رواية اسيرة الفهد البارت الحادي عشر 11 بقلم ندى احمد
رواية اسيرة الفهد الفصل الحادي عشر 11
الدكتورة : مبروك مدام ندى حامل
فهد بص لندى بصدمة
ميرفت : مبروك يا فهد
فهد بغضب : اطلعوا بره
فهد قفل الباب وراهم و بص لندى
فهد قرب لها بهدوء مرعب و صوت يشبه فحيح الافعى : انطقى قوليلى ازاى اللى بتقوله الدكتورة ديه بدل ما *ادفنك مطرحك
ندى : فهد الدكتور ديه والله العظيم كدابة انا محدش ل*مسنى و بعدين الدكتورة ديه مكشفتش عليا اصلا ولا عملت حاجة و انا والله ما حامل و بكسوف انا عندى حاجة تثبت انى مش حامل
فهد بغضب : يعنى الدكتورة هتتبلى عليكى و بعدين انتى طول اليوم كنتى تعابة و شكلك دايخ
ندى : فهد انا تعبانة و دايخة و كملت بكسوف علشان انا فى وقت من الشهر اللى بتمر بيه اى بنت ده أكبر إثبات انى مش حامل و الله الدكتورة ديه كدابة والله العظيم انا بقول الصدق
فهد : مش انتى بتقولى الصدق انا هطلع الدكتورة تانى و خليها تكشف عليكى تانى قدامى
ندى بثقة : وانا موافقة
فهد طلع الدكتورة و رفض اى حد يدخل معه و لا حط يقف بره
فهد دخل الدكتورة الأوضة
الدكتورة بخوف بتحاول تداريه: خير يا استاذ فهد مدام ندى بتشتكي من حاجة تانى ولا ايه
فهد : عايزك تكشفى عليها تانى قدامى
الدكتورة : ليه هو فى ايه ما انا كشفت عليها
فهد : ماهو انتى لو معملتيش كده دلوقتى هخرجك من هنا بفضيحة
دكتورة بدأت تكشف بجد على ندى و هى بتكشف عرفت ان ندى عندها الد*وره الشهرية
الدكتورة اتصدمت و مبقتش عارفة تخرج من الموقف ده ازاى
الدكتورة : فعلا مدام ندى مش حامل ممكن اكون فحصت غلط
ندى قامت وراحت مسكها من شعرها : انتى بتكدبى انتى فى الاول مكشفتيش اصلا و قولتى انى حامل مين قالك تقولى كده انطقى
الدكتورة : يا مدام ندى فى ايه انا مش فاهمة حاجة
فهد : سبهالى ديه انا بعرف اتعامل مع الأشكال ديه
مسك الدكتورة و بعدين خرج مسدسه من الدرج
فهد: قسما بالله لو ما نطقتى لاخلى تزروى كل اموات عيلتك و انتى الجانية على روحك
الدكتورة : ميرفت هانم و مدام نرمين و كمان هما ادوها دوا فى الفطار علشان تظهر عليها اعراض زى الحمل و هما اللى قالولى اعمل كده لكن و الله انا مليش علاقة بحاجة انا حتى معرفهاش
فهد فتحلها الأوضة الدكتورة جريت
فهد مسك ايد ندى و نزله فهد الغضب عميه
و ميرفت افتكرت انه ناوى يضرب ندى او يطردها من البيت اتفجأت من ان فهد وقف قدامها و بصلها فى عنيها
فهد : انا عارف انك مش بطيقى ندى و لا كنتى عايزانى اتجوزها و قولت عادى بكرة تتقبليها لكن انك تتهميها فى شر*فها و تعملى كل اللى عملتيه ده مكنتش اعرف ان الكره يوصل معاكى لكده ده انتى بتفضلى تضايقها بالكلام و هى عمرها ما ردت عليكى بحاجة وحشة كنت هتبقى مبسوطة يا ميرفت هانم و انتى بتدمرى حياتنا و لا انتى كنتى منتظرة لما اعرف كده اقوم اقتلها ولا أطلقها كنتى هتستفادى ايه من كل الاذى ده انتى لو عندك بنت تردى يحصل فيها كده و طبعا مكنتيش عاملة حسابك على ان ربنا يكشف سرك ده انا المفروض ابنك يعنى تتمنيلى حياة سعيدة و هادية مع اللى قلبى اختارها
ميرفت : فهد افهمني انا بعمل كده علشان بحبك
فهد : بتحبينى تعملى كل ده ده مش حب ده أنانية و حقد يا ميرفت هانم
ميرفت : يا فهد افهمني
فهد : خلاص خلص وقت الكلام و ولا انا ولا ندى هنعتب البيت ده تانى الا لما تفكرى و تعرفى انتى عملتى ايه و حاجة اخيرة انتى طالق بتلاتة يا نرمين مش عايز اشوف خلقتك تانى
فهد نادى على حد من الخدم يجهزوا شنطهم و ندى طلعت تلبس
وفهد خد ندى و راحوا شقتهم
عند ملك قعدت تفكر تدى لنفسها فرصة تتعرف على معتز
الموبيل بيرن
ملك : الو
معتز : ازيك يا ملاكى
ملك : مين معايا
معتز : انا معتز
ملك : خير يا معتز فى حاجة
معتز : كنت بقولك انى استاذنت عمى انى اوصلك الكلية علشان محدش يضيقك
ملك : مين قال انى موافقة لاء طبعا انا مش هروح فى حتى معاك
معتز : تمام هستناكى بكرة الصبح قدام بيتك متتاخريش
ملك بدون قصد فى الكلام : تمام ماشى
ملك بدل ما تقفل السكة فتحت الاسبيكر
ملك لنفسها : ايه الغباء ده يا ملك قولتى تمام على ايه ده انتى كنتى بترفضى يقول عليكى ايه دلوقتى
معتز : هقول عليكى هبلة لانى معاكى على الخط لسه و بتكلمي نفسك بصوت عالى
ملك من الاحراج : ........
معتز: تمام هستناكى بكرة اسيبك دلوقتي تكلمى نفسك 😂سلام يا قمر
ملك قامت تشوف هتلبس ايه بكرة علشان لما يشوفها
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
عند فهد و ندى
فهد قاعد على الكنبة حاسس بخذلان من اللى عملته ميرفت و قاعد زعلان
فهد: انا بعتذرلك يا ندى عن اللى ماما عملته
ندى : متعتذرش يا فهد انت ملكش ذنب فى اللى مامتك عملته وكملت عارف يا فهد انا اول مرة حد يدافع عنى و احس انى ليا ضهر ده انا حمدت ربنا انك معملتش حاجة لما الزفتة الدكتورة قالت انى حامل ده انا قولت خلاص كده مكنش يومك يا ندى و انى كده كده ميتة خلاص
فهد : بعد الشر عليكى يا قلبى انتى يا ندى لحد دلوقتى متعرفيش انا بحبك اد ايه
ندى : ربنا يخليك ليا يا فهد عرف يا فهد انا بعتبرك اخويا و ابويا و كل حاجة ليا فى الدنيا
فهد بمشاكسة : طب ما كفايا تعتبرينى اخوكى لحد كده و اعتبرنى جوزك علشان انا زهقت من انى اخوكى 🙂🙂هى الأخت اللى عندك ديه منورنا كتير
ندى بضحك على منظره : عدى علينا بعد اسبوع كده
فهد : اضحكى اضحكى كله هيطلع عليكى فى الاخر يا حلوة
ندى : بقولك يا فهد انت مش جعان انا جعانة جدا
فهد : وانا كمان
ندى : ايه رايك نعمل بيتزا
فهد: ماشى بس انتى بتعرفى تطبخي
ندى بثقة : عيب عليك ده انا أستاذة فى الطبخ
فهد : رغم انى شاكك فى موضوع أستاذة ده بس اقدامي على المطبخ يلا
ندى فى المطبخ و فهد بيساعدها فهد كان بيقطع شوية خضار و ندى كانت عايزة الدقيق من اول رف بس هى اقصر من انها توصل لأول رف و عمالة تنط علشان توصله
فهد شافها ضحك على منظرها
وراح مسكها من وسط*ها و رفعها
ندى شهقت: نزلنى يا فهد انا كنت هعرف اجبها لوحدى
فهد بضحك : اه فعلا ما هو باين متجوز قزمة
ندى جابت الدقيق و بتكمل : اذا كان عجبك
فهد : ده انتى كلك على بعضك عجبانى 😉
ندى : طب نزلنى هفضل كده متشعلقة
فهد : عايزة تنزلى هاتى بو*سة
ندى : بطل قل*ة اد*ب بقى
فهد : يا ستى انا بحب اكون قليل الأدب مع مراتى
ندى : لاء برده
فهد:شوفى مين هينزلك
ندى قربت تبو*سه من خده لف وشه و طبع قبلة على شف*ايفها
فهد : ربنا يصبرنى عقبال ما يعدى الاسبوع
ندى : ممكن تساعدني فى العجن شوية
فهد بدا يعجن و عضلاته بانب و عروق ايده بتظهر و ندى اعجبت اوى بيهم و بتحط ايدها عليهم : حلوين اوى بجد
فهد ضحك عليها و راحت رشة عليه دقيق و جريت و فهد بيجرى وراها فى الشقة
ندى : خلاص و الله كنت بهزر
فهد مسكها و وقع عليها
ندى : يالهوى جبل وقع عليا
فهد سرح فى ملامحها و مش مركز معاها
ندى : فهد قوم انت استحلتها ولا ايه
فهد و ندى كملوا البيتزا كانت طعمها حلو
فهد : الصراحة انا مش مصدق بس بجد طعمها حلو
ندى : اومال ايه ده عندى مواهب كتير استنى ده لسه هبهرك اكتر
فهد : ماشى يا متعددة المواهب و يا ترى ايه تانى غير الطبخ
ندى : بحب الرسم و الموسيقى و اقراء روايات و بتلقائية و بعشق الرق*ص
فهد : بجد ابقى اشوف موضع الر*قص ده بنفسى
ندى : لاء مكنش قصدى طب وانت
فهد : انا برسم بس لما ببقى رايق
ندى : ايه ده بجد
فهد راح خد اديها و دخلها مكتبه و فتح الدرج طلع رسومات لبنت
ندى: ايه ده البنت ديه شبهى
فهد : لاء يا ندى مش شبهك ديه انتى انا كنت بفضل اسرح فيكى و ارسمك انا كنت بفضل أقف حولين بيتكم علشان اشوفك
ندى : ايه ده اول مرة اعرف انك مركز معايا كده طب اعترفلك بحاجة انا بقى
فهد : قولى
ندى : انا كنت ساعات بقف فى البلكونة علشان اشوفك و اليوم اللى اتقدمتلى فيه انا رفضتك علشان انا كنت خايفة تطلع زى بابا و انا اصلا كنت خايفة اتجوز علشان مكررش اللى حصل مع ماما يا فهد
فهد : افهم من كده انك انتى كمان فى مشاعر عندك تجاهى و بعدين ايه موضوع خايفة من الجواز ده
ندى : اصل يا فهد بابا مكنش بيعامل ماما حلو خالص و انا طول الوقت كنت بشفهم بيتخانقوا لحد ما كرهونى فى الجواز بس ان شاء الله ربنا يهديه.....بس بجد يا فهد انا مبسوطة انك بدات تتغير و بقيت الراجل اللى اقدر اطمنله رغم انك تبان عصبى بس انا عارفة انك جواك طيب
فهد : انا اتغيرت من ساعة ما بقيت فى حياتى عارفة يا ندى ان ربنا بيحبنى علشان اكرمنى بزوجة زيك و راح با*س راسها
ندى و فهد ناموا فى ح*ضن بعض
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية اسيرة الفهد" اضغط على أسم الرواية