رواية معاناة الحب الفصل الرابع والثلاثون بقلم مارينا عبود
رواية معاناة الحب الفصل الرابع والثلاثون
قدرو يقتحموا المكان ويدخلوا ويقبضو على المجرمين بس فجاه طلع مسلح وضرب طلقه
مازن بصدمه ؛اميررررررررررررررر😲
امير الطلقه مدخلتش فى دراعه بس جرحته جرح بسيط امير رفع مسدسه وضرب طلقه على المجرم موته
مازن جرى على امير واتكلم بخوف؛انت كويس يا بطل
امير بابتسامه:متخفش جرح بسيط
مازن :طيب يلاه نطلع على القطاع وهناك اضمضلك الجرح
امير بضحك؛يابنى اهدا الرصاصه مدخلتش ده مجرد جرح بسيط هربطه ب اى حاجه من العربيه وخلاص
مازن بعصبيه:امير بلاش عنادك دلوقتى جرحك بينزف يلاه هربطهولك لحد ما نوصل القطاع
امير بيأس:ماشى المهم يلاه بينا حد مننا وقع
مازن؛لا كله تمام
للعساكر:عاااااااش يا رجاله
مازن جاب قطعه قماش وربط جرح امير ومشيوا راحوا القطاع امير ضمد الجرح بتاعه وغير بدلته العسكريه ولبس لبسه العادى واخد عربيته وراح المستشفى
♡♡♡♡♡عند سليم ♡♡♡
سليم كان قاعد عند البحر ودموعه نازله وبيفتكر حادثه اهله فجاه سمع صوت ريتال
سليم التفت لقاها واقفه وباين على ملامحها العصبيه
ريتال قربت واتكلمت بعصبيه :بقالى ساعتين بدور عليك وكمان مش بترد عليه
سليم مهتمش للكلام ورجع التفت للبحر
ريتال بهدوء قعدت جنبه:سليم مالك متخوفنيش عليك
سليم مسح دموعه وبصلها واتكلم بهدوء؛مالى يا ريتااا انا تمام
ريتال بضحك:ريتاااا
سليم بابتسامه:اااه هقولك يا ريتاااا دلع اسم ريتال
ريتال:ياجدع شوهت اسمى
سليم ضحك :تصدقى انك مينفعش معاكى اى حاجه
ريتال:عارفه وقوم هاتلى ايس كريم
سليم:ولله
ريتال بطفوله:اااه يلاه وبعدين انا جعانه بقولك ايه سيبك من الايس كريم دلوقتى وتعاال اعزمنى على اكل
سليم بضحك على طفولتها:انتى مجنونه يابت
ريتاال بضحك:ااااه وهجننك معايا قوم
سليم بضحك قام معاها وراحوا مطعم طلبوا اكل وفطرو
♡♡♡♡♡♡فى المستشفى ♡♡♡♡
عمر كان قاعد على السرير وواخد تاج فى حضنه وتاج متبته فيه كأنها خايفه تخسره
تاج بتوتر :عمررر
عمر طلعها من حضنه وقعد قدامها ومسك ايدها واتكلم بحب:قلب عمر
تاج بدموع؛هو انت ممكن تسبنى
عمر لنفسه؛كنت هسيبك يا تاج بس دلوقتى لا خلاص كفايه انا مش هقدر ابعدك عنى ومش هحاسبك على غلط ابوكى غلطه ومش هسمحلك تبعدى عنى
تاج:عمررر رد عليه
عمر بحب:لا يا قلب عمر عمرى ما هفكر اسيبك
تاج بدموع :بجد
عمر "بجد
تاج اترمت فى حضنه وهو ضمها ليه وبعد عدة دقائق الباب خبط تاج طلعت من حضنه
عمر بهدوء:اتفضل
امير دخل
عمر بصدمه :ايه حصل لدراعك
امير بضحك؛متقلقش جرح بسيط ووجه كلامه لتاج :الف سلامه عليكى
تاج بحب :الله يسلمك
امير:امال سليم فين
عمر:انت عارفه بيكره جو المستشفيات
امير:ااه صحيح ماشى المهم انتوا هتفضلوا هنا لأمته
عمر :يعنى ساعه كده الدكتور يجى ويفحص تاج ونمشى المهم دلوقتى انت لازم تروح وترتاح لأنك تعبت جامد من امبارح وكمان مهمتين وره. بعض ف اكيد تعبان وخالتى قلقت عليك
امير بحب:ماشى الف سلامه عليها
عمر بابتسامه:الله يسلمك يا صحبى
امير:ماشى انا هروح البيت ولو احتجت اى حاجه كلمنى
عمر :ماشى
عمر طلع من المستشفى ركب عربيته وراح الفيلا بتعته
♡♡♡♡♡فى الفيلا ♡♡♡
ماسه مكانتش عارفه تنام غير لما تطمن على امير فضلت رايحه جايه فى الأوضه و هتموت من الخوف عليه
وبعد وقت امير وصل الفيلا طلع سلم على مامته وكان هيروح اوضته بس فكر انه يروح يطمن على ماسه الأول راح لقه باب الأوضه مفتوح وهى بتتمشى فى الأوضه وباين على ملامحها التعب وعيونها مليانه دموع
امير بخوف:احمم صباح الخير
ماسه التفت لقته وواقف جريت عليه واترمت فى حضنه
امير ضمها ليه وكانه كان مشتاق لحضنها
ماسه بدموع طلعت من حضنه وفضلت تضربه عل صدره بقوه
امير بتعب:اااه فيه ايه
ماسه بدموع :ايه الجرح إللى فى دراعك ده
امير:سيبك من دراعى انا كويس ده جرح بسيط لما كنت فى المهمه المهم خلينى فيكى مالك بقااا
ماسه بدموع؛يعنى انت مش عارف
امير باستغراب:واعرف منين ياختى
ماسه اتعصبت ورجعت تضربه عل صدره وتعيط وانهارت قدامه:علشان انت واحد غبى غبى بقالى يومين مشفتكش وحاولت ارن عليك مردتش عليه كنت خايفه يجرالك حاجه وانت ولا فى دماغك روحت مهمتين ومفكرتش تكلمنى تطمنى عليك حته انه بقالى يومين منمتش بسببك عل امل انك ترجع بس انا اخر اهتمامك واخر وحده بتخطر فى بالك انا بكرهك اطلع بره يلاه مش عاوزه اشوفك
امير كان واقف مصدوم من كلامها لكن فاق من شروده لما لقاها انهارت ووقعت فى الارض قعد على ركبه واخدها فى حضنه :انا اسف حقك عليه قومها من على الارض واكمل بخبث لكى يجعلها تعترف بمشاعرها :وبعدين يهمك ف ايه اذا رجعت او لا هااا وحته لو موت
ماسه قلبها وجعها من كلمته الأخيره وقاطعته وحطت ايديها عل بوقه وبصتله بعيون مليئه بالدموع :متقولش الكلمه ديه تأنى بعد الشر عليك
امير شال ايدها واتكلم وهو بيبصلها بحب كبير:ليه
ماسه :ليه ايه
اميرر:خايفه عليه ليه
ماسه بحزن:علشان بحبك
امير بصلها وفضل مبرق
ماسه اتكلمت بحزن:معرفش امته وازاى بس حبيتك رغم انك واحد عنيد ومغرور وديما شايف نفسك عليه بس انا لقيت معاك الامان إللى كنت محتاجاله لما اضربت بالنار علشان تحمينى كنت خايفه اووى وقلبى مقبوض عليك ولما ماما قالتلى انك بتحب معرفش ليه اتوجعت ولما مشيت من غير ما تقولى ولا حته تودعنى واتاخرت ومكنتش عارفه اطمن عليك حسيت روحى راحت منى وخوفت لكون خسرتك للابد ومش هشوفك تأنى بص انا عارفه انك بتعتبرنى مجرد مهمه وانا ولله مش هجبرك انك تحبنى انا بس وقبل متكمل كان امير شدها لحضنه ماسه حطت ايديها على ضهره وضمته جامد فضلوا حوالى دقيقتين وبعدها طلعها من حضنه والاتنين فضلوا باصين لبعض بحب كبير وماسه عيونها دمعت
ماسه بدموع:امير انا
امير قاطعها:هششش بحبك
ماسه بصدمه؛ايييييه
امير بابتسامته الجذابه:مبحبش اقول الكلام مرتين
ماسه ضربته على صدره بقوه واتكلمت بغيظ:خلاص مش عاوزه اسمع منك حاجه انت اصلانا جبان ومغررو ومش هتقدر تقولها
امير بصلها ورفع حاحبه واتكلم بخبث:انا جبان
ماسه بخوف من نظراته؛اااه
امير وهو يقترب منها : ومغرور
ماسه لازقت فى الحيطه:اااه وغبى
امير قرب وطبع قبله رقيقه على شفايفها :احمم وايه كمان
ماسه بصتله واتكلمت بصوت مهزوز:وقليل الأدب
امير قرب وقبلها مره تأنى :ب ح ب ك وشدها لحضنه ماسه بادلته الحضن
امير طلعها من حضنه ومسح دموعها؛دموعك ديه مش عاوز اشوفه تأنى يلاه روحى خدى شاور وارتاحى علشان باين عليكى التعب وانا كمان هروح ارتاح ولما اصحه نتكلم سلام يا قطه وسابها وطلع
ماسه وقفت لثوانى وبعدين بقت تتنطنط زى الأطفال من الفرحه
اما امير راح اوضته وكان مبسوط انه سمع كلام قلبه المرادى واعترفلها بحبه اخد هدوم ودخل اخد شاور وراح فى نوم عميق من التعب وماسه كذلك
♡♡♡عند سليم وريتاال♡♡♡♡
سليم وريتال فطرو وطلعوا من المكتب وريتال طلبت من سليم يروح يجيب ايس كريم بس اتاخر ريتال قامت من على الرصيف وكانت رايحاله وفجاه
ريتال بصراخ:عااااااا
يتبع الفصل الخامس والثلاثون اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية معاناة الحب" اضغط على اسم الرواية