره جدا مع خالد !
_~*ليلة عادل ❤️✍️🌹~*_
- جامعه القاهره 12م
احد مدرجات كليه آداب يظهر مروان وهو يقوم بشرح محاضره للطلاب بعد قليل تدخل اميره من الباب الخلفى وتجلس فى اخر مدرج بجانب احد الطلاب ، تنظر لمروان وهى تبتسم بعد قليل جدا ينتبه مروان لوجودها ، ويبتسم لكن بثبات جدا فنحن نعلم جيدا من هو مروان ، لكن بعد قليل تقوم بعمل قلب بايدها دون ان يلاحظها احد ، ثم تقوم بتقبله على الهواء مع نظرات وابتسامات خفيفه متبادله وبعد انتهاء المحاضرة ، وخروج جميع الطلاب اثناء قيام مروان بغلق الاورق ولمها تقترب منه اميره بابتسامة رقيقه وتقف بجانبه
اميره : دكتور حضرتك شرحت المحاضره حلو اوى النهار
مروان : ميرسى
اميره : دكتور عارف انا ما بجبش امتياز غير فى مادتك
مروان : برافو عن اذنك مستعجل
(يبتعد قليلا ثم يرجع وينظرون لبعض ثم يضحكان)
مروان : ييا انا كنت رخم اوى كدا
اميره : شفت المعاناه
مروان : بمزح يلف ايدو حولين وسطها يقربها منه... من كل قلبى انا اسف بس انتى بردو غلطانه مفروض كنتى تغيرى الكلام
اميره : انا يعنى اللى طلعت
غلطانه فى الاخر هههه ماشى يا دك وحشتنى
مروان : يضع ايدو على خدها وانتى كمان وحشتينى اوى اوى وراكى ايه النهارده
اميره : النهارده اليوم كله فى الجامعه عندى محاضرات لحد 7
مروان : مينفعش تزوغى ساعتين
اميره : على حسب
مروان : هتبقى معايا
اميره : لا اذا كان كدا انا هاكوت اليوم كله
مروان :ههههههههههههههههههههههه
احد اليخوت فى النيل 4م
- تقف اميره ومروان على سطح اليخت الذى يمتلكه مروان فى اجواء بارد وممطر بشكل خفيف هما يمسكون ايد بعضهم وينظران لبعض برومانسية .
اميره : طبعا مش هسألك انت ماجرو منين ههههه بس حلو مع انه اصغر شويه من التانى بس جميل بنسبه ليا ده احلى
مروان : والله انتى اللى احلى بس انتى محظوظه اوى
- تبتعد عنه وتسير بظهرها هى تتمايل وتترك ايده ببطى وهى تبتسم.
اميرة : انت بتتريق على فكره انا بعشق الجوه ده و مطر اوى
اممممممممم
-تعطى ظهرها و تفتح ايدها وترفع راسها للسماء وتنزل على وجهها قطرات المطر يتقرب منها مروان ويضع يده حولين خصرها ويعانقها من الخلف تبتسم تسند رأسها على صدره بعد قليل تلفت له وتضع يدها على قميصه وبابتسامة وارتباك
اميره : كنت عايزه اقولك حاجه بس خايفه تتعصب اوعدنى انك متتعصبش
مروان : فى ايه
اميره : اوعدنى الاول
مروان : عملتى ايه
اميره : ونبى بلاش نظرات عادل ادهم دى بتخوفنى
مروان : اميره
امير ه: عيونى
مروان : بمزح.. عملتى ايه اعترفى مش هتعصب
اميره : تبتعد عنه و تعطى ظهرها ثم تنظر له وهى مرتبكه جدا... بص انا قابلت ادهم امبارح ووفقت معه شويه
مروان : نعم؟؟
اميره : اصل نرمين يعنى كان عايزه تقابلنى وو انت بتبص كدا ليه
مروان : بنظرات غضب وغيره .. بتقولى عملتى ايه
اميره : تقترب منه تمسك ايده .. بص نرمين دى بتحب ادهم هو مش معبرها هى قابلتنى عشان يعنى مش عارفه تعمل ايه معه ، وادهم جه وانا سبتهم ومتسالنيش ليه فضولى وقفنى بعيد ، المهم هى نهت الموضوع ومشيت انا و رحتله وقفت معاه شويه
مروان : وقفتى معه تهدى بقى
اميره : لا مش كدا
مروان : نرفزه خفيفه .. يعنى انا مفروض دلوقتى اعملى فيكى ايه اتعصب وحدفك من هنا لانك قابلتى واحد للمره الف اقولك متقبلهوش ، ولا اسكت واحترم صراحتك اعمل ايه
اميره : بابتسامه دلع ...تحضنى
مروان : بستغراب .. اعمل ايه!!
اميره :بابتسامه .. احضنى
تقوم اميره بمعانق مروان ، لكن مروان منزل ايده متعصب تنظر له ... انا اسفه خلاص بقى ينظر لها مروان دون تحدث وعلى ملامح وجهه الغضب تبتسم اميره له ...بقولك اسفه مش هقابله تانى وعد اضحك بقى
مروان : بضيق .. يلا نمشى عندك محاضره
اميره : انت هتزعل بجد وتتقمص وتعمل زى العيال الصغيره
مروان : بجديه .. لا انا هحترم صراحتك بس اسف مش هقدر اسيطر على مشاعر الغضب اللى جويا
اميره : بمزح ... لا هتسيطر عشان لو مسيطرتش عارف هعمل ايه
مروان : ايه
اميره : هعمل كدا كدا كدا ...(تقوم بمدغدغته )
مروان : بس ..يمسكها من ايدها
اميره : مش هابس اهو (تزغزغه مره تانيه )
مروان : اميره بطلى خالص بس يييو خالص ههههههه ... يقربها الى صدره .. عارف لو عملتى كدا تانى هعمل فيكى ايه
اميره : خلاص يا دك قولتك مش هعمل كدا تانى ونبى بعشقك وانت غيران كدا بحبك بحبك
(بصوت عالى) بحببببببببببببببببك
مروان : وانا بموت فيكى ( يضمها بشده يلف بيها )
يتبع الفصل الثالث عشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية الاعمى" اضغط على اسم الرواية