رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل السابع بقلم ليلة عادل
رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل السابع
(بعد اسبوعين)
- شقة د / خالد 6 م
- تطرق اميره الباب تفتحلها ياسمين .
اميره : بجنان انا جيت
ياسمين : وحشتينى (تحضنها)
يدخل عليهم الاب والام
الام: حبيبتى وحشتينى اوى حمد الله على السلامه مقوليش ليه
اميره: حبيت أعملها مفاجاه وحشتينى اوى يابابا تحضنه
- غرفة السفرة .
-تجلس العائله لتناول العشاء .
الاب : ها يا ميرو جمعتى كل المعلومات عن موضوع الدكتوره بتاعتك
اميره : برتباك ... اه اه جمعت اه
الاب : ارتاحى كدا ووريهانى
ياسمين: وانت هتفهم فى علم نفس
الاب : ما طول عمرها بتاخد رأينا بشغلها
اميره : ارتاح بس يا بابا ونظبط كل شى
الام : لو كنتى قولتلى كنت عملتك الاكل اللى بتحبيه وكريم كان جه
اميره : هو فين صح
ياسمين : وده سيف عند طنط سمر وطلع على الجونه يقضى شهر عسل هو مراته
اميره : والنبى بيفهم
الام : يلا كملوا اكلكم
- غرفة نوم اميرة 11م
- تنام اميره وياسمين على ظهرهم وهم يرتدون ملابس البيت والشرابات الملونه وتمسك ياسمين تليفون اميره وتشاهد صورها هى ومروان وتتحدثان .
ياسمين: الله حلوه اوى دى لا ده انا هقعد عماد معه
اميره : هههه مش ده اللى كنتم بتتريقوا عليه
ياسمين : طلعنا غلطانين بس هو بردو كان بارد متحسيش يطلع منه كل ده
اميره : اااه يا سمسمه مش مصدقه انى خلاص ارتحت وان احلامى اتحققت كدا مره واحده
ياسمين : طب المهم هتعملى ايه مع بابا لو قالك ورينى حاجه
اميره : تعدل نفسها وتجلس على سرير ... مش عارفه
ياسمين : اتصلى بمروان وهو يحلهالك
اميره : ازاى
ياسمين : .
تجلس جنبها وتضع ايدها على كتفها .... هو مش دكتور اكيد عنده نماذج
اميره : ايوا صح هكلمه
- يطرق الباب وتدخل الام.
اميره : ملكه فريده برنسيسه بيت د/ خالد
ياسمين : عندك حق الانثى الوحيده اللى فى البيت تعالى جنبنا يا موزه
الام : انا مخلفه اتنين بكاشين (تنام فى المنتصف) ها احكولى كنتم بتتكلمه فى ايه
ياسمين : شى خاص
الام : خاص امممم يعنى ماينفعش تشركونى فيه
اميره : لا
الام : ماشى بس انا موجوده وقت ماتحبوا تحكولى ، ها يا مرمراحكيلى عن تجربة سفرك ، ولأول مره تكونى لوحدك لفتره كبيره كدا
اميره : بصراحه كانت حلوه بس محبش اجربها تانى
الام : لية
اميرة : لانى كنت لوحدى محدش جنبى يعنى يوم اللى اكسل فيه ، اللقى حد فوق راس عامل يدعمنى ويكلمنى انزل ، اوقات كنت ببقى تعبانه مخنوقه ببقى محتاجه لحضنك اوى يقوينى ،بس مش بلاقيكى ، معرفش الناس اللى بتبعد عن اهلها بسنين بيعملوا كدا ازاى انا كم شهر كنت هتجنن
الام : لازم تتعلمى انك تعيشى لوحدك من غيرنا لاننا عيشنلك النهارده بكره لا
ياسمين / اميره : بعد الشر عليكم
اميره : ايه اللى بتقوليه ده يا ماما
الام : انا بقولكم كدا عشان دى حقيقه لازم تعتمده على نفسكم متخلوش اى حاجه توقفكم عن تحقيق اهدافكم ، انا اقنعت خالد يوافق مع انه كان رافض عشان اعودك انك تبقى لوحدك من غيرنا وتحققى احلامك لانك غير ياسمين وكريم يا اميره، انتى ما بتعرفيش تعيشى لوحدك ولا تحققى حاجه من غيرنا ومن غير اصحابك اتمنى تكونى صادقه فى كلامك وفعلا قدرتى تحققى اللى سافرتى عشانه
ياسمين بسخريه ... هى من جهة حققت حلمها هى حققته بس مش عارفه ده بنسبلكم ايه ههههه
الام : باستغراب ... يعنى ايه
اميره ... تبرق لياسمين ... ما انتى عارفه ياسمين ظرف الدنيا فى دمها
لام : اممم مع انى مش مقتنعه بس تمام انا هقوم (تقف ) متسهروش كتير تصبحوا على خير
اميره /ياسمين : وانتى بخير
-( بعد خروج الام وغلقها الباب)
ياسمين: بسخريه … كنت حزينه ومخنوقه محتاجه لحضنك اوى
اميره : على فكره انا مكنتش بكدب فعلا كنت محتاجلكم خصوصا فى الاوقات اللى كنت ببقى فيها متخانقه معه
ياسمين : ماشى المهم هييجي يتقدملك امتى
اميره : مش عارفه ، اصلا مش عارفه هقولهم هنا ايه
ياسمين : تنام بجانبها .. نفكر بقولك انا ينفع انام جنبك النهارده اصلك وحشتينى
اميره : وفى حضنى كمان (تحضنها )
- شقة مروان 4 م
- غرفة المكتب
- مروان يجلس على كرسيه الهزاز وهو يرتدى ملابس البيت بنطلون وتيشرت يستمع الى الموسيقى الهادئه ويقراء كتاب يرن جرس الباب فيذهب لفتحه
مروان : ببتسامه ... ميرو
اميره : تسند على الباب يبدو عليها الاجهاد ... اوعى مش قادره اخد نفسى
_ تدخل تجلس على احد كراسى الانتريه
مروان : ..بخضه .. مالك
اميره : الاسانسير عطلان
مروان : طب امسكى اشربى
( يجلب لها من على الترابيزه مياه يعطها كوب ماء)
اميره : تشرب ... شكرا
مروان : ها احسن
اميره : تاخذ نفسها اه برومانسية وحشتنى
مروان : يجلس بالكرسى المجاور لها ... وانتى كمان وحشتينى اوى، كدا يومين بحالهم معرفش عنك حاجه ولا تردى عليا
اميره : كنت قعده معاهم ، بابا اخد اجازه مخصوص عشان نقضى يومين سوى فعلا مكنتش عارفه ارد
مروان : عارفه اكتر شى عجبنى فيكم انكم عائله متربطة جد ،ا للاسف معظم العائلات دلوقت بعيد عن بعضها مافيش ترابط اسرى، انتم ماشاء لله على طول سوى ، مع ان باباكى مشغول فى شغله فى المستشفى والعياده لكن قادر يوفر ليكم وقت خاص ، ده منتهى نجاحه انا فخور بيه هو ووالدتك ، اتمنى انى اكون كدا مع اولادى
اميره : انا متاكده انك هتربيهم احسن تربيه ، هوانت قاعد لوحدك ولا إيه فين دادا فاطمه ومنير
مروان : منير لسه ماشى كلمت فاطمه هتيجى كمان يومين
اميره : بمزح .. تمام المهم انا عايزك فى نصباية
مروان : نصباية عملتى ايه
اميره : لا ما انت لازم تقف جنبى انا فى مصيبه بسببك
مروان : بسببى !!!
اميره : ايوا مستغرب ليه
مروان : طب ممكن افهم
اميره : بابا
مروان : مالو
اميره : عايز يشوف نماذج عن الحالات اللى قعدت معه والجلسات
مروان : ههههههههه
اميره: بجديه .... انا بقى مش عارفه اعمل ايه سألنى مرتين وقولته خلينى ارتاح
مروان : هههههههه هههههههههه
اميره : ممكن تبطل ضحك
- مروان يقف ويسير الى غرفه المكتب واميره خلفه واثناء سيرهم كان مستمر فى الضحك
- غرفه المكتب مروان .
اميره : بنرفزه .. هو فى ايه انت مش حاسس بالمصيبه اللى انا فيها
مروان : اثناء بحثه فى المكتبه يتحدث معها .. انتى اللى بتوقعي نفسك فى مصايب ليه متكونيش صريحه بلاش كدب ، الكدب مش حلو
اميره : بسخريه ... معلش المره الجايه هقول لبابا ، باباى انا مسافره مع البوى فرند بتاعى عشان بيعمل عمليه ، هو يقولى ايه بقى ، سافرى يا ميرو وانجوووى انتى وهو
مروان : ههههههههههههههه
اميره : انت لسه بتضحك
مروان : امسكى .
(يعطها فلاشه وملف به مجموعه من الاوراق )
اميره : ايه ده
مروان : النماذج اللى عايزاها
اميره : ايه ده طب مش تقول سيبنى اتعصب
مروان : لا منا اخدت خلاص انك متسرعه وبتتعصبى على اقل حاجه
اميره : تقصد ايه
مروان : مقصدش هههه بهزار المهم لازم نقعد سوى عشان افهمك عشان متبقيش بتهتهى وانتى بتشرحى
اميره : تمام يلا
مروان : نعمل حاجه نشربها لاول تشربى ايه
اميره : لو عندك اى عصير فرش يبقى تمام
مروان : عندى افتحى اللاب لحد ماجى
اميره : تمام
- يخرج مروان خارج الغرفه وتقوم اميره بتشغيل الالب وتركيب الفلاشه ووضع الاوراق وتجلس ثم يدخل مروان حامل صنيه بها عصير فراوله يضع الصنيه على ترابيزه المكتب ويجلس فى الكرسى المقابله لها.
مروان : اتمنى الفراوله اللى عاملها تعجبك
اميره : تتناول قليلا. ثم تضع الكوبايه على التراببزه .. طب يلا بقى عشان مش هينفع اتاخر لازم اروح قبل ما يجوا
مروان : انتى مش مستاذنة منهم
اميره : لا قولت لماما هروح اتمشى بس
مروان : ليه الكدب موضوع مش مستاهل
اميره : كنت عايزنى اقولها ايه
مروان : مدام فريده مكنتش هتعترض لو قولتلها مروان عمل العمليه ونجحت هروح أباركله ، ليه بتستسهلى الكدب بشكل ده ، بجد غلط مينفعش حياتك كلها كدب كدا
اميره : انا مش بكدب ده هروب من موقف
مروان : انا مش شايف موقف اصلا يستدعى انك تهربى منه
اميره : امممم مكنش هينفع اقولها ،انت ليه محسسنى انك عمرك ما كدبت
مروام : انا فعلا عمرى ما كدبت ولا بحب الكدب
اميره : طب ممكن نأجل النقاش لوقت تانى مش عايزه اتاخر
مروان : ماشى بس انا فعلا مش موافق على عمايلك دى ، لازم تبطليها وتواجهى الهروب مش حل ، يلا عشان متتاخريش ....يمسك اللاب ... ركزى معايا
- يقوم مروان بشرح المعلومات التى بداخل الفلاشه والاوراق وكانت اميره تقوم بكتابه وراه وتسمعه بتركيز شديد بعد الانتهاء.
اميره : طب افرض انى حبه اغير موضوع ده فى الدكتوراه اللى بجد اقوله ايه لما يلاقى كل حاجه متغيره
مروان : عادى قوليلوا شفت موضوع تانى شيق اكتر ويستدعى فعلا انى اعمل مشروع دكتوراه بتاعى عليه وهفيد ناس اكتر وكلام من ده فهمانى طبعا
اميره : اه فهمه تمام يارب افتكر كل ده هههههههههه
مروان : تفتكرى انتى اصلا مفروض تكونى عارفه وفاهمه انتى واخده ماجستير ازاى وبتدرسى للطلبه كمان
اميره : هو مفروض انى كمبيوتر لازم افتكر كل حاجه واحفظها
مروان :لا بس لازم يبقى عندك خبره لازم يبقى عندك مجموعه كبيره من المعلومات ، انتى معيده بالجامعه، مش لسه طالبه اللى تمتحنى فيه تنسيه، لازم تقرائي كتب ويكون عندك ثقافه عشان لو اتسالتى اى سؤال تعرفى تجاوبى ، زى مشكله اللى انتى فيه دى وحده غيرك كانت عرفت تخرج نفسها من الموقف بكل سهوله ويسر
اميره : تقف بمزح .... دكتور مروان عزت كنت اتمنى انى اكمل الاستماع لهذه المحاضره القيمه لكنى متأخرة عن البيت يلا سلام
مروان : هههه مافيش فايده يقف يمسكها من كتفها ... استنى هشوفك تانى امتى
اميره : يعنى يومين كدا بس هنكون سوى فون وواتساب عادى بمزح ... لقد انتهى الحظر
مروان : طب ودكتور خالد
اميره : مالو بابا
مروان : هاجى اطلب ايدك منه امتى
اميره : مش عارفه ، اصل لسه مفتحتش مع حد اى حاجه ، اصلا ميعرفوش انك فتحت سمسمة بس اللى تعرف انا معرفاها كل حاجه
مروان : مصر كلها هتعرف بكره
اميره : ازاى
مروان : هطلع فى برنامج
اميره : ايوا بقى مبروك امتى وفين ومع مين
مروان : هقولك خلينا فى موضوعنا اهم
اميره : بص يومين كدا وهفتح الحوار مع ماما وهى تقول لبابا تمام
مروان : اللى تشوفى بس ياريت بسرعه
اميره : حاضر يلا لازم امشى
مروان : استنى انزل اوصلك
اميره : لا خليك هكلمك بليل متنساش تبعتلى تفاصيل برنامج فى رساله
مروان : حاضر سلام
- مديرية امن القاهره 4م
ممر احد الطوابق، تظهر فتاه فى منتصف العشرينات ذات شعر اسود سواد الليل طويل منسدل على ظهرها صاحبه جسم ممشوق وطويله القامة عيونها مثل الغزلان فهى جميله جدا نرمين احدى شخصيات الجزء التانى تسير نحو مكتب ادهم ثم تقف امام المكتب وتتحدث مع العسكرى.
- مكتب ادهم
نرمين : حضرة الظابط ادهم هنا
العسكرى :ايو يا فندم
نرمين : ممكن ادخل
العسكرى : لحظه ابلغه يافندم
- يدخل العسكرى ليبلغ ادهم و كانت نرمين تقف فى الخارج تنتظره وعندما يخرج العسكرى تدخل– ادهم يجلس على كرسى مكتبه ويقوم بكتابه.
ادهم : يقف الاستقبالها ... نرمين ايه المفاجأة الحلوه دى
نرمين : نظرات اعجاب .. حبيت اكون اول وحده تقولك كل سنه وانت طيب
ادهم :بستغراب ينظر لها .. هو النهارده ايه اتفضلى اقعدى هنتكلم واحنا واقفين تحبى تشربى ايه
نرمين : اى حاجه
ادهم : اطلبلك مانجا
نرمين : ماشى
- يضغط على الجرس فيدخل العسكرى ويطلب منه اتنين عصير مانجا
نرمين : اتفضل ... تعطيه علبه هديه... هابى فلانتين
ادهم : بستغراب ... متشكره بس هو احنا وصلنا لشهر اتنين وانا مغيب ولا ايه
نرمين :متقلقش النهارده 4/11 فلانتين الصغير المصرى يعنى
ادهم : انا بصراحه اعرف بس بتاع شهر 2 اول ملاقى محل فى دباديب حمرا بعرف على طول انه قرب
نرمين : طب ممكن تفتح الهدية
ادهم : اها .. يفتحها يلقى جرافته جميله جدا ... جميله جدا شكرا
نرمين : بنظرات اعجاب... ممكن تلبسها
ادهم : باستغلاس بس انا لابس
نرمين : تقف وتقترب منه ... عادى اقلعها والبس دى ممكن
ادهم : لا يريد ان يكسفها... اتفضلى
- تقوم نرمين بإلباس ادهم الجرافته مع نظرات اعجاب منها
نرمين : بجد تجنن عليك نظرات مثيره يرن تليفون ادهم المتصل الام
ادهم : ست الحابيب عامله ايه ، هاجى الغدا ، اه
نرمين : سلملى عليها
ادهم : نرمين بتسلم عليكى ، طيب حاضر ، خدى كلميها
نرمين : الحمد الله ، وحضرتك كمان وحشانى جدا ، خليها يوم تانى ، لا مقدرش هاجى خلاص ، تمام سلام
نرمين: عزمتنى على بطه
ادهم : هتنورى طب يلا بينا
نرمين : انت خلصت
ادهم : اه يلا
- بلفعل تذهب نرمين مع ادهم بيته وتتناول الغداء معهم ، لكن ادهم كان غير سعيد بهذة الزياره فهو لا يحبها برغم من محاولاتها هى ووالدته ، الكثيره الفاشلة، فهو مازل يحب اميره . مازل يتأمل بانها ستكون له فى يوم رغم كل ما حدث
- ما اسوء هذا الحب الذى يجبرنا على عشق اشخاصآ ليسو لنا ، هل هو حب صادق ام هو غباء قلب يفكربأ نانية .
- شقة د/ خالد 1ص
-غرفه الام والاب تطرق اميره الباب وتدخل ، كانت الام تصلى تجلس على السرير وتنتظرها وعند الانتهاء.
اميره : تقبل الله متاخره على العشاء ليه كده
الام : لا انا بصلى ركعتين تهجد
اميره : تقبل الله
الام : تجلس جنبها .. منا ومنكم
اميره : ماما حضرتك فاضيه كنت حبه تكلم معاكى شويه
الام : دلوقت مينفعش نأجل لبكره
اميره : هو ينفع عادى، بس بكره هيكون بابا هنا طول يوم انا بصراحه مصدقت انه بات
بالمستشفى عشان اكلمك
الام : واضح ان موضوع مهم جدا
اميره : جدا جدا
الام : اتكلمى
اميره: انتى عرفت صح ان دكتور مروان عمل العمليه ونحجت خلاص فتح و رجع زى زمان
الام : اه حضرت البرنامج على النت ، هو ده الموضوع المهم جدا
اميره: بكره هروح اخلص اوراق شغلى فى جامعه
الام : اه قولتلى الصبح هو ده الموضوع
اميره : بارتباك ... اكيد لا ..(تصمت قليلا بتهتهة خفيفه) حضرتك عارفه انى يعنى اقصد انى انا و دكتور مروان اقصد مروان يعنى انا وهو ااااا ( تقف) بصى نتكلم بكره بدرى احسن يلا تصبحى على خير ...تذهب عند الباب وقبل فتحه
الام : رجعتوا لبعض
اميره : بصدمه تلتفت لها تصمت قليلا وتلتقت انفسها ... بصراحه اه
الام : تقترب منها ... طب وليه تهتهى وكل ده انتى عارفه انى معنديش مانع انكم تتجوزوا
اميره : بسعاده .. بجد يا ماما
الام : انا مش هلقى احسن من دكتور مروان يكون جوز بنتى اللمضه
اميره : هههههه طب هو حابب ييجي يكلم بابا اتكلمى معاه انتى انا خايفه من بابا انتى عارفه مش بيقبل مروان
الام :حاضر بس استنى شويه
امير:ه : ليه ده مروان عمال يزن عليا
الام : بجديه ... انتم بتتقابلوا ولا ايه
اميره : بصراحه كام مره كدا بالنادى وبنتكلم فون ، هتتعصبى ولا ايه
الام : لا هحترم صراحتك ، اتمنى مافيش مقابلات تانى ، غير لما يكون فى حاجه رسميه ممكن
اميره : حاضر ، ماما هو ممكن بابا يرفض
الام : يرفض ليه ما خلاص عمل العملية وفتح ، ده حتى احلو بعد السفريه دى كان زى القمر فى البرنامج وصغر اكتر ما كان ، والله مش مصدقه القمر ده معدى الاربعين اخره 35 فعلا.
اميره : بمزح .. ايه ده ايه ده بتعكسى الراجل ونبى لقول لخالد يفصل عنك النت
الام : ههههههه انتى مجرمه .. متخافيش ان شاء الله هيوافق هو ممكن يزمزء شويه بس هيوافق
اميره : طب ممكن تكلمى مروان تقوليلو انتى لانه فكرنى مكبره دماغى وتقمص
الام : عايزنى اكلمه اقوله ايه
اميره : لا هو يتصل بيكى ويكلمك ، لازم نتقل
الام : بسخريه .. بعد كل ده ونتقل
اميره : عيب تسخرى من مشاعر بنتك كدا كنت طفله وقتها
الام : بمزاح ...بنوتى الحلوه لا متقلضميش كدا مقدرش تقبلها من خدها ... ها عايزنى اتكلم معه فى ايه
اميره : تقوليلوا انك هتكلمى بابا شويه كدا لانه مشغول جدا
الام : حاضر
اميره : شكرا يا اجمل فريده فى الدنيا بحبك يلا تصبحى على خير
الام : وانتى بخير
( قبل انت تفتح اميره الباب)
الام : اميره
اميره : نعم
الام : اوعدينى انك ماتقبليش مروان من ورانا
اميره : تصمت قليلا... اوعدك انى مش هقابله بره جامعه والمركز تفتح الباب وتخرج
- تجلس الام تفكر
جامعه القاهره 10 ص
- مكتب العميد
يجلس مروان فى مكتب العميد معه مجموعه من الدكاتره ومنير يحتفلون به بعد قليل تدخل عليهم شرين
شرين : اتمنى مكنش اتاخرت كتير
احد الدكاتره : متقلقيش لسه
شرين : تقف بجانب مروان وبنظرات اعجاب .. مبروك يا مروان متعرفش انا فرحانه قد ايه
مروان : شكرا
(فلاش باك قبل اسبوعين)
شقة مروان 4م
مروان جالس فى البلكون المطلة على النيل يستمع الى اغانى فيروز ويشرب فنجان قهوة يطرق الباب فيقوم بقفل الاغانى ويضع الفنجان على الترابيزه ويذهب لفتح الباب.
مروان : يتفاجأ.. شرين
شرين : مفاجئة صح
مروان : اه جدا اتفضلى
- تدخل وتجلس احد الكراسى بريسبشن وتضع رجل على رجل ويجلس مروان فى الكرسى المجاور لها.
مروان : عرفتى العنوان منين
شرين : بثقه انت بتسأل السؤال ده لشرين قدرى
مروان : دون اهتمام... تشربى ايه
شرين : نسيت
مروان : نسيت ايه
شرين : مشروبى المفضل
مروان : للأسف
شرين : قهوة
مروان : يقف نوعها ايه
شرين : ساده
مروان : تمام عن ازنك
- يدخل مروان المطبخ يقوم بعمل القهوة واثناء قيامه بعمل القهوة تدخل عليه شرين.
شرين : انا قولت اساعدك بما انك لوحدك هى فين فاطمه
مروان: الموضوع بسيط هتيجى كمان يومين
شرين : وحشتنى القهوه من ايدك، ياااااه كانت ايام حلوه ... مروان مش مركز معها ولا بيرد عليها .... مروان انت سمعنى بقولك ايام الدراسه
مروان : اكيد ايام دراسه كانت جميله انا خلصت اتفضلى ...يعطيها الفنجان
اثناء سيرهم لخارج المطبخ
شرين : تنظر بعينها حولها .. شقتك ظريفه والاثاث بتعها رقيق ، بس مش زوقك ده انت بتحب الاثاث الاستيل
مروان : يجلس التغيير حلو
شرين : تجلس... اممم انت مكنتش بترد عليا ليه
مروان : لسه راجع بقالى يومين كنت محتاج ارتاح ولانى معرفش رقمك مهتمتش ارد على ارقام غريبه قولت اكيد صحافه
شرين : طبعا كل الناس مشتاقه تشوفك ،عارف انا مبسوطه بيك لانك وصلت لحلمك لوحدك كان نفسى نحقق احلامنا سوى ، للاسف انت فضلت تنهى كل شى وتكمل طريقك لوحدك تقترب اكثر منه ... انا حاسه اننا ممكن نبدء من جديد ونكمل سوى
مروان : انتى حبه تيجى تشتغلى معايا فى مركز
شرين : مش بس نشتغل سوى ونرجع لعض
مروان : باستغراب نرجع لبعض
شرين : انت للدرجه دى نسيت كل شى بينا
مروان : كل شى بنا يااااه الموضوع قديم اوى انتى لسه فاكره فات اكتر من15 سنه ده انا نفسى نسيت والله ما فاكر حاجه غير ان كان بينا حاجه ، ليه بقى اتجمعنا وليه افترقنا فعلا مش فاكر . انا كنت فاكرك اتجوزتي وجبتى اولاد
شرين : افترقنا عشان كنت حبه احقق حلمى وأسافر
مروان : اعتقد انك وصلتى لأحلامك ،اسمك بقى كبير .... يرن هاتف مروان متصل حبيبى .... لحظة لازم ارد
شرين : اتفضل
- يدخل مروان للبلكون للتحدث مع اميره كانت شرين تنتظره لكن بدء أن يظهر على وجهها الاستياء لتركها لوحدها اكتر من 10 دقايق يرجع مروان وهو مبتسم جدا وسعيد .
مروان : اسف يا شرين بس كان لازم ارد
شرين : واضح انه شخص مهم وان المكالمه كانت مضحكه
مروان : ههههههه اوى
شرين : وياترى مين ده اللى رسم الابتسامه اللى من القلب دى على وشك
مروان : انسان غالي اوى عليا صاحب الفضل في حاجات كتير
شرين : مروان يعنى احنا مستحيل نرجع لبعض
مروان : نرجع ازاى
شرين : انا لسه بحبك
مروان : يعنى انا بصراحه من كتر ما أنا مصدوم فعلا مش عارف اقولك ايه ،لان فعلا موضوع فات عليه سنييين ، شرين انا فى حد فى حياتى وهنتجوز ولو الشخص ده مش موجود بردو مكناش هنبقا لبعض اسف يمكن دى قلة زوق منى بس انتى عرفانى كويس
شرين : تمام بس اعتقد هنرجع اصحاب
مروان : احنا فعلا اصحاب واخوات
شرين : طب لازم امشى دلوقت لكن هنتقابل تانى لانى قررت اشتغل معاك
مروان : اكيد هتكونى اضافه للمركز كبيره
شرين : عن اذنك
- تفتح الباب وتخرج يقف مروان ويضحك
(- الاحداث الحاليه)
- مكتب العميد
شرين : تنظر لمروان مش ناوى تعرفنى على حبيبتك
مروان : اكيد
منير : ها يا شرين فكرتى هتيجى تشتغلى مع مروان
شرين : هو مروان ما بلغكش بقرارى
مروان :ينظر لمنير... منير شرين معانا من اول شهر وطبعا مرتب اللى تحدده
منير : طبعا
مروان : عن اذنكم دكتور مصطفى بينادى
منير : اتفضل يا حبيبى ...ينظر لشرين ... قولتك بلاش موضوعكم مات وشبع موت ده نسييكى
شرين : انا لسه بحبه يا منير
منير : عدى 15 سنه انتى بتتكلمى فى ايه بعدين هو مرتبط
شرين : اكيد وحده سافله زى اللى قبلها
منير : بحده... اوعى تقولى الكلمه دى قصاد مروان
شرين : ليه ان شاء الله
منير: مبدئيا لانها بنت ناس ، ومحترمه جدا اكتر منك كمان ، وثانيا لانه بيعشق التراب اللى بتمشى عليه، ثالثا لانك لو فكرتى تعمل اللى كنتى بتعمليه واحنا فى جامعه انا اللى هقفلك
شرين : لا ده انا كدا لازم اتعرف على الساحره دى
يتبع الفصل الثامن اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية الاعمى" اضغط على اسم الرواية