رواية المهندسة نور البارت الرابع 4 بقلم وفاء الغرباوي
رواية المهندسة نور الفصل الرابع 4
كانت تستاهل؟؟
كرر محمود السوال مرتين منتظر الإجابة ..ابتسم صلاح وهز رأسه بالنفى
:مش هريحك بالإجابة يا محمود
وقف محمود قدامة،ومسكه من كتفه
:لا رد وقول كانت تستاهل انك تسيب ابوك وامك عشانها قولى
كانت تستاهل انك تضحى بآخر سنه فى كليه الهندسة وتتخرج وتبقى مهندس وتفرح ابوك وامك اللى كان نفسهم فى اليوم دا وبينتظروه بفارغ الصبر رد يا صلاح
رد يا صاحبى
او ياللى كنت صاحبى وابن عمتي
نزل صلاح بهدوء ايد محمود
:لاخليها عليا انا اللى المفروض اقول كنت صاحبى
واخويا..مكنش ليا اخوات من الاب والام بس بقيت اخويا..عايشين سوا
انا فاكر انهم كانوا بيحبوك اكتر منى ،من يوم وفاة ابوك وامك وجيت عشت معانا ،عمرهم مافرقوا بينا فى المعاملة ،حتى لو جم عليا مش بزعل، كنت بتسمع كلامهم وانا اللى كنت تعبهم
وعمرى مااتضايقت لما كانوا بياخدوك فى حضنها لأننا كنا ايد واحدة
كنت انا عايش حياتى بالطول والعرض وانت كنت الطبيب اللى جاى على هواهم
كنا واحد انا وانت لغاية من ٢٥ سنه بالضبط
كلمتك عندهم كانت سيف وقطعوا بيه رقبتى وقطعونى منهم ..وقتها بدأت اشك انك كنت قاصد
فاكر يا ....يا....صاحبى
فاكر يا....يا خويا
ومشى صلاح وساب محمود واقف مكانه
ياترى فعلا هو اللى غلطان فى حقه صاحبه وضيع العمر
من غيره..وانه كان قاصد كده
لالا هو عمره ماكان وحش
وجرى وراه
:استنى يا صلاح قولى عنوانك فين عايزين نتكلم ،نتعاب
لف صلاح وضحك باستهزاء
:زى ماعرفت انها بنت الساعى
وجى وعارف انها بنتى وجاى تتأكد من حاجة فى دماغك انا عارفها كويس يابن عمتي
هتعرف توصلى تانى
لسه نور بتضرب فى زغلولة لحد ما الراجل زهق وقالهم
:يارب تخلصوا على بعض واهو نخلص منكم..انا ماشى
رديت نور بكل غل عليه
:خلصت روحك يا بعيد،انت مالك ..غور حد قالك تقف
وكملت زغلوله
:اللهى تورماى تايه عن طريقة، يلوشك يا بعيد
روح لحالك
ضحك وقالها
:الطورماى عمره ما بيتوه عن طريقة يا بعيدة
ضحكت نور اوى وقالتها
:صدقى معاه حق ،حتى دعوتك مش نافعة
زعقت زغلول فى الراجل
:متفارقنا يا جدع انت ياباااى عليك سقيل
:تصدقى انى غلطان انى بحوش عنك
وشاور بايده على نور وقالها وهو ماشى
:خلصى عليها ،دى تستاهل قطع لسانها
ووقف تانى
:تحبى اساعدك ونرميها فى النيل ومحدش ياخد خبر
زغلول وهى رافعة ايديها للسماء
:اللهى يقطعوا خبرك من الدنيا كلها قادر ياكريم
يا....
اللى صحيح اسم الكريم اى
عشان الدعوة بس تجوز ،مش كل مرة هتروح كده
ضربتها نور فى كتفها
:هو انت بتتسايرى معاه ،اكتمى شويه
منك لله يازغلول يومى بيضرب بسبك وانا كنت جاية هربانه من الدنيا بس باين طلع كابوس
وسكتت شويه
:هو انا كنت فين من شويه
ردت عليها زغلول وهى حاطة ايدها على رأس نور
:نور انت كويسه مالك ..انت سخنه
انت مش كنت فى الشغل وانا كنت هفوت عليكى عشان نخرج
ضحك الراجل بصوت عالى
:يعنى انت اسمك نور مش بكيزة
بصراحة اسماء مش لايقة على بعضها خالص
نور وهى مربعة ايديها ووقفت قدام زغلول
:تصدق انا مش هخلى حتة فيك على بعضها
اتكل على الله يا اسمك اى عشان مخليش اكبر حته فى كرامتك قد الربع جنيه
:أسمى كريم محمود
تحبى الاسم ثلاثى ولا كده كفايه
ولما تتكلمى اتكلمى على قدك يا بكيزة
قبل ما نور ترد تليفونها رن ودى الرنه المميزة لباباها
مسكت الفون ومردتيش تفتح عملته صامت ووقفت سرحانه ونسيت الراجل اصلا وصاحبتها..لحد ما زغلول قالتلها
:نور ردى على باباك..بيتصل تانى فى اى
:باينه ماكانش كابوس يا ياسمين دى حقيقة..كويس انى شفتك
:ياسمين مين دى
قالها كريم باستغراب
ردت نور وهى بتشاور على زغلول
:دى ياسمين...وبعدين انت مالك ..انت لسه هنا
اقولك احنا هنسيبك لك المكان كله ونمشى
مسكت نور ايد ياسمين ومشيوا فعلا
:زغلول
ناد بيها كريم وهما ماشين بس موقفوش
:مش هتقولى ليه مسمياكى زغلول
بس ياسمين لايق عليكى اكتر انما هى بكيزة عليها احلى
مشيوا البنات ومردوش عليه
نور كانت مركزة فى تليفونها وياسمين قلقانه على نور
اول مرة تشوفها كده
وكريم نفسه يعرف اى حكايتهم
******
وصل صلاح البيت وبدأ يرن على نور لكن مش بترد عليه ،وقف قدام صورة لواحدة ست بس الصورة دى قديمة بقالها ١٥ سنه
:اعمل اى يا نور ..محمود جاى بعد العمر بيقولى تستاهل انك تسيبنا علشانها
وميعرفش انه كان السبب فى دا كله ولولا اللى عمله
مكنش حاجة حصلت من أصله
يااااه يا نور رغم ان العمر فات بس
كان وحشنى محمود وابويا وامى
وكان لسه سايبه امبارح
واتنهد بصوت
ايوة يا نور كنت تستاهلى ان اسيب الدنيا كلها عشانك وعمرى ما ندمت على كده
بس كان لازم احاول اودهم واسأل عليهم ويعرفوا
مش بسأل من بعيد لبعيد واحمد يجيب لى أخبارهم
بس خوفت من لومهم ليا فى كل مرة
وان اسمع كلمة عنك وانت ملكيش ذنب فى اى حاجة
غير ان كنت فى حالك
تعاااالى يا نور انا محتاج لك
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية المهندسة نور" اضغط على أسم الرواية