رواية العشق والفراق الفصل الرابع بقلم نبض القلب
رواية العشق والفراق الفصل الرابع
نور : عندى 15سنه
كريم : وانا 20 سنه
انا بدور على عروسه
نور : طب انا مالى
كريم : هههههه اى رايك لو انا كنت خطيبك
نور : موافقه
كريم : مش هترجعى فى كلامك
نور : لا
مش انا هلبس فستان الخطوبه
كريم : اجمل فستان خطوبه
فاديه : ده يوم سعد والهنا اى رايك ياوفاء
وفاء : نقول لمنصور
كريم : وابن خالى هيرفضنى ولا اى
فاديه : ده منصور هيفرح
كريم : هو فين
وفاء : فى الورشه
كريم : اما اروح اسلم عليه
خرج كريم
كريم : ازيك عامل اى يامنصور
منصور : كريم
حمد الله على سلامه
جيت امته
كريم : لسه واصل الوقتى
اخبارك اى
منصور : تمام
بعد حوار طويل
كريم : خلاص هنقعد هنا ......مش هنسافر تانى
منصور : اخبار عمتى فاديه اى
كريم : نفسها تشوفك
قولى صحيح
اسال عليك يقولو لسه لغايه الوقتى من غير جواز
منصور : هههههههههه مستنى شويه
كريم : ليه كده مفيش عروسه عجباك
منصور : البنت اللى فى خيالى لسه مستنى انها تجى
كريم : هتجى امته
منصور : مش عارف بين انها زعلت منى
كريم : هههههههههه هى بجد فى واحده بتحبها
منصور : يعم بهزر معاك
كريم : انا عاوز منك خدمه
منصور : عيونى ياكريم
كريم : هتجى معيا اخطب واحده
منصور : امته وانا اجى معاك حالا
كريم : الوقتى
منصور : هى مين
كريم : انت عارفها
منصور : حد من قرايب
كريم : ايوه
منصور : اى واحده
كريم : اجمل واحده
منصور : ماتقولى مين
كريم : نور
منصور : نور مين
كريم : نور بنت خالتى وفاء
سمع كلمه نور من صدمه هيقف قلبه
منصور : انت شوفتها امته
كريم : كنت عندكم الوقتى فى البيت
بصراحه البنت قمر قولت لازم اخطوبها
منصور ..بحده : روح خد واحده تانيه
كريم : اسيب بنت خالتى وروح لوحده تانيه
منصور...بنرفزه : دى عيله صغيره لسه عندها 15 سنه
كريم : انا هخطبها الوقتى وبعدها لما تبلغ 18 سنه هتجوزها
منصور : تستنى ليه ثلاث سنين
روح خد واحده فى سنك واتجوزها
كريم : عجبانى يامنصور كمان هى موافقه
منصور : هى مين اللى موافقه
كريم : نور
منصور ....بغضب : دى متخلفه مش فاهمه حاجه
كل عريس جلها قالت هى موافقه عليه
ملهاش راى هى عاوز تتخطب بس عشان تلبس فستان
كريم : ههههههههه يعم انا راضى
منصور : يا كريم
كريم : ياه انا اتاخرت ...نبقى نكلم بعدين
لازم امشى سلام
منصور ساب الورشه وذهب الى البيت
فاديه : ازيك يامنصور
منصور : ازيك ياعمتى حمد الله على سلامه
فاديه : مالك
منصور : مفيش
هى نور فين
وفاء : فى اوضتها
منصور : يانور
فاديه : كريم قالك انه عاوز يخطب نور
منصور : بصى ياعمتى نور لسه صغيره مش فاهمه حاجه
دورى ل كريم على واحده تانيه
فاديه : ماهو لسه صغير يامنصور عنده 20 سنه
يخطبها الوقتى ......يتجوزو لما يكبرو
منصور : ليه يستنى مايجوز واحده من سنه
يعنى بنت عمى منير بنت محترمه وادب اخلاق
فى اولى كليه سنه دى ......وعندها 19 سنه
سنها قريب من سن كريم هيكونو فاهمين بعض نفس التفكير
نور خرجت من غرفتها
فاديه : مش انتى موافقه يانور
نور : اه موافقه انا عاوزه اتخطب
منصور...بنرفزه : هى عاوزه تتخطب .....عشان يجبلها شكولاته وتروح ملاهى
فاديه : ابنى هيجب لها كل اللى هى عاوزه
عاوزين نفرح يامنصور عقبالك ياابنى
انا همشى باى ياعروسه
نور : باى ياخالتو
خرجت فاديه من الشقه
منصور : انا مش موافق ياعمتى
نور : انا عاوزه اتخطب
منصور : اخرسى خالص
نور : انا موافقه و ماما موافقه
انت مالك
وفاء : عيب يانور دى كلمته تمشى عليه وعليكى
منصور حاول يتحكم فى انفعاله
خرج من الشقه
وفاء : انتى اى حيوانه بارده
نور : فى اى ياماما انا غلط فى اى
وفاء : بتكلمى معه كده ليه
منصور اللى قاعدنا فى بيتهم ........منصور بيصرف علينا
ايوه هو اللى بيصرف.....الفلوس اللى بتاخديها كل شهر من جيب منصور
مش من عند ابوكى
نور فضلت تبكى
خيم الليل
عند رفيق
فى وقت متاخر من الليل
سمع ساميه بتضرب ورد
ورد بتصرخ
رفيق جرى زى المجنون
جرى على باب الشقه
كان بيخبط جامد على باب محدش فتح
كسر الباب
مجرد ماشافته ورد جريت عليه
ساميه : انت جاى تتهجم عليه .......الحقونى الحقونى ياناس
ورد : ماتسبنيش هنا ابوس ايدك
رفيق اخدها ودخلها عندهم فى الشقه
راح صحى مامته
رفيق : قومى ياامى
مامت رفيق : فى اى ياابنى
رفيق : ياورد تعالى
اعتدلت امه وجلست على السرير
مامت رفيق : ورد هنا
ورد دخلت الغرفه
مامت رفيق : تعالى ياحببتى
هى كانت بتبكى وتترعش
مامت رفيق : اى مالك
رفيق ....بضيق : حيوانه مرات ابوها كانت بتضربها
مامت رفيق ...بحزن : ياقلبى ......متخافيش ياحببتى احنا معاكى
رفيق جاه يمشى
ورد مسكت ايده
رفيق : مش همشى ......هروح احضرلك اكل
ذهب الى مطبخ حضرلها طعام
رفيق : كلى ياست البنات
نظرت له ورد لم ترد
رفيق خد قطعه من الطعام
رفيق : خدى دى من ايدى وكليها عشان خاطرى
ورد بدات تاكل
رفيق لاحظ انها عاوزه تنام
رفيق : تعالى نامى فى اوضة اختى واقفلى باب الاوضه من جوه عليكى
دخلت ورد ونامت فى الاوضه
فى صباح يوما جديد
رفيق كان نايم على ركنه فى صاله فاق على خبط جامد
قام فتح الباب
كان غفير
غفير : انت رفيق
رفيق : ايوه
غفير : مطلوب فى القسم
رفيق : قسم ليه
غفير : واحده مبلغه عنك انك اتهجمت عليها وكسرت باب شقتها بليل
رفيق : يابنتى ل
غفير : اتفضل معيا
مامت رفيق : فى اى ياابنى
رفيق : مفيش ياامى بلاش تقلقى
مامت رفيق : غفير ده واخدك ليه
رفيق : لسه لمااروح القسم هعرف
خليكى هنا وخلى بالك من ورد ياامى
ذهب مع الغفير
عند نور
نور كتبت رساله ل منصور كاتبه فيها الحق ياابيه منصور..... تعالى بسرعه
منصور شاف رساله قلق
ذهب الى المنزل
منصور : فى اى
نور : مفيش حاجه
انا بعت رساله عشان تجى
انا اسفه متزعلش منى
نظر لها منصور لم يرد ثم توجه عشان يخرج
هى راحه بسرعه مسكت ايده باستها
نور : متزعلش منى عشان خاطرى
منصور نظر لها وابتسم
منصور : خلاص مش زعلان منك .....بس اسمعى كلامى
نور : حاضر
منصور : ارفضى انك تتخطبى ل كريم
نور : ده كريم طيب وانا حبيته
منصور ...بغضب : انتى لسه صغيره الوقتى مش عارفه يعنى اى حب
نور : لا عارفه
منصور : لو كنت فاهمه يعنى حب كنت عرفتنى انى انا
نور : انت اى
يتبع الفصل الخامس اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية العشق والفراق" اضغط على اسم الرواية