رواية معاناة الحب الفصل الرابع عشر بقلم مارينا عبود
رواية معاناة الحب الفصل الرابع عشر
تاج بزعيق:انت مجنون ف حد ينزل الميا فى الجو التلج ده
عمر "عاوزه ايه
تاج ؛اطلع علشان هتتعب كده
عمر بابتسامه:خايفه عليه
تاج:عمر اخلص الجو تلج
عمر ؛طيب هاتى ايدك علشان اطلع
تاج مدتله ايدها
عمر بخبث مد ايده وفجاه شدها ووقعت معاها فى الميه
تاج :عاااااا يخرب بيتك انا مش بعرف أعوم
عمر وهو يجذبها من خصرها ويحضنها من ضهرها:هههه وايه يعنى انا معاكى
تاج وهى تغمض عيونها؛عمررررر طلعنى بسرعه الجو برد
عمر ؛ههههه لا مش هطلعك
تاج بغيظ من هذا المجنون :انت مجنون الجو برد طلعنى
عمر :خلاص هطلعك بشرط
تاج ؛قول وانا موافقه
عمر :بوسه
تاج بصدمه:نعمممممم لا مستحيل
عمر ببرود:خلاص مش هطلعك
تاج بخجل:يوووه عمر بلاش برود طلعنى بقااا
عمر بإصرار :لما تنفذى الشرط والا هنفضل فى الميا طول الليل عادى
اتنهدت والتفت وبصتلها ونظرت إلى عيناها وقربت منه بخجل وطبعت قبله على خده ثم اغمضت عيناها من شدة الخجل والتفت مره اخرى - ممكن تطلعنى بقااا
عمر بابتسامه جذابها :ماشى
عمر شالها وطلعها وبعدها طلع
تاج قلبها بدا يدق بسرعه وجريت على اوضتها
وعمر بص عليها وابتسم بحب ولبس هدومه وطلع وراها
♡♡♡♡♡♡عند ريتااال ♡♡♡♡
ريتاال خلصت شغل وطلعت بس كان الوقت متاخر وكانت مستنيه تاكسى وفجاه طلعوا مجموعه شباب وبداو يضايقوه
الشاب الأول؛ايه القمرر ماشى لوحده ليه
ريتاال بخوف :لو سمحت ابعد
الشاب التانى :ليه بس منيجوا نوصلك ونتسله شويه فى الجو ده
ريتاال قربت وضربته بالقلم الشاب اتعصب اوووى وقرب منها وهى بدأت ترجع وباقى الشباب حاوطوها
الشاب :وحيات امك لدفعك تمن القلم ده غالى اووى وبدأ يقرب وهى تبعد لحد ما وقعت فى الارض
ريتاال بخوف ودموع :لو سمحتوا سبونى امشى
الشاب؛محنا هنسبوكى يا حلوه بس لما ناخدوا إللى عاوزينه منك وبدأ يقرب ونزل لمستواها وقبل ما يلمسها كانت ايد قويه اتمدت وضربته
سليم وقف قدامها وبدأ يضرب الشباب بقوه وغضب لحد ما هربوا من قدامه
سليم التفت ومدله ايدها
ريتاال مسكت ايده وقامت
سليم بزعيق وغضب :انتى مجنونه فى بنت من عيله محترمه تطلع فى الوقت المتأخر ده
ريتاال بدموع :انا كنت فى الشغل و
قاطعها سليم بصوت افزعها:انتى تخرسى خاالص مش عاوز اسمع منك ولا كلمه اتفضلى يا محترمه علشان اوصلك
ريتاال اتوجعت من كلامه وقعدت على الارض
سليم بعصبيه:ممكن اعرف حضرتك قعدتى على الارض ليه
ريتاال بدموع :ممكن تمشى من هناا مش عاوزه اشوف وشك انت زعقت فيه وانت مش فاهم حاجه
سليم بهدواء عكس ما بداخله:طيب قومى معايا اوصلك وبعدين نتكلم ولا مستنيه الشباب يرجعوا مره تأنى
ريتاال خافت الشباب يرجعوا وياذوها وخصوصا انه الوقت اتاخر ف قررت تقوم وتروح مع سليم
سليم ؛مش هتقومى
ريتاال بدموع :حاضر هقوم
سليم:امسحى دموعك ديه
ريتاال:ملكش دعوه بيه
سليم بتنهيده :ماشى يلاه اتفضلى
سليم ركب العربيه وريتال ركبت معاه ووصلها عند العماره
ريتاال فتحت باب العربيه وكانت هتنزل لكن اوقفها صوت سليم
سليم:ريتال هاتى الموبيلك بتاعك ثوانى
ريتااال باستغراب:ليه
سليم:هاتى بس
ريتاال طلعت تليفونها واتدهوله
سليم أخده وسجلها رقمه
سليم:خدى انا سجلتلك رقمى ورنيت من تليفونك عليه وسجلت رقمك لو حصل اى حاجه كلمينى
ريتاال بحزن اتجاهلت كلامه ومشيت ومقالتش ولا كلمه
سليم استغرب من تصرفها بس قرر يعرف كل حاجه عنها بطريقته
بقلم/مارينا عبود
♡♡♡♡♡فى فيلا عمر الهوارى ♡♡♡
تاج دخلت وغيرت هدومها وكانت بردانه اووى
عمر كمان دخل وغير هدومه ولبس ترينج اسود وسرح شعره وطلع لقاها بتترعش
عمر قرب وحط ايدها رأسها واتكلم بحب:انتى كويسه
تاج برعشه بردانه اووى
عمر بضحك حد قلك تنزلى وتيجى عند البسين
تاج بعصبيه. تصدق انا غلطانه
عمر بحب صح انتى غلطانه لانه انا لما ببقه مضايق بنزل الميه علشان اهدا شويه انتى بقاا ايه نزلك ورايه
تاج بغضب طفولى:انا كنت خايفه عليك لتتعب وانت عملت ايه وقعتنى فى الميه وخلتنى بالحاله ديه
عمر بحب قرب وباس جبينها :طيب يا ستى حقك عليه يلاه علشان تدفى وتنامى
تاج بزعل ملكش دعوه بيه روح نام انت
عمر قعد على السرير وشدها لحضنه
تاج حاولت تبعده عنها لكن هو كان اقوى منها وضمها جامد
عمر هشششش نامى بقااا يخرب بيت جنانك
تاج من كتر التعب استسلمت ونامت بس كان جسمها بيترجف من البرد
عمر قام وجاب غطا وغطاها كويس وحضنها وناموا
♡♡♡♡♡فى فيلا المعادى ♡♡♡♡
ماسه كانت بتكلم حبيبها على الفون
ماسه :سيف ارجوك تعال خدنى من هناا
سيف بخبث:طيب قوليلى انتى فين
ماسه:بص انا سمعت الحرس بيقولوا اننا فى فيلا امير باشا المعادى ارجوك أسأل وتعال خدنى انا تعبت من الحبسه والظابط ده
سيف بخبث:حاضر يا روحى
ماسه :ماشى انا هستنا ولكن قبل أن تكمل جملتها اتفاجئت ب
بقلم /مارينا عبود
يتبع الفصل الخامس عشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية معاناة الحب" اضغط على اسم الرواية