رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل الثامن بقلم ليلة عادل
رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل الثامن
شقة د/ خالد 10 م
غرفة الريسبشن
- يفتح الاب باب الشقة بلمفتاح ، كانت الام تجلس على كنبه الانتريه تشاهد التلفزيون وعند فتح خالد الباب تنظر للخلف.
الام : حمد الله على السلامة
الاب : الله يسلمك امال البنات فين
الام : عند نور فوق
الاب: يجلس بجنبها وينظر لها .... ها مطلعتيش معاهم ليه
الام : يومى كان طويل محتاجه هدوء وانت عارفهم اكيد قلبنها مهرجان فوق
الاب : يتنهد .. يا فريده الوحد نفسه يرجع زيهم كدا ما يشلش هم حاجه .. مروق دماغه
الام : والله عندك حق مكبرين دماغهم للدنيا
الاب : عارفه قبلت مين النهارده
الام : مين
الاب : طه
الام : مين طه
الاب : طه منصور
الام : والله يااااه وكان فين ومنى عامله ايه واكمل وحشونى جدا
الاب : بيسلم عليكى كتير و اكمل ماشاء الله اترقى بقى رائد ماشاء الله عليه بقى طول بعرض حتى لسه متجوزش
الام : ماشاء الله وحشنى جدا، هو اكمل من زمان ليه موصفات خاصه ، عازين نتجمع زى زمان
الاب : ما انا استغلت الفرصه وعزمته على الغدا مستنى بس اشوف جدولى ونحدد يوم عشان اكمل يكون اجازه
الام : تصمت قليلا .. طبعا يشرفوا في أى وقت بس لو الموضوع اللى بدماغك يبقى بلاش احسن انا مش عايزه اخسرهم
الاب : موضوع ايه
الام : انت فاهمنى يا خالد
الاب : وليه بقى هو اكمل يتعيب
الام : لا ميتعيبش وزى الفل والف بنت تتمناه وهو واهله بصراحه الناس فى غايه الاحترام بس المشكلة فى بنتك
الاب :بنتى مالها
الام : ما بتحبهوش اكمل بنسبه ليها زى كريم وحمزه
الاب : انا كل ما اجبلها عريس تقولى ما بحبهوش مينفعشى ده زى اخويا
الام : سبها تختار شريك حياتها
الاب : بسخريه اسيبها تختار، ما شاء الله على اختيارات بنتك كلها زفت
الام : سيبها تجرب وتتحمل نتيجة اختياراتها
الاب : بنرفزه ... بقولك انا سبتك زمان تربى برحتك . كانت نتيجه التربيه دى ايه ، كل شويه شكل كل شويه فى حال ، لا وزاد وغطى دخلتنى انا القسم فى العمر ده
الام : ده كان سوء تفاهم وهى اتغيرت عن زمان ، انت عارف اميره مندفعه وطيبه وماشيه بعواطفها بعدين ده جواز يا خالد لازم هى اللى تختار
الاب : بسخريه... هى بنتك دى بتعرف تختار ، ماشاء الله راحت جبتلى واحد اعمى واكبر منها ب 15 سنه ، هى فشلت باختيارها تسيبنى بقى اختارلها
الام : انا مش عارفه انت بتكره مروان ليه كدا، ومش مقنتع بيه ، ده ستات مصر والوطن العربى كلها بتجرى وراه
الاب : عشان ستات تافه بتجرى ورا شكل وفلوس وبس ، فريده انا داخل انام عشان الكلام عن اللى اسمه مروان ده بيحرقلى دمى ، تصبحى على خير
الام : وانت من اهله
- تجلس الام تفكر ماذا تفعل فهى كانت مجرد جس نبض لكن فشلت
الام : بصوت داخلى .... امال لو عرفت ان بنتك رجعتله وكلها يومين وييجي يطلبها منك هتعمل ايه واضح اننا داخلين على ايام سودا
- مركز د/مروان للتأهيل النفسى وتعديل السلوك و الصحة النفسية 1 م
- تدخل اميره المركز و هى ترتدى فستان بسيط قط طويل وتضع اسكارف حولين رقبتها وترفع شعرها وترتدى نظاره وتضع القليل جدا من مكياج اثناء سيرها تخبط فى فتاه مسرعه متجه نحو مكتب مروان فاتقع منها بعض الاورق فاتقوم اميره بمساعدتها فى تجميع الاورق واثناء تجمعهم يتحدثون
- شهد احد ابطال الجزء الثانى وشخصيه مهمه جد فى هذا الجزء ، متوسط الطول صاحبه البشره الخمريه. شعرها طويل واسود سواد الليل ، ترتدى العدسات الملونه وتضع الكثير من مستحضرات التجميل تميل الى الملابس الضيقه .
شهد : بحده مش تحسبى
اميره : انا بردو اللى حاسب
شهد : بقلة ذوق اوف اوعى كدا
- تدخل شهد مكتب مروان ، وتنظر اميره لها وتضحك وتتحدث لنفسها مدام متاخره على مروان عذراكى ههههههههههه ثم تطرق اميره الباب وتدخل كانت شهد تقف امام مكتب مروان وتتحدث معه
اميره : السلام عليكم
مروان : (يقوم لاستقبالها و يسير نحوها بابتسامة ) ايه المفاجأة الحلوه دى تعالى اقعدى هنا استنينى
اميره : ماشى....تجلس على كنبه وتخلع نظارتها الشمسيه وتضعها على الترابيزه واثناء استماعها لمحادثه مروان لشهد تبتسم
مروان : يلتفت بزوايه شهد بجديه .. اظن انى طلبت الاوراق دى من الصبح ازاى ماجهزتش
شهد : يادكتور الجلسات كتير جدا صعب اجمعها بساعتين هو ده اللى قدرت اجمعه
مروان :هو مش ده شغلك ، ولاشغل حد تانى فهمينى
شهد : شغلى ، انا اسفه يادكتور ممكن تدينى بس ساعه كمان وهخلص كل حاجه
مروان : بحده .. قصدك ساعتين ، ساعتين ودقيقه استقالتك تكون على مكتبى
شهد : بامتنان .. شكرا جدا يا دكتور مروان ، ان شاء الله قبل ميعاد هاجهزهم عن اذنك
- تنظر اميره لشهد وتتحدث معها بحركه شفايف معلش انتى قدها تبتسم شهد لاميره وتخرج وتغلق الباب يقترب مروان لاميره ويجلس على طرف الترابيزه التى امامها ويبتسم.
مروان : بتبصيلى كدا ليه
اميره : بمزح اصلى افتكرت نفسى زمان لما كنت بتقولى 8 تبقى هنا 8 وخمسه ماشوفش وشك ههههههههههههههه
مروان : بابتسامة ... محبش اللعب فى شغلى يتكونى قد مسؤليه يا تقعدى فى بيتك احسن وغيرك أولى بمكانك....تتبدل ملامح وجهه لابتسامه ساحره ونظرات كلها اشتياق يضع يده على خدها .... وحشتينى
اميره : تمسك ايده .. وانت كمان وحشتنى اوى
مروان : ايه بقى اللوك الحلو ده ، حلو الفستان والتسريحه تجنن
اميره : تقف امامه وتلف بابتسامة ... بجد يعنى اغير استايل لبسى واخليه كدا
مروان : ينظر لها بهتمام .... بالنسبالى انتى بكل استيلاتك قمر مهم اللى مريحك فيهم ايه
اميره : كله
مروان : (يقف يلمس شعرها ) خلاص يبقى البسى كل حاجه
اميره : ماشى انت مش ناوى تسالنى سبب تشريفى ايه
مروان : انتى تيجى باى وقت
اميره : لا اسالنى
مروان : طب ممكن اعرف سبب تشريفك لمركزنا المتواضع ايه
اميره : (تجلس على كرسى المكتب وتضع رجل على رجل وتعطيه ملف وبتناكه ) اتفضل
مروان : يجلس بكرسى المقابل لها ... ايه ده
اميره : السى فى بتاعى ها هتدينى مرتب كم اقل من 7 تلاف بالشهر مش موافقه
مروان : باستغراب 7 تلاف جينه
اميره : ايه كتير عليا
مروان : لا قليل طبعا
اميره : بمزاح .. منا قولت اول كام شهرين بعدين هتدينى 10
مران : هههههههههه متخليها 20
اميره : 40 ههههههههههههههههههه كله حلو هقولك لا يعنى ..تنزل رجلها ... نتكلم جد بقى انا عايزه ارجع اشتغل فى مركز اكتوبر تانى
مرون : انا موافق بس بشرط
اميره : ايه هو
مروان : تيجى هنا فرع التجمع
اميره : ...بابتسامة رقيقه .. مش هتزهق منى ، ده حنا هنبقا الصبح فى الجامعه سوى ، و بعد ظهر هنا فى المركز ، وبالليل فى البيت
مروان : برومانسية وعيون ملؤها الحب ... انا لو اطول اقعدك قصاد عينى طول 24ساعه اعملها ( يقبلها من ايدها ) كلمتى ولدتك
اميره : اه امبارح
مروان : طب وردها كان ايه
اميره : لا ردها كان كتير
مروان : انا سمعك
اميره : انت تطلبلى فطار وافطر واشربلى كوبايه نسكافيه واحكيلك
مروان : موافق
- بلفعل يقوم مروان بطلب الفطار و يتناولو الفطار معآ وبعد الانتهاء يدخل عامل البوفيه ومعه فنجان قهوة ونسكافيه يضعهم على الترابيزه ويخرج.
مروان : ..يعطبها النسكافيه ... طب اكلمها امتى
اميره : اى وقت يكون بابا مش فى البيت وطبعا متكنش فى الشغل عشان تعرف تكلمك
مروان : طب انا هعرف منين
اميره : انا هكلمك وقولك اتصل دلوقت
مروان : تمام
اميره : (بارتباك ) فى حاجه كمان
مروان : ايه
اميره : مش هينفع نتقابل تانى
مروان : كنت متوقع عشان كدا عايز ارتباطنا يكون رسمى باسرع وقت
اميره : انا بقول كدا بردو ، بس انا قولتلها اننا هنتقابل بالجامعه والمركز (بدلع ) مروان
مروان : يا عيون مروان
اميره : عايزه نور وحمزه يجوا يشتغلوا معايا هنا انت عارف احنا من وقت ما اشتغلنا فى المركز واحنا سوى
مروان: مرمر مش هينفع انقل نور وحمزه هما هناك شايلين المركز ، هما من اهم الاخصائين النفسين هناك
اميره : بدل بنهم وبين اى حد
مروان : طب ده ينفع
اميره : خلاص انا هرجع هناك وانت سيب الفرع ده تعال اكتوبر ، فرع اكتوبر بردو من اهم الفروع هو ودقى مع فرع ده ، اوعى تنسى انى كنت مديره اعمالك عارفه كل حاجه
مروان : هههههههه بتسالى وتجاوبى على نفسك حاضر سبينى اظبطها بطريقتى انتى ناويا تيجى من امتى
اميره : اول الشهر
مروان : تمام
- بوابة المركز
- عند خروج اميره من البوابه ترها شهد تجرى مسرعه عليها لتوقيفها.
شهد : يا انسه لو سمحت
اميره : باستغراب تلتفت لها ...حضرتك بتكلمينى انا
شهد : ايوة انا اسفه جدا على طريقتى معاكى الصبح ، بس انتى اكيد عارفه دكتور مروان
اميره : ههههههههه انتى هتقوليلى المهم تكونى خلصتى شغلك بقى
شهد : اه الحمد الله
اميره : كويس انتى اهم حاجه وانتى بتتعاملى مع دكتور مروان تاخدى بالك من مواعيدك كويس ،هو بيعشق حاجه اسمها احترام الموعيد وانك تكونى واثقه من نفسك وانتى بتتكلمى معه، او مثلا بتعرضى عليه مشروع او موضوع معين لازم تكون فاهمه انتى بتتكلمى فى ايه ، والاهم مستعده للرد على اى سؤال ممكن يسالهولك ، نسيت اهم حاجه مابيحبش الصوت العالى ولا عصبيه
شهد : شكلك عارفه الدكتور كويس
اميره : طبعا ده كان دكتورى فى الجامعه وال. ( قبل انت تكمل كلمها )
شهد : ايه ده انتى جامعه القاهره
اميره : اه
شهد :ايه ده بجد انتى فى سنه كام ، انا دفعه قديمه شويه
اميره : بابتسامة .. لا انا متخرجه من ٥ سنين ونص كدا تقريبا
شهد : انا شكلك صغير انتى كام سنه
اميره : تدينى كام
شهد : بمزاح ... بنظاره ولا من غيرها
اميره : اوبا بقا انتى ليكى بالاش ههههههه .. تقلع نظاره ..ها كام
شهد : 19/20 بكتير
اميره : مايمشيش معاكى 26
شهد : بصراحه شكلك صغير انا بقى ياستى 32
اميره : العمر كله ليكى بس شكلك اصغر ، انا معرفتش اسمك
شهد : شهد
اميره : وانا اميره على فكره انا هاجى اشتغل معاكم من اول شهر
شهد : اهلا وسهلا بيكى اتمنى نكون اصحاب يا مرمر
اميره : ليا الشرف
(يتصافحان)
- بلفعل تبداء اميره العمل فى المركز وتتكون بين اميره وشهد صداقه فى اقل من شهر فشهد طيب القلب وجدعه جدا مع اصحابها تقف بجانبهم فى المحن رقيقه المشاعر جدا لكن نور كانت تغار من هذه الصداقه فنحن نعلم جميعا عن غيره الاصداقاء لبعضهم.
نادى المعادى 6م
تجلس اميره تقرأ كتابا فيدخل عليها ادهم.
ادهم : مساء الخير
اميره :. تنظر له. ببتسامه ... ادهم ازيك
ادهم : الحمد الله ممكن اقعد
اميره : اتفضل
ادهم : كنت جاى اقابل زميلى شفتك حبيت اسلم عليكى
اميره : انت اخبارك ايه و طنط
ادهم : الحمد الله اترقيت
اميره : مبروك بابا قالى وقالى كمان انكم لسه فى بينكم تواصل
ادهم : دكتور خالد بعتبره زى والدى الله يرحمه بجد انسان رائع بحبه جدا
اميره : هو كمان بيحبك اوى ( يصمتوا الاتنين بعد قليل يتحدثون بنفس الوقت )
ادهم واميره : انت انتى عامل ايه هههههههههههه
يدخل عليهم مروان
مروان : مساء الخير ..ينظر مروان قليلا لادهم وهو ايضا اميره تراقب بصمت وقلق
ادهم (يقف ) مبروك فرحتلك اول ما عرفت
مروان : مبسوط انى اتعرفت عليك اخيرا ، انا فعلا نفسى اعرف اشكال الناس كلها اللى اتعاملت معاها وانا اعمى
ادهم : طبعا عرفتنى من صوتى
مروان : بالظبط اتفضل اقعد
ادهم : اسف مطر امشى الناس اللى كنت مستنيهم وصلو فرصه سعيد سلام يا مرمر متنسيش تسلملى على انكل خالد وطنط فريده
اميره : حاضر
(ينظر ادهم ومروان لبعض نظرات كلها كره وحدة )
اميره : (برتباك) انت هتفضل واقف كدا ما تقعد
- مروان يجلس وينظر لاميره بحدة
اميره : انت بتبصلى ليه كدا
مروان : بحاول امتص غضبى
اميره : .باستغراب .. غضبك ، هو فى ايه
مروان : .بنرفزه .. انتى بتستهبلى
اميره : فى ايه ، ايه الاسلوب ده
مروان : هو مش الاستاذ ادهم ده كان جوزك
اميره : لا ده مجرد كتب كتاب بعدين حتى لو فى ايه لما يشوفنى ويسلم عليا
مروان : نرفزه.. لا فيها كتير كتير اوى كمان
اميره : اهدى احنا فى النادى فى ناس حولينا
مروان : يحاول ان يمتص غضبه ... ممكن الكلام ده ميحصلش مره تانيه
اميره : ممكن اعرف ليه
مروان : هو ايه اللى ليه
اميره : ايوة من حقى افهم ليه
مروان : بنظرات حب وامتلاك ... لانى بغييير انتى ملكى انا وبس فاهمه
اميره : فاهمه خلاص بقى ، انت جيت النادى ليه
مروان :كنت هقابل ناس اصحابى شفتك بالصدفه قعده مع واحد ، افتكرته كريم بس لما قربت وسمعت صوته عرفته
اميره :امممممم خلاص بقى وحياتى
مروان : طب هتروحى ولا قاعده شويه
اميره : مش عايز تقعد معايا
مروان : اكيد عايز بس اللى مستنينى انتى مش سامعه التليفون بيرن
اميره : خلاص روح اقعد معاهم وانا ربع ساعه وهروح
مروان : ماشى خدى بالك من نفسك متتاخريش
اميره :حاضر سلام
- شقه د / خالد 8 م
- الريسبشن تجلس الام واميره ياسمين تشاهدان احد الافلام العربى ، بعد دقايق يرن هاتف الام المتصل مروان تمسك الام الهاتف تنظر الام لاسم المتصل فاتنظر لاميره وهى تمسك هاتفها وتطلعها على اسم ثم توطى الفيلم وتتحدث معه.
الام : اهلا دكتور مروان
مروان: ازيك بشمهندسه فريده اتمنى تكونى بخير
الام : الحمد الله ، حمد الله على سلامتك
مروان : الله يسلمك اتمنى مكنتش متصل بوقت ازعجك
الام : لا مافيش اى ازعاج
مروان : طبعا انا محرج جدا من حضرتك لان كلام ده مينفعش فى التليفون و كنت اتمنى ان كلامى مع حضرتك يبقى وجها لوجه
الام : مافيش اى مشكله اتفضل
مروان : طب انا هدخل فى الموضوع على طول ، اعتقد اميره كانت مدياكى خلفيه عن الموضوع انا كنت حابب اجى اقابل دكتور خالد عشان اطلب ايد اميره
الام : بص يامروان تسمحلى طبعا اقولك مروان من غير تكليف
مروان : طبعا يا فندم
الام : انا معنديش اعتراض لكن كلمه الاولى والاخيره لخالد وللاسف الايام دى خالد مشغول جدا مش هقدر افتح معه الموضوع ممكن تنتظر شويه
مروان : يعنى قد ايه
الام : اسبوع عشر ايام وأرد عليك
مروان : تمام مدام فريده
الام : ايوة
مروان : حضرتك طبعا عارفة رأى دكتور خالد فيا هو ممكن يعترض
الام : ان شاء الله لا متقلقش انت ، انا بس هطلب منك طلب بسيط ،عايزك تحافظ على بنتى انا عارفه ان راجل محترم وعاقل ، اتمنى انكم تكونوا قد ثقتى فيكم مش عايزه اندم على ثقتى دى
مروان : وانا اوعدك انى قد ثقتك دى مهما حصل مش هخذلك ابدا
الام : انا متاكدا
- مركز د/ مروان للتاهيل النفسى وتعديل السلوك وصحه النفسية التجمع 4 م
امام غرفة الدكاتره تقف اميره تتحدث مع مجموعه من الطلبه فاميره محبوبه من كل الطلبه فهى تتعامل معهم كانها وحده منهم ، اثناء حديثها معهم وضحكها تقترب منهم شرين
شرين : بجديه ... انتم وقفين هنا ليه يا تدخلوا مدرج يا تتفضلوا تقعدوا فى الكافيتريا هنا ممنوع الوقوف - يدخلوا طلبة جميعا داخل المدرج تقف اميره تنظرها لها بستغراب وتبتسم لها.
شرين : بسخريه ... انتى بقى سمعك تقيل
اميره : هههه لا حضرتك فاهمه غلط انا
شرين : وايه الصح
اميره : انا حضرتك ، يرن هاتف اميره فاتنظر لاسم المتصل ، لكن تتركها شرين وتدخل داخل الغرفه وتغلق الباب بوجه اميره بقوة ، تضحك اميره على ما فعلته شرين معها
- مكتب مروان 5م
- شرين تجلس مع مروان يتحدثان فى أمور المركز، تدخل اميره عليهم دون ان تطرق على الباب.
اميره : بجنان ... مرمرتى .(بارتباك وخجل).. اسفه جدا مكنتش عارفه ان حد هنا
شريت : ..بشده ... انتى تانى ، انتى ازاى يا بنت متخبطيش قبل ما تخلى ، انا مش فاهمه يا مروان ازاى توافق على وجود طلبه بالمستوى ده فى التدنى ، بعدين مينفعش تشيل الحدود بينك وبين الطلبة كدا
اميره : بسخريه ... هو انتى من شويا تقوليلى يلا على فصلكم ، ودلوقتى تدنى وبت ههههههه انا بصراحه مش فهمه ان ازاى حضرتك دكتوره كبيرة ، وتتكلمى مع الطلبه بالتعالى ده
شرين : تقف ...انتى ازاى تتكلمى معايا كدا
مروان : شرين اميره تبقى دكتوره هنا
شرين : تشاور باصبعها تقليلا منها ... دى دكتوره
اميره : شفتى
- مروان يسير نحو اميره ويقف بجنبها ويضع ايده حولين كتفها ويقربها منه... دكتوره اميره خالد من اهم الدكاتره هنا فى المركز مش بس كدا (ينظر لاميره بابتسامة ) هى كمان حبيبتى خطوبتنا كمان اسبوعين بلكتير .
نظرات صدمه من شرين تتغير ملامح وجهها الالوان بعد ما سمعت هذه الصاعقة فهذه هى الفتاه التى اختارها مروان وفضلها عنها تحاول شرين ان تتجمع سريعا وتقف تقوم بتهنئتما.
شرين : اسفه كنت فاكركى طالبه ، مبروك بعدين نكمل كلامنا يا مروان تخرج ... (من الباب )
اميره : تنظر لها ... مروان ايه دى
مروان : شرين
اميره : دى شغاله فين دى
مروان : تخيلى
اميره : اوعى تقول هنا
مروان : لا بفرع اكتوبر بدل حمزه ونور
اميره : احسن بردو
مروان : معانا بالجامعه
اميره : مش مهم اكيد هتبقى بعيد عنى ، بس بجد بارده اوى
مروان : بابتسامة ... كانت حبيبتى
اميره : نعم
مروان : من اكتر من 15 سنه والله
اميره : بمزاح وسخريه ... ذوقك عفش بجد
مروان : بابتسامة ..هو انا لو ذوقى عفش كنت اخترتك ؟
اميره : انا اللى اخترتك ها ، بعدين انا اعسل وحده انت عرفتها فى حياتك
مروان: برومانسية ... انت بتقولها بهزار بس انتى فعلا انضف واطيب قلب دخل حياتى
اميره :ها مش ناوى تحكيلى
مروان: عن ايه
اميره : عن قصه حبك انت والساحره الشريره
مروان : هههههه هتصدقينى لو قولتك مش فاكر اى حاجه ،غير انى كنت مرتبط بيها ،على فكره مطولناش هما كام شهر. انا مرتبطش كتير يعنى مره غير شرين وماجى يعنى كلهم 3 مرات تقريبا
اميره : انت اصلا باين عليك انك مش بتاع بنات والكلام ده
مروان : خالص كنت مركز بدرستى وشغلى وبس ، بس عارفه انا محبتش غيرك انتى ، .. بابتسامة ساحره وبنظرات كلها عشق يقوم بلمس شعرها ويتحدث ... لما عرفتك عرفت معنى كلمه حب ،عرفت يعنى ايه قلبك يوجعك على وجع حد ، انك متكنش مرتاح فى بعاده عنك ، انك عايز تشوفه فى كل لحظه ، تسمع تفاصيله حتى التافهة ، كل ده محستهوش غير معاكى . معاكى انتى وبس
اميره : والله العظيم بحبك
مروان : وانا بموت فيكى
- شقه د/ خالد 4م
المطبخ - تقف الام فى المطبخ تقوم باحضار الطعام تدخل اميره عليها وهى ترتدى ملابس خروج.
اميره : عامله ايه يا ماما
الام : تنظر لها .. ميرو جيتى امتى
اميره : لسه جايه .. تاخذ خياره من الطبق اللى على الترابيزه وتاكلها.. ماما حضرتك كلمتى بابا فات اكتر من اسبوعين على مكالمه مروان
الام : لسه ، انتى شايفه خالد مش بييجي غير 1 بليل
اميره :امتى هيفضى
الام : مش عارفه هبقى اساله
اميره : طب انا هدخل انام تعبانه اوى
الام : عملتى الاجازه
اميره : اه عملتها النهارده كان نفسى مروان ييجي يلا تصبحى على خير
الام : هصحيكى لما اخلص الغدا
اميره : لا اكلت فى المركز سبينى اقوم براحتى باى (تخرج خارج المطبخ)
الام : بصوت داخلى بعدها ايه بقى هعمل ايه فى المصيبه دى
- يمر اكثر من ثلاث اشهر على مكالمه مروان لفريده ، لكن مروان كان يستمر بالاتصال بها لتاخذ ميعاد مع خالد (الاب) ، لكن كانت تتهرب منه بالاعذار بانشغاله وسفره المستمر ، وانشغالهم فى التجهيز لزفاف ياسمين ، ، وعندما يريد مروان ان يتصل بالاب كانت اميره تمنعه و كان هذا الشى يغضبه ، لكنه كان يحترم رغبتها ، وفى خلال هذه الثلاث اشهر كانت اميره قليل المقابلة مع مروان خارج المركز والجامعه ، فهى مازلت محتفظه بوعدها مع والدتها لكن هل ستستمر اميره فى المحافظه على هذه الوعد؟
يتبع الفصل التاسع اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية الاعمى" اضغط على اسم الرواية