رواية فجر جديد الفصل الخامس والعشرون 25 - بقلم إيمــــان
* رواية فجر جديد الفصل الخامس والعشرون
صباح الورد يا دادة سيدة
مين نادرة وشهيرة والولاد كمان يا صباح الهنا
قال الولاد فى صوت واحد فين طنط ندى يا دادة
اخص عليكم طب سلموا عليا فى الاول ولا خلاص مليش لزمة عشان ندى هنا
فى هذه الاثناء رأى الاولاد ندى تنزل السلم فنطلقوا جميعا اليها فاستقبلتهم بالاحضان وسالى تنظر للمشهد بمنتهى الغل والحقد
عدنان:خالوا عامل ايه يا نادو
كويس الحمد لله يلا تعالوا معايا دا حيفرح اوى لما يشفكم
ارتاحت نادرة لذلك ثم نظرت لسالى وهى تتصنع المفاجأة ايه ده سالى انتى رجعتى مصر امتى
من يومين ما انتوا لو كنتم بتسألوا عن اخوكم كنتو عرفتوا انى وصلت بدل ما انتوا سيبينوا كده للغرب يخدموه
فشعرت شهيرة بأنه قد حان دورها : هما مين الغرب دول يا سالى
يعنى المدام دى اللى قاعدة معاه ليل نهار
شهيرة: المدام دى ليها أسم وأسم جميل اوى على فكرة ندى شايفة جميل ورقيق ازاى
سالى: ياااااه ياشهيرة لسه زى ما انتى مش بطيقى ليا كلمه
نادرة: على فكرة ياسالى ندى لهى غريبة ولا حاجة ندى من يوم ما عرفناها وهى بقت اختنا يعنى لما تقعد برفعت وهو تعبان كأن انا او شهيرة اللى جنبه بالظبط
سالى: اه قولتيلى بقه
شهيرة: انتى ايه اللى رجعك وقاعدة هنا ليه مش ليكى شقة
سالى: حصلت ظروف خلتنى اقعد هنا
شهيرة:ظروف ايه
يعنى متهيألى متخصكيش
متخصنيش ازاى وانتى قاعدة فى بيتنا
بيتكم
نادرة : طبعا بيتنا هو مش رفعت اخونا الكبير وده بيته وكمان انتى نسيتى اننا قبل ما نتجوز كنا عايشين معاه هنا
اه بس خلاص كل وحدة فيكم بقه عندها بيتها دلوقت وانتهت القصة دى
شهيرة: لا ما انتهتش ولا حاجة ولو طلعتى فوق حتلاقى اوضتى انا ونادرة زى ماهية دا حتى هدومنا لسه فى الدوليب
سالى بسخرية : اه اوضتك اللى رفعت مقعد فيها اللى اسمها ندى وانتى طول عمرك الدلوعة بتعته
نادرة: اديكى قولتيها بنفسك
سالى بتعجب: قولت ايه!!!!
شهيرة:رفعت لما يقعد ندى فى أوضتى انا الدلوعة بتاعته شوفى انتى بقه تبقه منزله ندى عنده هو ايه وعندنا أحنا كمان
بعد هذة الجملة بدا واضحا على ملامح سالى كم الغيظ والحقد والغل والهزيمة المنكرة
فشعرت نادرة وشهيرة بالانتصار وان الرسالة قد وصلت
ثم قالا: لما نطلع بقه نطمن على رفعت زمان الولاد دوشوه
السلام عليكم
رد الجميع وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته
شهيرة: العيال صدعوك مش كده
رفعت: انا زعلان منك انتى واختك
نادرة: وانا كمان ليه كده
اكتر من يومين ولا تيجوا ولا تسألوا عليا
شهيرة: كنا بنتصل بندى كل يوم نطمن عليك واسألها
ندى: فعلا كل شوية كانوا بيصدعونى بتلفوناتهم
فضحك الجميع حتى ندى فبعد ان رأتهم نسيت الليلة الماضية تماما
رفعت: خلاص سمحتكم بس عشان خاطر ندى رجعت ضحكتها
نادرة :ايه ليه يا نودى انتى كنتى زعلانه ولا ايه
ندى: لالا ابدا دا بس كان شوية صداع بس لما جيتوا راح الحمد لله
شهيرة: الف سلامه عليك يا جميل
كل هذا وسالى جالسه تأكل فى نفسها فى زاوية الغرفة فقد صعدت خلفهم لتتابع ما سيحدث
رفعت: ايوة افضلوا دلعوا فيها كده وبلاش اتغدى ولا فى علاج انهارده طبعا ياست ندى ماهو من لقى احبابه نسى اصحابه
فقالت سالى على الفور: خلاص يا رفعت انا حغديك واديك العلاج انهاردة خلى المدام ترتاح
فنطلقت شهيرة تقول: انتى ياسالى تغدى رفعت وحتطبخى له ايه ان شاء الله اللى اعرفه انك ما بتعرفيش تطبخى
سالى: ليه ومسعود راح فين اكيد خلص الغدا
نادرة:رفعت طول ما ندى هنا مش بياكل غير من ايدها
سالى: اه ما كنتش اعرف الحقيقة
شهيرة: اديكى عرفتى انك ما تقدريش تقومى بدور ندى نهائى
ضحكت سالى بدلع وقالت بكل جراءة: ياروحى الحياة مش كلها طبيخ وعلاج دا فى ادوار تانيه كتير واهم الف مرة
فقالت شهيرة بجرءة تعادلها: معتقدش ان فى اى دور ممكن تنجحى فيه ياسالى يتعدى مكياجك ولا كنتى طولتى مع اى حد من اللى اتجوزتيهم ولا ايه
فنظرت لرفعت وهى ترسم على ملامحها الضعف والاستكانه : سامع يارفعت سامع شهيرة بتقول ايه
قال رفعت وهو مبديا الرأفة بحالها فى الوقت الذى كان بداخله فى منتهى السعادة بما فعلته شهيرة بها فقد تأكد انها هى السبب فى حزن ندى بالامس من طريقة نادرة وشهيرة الحادة زيادة عن اللازم هذة المرة: معلش يا سالى بقه ما انتى عارفة شهيرة ووخده على طرقتها معاكى من وانتوا صغيرين
فلما لم ينصرها رفعت على اخته انصرفت دون ان تنطق ببنت شفه
ندى: طب انا حنزل بقه احضر الغدا
وبمجرد ان قالت ذلك قال الاطفال واحنا حنيجى نساعدك
وانطلقوا قبلها الى المطبخ
ندى: حروح الحقهم
فقالت نادرة وشهيرة معا: واحنا كمان حننزل نساعدك وحشتنا وقفت المطبخ معاكى
رفعت: ايه ده كلكم حتروحوا تطبخوا معاها طب وانا يا أندال كنت عاوز ابقه معاكم زى المرة اللى فاتت
سيدة: معلش بقه خليك انت مستريح المرة دى
كده طيب روحوا بقه كلكم وسيبولى سيدة
اشمعنى يعنى انا
امال اقعد لوحدى افردى عوزت حاجة
ندى: ايوة يا دادة فعلا خليكى معاه لحسن تحت حيبقه دوشه ومش حننتبه للجرس لو رن
فجلست سيدة رغما عنها وغادر الجميع
تعالى هنا يا سيدة
انتى اللى جبتى نادرة وشهيرة صح
انا طب وانا حعمل كده ليه يعنى
عشان اللى حصل امبارح بين سالى وندى
ندى وسالى ايه اللى حصل بينهم
معرفش وانتى اللى حتقوليلى دلوقت
محصلش حاجة دا حتى كل وحده فيهم قاعدة فى حالها
سيييييدة
طب انا لو فى حاجة حدارى عليك ليه طب
طيب يا سيدة بس لو عرفت فى يوم ان سالى بتضايق ندى وانتى مقولتليش مش حيحصل طيب انتى سمعانى
سمعاك طبعا
وهبت واقفة واتجهت الى باب الغرفة دون ان تعطية اى فرصة ليستوقفها وهى تقول اما اروح اساعدهم بقه
وبمجرد خروجها اخذت نفس عمييييق لتسترد به روحها
مر قليلا من الوقت ليتفاجأ الجميع به يقول
أنا جييييييييت
فتوقف الجميع عن العمل وقالوا بذهول: رفعععععععت
فنطلقت ندى على الفور بتجاهه: ايه اللى نزلك عم راشد كرسى بسرعة
فأحضر راشد الكرسى على الفور وساعده على الجلوس وبعد ان هدأت انفاسه قال
عوزين تفوتوا عليا اللمه الحلوة دى
فتجمع الاطفال حوله فى فرح وقال مازن فاكر يا خالوا المرة اللى فاتت لما كنت بتقور معانا البتنجان وكنت بتفتحه من النحيتين
رفعت: الله يكسفك يا مازن
ندى: يعنى انت اللى كنت مبوظ البتنجان وتقولى الولاد
رفعت: ماشى يا مازن ماشى
فنفجر الجميع فى الضحك وبعدها عادوا لعملهم ولاحديثهم بعد ان اعدت ندى لرفعت كوبا من الشاى وتركته واندمجت معهم فى الاحاديث والضحك
جلس رفعت يحتسى الشاى وينظر لهم جميعا على هذة الحال من الانسجام وظل يدعو الله ان يديم عليه لمتهم فى بيته ومن حوله ويسعدهم جميعا وخصوصا ندى التى لولاها لما كانت هذة اللمه
انتهى الغداء وجهز الجميع السفرة فقد اصر رفعت على ان يجلس الجميع معا كالمرة السابقة
مالت شهيرة على اذن نادرة تقول: دلوقتى البرنسيسة سالى مش حيعجبها الوضع وحترفض تتغدى معانا عشان ياى الشغلين حيقعوده مع جانبها على سفرة وحدة أوه سترو
فانفجرت نادرة فى الضحك مما لفت نظر الجميع
فقال رفعت والذى كان متابعا للموقف من البداية : فى ايه يا نادرة شهيرة بتخطط لايه
فقالت دون ان تتوقف عن الضحك : اختك شهيرة دى مصيبة اه والله
انتى حتقوليلى دى تربيتى
شهيرة: كده انتوا اتفقتوا عليا ولا ايه
كنت بتقوللها ايه فى ودنها خلها تموت من الضحك كده
شهيرة: ايه ده دانت مركز معانا من الاول بقه
امال
شهيرة: بس مش حينفع اقولك دلوقت بعدين بعدين
كده طيب يلا اكلونى انا حموت من الجوع
فقام رفعت مستندا على كتف عم راشد الى السفرة وهو يرتب من سيجلس بجوار من فقالت سالى على الفور ما تعملش حسابى يا رفعت
انا مش حتغدى دلوقت
وانصرفت على الفور الى الجنينة
فنظرت نادرة وشهيرة لبعضهما فى نفس اللحظة وانفجرا فى الضحك
رفعت: اموت واعرف انتوا الاتنين بتدبروا ايه
فقالت نادرة على الفور بعد الشر عليك ياحبييى اوعى تقول كده تانى
طب قولوا بقه بتدبروا ايه بخصوص سالى
نادرة: اقول انا ولا تقولى انتى يا شوشو
شهيرة: هى مش خرجت خلاص نتكلم برحتنا بقه
فقصت عليهم ما كانت تقوله لنادرة فانفجر الجميع فى الضحك
ندى: يلا بقه حضرتك اتغديت وشربت الشاى اتفضل اطلع عشان تاخد العلاج وترتاح فى اوضتك
رفعت: ما تخلينى قاعد معاكم انتى عوزة تحرمينى من القاعدة الحلوة دى ليه بس يا مفترية
نادرة: لا يا رفعت ندى معاها حق يلا عشان ترتاح
رفعت: ما انا عارف كلكم حتتفقوا معاها عليا طب يلا ياست الدكتورة تعالى طلعينى
ندى: هو انت مش نزلت لوحدك من غير ما تقول لحد اتفضل اطلع لوحدك
شهيرة: لالا ياندى حرام عليك
رفعت: ايوة كده يا شوشو بقه هو انتى دلوعتى من شوية
ندى: طب خلاص عم مسعود عم درويش من فضلكم سعدوه عشان يطلع اوضته
نظر لها رفعت بغيظ واستسلم لمسعود ودرويش الى ان وصل الى غرفته وجلس فى فراشه
ندى: يلا عشان تاخد العلاج وترتاح شوية بقه
تقصدى ترتاحى منى وتنزلى بقه تعيشى حياتك مع الهيصة اللى تحت
فى الحقيقة ايوة
كده ماشى على العموم هانت وحترتاحى منى خالص
ايوة الدكتور قال كلها كام يوم وحتنزل شغلك وترجع لحياتك الطبيعية
قال بضيق وتنهيدة كبيرة ايوة حرجع لحياتى الطبيعية
ومالك بتقولها كده
لا مفيش ندى هو انا لما حرجع الشغل انتى حترجعى بيتك
ايوة طبعا
طب ايه رأيك لما ارجع الشغل تيجى معايا وترجعى معايا
دا اللى هو ازاى يعنى
يعنى نروح الشغل سوى من هنا وبعدين لما يوم الشغل يخلص ترجعى معايا على هنا مفهومه اهو
طب وبيتى
تعتبرى هنا بيتك ولا فى حد مضايقك هنا ولا مش حبه القاعدة معانا
لالا مش حينفع اللى بتقوله ده وما يصحش وحاجات كتير
قال رفعت بحزن: كده طيب اللى يريحك يا ندى يلا بقه سبينى ارتاح
خرجت ندى وتركته للصوت الذى يحاصره دائما فى مثل هذة الاوقات
لما انت مش عاوزها تبعد عنك ما تخليها جنبك على طول
ازاى؟؟؟
انت عارف ازاى ما تستعبطش اتجوزها
قال رفعت لنفسه بفزع : أيه أت.......... ايه
افاق من حديثه لنفسه على صوت طرقات خفيفة على باب غرفته فقال ادخل
مين سالى
انا لاقتهم كلهم قاعدين مع بعض وسيبينك لوحدك قولت اجى اقعد معاك
لا انا اللى سبتهم وطلعت عشان ارتاح
طب اخدت علاجك
ندى ادتهونى
فقالت بدلع مش كنت انا اولى اقعد بيك واشوف طلباتك يا فيتو
يا فيتو انتى لسه فكرة الاسم ده
طبعا الدلع اللى كنت بدلعك بيه مش ممكن انساه ابدا
كانت تتكلم وهى تقترب منه اكثر فأكثر الى ان اصبح لايفصل وجهها عن وجهه الا مسافة تكاد تكون معدومه
فدفعها رفعت برفق بعيدا عنه وهو يقول بحزم بس انا بقه فى الحقيقة نسيت كل حاجة تخصك ومش فاكر غير انك بنت عمى اللى فى محنه وعشان كده خليتك هنا
يعنى خلاص يا رفعت كل اللى كان بينا انتهى
فضحك بسخرية وهو يقول اللى كان بينا هو احنا لحق يكون فى حاجة بينا اصلا ياسالى ولا اللى حصلك خلاكى يجيلك تهيأت بحاجات محصلتش ولا حتحصل اساسا . سالى لو سمحتى انا عاوز انام
خرجت سالى من عنده الى غرفتها والنار تشتعل بداخلها وجلست تحادث نفسها قائله: بقه كده يارفعت بقه اسمعك وانت بتتحايل ع السنكوحة اللى اسمها ندى دى اللى معرفش لمتها من انهو حته عشان تفضل جنبك وانا سالى ترفضنى وبكل وقاحة طب بدام بقه مفيش سالى يبقه مفيش ندى ولما اشوف انا ولا انت
فى اليوم المحدد لزيارة الطبيب : لالا الحمد لله يارفعت بيه انت كده تمام بس برضو نبعد عن اى توتر او انفعال فى الفترة الجاية
طب وشغلى
ممكن كمان يومين تنزل ساعتين بس وحتى الساعتين دول ما يبقاش شغل متواصل فهمنى عشان الفترة دى تعدى بسلام
حاضر يا دكتور
ندى: طب وبالنسبة لللعلاج حيتغير فيه اى شىء
ايوى خلاص حنوقف كله ما عدا الصنف ده وحيكون قرص بليل وقرص الصبح بعد الاكل
وتوجه الطبيب معها للخروج وهى مستمرة فى تلقى التعليمات منه بكل دقة ومن خلفهم سالى مركزة معهم
الى ان غادر البيت واغلقت ندى الباب والتفتت لتجد سالى فى مواجهتهاوعلى وجهها ابتسامة
كانت سيدة خارجه من حجرتها لتجد الاثنان يقفان فى مواجهة بعض فوقفت هى الاخرى مكانها لتتابع ما يحدث
سالى: اظن خلاص بقه مهمتك انتهت ولا حتفضلى تتمحكى فى حدوته العلاج اللى بتدهوله بنفسك خلاص الدكتور لغى كله واللى فاضل ممكن اى حد يدهوله مش معضله يعنى ولا خيالك وطموحك خلاكى تطمعى فى حاجة اكبر من اللى تستحقيه اصلى انا عارفة الطبقة بتعتك دى كويس لما واحد زى رفعت بيه يقربهم منه يتخيلوا حاجات يستحيل تحصل
كل هذا وندى فى ذهول تام ولم تسترد وعيها الا عندما لمحت سيدة تقترب منهم فنطلقت كالسهم الى غرفتها وسيدة تجرى وراءها لعلها تلحق بها
وسالى واقفة تستمتع بأنها وأخيرا نالت ما كانت تصبوا اليه
دخلت سيدة غرفة ندى لتجدها قد جمعت اشياءها فى حقييه وابدلت ملابسها فقالت لها والدموع تملاء عينيها
ايه يابنتى انتى رايحة على فين
انا حروح بيتى يا دادة انا مش حستحمل اهانات من الست دى اكتر من كده
ما انا قولتلك نقول لرفعت قولتى لاء كان زمانه وقفها عند حدها
اوعى برضو تقوليله اى حاجة يا دادة
ولما يعرف انك مشيتى حعمل ايه دا حيطربق الدنيا انا عرفاه اكتر منك
قوليله انى مشيت عشان الدكتور قال انه خلاص بقه تمام ومش محتاجنى
مش حيصدقنى يابينتى مش حيصدقنى أبوس ايدك طب بلاش عشان خاطرى عشان خاطره هو ما تمشيش
يا دادة انتى ما سمعتيش قالت لى ايه
لا سمعت انا كنت وقفه من اول كلمه
طب وترضى لى انى اقعد بعد اللى قالته ده
انتى ملكيش دعوة بيها انتى ليكى صاحب البيت وانتى عارفة كويس هو بيقدرك ويحترمك اد ايه
كانت سالى تقف خلف الباب تسمع حديثهم وشعرت ان ندى بدءت تلين لكلام سيدة وهى لا تريد ذلك ففتحت الباب على الفور وهى تقول
طب كويس ان طلع عندك شوية دم ولميتى حاجتك عشان تفرقينا
فأمسكت ندى بحقييتها ولم تعطى فرصة لاى كلمه اخرى وانطلقت كالسهم وفى غضون ثوان اختفت من الفيلا
* يتـبـــــــــــــــــــــــع الفصل السادس والعشرون اضغــــــــط هنا
* الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية " رواية فجر جديد " اضغط على اسم الرواية