رواية شمسي البارت التاسع 9 بقلم سارة محمد
رواية شمسي الفصل التاسع 9
شمس : تضربنى ! !
احمد بزعيق وصوت عالى : واكسر رقبتك كمان .. اقسم بالله يشمس لو بينتى شعرايه واحده من شعررك بعد كدا لكسرلك رقبتك واقتلك كمان .. .. .. .. ..
وبصوت رعبها .. سااامعاانى !
يالا شربينى العصير .. .. ..
شمس رفعت الكبايه وبدءت تشربه ..
احمد : كفاايه .. كفايه يروحى ..
يا ريت تنجزى بقا الاكل علشان جعان ...
جعان جدا ..
واه نسيت اقولك حاجه ..
شايفه السكاكين الى فى المطبخ ده .. لو حاولتى تستعمليهم على نفسك انا هسيبك قدامى تموتى .. اه والله ..
هسيبك تموتى ..
شمس : ممكن تخرج بره لحد مخلص .. .. ..
احمد : هخرج حاضر يروحى . . . . .
احمد خرج وبعدين قعد على الكنبه ونام . . . .
وبعدين صحا على صوت شمس وهى بتقوله ..
شمس : قوم كُل .. الأكل على السفره . . .
احمد فتح عينه براحه وراح قايل . .
احمد : انا شبعت . . .
شمس بصريخ : قوم اطفح يا احمد . . . . انا ايدى اتحرقت بسببك علشان كنت متسربعه وتقولى شبعت . .
احمد فتح عينه بسرعه ومسك ايد شمس . ..
احمد : سلامه ايدك يروحى . . فين كريم الحروق الى انا جبتهولك ؟ !
ثولنى هقوم اجيبه . . خليكى قاعده هنا . . هقوم اجيبه بسرعه . .
احمد دخل الاوضه وخرج وهو معاه الكريم . . .
وبدء يحطلها الكريم على الحرق . . .
احمد : كنتى بتقولى اى بقا ؟ !
شمس : كنت بقولك قوم كُل . .
احمد ساب ايديها وقالها . .
احمد : طيب يالا ناكل . .
شمس : انا مش هاكل انا مش جعانه . .
احمد ساب ايديها بسرعه وراح ميديلها قلم على وشها وبزعيق . .
احمد : هنقوم احنا لاتنين نطفح دالوقتى يروحى . . .
شمس وطيت راسها فى الأرض وبدءت تعيط . .
احمد : ششش .. ششش متعيطيش . .
انا قولتلك ان كل غلطه وليها عقاب . . . وانا متأكد انك بعد كدا مش هتغلطى . . . .
قومى اقعدى على السفره . . وبزعيق . . قومى . .
شمس قامت قعدت على السفره . . واحمد قعد على الكرسى الى جنبها . . . . .
احمد : بطلى عياط بقا يشمس مفيش عياط على الأكل يروحى . .
ومسك الشوكه وبدء يأكلها . . .
وهى مكنتش عاوزه تاكل بس خافت منه . . وأكلت . .
احمد أكلها وبعدين قام راح على الأوضه وهى فضلت قاعده مكانها وبتعيط . .
احمد وهو فى الاوضه بينده عليها . .
احمد : شمس . . يااا شمس . .
قامت وراحتله . . .
احمد : تعالى هنا . . .
شكس بعياط : اجى فين ؟ !
احمد : تعالى هنا اقعدى على السرير هقولك حاجه . . . .
شمس ىاحت قعدت على السرير . .
احمد وهو بيمسح دموعها : انا اسف علشان ضربتك . . . بس انتى عارفه انى لازم اشد عليكى علشان تتظبطى وبعدين انتى مكنتيش بتاكلى .. . . و علشان انتى مش عجبانى خالص . . وعلى فكره الوضع ده هيفضل مستمر لحد مشوف قدامى شمس بتاعه زمان . .
وبعدين احمد اخدها فى حضنه . . .
شمس وهى بتزقه . .
شمس : ابعد عنى يا احمد . . ابعد عنى . .
احمد : مش انتى الى هتنامى فى حضنى انا الى محتاج انى انام فى حضنك بجد . . وراح قايم وهو فعلا الى نام فى حضنها . .
احمد : انتى عارفه يشمس انى كنت غبى اووى . . .
وما زلت يعنى بس حاسس ان الدنيا جايه عليا جامد الفتره دى . . حاسس انى مبسوط ومش مبسوط فى نفس الوقت ومرتاح وبرضو مش مرتاح . . .
شمس : طلقنى يا احمد . . . .
احمد قام بسرعه وبص لشمس وقالها . . .
احمد : تطلقك !
شمس : اه علشان ترتاح . .
احمد بصيلها وراح نايم فى حضنها تانى وقايلها . .
احمد : بس انا كدا مرتاح . . . انتى ايه عرفك انتى !
.. . .. .. . . . . . . . . الصبح . . . . . . . . . . . .
المنبه رن واحمد قام بسرعه قفله وشمس كانت نايمه ولبس وا المفاتيح وخرج من باب الشقه وقفل الباب كويس هلشان شمس متعرفش تخرج وركب عربيته وراح الكليه . .
شمس صحيت بعدها بساعتين فضلت تنده عليه ولما ملقيتهوش اتأكدت انه راح الكليه . . . .
احمد بقا اول مدخل من باب الكليه وطلع المدرج لقا شريف قاعد وطبعاً احمد كان مشافهوش ولا مره من ساعه الى حصل . . .
احمد اول عينه مجات فى عين شريف . . شريف فضل يضحك بكل بجاحه . . .
احمد طلع جرى على شريف وفضل يضرب فيه وبقيت اصحابهم فضلوا يسلكوا الخناقه وجه أمن الكليه وطلع احمد بره الكليه . . . ..
احمد فضل قاعد قدام الكليه ومستنى شريف . .
وأول شريف مطلع . . احمد راح تانى علشان يضربه . .
شريف : مبروكه عليك العروسه يا احمد . .
احمد : يا ابن ال * * * * * *
شريف بضحك : القانون لا يحمى المُغفلين يا باشا وانت مُغفل . .
بس الف مبروك . . . .
احمد راح ناحيه شريف ومسكه من رقبته بعد موقعه على الأرض وكان بيخنق فيه والأمن وكل الناس بتسلك ومش عارفين يبعدوا احمد عن شريف . . . .
فى اللحظه دى احمد سمع صوت بنت بتقول . .
سيبه حرام عليك سيبه . . . .
احمد فى اللحظه دى ساب شريف وبصيلها . ...
شريف بعد مبدء ياخد نفسه . . .
شريف : انتى ايه الى جابك هنا ! . .
البنت بعياط : ماما بعتتنى اديك الفيزا يا شريف . . .
فى اللحظه دى بقا احمد اتأكدت ان البنت دى اخت شريف وروح البيت وهو مبسوط وبيخطط لحاجه مفرحاه اووى . .
احمد اول مدخل من باب الشقه . . .
شمس بخوف : ايه الدم الى على هدومك ده يا احمد ؟ !
ايه الى حصل ؟ !
احمد قعد وحط رجل على رجل وقال لشمس . . .
احمد : متخافيش دا مش دمى . . . ..
ولسا الحرب مبدئتش . . .
شمس بخوف : حرب ايه يا احمد ؟ !
احمد : حرب اسمها . . حرب الحق . . .
شمس نزلت على ركبها قدام احمد وهو بتعيط وراسها فى الارض . .
شمس بعياط : انا مش عاوزه حرب يا احمد . . انا مش عاوزاك تتأذى . . انا افتكرت كل حاجه الليله دى . . خلاص يا احمد خلينا ننسا . . . وانا حاسه انى بسامحك خلاص . . .
خلينا نتخطى كل الى حصل . .
بلاش دم يا احمد . . . بلاش تدمر مستقبلك وحياتك بسببى . . انا طول عمرك ابن ناس ومليكش فى الحجات دى . . والنبى يا احمد . ..
احمد مسكها بأيديه من كتافها لأتنين وقومها وقالها . . . . . .
احمد بصوت عالى : بصى فى عينيا واسمعى الى انا هقولهولك دالوقت ده . . .
انا هرجعلك حقك ولو على رقبتى يشمس . . وعاوز طول عمرك راسك دى تبقا مرفوعه . . . وعمرها متنزل ابدا . .
انتى سامعانى . . .
وهو بيمسحلها دموعها . .
احمد :ع أي حال ..
مهتم أقول كلمة أخيرة للتاريخ
أنتي أجمل ست ف العالم عموماً . ..
أو عموماً ، أنتي أجمل ما رأيت . ...
بنت بيت ..حتى ف جنانك يا ستي . . .
لكن القدر معانا منفعشي ...
ع اي حال انا شخص مينفعشي ..
لكنى اكيد هجيبلك حقك . .
ولكنى اكيد مش هسيبك . . ..
ووعد منى ولتانى مره بقول . . هجيبلك حقك . .
(يا ترا احمد هيعمل ايه ؟! )
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية شمسي كاملة" اضغط على أسم الرواية