رواية معاناة الحب الفصل الرابع والعشرون بقلم مارينا عبود
رواية معاناة الحب الفصل الرابع والعشرون
عد وقت خلصوا الاجتماع وطلعوا وسليم اتصدم لما شاف ريتال واقفه مع موظف فى الشركه سليم اتعصب ورحلهم
سليم:احمم بتعمل ايه هناا
الموظف :مفيش يا سليم باشا مستر عمر طلب منى اخلص الورق ده واديه لحضرتك
سليم بص لريتال بعصبيه وكمل كلامه وهو يحاول تماسك الهدوء"امال واقف ليه مع الانسه
الموظف بخوف:انسه ايمى سكرتيره مستر عمر قالتلى انه ديه سكرتيرتك الجديده وأنى اديه الورق
سليم؛تمام روح دلوقتى
الموظف :حاضر يا فندم
سليم بملامح كلها غضب:وانتى تعالى ورايه
ريتال بضحكه مكتومه:حاضر
عمر كان واقف قدام باب غرفه الاجتماعات ومراقب الحوار وقاعد بيضحك على شكل سليم قرر يروح ويستفزه اكتررر
عمر :ايه يا سليم مالك متعصب ليه
سليم بتصنع الهدوء:مالى انا مش متعصب خاالص
عمر بضحكه مكتومه:ولله يابنى دنت كنت ناقص تاكل الموظف قدامك
سليم بيجز على سنانه:عمرر اخفى من قدامى السعادى وبص لريتال وكمل كلامه ؛وانتى تعالى ورايه
سليم اخد ريتال ودخلوا المكتب وعمر وقف يضحك :لا لا ده واقع خاالص ربنا يكون فى عونها دلوقتى 😂
ايمى السكرتيره:ف حاجه يا مستر عمر
عمر بضحك:هاا لا يا ايمى اطلبيلى قهوه
ايمى بابتسامه؛حاضر يا فندم
⭐⭐⭐فى مكتب سليم⭐⭐⭐❤
سليم بغضب:كنتى واقفه بتضحكى معاه ليه
ريتال بضحكه مكتومه:عادى هو جه إدانى الورق انت مضايق ليه
سليم بعصبيه؛نعم ياختى مضايق ليه بت عارفه لو شفتك واقفه مع حد تأنى لخلى يومك اسود
ريتال بضحكه؛انت بتغييير
سليم :وانا اغير ليه
ريتال وهى تحاول اغاظته: خلاص بما انك مش بتغير هقف مع اى حد وملكش دعوه بيه
سليم اتعصب وبدأ يقرب منها :انتى قولتى ايه دلوقتى
ريتال بضحك وهى بترجع لوره:انا قولت ايه
سليم بزعيق؛ريتاااااال قولى قولتى ايه دلوقتى سمعينى كده
ريتاال لازقت فى الحيطه وهو قرب اكتر ومسكها من خصرها وشدها ليه :قولتى ايه
ريتال بخوف وصوت مهزوز:م مقولتش حاجه
سليم قرب وطبع قبله على شفايفها وسط صدمه ريتاال
سليم بهدوء عكس ما بداخله :لو شفتك واقفه مع حد تأنى يومك مش هيعدى
ريتال.....
سليم:احمم روحتى فين
ريتال بخجل: عاااا انت واحد مش محترم وجريت من المكتب بسرعه
سليم بضحك:مجنونه
ريتال قلبها بدا يدق بسرعه جريت بسرعه وقعدت فى مكتبها
ايمى :ايه يا بنتى مالك هو مستر سليم زعقلك ولا ايه
ريتاال لنفسها:يخرب بيتك يا سليم
ايمى :يا بنتى رحتي فين
ريتال:هاا موجوده لا محصلش حاجه
ايمى :طيب خدى الورق ده خلصيه
ريتال:ماشى
⭐⭐⭐⭐فى مكتب عمر⭐⭐⭐❤
عمر خلص شغل ورن على تاج
تاج:غريبه
عمر :ايه اللى غريبه
تاج :انك ترن وانت فى الشغل انت سخن النهارده
عمر بضحك؛انا برضوا
تاج بخجل:ااه امال انا
عمر بضحك"ماشى أجهزى هعدى عليكى وهاخدك نروح المول
تاج بحماس:اشطات مستنياك
عمر بحب:سلام يا مجنونه
تاج :سلام
عمر بحزن:يا تره القدر مخبيلنا ايه يا تاج
عمر طلع من المكتب لقه سليم فى وشه
سليم بابتسامه:على فين يا صديق
عمر:هاخد تاج ونروح المول
سليم:ناوى على ايه يا عمر
عمر بحزن :مش عارف مبقتش عارف حاجه
سليم:انسه يا صحبى وابدا صفحه جديده
عمر بحزن:مش قادر
سليم بحب:حاول صدقنى البنت بتحبك
عمر:لما نشوف القدر مخبيلنا ايه سلام
سليم بحزن على حاله صحبه:سلام
⭐بقلم مارينا عبود
⭐⭐⭐فى فيلا امير الباشا ⭐⭐⭐
امير كان قاعد فى اوضه الرياضه بتعته وبيدرب بقوه وفجاه سمع صوت تكسير طلع بسرعه وراح على اوضه ماسه لقاها قاعده جنب السرير و بتعيط بهستريا ومكسره كل حاجه وايدها متعوره
امير بلهفه:ماسه مالك اهدى وايه ده ايه حصلك
ماسه كانت قاعده بتبكى ومش بتتكلم
امير وقفها واتكلم بعصبيه:يابنتى اتكلمى ايه حصلك
ماسه بدموع:هى ووقعت واغمى عليها
امير بزعيق:سعاد سعاد
سعاد بخوف:نعم يا بيه
امير :نضفى الأوضه ديه بسرعه واطلبيلى الدكتوره
سعاد :حاضر يابنى
امير شال ماسه واخدها اوضته نومها على السرير بشويش وراح جاب علبه الإسعافات وبدأ يضمتلها الجرح إللى فى ايدها
ماسه بهلوسه:ارجوكى ارجعى
امير باستغراب:يا تره ايه حصلها فجاه راح جاب الموبيل ولقه آخر مكالمه كانت لباباها
امير رن عليه وسأله اذا هو قلها حاجه خلاها توصل للحاله ديه
امير:حضرتك قولت لماسه حاجه خلتها اضايقت كده
احمد بحزن:مقولتلهاش حاجه يابنى النهارده ذكرى وفات والدتها وف نفس اليوم ده ماسه لما بتفكتر الحادثه بتعت والدتها بتدخل فى حاله انهيار انا هحجز اول طياره وهنزلها
امير:لا لا حضرتك كمل شغلك وانا هخلى بالى منها متقلقش وامى هتكون معاها
احمد بيأس وحزن على حالته ابنته:ماشى يابنى خلى بالك منها وانا هحاول اخلص الشغل هناا بسرعه واجيلك
امير :متقلقش عليها وتوصل بالسلامه
احمد :ماشى يابنى
امير قفل التليفون وبعد عدة دقائق وصلت الدكتوره
الدكتوره:لو سمحت اتفضل بره علشان افحصها
امير:ماشى
بعد وقت الدكتور طلعت
امير بهلفه:هى حصلها انهيار عصبى انا اديتها ادويه وياريت متتعرضش لأى زعل او صدمه
امير بتفهم:تمام يا دكتور شكرا سعاد لو سمحتى وصليها
سعاد :حاضر اتفضلى
امير دخل لقاها نايمه زى الملايكه قرب وقعد جنبها على حافه السرير وسأل خصلات شعرها إللى كانت نازله على وشها
امير:شكلك حكايتك هتطول معايا يا ماسه
⭐⭐⭐⭐⭐فى فيلا عمر ⭐⭐⭐💞
عمر ركن عربيته وطلع الأوضه لقه تاج قاعده على السرير ولبسه فستان احمر طويل شويه وفارده شعرها وكانت قمررر
تاج بزعل:بقالى ساعه مستنياك
عمر بصدمه :ايه ده
تاج بخوف:ف ايه
عمر قرب وشدها من خصرها:ايه القمرررر ده
تاج بكسوف:طيب يلاه
عمر :على فين
تاج:انت نسيت مش هتاخدنى المول النهارده
عمر بمشاكسه:ما بلاش النهارده
تاج بزعل طفولى:مليش فيه يلاه دلوقتى
عمر بيأس:ماشى يلاه
تاج بحماس اترمت فى حضنه :عاااا شكرا
عمر بحب ضمها ليه :ولله متجوز طفله
تاج بكسوف طلعت من حضنه:احمم يلاه
عمر بضحك :يلاه
عمر اخد تاج وراحوا المول إشترو لبس وراحوا كافيه اتغدوا وقضوا يوم حلو وبعد وقت طويل رجعوا البيت وعمر كان حاضن تاج وداخلين بيضحكوا بس ضحكتهم اتلاشت واتصدموا لما شافوا
يتبع الفصل الخامس والعشرون اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية معاناة الحب" اضغط على اسم الرواية