رواية عندما يعشق الاسد البارت الرابع عشر 14 بقلم ندى علي
رواية عندما يعشق الاسد الفصل الرابع عشر 14
ادهم دخل المطبخ وشاف اسد وهو بيقبلها
ادهم بضحك:اسف والله مكنتش اعرف انك مع نغم
اسد بضيق:خير ديماً بتيجى فى الأوقات الغلط كدا
نغم بكسوف :اسد ابعد
اسد بص ليها وقال جنب ودنها:اطلعى من المطبخ بهدوء ومسمعش صوت ضحكتك ولا حتى اشوف سنانك تمام
نغم بضيق:حاضر وطلعت على الجناح
اسد بضيق:خير يا ادهم بيه جاى ليا ليه
ادهم بخبث:والله معرفش ان المطبخ اتقلب قوضة نوم فجأة
اسد ضربه بالبوكس فى وشه
ادهم بوجع:اااه ربنا على الظالم والمفترى
اسد:اخلص عاوز ايه
ادهم بخوف:عاوز اتجوز ليلى
اسد بخبث:اه اقول كدا وانا اقول الواد بيحوم حولين البت ليه
ادهم :بالله تعالى معايا لما اتكلم من جدى
اسد بخبث:والله انا لو وفقت خلاص مفيش كلام بعدى
ادهم :اه ما انت موافق
اسد:مين قالك الكلام دا واتجه لصالون مكان يجلس به الجد
فى جناح اسد
نغم قاعده بكسوف من الموقف وبتفكر فى اسد
نغم :معقول اكون حبيته لاء مستحيل دا اغتصبنى وشك فيا بس دا حقه يعنى هو معتصبنيش
نغم بتفكير:بس مين اللى حط الحبوب فى الدرج اكيد حد حطها مش معقول تكون ايجت لوحدها بس اكيد دى حمايل الحربايه ميرا او امها تمام وانا هعرف اخد حقى ازاى
الباب خبط
نغم :ادخل
دخلت ليلى
نغم :ليلى تعالى اعدى متخفيش اسد مش هنا
ليلى بتردد:انا عاوزه اتحدت معاكى يا مرت اخويا
نغم :اتفضلى وانا هسمعك
ليلى بكسوف:انا بحب ادهم وهو عاوز يتجوزنى
نغم بفرحه :طيب كويس الف مبروك
ليلى بحزن :تفتكرى اسد وجدى هيوفجم
نغم :شوفى سيبى موضوع اسد عليا انا هقنعه اما جدك اسد لو اقتنع هيقنع جدك تمام
ليلي بفرحه راحت حضنت نغم ونغم بادلتها الحضن
ليلي:والله انتى اكتر من اخت ليا با نغم
نغم بحزن:انا عوزه اقولك حاجه
ليلى :جولى وانا سمعاكى
نغم :بصراحه فى حد ليا شريط حبوب منع حمل فى الدرج وانا مش عرفه هو مين علشان كدا اسد شك فيا
ليلى :انتى شكه فى حد
نغم :اه
ليلى :ميرا صح
نغم :ايوا مفيش غيرها هي وامها اللى مبيحبونيش علشان كدا انا شكيت فيهم
ليلى :هما كدا يا خيتى مبيحبوش نفسهم وبيغيرو حتى من نفسهم بس متخفيش هنعرف اكيد
فى الصالون
ادهم:جدى انا عاوز اتجوز ليلى بنت عمى
فكانت صدمه للجميع الا اسد فهو يعرف صديقه انه غرق فى بحر الحب مثل ما غرق هو الأخر
شاكر:وانت ايه وأيك يا اسد
اسد غمز للجد:والله يا جدى انا شايف انها لسه صغيره على الجواز
ادهم بضيق:طيب ما هي زميلت مراتك
اسد بضحك قام حضن ادهم :وانا مأمنش على اختى غير معاك يا صحبى
ادهم بفرحه :حبيبى وبادله الحضن وباس ايد الجد
ادهم :ممكن يكون كتب كتاب علطول
سالم :تعالى يا ولدى وحضن ادهم
سالم :الف مبروك عقبال مشوف عيالك يا رب
شاكر:انا معنديش مانع
ادهم حضن الجد
اسد :اروح اعرفها انا بقى واخد رأيها
سالم بصرامه:معندناش حرامى ليها رأي يا ولدى
اسد:ياعمى مهما مان لازم نعرف هي بتحبه ولا لاء دا جواز برضو
شاكر بصرامه :اكيد موافجه روح شوف رأيها يا ولدى خلصنا يا سالم مش هنروح نجولها فرحك كمان اسبوع وهى متعرفش
واتجه اسد الى الجناح
........................
عند ميرا
نورا بغل :شوفتى ادهم كمان هيتجوز ليلى خليكى كدا
ميرا بشر:ماما انا عوزه اسد مش ادهم عوزه فلوسه وثروته فاهمه
نورا:طيب هنعمل ايه مع مراته بس ازاى شك فيها غريبه دى صح
ميرا بتوتر:ها معرفش
نورا بشك :اوعى يكون ليكى ايد فى الموضوع ده اسد يموتك بدم بارد والله
ميرا بخوف:ها لاء مليش دعوه
......................
فى جناح اسد
اسد دخل من غير ما يخبط لقى ليلى
اسد:ازيك يا عروسه اخبارك
ليلى بصدمه:عروسة مين يا ولد عمى
اسد بخبث:بيقولو عوزين يجوزوكى لأدهم بس شكلك مش موافقه خلاص هروح اقولهم ويا دعر ما دخلك شر
نغم بسرعه :استنى بس مش وافقه ايه لاء موافقه طبعاً ولا ايه يا ليلى
ليلى بصدمه وفرحه:ها اه موافقه
اسد بضحك حضنها حضن اخوي :الف مبروك يا حببتى
نغم حست بغيره متعرفش ليه مع انه بيحضن اخته بس هو ملك ليها وبس
ليلى راحت على قوضتها بفرحه شديده لقت حد شدها من ايدها لقوضه تانيه
....................
عند اسد ونغم
نغم طلعت من الحمام لبسه برموده سوده منقطه ابيض وكط
اسد اول ما شفها سرح فى جمالها وبيضها وشعرها الطويل الرائع
نغم بفرحه:اسد
اسد بسرحان فى جماله :نعم
نغم :انا فرحانه جداً اول مره هشوف فرح صعيدى فى حياتى وليلى كمان بتحب ادهم
اسد بضيق:متجبيش اسمه على لسانك يا نغم ودا اخر تحذير
نغم واحت قعدة جنبه على السرير
اسد بقرب منها وبيقبل عنقها وانفاسه الساخنه تداعب عنقها
اسد برومانسيه :رحتك تجنن يا نغمى
نغم بكسوف :اسد ابعد
اسد :هششش ولا حرف
نغم :انت لسه بتشك فيا
ابتعد عنها اسد ومسك وجهها بحنان وحب
اسد :انا عارف انى غلط اما شكيت فيكى بس انا عمرى متخيل انك تكونى مع حد غيرى حتى او بلكلام انا بعشقك بجنون يا نغم واسف غلى اى حاجه حصلتلك بسببى اول مره فى حياتى اعتزر من حد بس انتى روحى مستحيل ازعلك مره تانيه
نغم بحب :انا بموت فيك يا اسد عمرى ما حسيت انى فيوم احد اسد الدمنهورى او اتخيل انى هتجوزه ويكون ملكى
اسد قبل شفتيها برومانسيه وطلع خاتم الماس من جيبه ولبسه ليها
نغم بفرحه :دا ليا
اسد بحب ويقبل شفتيها :دا لأجمل بنت عينى شافتها
نغم بحب وكسوف واحت جنب شفيفه وقبلته بحب
نغم بحب :كفايا انك فى حياتى بحبك فهذى الكلمه كانت كفيله بأنه فى هذه الحظه يمتلك الكون بنا فيه وذهبوا الى عالمهم الخاص بحب وتجاوب نغم بحبه وعشقه لها مدى الحياه
..........................
فى مكان اخر فى الصعيد مكان يشبه الجبل
تفتحت عين الدكتوره على ميه تترمى عليها
الدكتوره بخوف:انتو مين وعوزين منى ايه
انور :انتى هتقولى كنتى بتعملى ايه فى قصر الدمنهورى ولا اموتك هنا ومحدش هيعرف عنك اى حاجه
الدكتوره بخوف وخبث:اصل مرات اسد الدمنهورى طلعت مش بنت وباين هطتلق
انور بصدمه :
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية عندما يعشق الاسد" اضغط على أسم الرواية