رواية فجر جديد الفصل التاسع والعشرون 29 - بقلم إيمــــان
* رواية فجر جديد الفصل التاسع والعشرون
كان الوقت قد أقترب من الغروب فشعر رفعت فى هذة اللحظة أنه آن الاوان لغروب كل أوجاعه وأوجاعها وحان الوقت لبزوغ فجر جديد يولدوا فيه معا دون ألم .
ندى : ايه فى ايه
رفعت : لا ابدا مفيش حاجة
امال ساكت كده وسرحان ع الاخر ايه بقه الموضوع اللى دادة سيدة بتقول انك عاوز تكلمنى فيه؟؟؟
ندى
يادى النيلة فى ايه انت بتجرب اسمى ولا ايه
ما تصبرى عليا انتى أيه
ادينى صبرة وسكته اهو لما نشوف أخرتها ايه
ندى عاوز اقولك انى
طب بص انا حقوم لحد اما الشبكة ترجع
جذبها من يدها واجلسها مرة أخرى وهو يقول : اترزعى هنا لو دخلتى من غير ما اقول الكلمتين اللى عاوز اقولهم فى ناس حتقطعنى
ندى بنفاذ صبر : ما انت مقعدنى بقالك ساعة قصادك ولا بتتكلم ولا حاجة أعملك ايه
فستجمع شجاعته وقاطعها وهو يقول فى سرعة قبل ان تهرب منه شجاعته مرة اخرى
ندى أنا بحبك وعاوز اتجوزك
فساد الصمت بينهما الى ان تجرأ رفعت وقال
أيه سكتى ليه ما أنتى من الصبح لسانك أد كده
فأجابته بعدم فهم وذهول ودهشة : انت قولت أيه من شوية
قولت: انا بحبك وعاوز أتجوزك وعاوز ردك دلوقتى حالا
لم تتمالك ندى نفسها وبدءت الدموع تهطل من عينيها رغما عنها
ندى انتى بتعيطى . ندى انتى مش عوزانى
نطقها وشعر بعدها بوخزة فى صدرة والارض تدور به فأمسك صدرة بكلتا يداه وكأنه يريد أن يسند نفسه
فنظرت له وهو على تلك الحال ففزعت وقالت على الفور
رفعت انت بتقول ايه انا مش عوزاك انا كنت بتمنى اليوم ده من وقت طويل وكنت بستبعد تماما انه يجى وكنت بقول لنفسى كفاية انى جنبك وقريبة منك وخلاص وبلاش احلم بأكتر من كده
وبمجرد ان سمع حديثها شعر ان الحياة تدب فى قلبه من جديد فقال بسرعة
ندى يعنى انتى بتحبينى زى ما بحبك وموافقة على جوزنا
فقالت بعد أن تأكدت انه رحع لحالته الطبيعية : طب سبنى أفكر
نععععععععععععععم
اه سبنى أفكر انت مش اخدت وقتك وفكرت ثم قررت ثم جيت تفاتحنى فى الموضوع من حقى انا كمان اخد وقتى
كده طب وحضرتك سيادتك تحبى تاخدى وقت اد ايه عشان تفكرى وتقررى وتيجى تطلبى ايدى
فضحكت ندى عن أخرها وهى تقول : يعنى مش كتير شهر أتنين تلاته
فقال بغضب : نداااااااااا
فقالت بستكانه وضعف : موافقة موافقة
فقال بإبتسامة عذبة : أيوة كده ناس مش بتيجى غير بالعين الخضرا
فقالت بشقاوة : الحمرا على فكرة
اسككككككتى مش ده الموديل القديم غيروه دلوقت
فضحك الاثنين معا كما لم يضحكا من قبل . فرتاحت العين التى كانت ترقبهما من الداخل
فى صباح اليوم التالى
انتى تفطرى وتقومى تغيرى هدومك فورا
ليه!!!!
حنروح مشوار ضرورى جدا قبل صلاة الجمعة
حنروح فين
أنا معنديش حريم تسأل عن شىء واصل
حاضر ياسى السيد
وضحكا وضحكت معهم سيدة والتى كانت تفطر معهم هذا اليوم بناءا على طلب رفعت فنظرت لهما واخذت تدعى لهما بالسعادة والهنا
ادعى ادعى بس برضو مش حفوتلك اللى عملتيه فيا انتى وشادى ابدا
هما عملوا معاك ايه
حقولك بعدين
وليه مش دلوقت
قولت بعدين يعنى بعدين سمعتى
سيدة : مش مهم اى حاجة قصاد انى شايفة انهارده بس رفعت بتاع زمان لا دا أحسن كمان من زمان ربنا يابنى يديم عليك السعادة وراحة البال
أيوة يا دادة ادعى لى كتير براحة البال دى دا انا كنت محروم منها وحاسس انى متلمتش عليها غير امبارح انا يادوب حطيت دماغى ع المخدة محستش بحاجة وصاحى انهاردة الفجر مبسوط ومرتاح كأنى اول مرة انام فى حياتى
سيدة : عشان بالك وقلبك مرتحش غير امبارح
فنظر لندى إثر سماعة لكلمات سيدة والتى نظرت له فى خجل شديد
فقال بحزم : يلا ياختى قومى البسى انتى لسه حتدلعى
فقالت بعصبية : شايفة يا دادة شايفة بيعملنى ازاى
بقولك ايه يلا على فوق ودقيقتين وتكونى جاهزة بلا دلع بنات
فانصرفت وهى تتحدث بصوت مسموع ولكنه غير مفهوم فقال لها : سمعك
وفى سيارته : بجد يا رفعت بقه رايحين فين
هو انتى مش ليكى أهل ولازم أطلب إيدك منهم
نعم يعنى انت رايح تطلب إيدى من أبويا وأمى اللى ماتوا
فنفجر رفعت فى الضحك وهو يقول : يخربيت جنانك انتى يابت عبيطة بقه حروح اطلب ايدك من ابوك وامك الميتين
امال ايه مش بتقول حتطلب ايدى من اهلى
يا ذكية حطلب ايدك من عم شوقى مش انتى بتعتبرية فى مقام ولدك
اه طبعا . طب ما كنت تقول كده مالاول
ما انا كنت فكرك بتفهمى وحتعرفيها لوحدك
ندى بقمصة : شكرا يعنى انا غبية طب وتتجوز الغبية ليه ما عندك سالى
للاسف بحب الغبية ومش عوزك تجيبى سيرة الزفته دى تانى على لسانك مفهوم
مفهوم
وكانا قد وصلا الى منزل شوقى فقال بعد ان اوقف السيارة
شوفتى لغبطى كيانى اى والله نسيت اتصل بيه قبل ما اجى بدل ما طبين عليه فاجأة كده وكمان مجبناش حاجة حتى للولاد معانا يعنى ادخل عليه بإيدى فاضية كده وانا جاى طالب القرب منه شكلها مش ظريف
قالت بمرح : لا ازاى حتدخل بإيدك فاضية ما أنا معاك أهو
تصدقى انتى حتشلينى
فقالت بسرعة : بعد الشر عليك يارفعت ما تقولش كده تانى
طب يلا ياختى اطلعى ادامى عشان ما دخلش بإيدى فاضية
رنت الجرس فجرى ياسر وأسر يتسابقان على فتح الباب وبمجرد ان
فتحا الباب احتضناها الاثنان بكل فرح وهم يقولون خالتوا ندى وحشتينا اوى اوى
كانت نبيلة فى هذا الوقت فى المطبخ لتعد الشاى فتناهى لسمعها صوت ندى وهى تسلم على الاولاد فتركت كل شىء وذهبت لتتأكد مما سمعته فخرجت من المطبخ فى الوقت الذى خرج شوقى هو الاخر من غرفته على صوتها ليجداها امامهم
نبيلة : ندى ازيك ياحببتى وحشتينى اوى
شوقى : نورتى بيتك يابنتى تعالى ادخلى انتى وقفة على الباب ليه
ندى: اصل معايا واحد مكسوف يدخل
شوقى باستغراب : واحد !!! واحد مين يا بنتى
فنطق وهو يدخل خلفها بعد ان ابتعدت عن الباب أنا يا عم شوقى
قال شوقى بفرح وهو يندفع اليه ويأخذه بالحضن انت يابنى الف حمدلله ع السلامة بقه مكسوف تدخل دا بيتك ومطرحك تعالى تعالى
ربنا يخليك يا عم شوقى
شوقى : يا أهلا يا أهلا تعالى اقعد جانبى هنا دا انت وحشنى اوى اوى
رفعت :وانت كمان وحشنى اكتر يا عم شوقى
شوقى : ربنا يكرمك يا ندى انك جبتيه وجيتى
ندى : انا ابدا والله بالعكس دا هو اللى جيينى
نبيلة : يعنى ايه هو فى ايه
رفعت : عم شوقى ممكن أسالك سؤال
اتفضل يابنى
هو حضرتك لما جيت تتجوز أم ياسر عملت ايه
ياااااه فكرتنى يابنى بالذى مضى . عملت زى اى شاب ما بيعمل قولت لابويا انا عاوز اتجوز البنت دى فأبويا اخدنى من ايدى لحد أبوها وقال له أحنا يشرفنا ويسعدنا نطلب ايد بنتك لإبنى فراح أبوها ما صدق وراح بدل ما يدينى إيدها ادهانى كلها كده على بعضها زى ما انت شايف
فلم يتمالك رفعت ولا ندى نفسيهما وانفجرا فى الضحك
فقالت نبيلة بعتب: كده ياشوقى كده بقه دى اخرتها
فأكمل شوقى قائلا بس تعرف يابنى أقسم بالله وربنا وحده شاهد عليا كانت جوازة الهنا والسعد كفاية وقفتها جنبى فى بداية حياتى لما كانت يوم حلو وعشرة مر لا عمرها اشتكت ولا بكت ولا حد كان يعلم شىء عننا شبعنين ولا جعنين مفلسين ولا معانا فلوس مفيش على لسانها دايما الا الحمد لله مستورين وبيتنا مش ناقصة حاجة سواء لاهلى او اهلها ربنا يكرمها ويسعد قلبها زى ما هى طول عمرها السبب فى راحة قلبى وسعادته
نبيلة : ربنا ما يحرمنى منك ابدا ويخليك ليا يارب ويكرمك يا رفعت بيه عشان خليته يسمعنى الكلمتين الحلوين دول
رفعت : ربنا يخليكم لبعض ويجعل ايامكم سعادة وهنا
شوقى : لكن مقولتليش سألتنى السؤال ده ليه
فقال وبمنتهى الارتباك : بص بقه يا عم شوقى انا جاى لحضرتك انهاردة عشان أطلب منك ندى كلها كده على بعضها
شوقى : ايه بجد وانا موافق طبعا وعلى بركة الله
ندى : أيه دا يا أبيه موافق كده على طول مش تاخد فرصة تفكر وتسأل عليه لحسن يقول علينا مدلوقين عليه
شوقى : بقه كده طيب انا مش موافق يا رفعت بيه
ندى بفزع : ايه لالا خلاص خلينا زى الاول احسن
شوقى : ايوة كده
نبيلة بذهول : هو مين حيتجوز مين ومين حيسأل على مين أنتوا بتقولوا ايه
شوقى : ايه يا ام ياسر انتى مش مركزة معانا ولا ايه رفعت طلب ايد ندى لالا طلبها كلها على بعضها مش ايدها بس وانا وفقت
نبيلة وبعد ان استردت وعيها اطلقت زغروته طويلة وجميلة جعلت قلب ندى ورفعت يرقص طربا وقامت واحتضنتها وقبلتها وهى تقول
الف الف مبروك يا حببتى ربنا يسعدك يارب
رفعت : أخ انا شكلى ادبست خلاص فى الجوازة دى
ندى بمرح : ايه عاوز ترجع فى كلامك ولا ايه حضرتك
رفعت : انا ابدا هو انا اقدر اتكلم يلا بقه ياعم شوقى نلحق صلاة الجمعة وعلى ما نرجع تكون الهوانم حضروا الغدا عشان حنتغدى ونروح كلنا مشوار مهم
ندى : مشوار تانى فين بقه المرادى
رفعت بمرح : حروح اطلبك من ابوكى وامك الميتن
فانفجر الجميع فى الضحك
نبيلة : ايه حكاية ابوك وأمك دى
ندى : حبقه اقولك بعدين
عاد رفعت وشوقى من صلاة الجمعة وتناول الجميع الغداء وبعده اعدت لهم ندى الشاى ووزعته عليهم فأمرت نبيلة الاولاد بالذهاب الى غرفتهم للعب بها وقالت لشوقى انها تريده فى شىء بالداخل فقام معها وظل رفعت وندى بمفردهما
رفعت : يلا بقه قوليلى كلمتين حلوين
إشمعنى
ياغبية ما اختك فضت لنا القاعدة عشان نتكلم براحتنا وتحسسك انك فى بيت اهلك وقاعدة مع عريسك وكده يعنى
يسلام هى تقصد كده
والنعمة ما انا عارف انتى طلعة غبية كده لمين
بقولك ايه ما تقوم تروح بيتكم انت حتبتديها شتيمه من اولها
اعملك ايه ما انتى من بعد ما قولتلك بحبك وانا حاسس ان مخك مشاء الله ريح ومش شغال نهائى
اقولك الحقيقة يا رفعت
اتفضلى
فعلا زى ما بتقول كده بالظبط انا حاسه ان مخى وقف وانى مش صاحية انى نايمة وبحلم وان كل ده مش حقيقى
طب تحبى يا حياتى أسفخك الم عشان تصدقى انك صاحية ومش بتحلمى
الناس تقول اقرصك ازغدك مش أسفخك الم
اعملك ايه ما انتى مطلعه روحى من امبارح دا كفايه اول لما كلمتك ونزلتى عياط كنتى حتوقفى قلبى والله
بعد الشر عليك يا حبيبى
ايه انتى قولتى ايه ما سمعتش
ندى وبحزم : قولت بعد الشر عليك يا رفعت
لالا مقولتيش كده ندى نفسى اسمعها منك
مش حقدر اقولها تانى هى طلعت كده
ليه ان شاء الله مش حتقدرى تقوليها دا انتى لسانك طولك مرتين جت على دى ووقفت
هو انت مش قولت حنخرج بعد الغدا
وبعدين حتودينا فين صحيح
ندى ماتستهبليش ومفيش خروج ولا اى حاجة غير لما اسمع اللى انا عوزة ان شالله نبات هنا هه بقه
ايه حركات العيال دى
انا عيل بقه يلا سمعينى
طب قولى حتودينى فين يا حبيبى
مش حقو------ ايه انتى قولتى ايه
يادى النيلة انت سمعك تقيل ولا ايه
مانتى اللى بتستهبلى وبتقوليها خطف كده وسط الكلام انا عوزها وضحه
بحبك يا رفعت بحبك
يالهوى لالا انا حنده لعم شوقى يجيب المأذون وندخل هنا دلوقت حالا انا لا حستنى شادى ولا فرح ولا الكلام ده انا مش قادر خلاص يا جدعان
رفعت انت بتقول ايه انت اتجننت
نبيلة : بقولك ايه يا شوقى دلوقتى رفعت طلب ندى للجواز وهو خلاص بقه كويس ومش محتاجها جنبه فى البيت . دلوقتى بقه ندى حتقعد معانا هنا ولا حترجع بيتها ولا حنعمل ايه
شوقى: صحيح انا مفكرتش فى الموضوع ده
لا لازم نفكر فيه عشان نتكلم معاه ودلوقت
طب ما يلا بقه نخرج نقعد معاهم ونتكلم فى الموضوع ده مش كفاية كده يا نبيلة
اخ منك ياشوقى دايما كده فقسنى
طبعا امال مش عشرة سنين سيباهم عشان ندى تحس انها عروسة وفبيت اهلها مش كده
ايوة الحمد لله ان اللى كنت بحلم بيه وبدعى بيه لربنا حققهولى وربنا يسعدهم يارب
طب يلا بينا ياختى
شوقى : بقولك ايه يارفعت يابنى
ايوة ياعم شوقى
دلوقت بالنسبة يعنى لندى والفترة اللى قبل جوزكم يعنى
قاطعه رفعت قائلا : بص يا عم شوقى ندى مش حتسيب بيتى لاى سبب
بس يابنى هى المفروض تطلع عروسة من بيت اهلها العرف كده
ياعم شوقى هو بقه فى عروسة بتطلع من بيت اهلها دى بتروح الكوافير ومنه ع الاستوديو على قاعة الفرح على بيتها عدل
نبيلة : هو انتوا ناوين تعملوا فرح
رفعت وبكل ثقة: طبعا امال حنتجوز سكيتى
ندى: انا بقول مالوش لزوم
رفعت : ايه هو اللى ملوش لزوم دا كان شادى يقطعنا دا مأجل كل شىء عشان فرحنا يكون فى يوم واحد انا وهو
ندى :ايه ده هو استاذ شادى كمان حيتجوز
رفعت : ايوة ومصمم ما يعملش فرحه الامع فرحى ينفع بقه نزعله
ندى : بس يعنى انا
رفعت : انتى ايه ولا كلمه كلمتى انا اللى حتمشى انتى فهمه
ندى : حاضر
شوقى : جدع ايوة كده انا احب الراجل اللى يمشى كلمته . بس يارب تقدر تفضل على كده
رفعت : ليه هو أيه اللى ممكن يحصل بعد كده ياعم شوقى
فقالت ندى موضحه : بص انا اقولك الراجل قبل الجواز بيبقه فى المرحلة الملكية اللى هو يعنى يفضل يشخط وينطر والكلمة كلمتى ومش عارف ايه بمجرد ما يتجوز بقه لو حد مثلا مثلا يعنى عدى عليه وقاله صباح الخير ومراته جنبه يقولها ها يا حببتى ارد عليه ولا بلاش
شوقى وهو يضحك عن اخره : اهى قلتهالك ببساطة
رفعت : لا كده ربنا يبشركم بالخير . يلا بقه حتأخرونا قوموا غيرو هدمكم وهاتوا الولاد كمان معاكم
ندى : مش حتحرك من بيت اهلى الا لما اعرف حنروح فين
رفعت : طبعا ليكى حق مش فى بيت اهلك بس اما نروح بيتنا
ندى : ما تقول بقه وتخلصنا
رفعت : هو مش انا طلبت ايدك وفى المناسبات دى العريس والعروسة بيلبسوا دبل
ندى : اه يعنى انت واخدنا عشان نشترى الدبل
رفعت : الحمد لله مخها ابتدى يشتغل ايوة ياذكية هانم يلا بقه قبل ما المحل يقفل
ذهب شوقى ومعه زوجته لحجرتهما لتغير ملابسهم فهمت هى بالانصراف فأمسك يدها وجذبها لتجلس بجانبه
ندى :رفعت ايه فى ايه وبعدين انت ما تلمسنيش الا بعد كتب الكتاب
رفعت : حاضر ياستى
ندى : ايوة كده شاطر
رفعت : بس يتكتب الكتاب ودينى لطلع كل ده على عنيكى
فى محل المجوهرات مساء الخير يا عم جورج
جورج : اهلا يارفعت بيه نورت المحل من زمان مشوفناش حضرتك
رفعت: ربنا يخليك قولى جهزت اللى طلبته منك امبارح
جورج : ايوة طبعا ثوانى
دخل جورج الى غرفة ملحقة بالمحل وعاد وفى يده علبة قطيف كبيرة وفتحها امام رفعت وقال
هاا ايه رأيك يا رفعت بيه
رفعت :انا مليش راى الراى راى العروسة
واخذ العلبة واعطاها لندى والذى ظهر على ملامحها الذهول بمجرد النظر فى العلبة
وقالت وهى على هذه الحال : ايه ده
رفعت : دى شبكتك ايه مش عجبك ذوق عم جورج لالا ماتقوليش كده لحسن يزعل
فجذبته من يده لتبتعد به قليلا عن الباقين فى ركن من اركان المحل
رفعت : ايه فى ايه
انت مش جيبنى عشان تشترلى دبله
ايوة ما الدبل فى العلبة
لا والله طب وايه العلبة دى كلها
شبكتك ياهبلة هو مش اى عروسة عريسها بيشترلها شبكه
بس انا ماطلبتش منك الماظ ولا حتى دهب انا كل اللى عوزاه دبلتين وحدة عليها اسمك والتانية عليها اسمى وافضل معاك طول العمر وبس
ااااااااالله يخربيتك ما انتى بتعرفى تقولى كلام حلو اهو امال منشفة ريق اهلى مالصبح ليه
صوتك عالى وحيسمعونا
بصى يا حلوة احنا فى فترة ما قبل الجواز اللى هى الفترة الملكيةدى بتاعت كلمتى هى اللى بتمشى ماشى وانا قولت فيه شبكة والماظ وحتخديها وانتى زى الشطرة الا لو ذوقها مش عجبك فى الحاله دى بس حنغيرها والماظ برضو فهمتى ولا عنك ما فهمتى وهو كده وبس وعلى فكرة ما تلمسنيش الا بعد كتب الكتاب ماشى
وأولاها ظهرة واتجه الى جورج يقول : خلاص هى مبسوطة وبتشكرك على ذوقق الجميل مش كده يا
ندى
لم تجد ما تقوله غير انها أومئت برأسها واكتفت بذلك
بعدها أخذهم رفعت الى أحد الكافيهات ليقضوا بعض الوقت معا ويفرح الاولاد وكان الجميع فى غاية الفرح والسعادة الا انه لاحظ شرودها
رفعت : ندى مالك فى حاجة
ابدا يا رفعت مفيش
بعد السهرة عاد رفعت بهم الى البيت فقال شوقى
ما تطلع تتعشى معانا يا رفعت يابنى
لالا انا كفاية اوى عليا كده انهارده ولازم اروح ارتاح
فتنبه الى انها قد فتحت الباب وهمت بالنزول معهم فأمسك بها فى اخر لحظة
ايه ايه هى سيبة رايحة فين انتى كده
حطلع معاهم
نعم تطلعى مع مين ياختى احنا مش اتكلمنا فى الموضوع ده وخلصنا خلاص
انت اتكلمت لكن انا مقولتش راى
رفعت بحزم: ندى الموضوع ده مفهوش اخد ورد وراى
قالت نبيلة لطلطف الجو ايه يا نودى ياحبيبتى مش رفعت بيه قال انك مش حتسيبى بيته وانتى سكتى والسكوت علامة الرضا
ندى: لا انا كنت بفكر بس ولما فكرت لاقيت أبية شوقى عنده حق وانى لازم افضل لحد الجواز فى بيت اهلى
رفعت بغضب : كده يا ندى خلاص برحتك أتفضلى معاهم
* يتـبـــــــــــــــــــــــع الفصل الثلاثون اضغــــــــط هنا
* الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية " رواية فجر جديد " اضغط على اسم الرواية