رواية حب الصدفة الفصل الحادي والعشرون 21 - بقلم ملك عتمان
رواية حب الصدفة الفصل الحادي والعشرون
عند عمر
مريم : عملتوا برضوا ال عاوزينه واتجوزته
عمر: مريم كام مرة قولتلك متدخليش فى الموضوع ده أنا مش هيهدالى بال غير لما اخد حقى وحق أبويا وامى منهم كلهم
مريم: ماشى يعمر على راحتك
عمر قرب منها: عفكرة وحشتينى
مريم: منتش مقرب منى غير لما الموضوع ده يخلص فاهم وراحت زقاه ودخلت الأوضة
عمر: باينها هتبقى أيام سودة
عند زياد ونهى
نهى: ايه بقى المفاجأة ال قولتلى عليها
زياد: هتعرفى دلوقت
وبعد شوية كانوا وصلوا قدام مطعم كبير
زياد: انزلى
نهى: حاضر
نهى أول منزلت زياد غمى عنيها وأخدها لجوة
زياد شال إيده من على عنيها: فتحى عينك
نهى أول مفتحت عنيها لقت المطعم فاضى كله وحواليها ناس بتعزف والطرابيزة عليها ورد وكل انواع الأكل ال بتحبها
نهى: كل ده عشانى
زياد: أيوة
وبعدين لقت زياد قرب وباصص فى عنيها جامد
زياد: أنا بحبك ينهى بحبك جدا من أول مرة شوفتك فيها فى الشركة لما اتخانقنا وانا بفكر فيكى حبيبت فيكى هبلك وطيبتك ولسانك الطويل وكل حاجة فيكى أنا من غيرك مقدرش أعيش
نهى: وأنا كمان بحبك
زياد فرح جدا أول لما قالتله كدا قرب منها ولسه هيبوسها نهى زقته
نهى: بس مش هينفع نكمل ولا حتى نجوز
زياد: ليه مش قولتى انك بتحبينى ايه ال يمنعك من ده
نهى بعياط: لأسباب كتير مينفعش تعرفها وانا بقولك من دلوقت من قبل معلقك بحاجة مش هينفع نكمل وسابته ومشيت وهى منهارة
نهى راحت قعدت قدام البحر: يارب ليه بس بيحصل معايا كدا أنا يجى دلوقت هيطلبنى من مين من امى ال ماتت ولا ابويا ال لسه ميت من يومين ولا من عمر اخويا وبكدا هتنكشف لعبتنا ونتفضح واصلا عمر مستحيل يوافق انى اتجوزة مستحيل
عند زياد
أنا مش هسيبك يا نهى مدام إنتى كمان بتحبيبتى مش هسيبك تضيعى منى والاسباب ال مش مخلياكى تبقى معايا دى انا لازم أعرفها
عند ألين وفارس
ألين طلعت من الحمام لقيت فارس هو كمان غير هدومه
ألين: هو أنا هنام فين
فارس: ده سؤال برضوا يعروسة وراح شايلها ونيمها على السرير ونام جنبها وأخدها فى حضنه وقعد يلمس على شعرها
ألين: فارس ..
فارس: ألين أنا عارف انتى هتقولى ايه انا قولتلك هتجوزك عشان أبقى جنبك ولغاية ما الظروف تعدى هتبقى مراتى قولا وفعلا
ألين فى سرها: كويس برضوا عبال ما الظروف دى تعدى أكون خلصت ال عايزاه
فارس: يلا ننام بقى
ألين: يلا
تانى يوم كريم صحى من النوم لبس وظبط نفسه النهاردة أول يوم ليه فى الكلية كان زعلان عشان محدش معاه فى يوم زى ده بس قرر يبنى نفسه ويحقق أحلامه من غير مساعدة من حد
لقى الباب بيخبط راح فتح لقاها نهى
نهى: حبيبى عامل ايه النهاردة
كريم: تمم الحمدلله
نهى:انت رايح فين
كريم: النهاردة أول يوم ليا فى الكلية
نهى: كبرت بسرعة يكريم ربنا يحفظك يحبيبى تحب أوصلك
كريم: لا أنا هروح لوحدى وبعدين نزل
نهى: أنا عارفة انت زعلان ليه يكريم بس هتفهم كل حاجة بعدين
فى الجامعة
يوسف : بقولك ايه يسطاا متيجى نروح للموزتين ال قاعدين هناك دول
كريم: يخربيتك من أول يوم كدا أمال هتبقى مهندس ازاى بالبتعمليه ده بس عايز تروح انت روح انا مش عايز مشاكل
يوسف: طول عمرك فقر انا رايح
يوسف مشى وراح هناك
يوسف: ممكن نتعرف
نوران: لا مش ممكن وياريت تمشى بقى
يوسف : طب لو ممشتش
نوران: نمشى احنا يلا يريم
لسه هيمشوا يوسف مسك أيد ريم: على فين يقمرات
نوران : سيب اديها واحترم نفسك انت متعرفش انت مين
زياد لما لقى صاحبة هيعمل مشكلة راحله بسرعة
زياد: احنا أسفين والله ده يوسف بيهزر مش اكتر ايه ده نوران
نوران: ايه ده زياد عامل ايه ايه الصدفة الحلوة ديه هو انت بتعمل ايه هنا
زياد: هكون بعمل ايه يعنى فى الكلية لسه اول سنة
نوران: وأنا كمان برضوا
ريم: يلا عشان عندنا محاضرة
نوران : طب احنا هنستأذن احنا بقى
وأول ممشيوا
يوسف: دنتا طلعت معلم اهوه وبتصاحب امال عملى فيها الشيخ الشعراوى ليه
كريم: يوسف أنا والله مش فايقلك وإياك اشوفك مقرب منهم تانى
يوسف: ماشى يصحبى بينا بقى عشان نلحق المحاضرة
كريم: يلا
* يتـبـــــــــــــــــــــــع الفصل الثاني والعشرون اضغــــــــط هنا
* الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية " رواية حب الصدفة " اضغط على اسم الرواية