Ads by Google X

رواية اسيرة الفهد الفصل التاسع عشر 19 - بقلم ندى احمد

الصفحة الرئيسية

رواية اسيرة الفهد البارت التاسع عشر 19 بقلم ندى احمد

رواية اسيرة الفهد كاملة

رواية اسيرة الفهد الفصل التاسع عشر 19

نرمين كانت نزلة بس خافت و رجعت تانى و راحت قفلة تلفونها و طلعت تخبط على فهد فى المكتب و دخلت و قاعدت تتما*يص على فهد و تدلع و قعدت على المكتب و قربت منه و هى بتتكلم 
نرمين : انت ليه مش عايز تدينى فرصة يا فهد ده انا بحبك فهد كان هيطردها ندى دخلت و هى بتسمع الكلمة ديه و نرمين كانت مقربة اوى منه
نرمين : انتى ازاى تدخلى كده المفروض تخبطى ايه ده 
ندى بصت لفهد بصة كلها قهر و حزن و خرجت 
فهد زق نرمين و جرى على ندى 

فهد : ندى اقسم بالله مفيش حاجة هى اللى دخلت و انا كنت هطردها
ندى : مطردهاش ليه خلتها ليه تقرب منك اوى كده و قاعدة على المكتب و بتدلع عليك كمان 
ندى بكسرة : فهد طلقنى انا مش قادرة استحمل اكتر من كده مش قادرة خلاص 
فهد : ندى انتى بتقولى ايه انتى هتفضلى مراتى لحد اخر يوم فى عمرى  انسى الكلمة ديه من حياتك كلها و راح مقرب منها و با*سها بلهفة وحب و نرمين كانت وقفة متغظة و ندى لمحت نرمين كانت عايزة تبعد عن فهد من الاحراج فهد شدها اكتر قدام نرمين و هى نزلت من غيظها و مش عارفة تعمل ايه علشان تبعدهم 
فهد فوق بعد عن ندى لما حس انها بحاجة للهواء 

ندى و هى بتاخد نفسها : نرمين كانت واقفة يا فهد ليه مابعدتش 
فهد : وابعد ليه انتى حبيبتى و مراتى خليها تتفلك و لا ان شاء الله تو*لع بجاز و بعدين انا عندى ليكى خبر حلو 
ندى : ايه 
فهد: انا خلاص لاقيت العقد 
ندى : بجد يا فهد انا مش مصدقة و راحت حض*نته من الفرحة 
فهد مبسوط اوى و ندى بعدت شوية عنه  
فهد راح مرجعها لح*ضنه : سبينى شوية فى حض*نك انا معرفتش انام امبارح و انتى وحشتينى اوى 

 
نرمين فتحت  تلفونها لاقت فادى متصل كتير جدا و كان بيتصل نرمين فتحت عليه 
فادى : انتى لو مجتيش دلوقتى انا هاجى لجوزك البيت و افضحك 
نرمين : خلاص جاية و قفلت 
ندى و فهد كانوا سمعنها و نرمين خرجت 
ندى : هو فى ايه يا فهد 
فهد : مش عارف بس انا هروح وراها استنى هنا 
ندى : لاء و نبى يا فهد انا بخاف اقعد لوحدى خدنى معاك 
فهد و ندى راحوا وراها لاقوا نرمين طلعة أوضة  فوق سطوح عمارة فى  حتة شعبية 
فهد : ياريتنى ما سمعت كلامك و جبتك معايا يا ندى انا مش عارف اسيبك فى العربية ولا عارف اطلع بيكى 
ندى : لاء انا هطلع معاك متسبنيش فى العربية لوحدى 
فهد طلع هو و ندى وراها و بعدين فهد ك*سر باب الأوضة و دخل لاقى نرمين فى وضع م*خل للأدب مع فادى 
ندى اول ما شافت كده وقفت وراه فهد و غمضت عنيها من هول الموقف فهد مسك فادى علشان يضر*به 
فادى فجأة شد ندى و مسك س*كينة على رقبتها 
فهد : انت لو قربتلها انا هد*فنك هنا 

فادى : تسبنى و تخرج من هنا من غير كلام كتير هسبلك الحلوة ديه 
فهد كان بيسايسه و فجأة لو*ى دراع فادى و بدا يضر*ب فادى و فجأة فادى غفل فهد و ض*ربه 
بس*كينة فى كتفه و جرى 
ندى جريت على فهد و حاولت تربطله كتفه عقبال ما يروحوا اى مستشفى فهد راح مسك نرمين كت*فها و دخلها العربية و راحوا على البيت فهد حبس نرمين و وقف اتنين من رجالته على الباب عند نرمين علشان متهربش و راح للمستشفى و عملوا اللازم 
ندى و فهد فى المستشفى ملحوظة هى ديه المستشفى اللى بتشتغل فيها ملك 
فهد صحى لاقى ندى مسكة ايده و قاعدة تدعيله و تقرأ قرآن له 
ندى اول ما شافته صحى : فهد عامل ايه دلوقتى انت كويس حاسس بحاجة وجعا*ك 
فهد : متقلقيش انا كويس طول ما انتى جنبى 
ندى : انا هفضل جنبك يا فهد بس انت خف و نمشى من هنا بسرعة 
ميرفت و ممدوح و زينب و تقى و ملك راحوا يزورا فهد فى المستشفى 
ميرفت : انت كويس يا حبيبى ايه اللى حصل 
فهد : انا كويس مفيش حاجة يا ماما  
ميرفت : انا سالت الدكتور قالى انك هتبات النهاردة و هتخرج بكرة انا هبات النهاردة معاك 
فهد : مفيش داعى يا ماما ندى هتبات معايا 
ميرفت : لاء يا فهد مش همشى 
ممدوح: ما خلاص يا ميرفت قالك مراته هتبات معه انتى هتعملى ايه زيادة يعنى 
ميرفت بصيت بغيظ لممدوح : ماشى خلاص 
زينب: الف سلامة عليك يا ابنى ان شاء الله تقوم بالسلامة و احسن من الاول كمان 
معتز دخل ملك اول ماشفته كانت عايزة تخرج 
تقى مسكتها و قالتلها اتصرفى عادى ولا كأنه موجود 
معتز : الف سلامة عليك يا صحبى 
فهد : الله يسلمك 
معتز بص لملك ملك ما استحملتش و خرجت و حاولت تتصرف عادى بس غضبا عنها عيطت و خبطت فى دكتور أسامة 
أسامة باهتمام زائد شوية : مالك يا آنسة ملك انتى كويسة و طلعلها منديل 
ملك : شكرا مفيش حاجة 
معتز جيه عليها و شد ملك جنبه و مسك ايد أسامة جامد و هو بيسلم عليه : معتز خطيب ملك 
أسامة: تشرفنا و مشى 
ملك : انت ازاى تقوله حاجة زى ديه احنا فسخنا الخطوبة ديه خلاص و انت ازاى تشدنى كده اصلا 
معتز : ادينى فرصة واحدة يا ملك انا عارف انى غلطان و ندمان 
ملك: لاء و ابعد عنى انا مش عايزة اشوفك تانى ابعد عنى بقى و مشيت سابته 
معتز لنفسه : لاء يا ملك مش هبعد انا مش عارف مالى انا مشدود ليكى و عايزك فى حياتى انا غبى غبى ضيعتها بس انا هفضل وراكى لحد ما ارجعك تانى 
ملك قعدت فى اوضتها تعيط و بتسمع اغنية ماتبكيش يا عين 
ماتبكيش يا عين و متدمعيش
علي اللي فارقوكي و مفتكرونيش
ملناش مكان جواكوا
سامحوني كان لازم انساكوا
علشان ملقتش راحتي وياكوا
ماتبكيش يا عين و متدمعيش
دول عاشوا حياتهم حتي مفتكرونيش 
ندمان علي حالي ندمان علي دمعه نزلت عليكوا
اديتكم روحي وقلبي و مطمرش فيكوا
ملكوش مكان جوانا كان لازم ننساكوا
بامانه علشان استحاله تبقوا معانا
فيه منكم كتير بس صعب تلاقوني
صعب مش هتعوضوني
لا ده استحالة 
تقى وندى دخلوا لها  الأوضة و ندى عرفت من تقى الموضوع كله 
تقى : فى ايه مالك يا ملك هو عملك حاجة 
ملك حكتلها: انا مش عايزة اشوفه تانى انا لسه بحبه بس باللى عمله  ده نهى كل حاجة 
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
زينب و ميرفت و ممدوح روحوا و معتز قاعد مع فهد فى الأوضة و معتز حكله كل اللى حصل 
فهد : تستاهل علشان انا نصحتك و انت مسمعتش و هى عندها حق انت ليه فضلت ماشى مع ميرا و انت خطب ملك 
معتز : طب ما انت كنت ماشى مع بنات ولا هو حلال ليك و حرام عليا 
فهد : بس من ساعة ما ندى دخلت حياتى و انا مش شايف غيرها و بطلت اعمل كده من ساعة ما عرفتها مش زيك 
معتز : خلاص يا عم عرفنا انى غلطان بس انا لسه عايز ملك و ندمان و انا بحبها
فهد : لاء يا معتز انت مش بتحبها اللى بيحب حد مش هيهون عليه و ملك هانت عليك و روحت خو*نتها انت ممكن مشدود لها مش اكتر 
معتز : مستغربك اوى يا فهد طريقة كلامك اتغيرت  ده الحب بيعمل المستحيل زى ما بيقولوا ده فهد اللى كان اخر همه مشاعر اللى قدامه شكلك وقعت و كمل طب شوفلى حل خلى ندى تحنن قلبها عليا و تدينى فرصة 
فهد : انسى اكيد مش هقولها حاجة زى كده 
معتز : طبعا ما انت علشان ربنا كرمك و اتجوزت مش مهم بقى انا اولع يعم بقولك عايز اتجوزها و الله مش هبص بره تانى انا عارف انى حما*ر لما ضيعتها من ايديا بس يعنى هى مش عايزة تدينى اى فرص تانية
فهد : انا مش عارف اقولك ايه انا هحول المح لندى من بعيد بس انت قولى اشمعنا يعنى المرادي متمسك كده انا مستغربك جدا 
معتز : انا حاسس انى عايزها اول مرة احس انى فى علاقة نضيفة اول مرة احس معاها بحاجات محستهاش مع حد غيرها 
فهد : و طالما كل ده خو*نتها ليه من الاول ما كنت مشيت عدل 
معتز : ما خلاص يا عم ما قولنا عرفت انى زف*ت غلطان و مش هعمل كده تانى ده انا حتى طردت ميرا و جبت واحد راجل بدلها و نبى خلى ندى تكلمها 
ندى دخلت و كانت جايبة الغدا لفهد 
معتز : استاذن انا بقى و متنساش يا فهد 
فهد : ما خلاص يا عم معتز ماشى
ندى قعدت جنب فهد تأكله 
ندى : يلا يا فهد علشان تاكل 
فهد : لو عايزانى اكل كلى معايا 
ندى : ماشى يلا كل بقى و بدأت تأكله 
بليل 
ندى جت تنام على الكرسى 
فهد خلها تنام جنبه فى السرير
فهد فضل يحض*ن فيها 
ندى : مالك يا فهد فيه ايه 
فهد : انا كنت خايف عليكى جدا انا اسف انى اخدتك معايا يا ندى 
ندى : انت بتتاسف على ايه انا اللى اصريت اروح معاك انا اسفة و بعدين انا اتخضيت عليك اوى يا فهودى انا بحبك اوى و باس*ته من خده
فهد : وانا بعشقك يا قلب فهودك انتى مش بتدلعى عليا غير لما اكون تعبان 
ندى وفهد ناموا و تانى يوم الصبح 
الممرضة : اساعد حضرتك فى اللبس 
ندى بغيرة  بصت لفهد 
فهد شد ندى لحض*نه  : لاء مراتى هتساعدنى
ندى انبسطت اوى من اللى عمله  
فهد : اموت فيكى وانتى بتغيري كده يا قلبى 
ندى بدات تساعده فى اللبس و روحوا البيت 

 
يا ترى ايه اللى هيحصل لنرمين و كده خلاص حياة فهد و ندى هتستقر ولا نسين حد  و  معتز هيعرف يصالح ملك 

google-playkhamsatmostaqltradent