رواية عندما يعشق الاسد البارت السادس 6 بقلم ندى علي
رواية عندما يعشق الاسد الفصل السادس 6
فى المستشفى اسد رايح جي وبعدين الدكتور طلع
اسد بخوف:طمننا يا دكتوره اخبارها ايه
الدكتوره:الحمد الله قدرنا نطلع الرصا*صه بس هى محتاجه راحه تامه وممنوع اى مجهود
اسد برتياح :يعنى صحت دلوقتى
الدكتوره:ساعه وتهفوء من البنج
اسد :تمام انا عاوز ادخلها
الدكتوره:تمام بس حاول متتأخرش
ميرا بغيظ فى نفسها :دا انا قولت هتمو*ت وهخلص منها طلعت بروحين
اسد :عمى خلاص انتو روحو الصعيد واحنا اول بس ما نغم تكون كويسه هنكون وراكو وهنيجى علطول
سالم :انت متأكد يبنى مش محتاجنا معاك
اسد :تسلم يا عمى
سالم :خلاص احنا هنروح وتعالو براحتكم
اسد ودع عمه
اسد:ادهم
ادهم :ايه يا زعيم
اسد :روح خليك مع الزعيم انت انا هفضل مع مراتى تمام
ادهم ببتسامه:تمام يلا سلام
اسد دخل عند نغم
اسد راح مسك ايدها بقوة
اسد بدموع:يعنى عوزه تسبينى يا نغم انتى كمان
نغم بتحرك ايدها
اسد ساب ايدها علطول وكمل بجمود تام
نغم بتعب:ا ب ي ه
اسد ببرود:انتى كويسه
نغم بتعب:كويسه بس ايه اللى حصل
اسد :انا مش عاوز ولا كلمه المهم انك كويسه
نغم :بس انا مش قدره اتحرك
اسد :علشان تحت تأثير البنج
اسد :بتحبينى
نغم بكسوف وتوهان :بحبك جداً
اسد بضيق:بس انا مطلبطش تحبينى
نغم بصدمه:ايه مش فهمه
اسد بزعيق:يعنى انا مينفعش احب ومتنسيش نفسك انتى مجرد وحده عوزك فى مهمه مش اكتر
نغم بدموع:انا عوزه امشى من هنا
اسد بغضب:انتى مش هتمشى لمكان وهنروح الصعيد ومش عوز اسمع صوتك لأنك مراتى تمام
نغم بعياط:بس اكيد همشى فى يوم يعنى مش هفضل طول الحياه معاك ودا كلامك صح
اسد بصوت جمهورى :اوعى تفكرى فى يوم انك تعلى صوتك عليا تانى انتى فهمه
نغم بخوف:فهمه
اسد :اسمعى انا نازل اشوف مصريف المشفى واراجع تكونى جهزتى حجتك وبعد ما طلع
نغم بعياط:انا ليه بيحصلى كدا ليه انا اللى ديماً بتأذى فى حياتى معنديش اهل والوحيد اللى فكرته اهلى هو الوحيد اللى قدر يكرهنى فى نفسى بس بدام عاوز تحدى انا اقدر اتحداه
...................
عند اسد فى كفيه المشفى
اسد بعصبيه :احنا هنمشى بكره واجهز بسرعه تمام
ادهم :مالك ياعم داخل حامى ليه كدا
اسد:ادهم انجز مش فاضى الزعيم فين
ادهم :فى القصر
اسد :تمام انا طالع عند نغم وهننزل نروح القصر
......................
اسد دخل على نغم لقاها بتلم الهدوم
اسد:اعدى وانا هشلها
نغم :لاء شكراً انا بعرف اعمل حجاتى بيدى
اسد بغرور:تمام انا بقى عوز الشنط دى كلها تحت فى العربيه تمام
نغم بصتله بدموع:بس انا مقدرش انزل كل دول
اسد قاعد حاطط رجل على رجل:ليه
نغم بعصبيه:لأن انا وخده رصا*صه فى ضهرى
اسد بكبرياء:عادى انتى الخدامه الشخصيه بتعتى مش اكتر من كدا وانا عاوز الشنط تحت ودا امر وبسرعه وسابها ونزل
نغم بدموع:يارب ساعدنى انا مقدرش على كل دا بجد مقدرش ومسحت دموعها وبدأت تشيل الشنط بوجع كبير من مكان الجرح
وبعد وقت خلصت
اسد وهو قايم من العربيه :خلصتى
نغم بدموع:ايوا
اسد:تمام اركبى
نغم :ركبت وهما مشين فى الطريق
نغم فى نفسها :ياليت هذه الحياه كانت حلم وكان من يستيقظ منه فقد نجى وتنظر للطريق وليت الطريق له اخر ولكن من المستحيل ان تجده وليتنى لم الد
اسد :انزلى وصلنا
نغم نزلت من العربيه بوجع ولكن كتماه
اسد :اعمليلى اكل وبعدين اطلعى ارتاحى شويع علشان الصبح هنروح الصعيد
نغم بتعب:بس انا مش قدره اقف فى خدم كتير خلى حد يعمل
اسد بغضب:وانا طلبت من الخدامه الشخصيه عادى وانجزى بسرعه
نغم بتعب:حاضر وذهبت الى المطبخ تعمل الأكل
............................
فى جناح فى القصر يسمى جناح الظلام كان يجلس الزعيم
اسد:عامل ايه
الزعيم :نغم عمله ايه
اسد:بتحبنى
الزعيم :وانت جرحتها صح
اسد:انا مستحيل احب او اضمر حياة حد معايا
الزعيم :طيب ما انت كدا هضمرها برضو متنساش انك بتكابر فى نفسك يا اسد
اسد :انا مش بكابر ومش بحب ولا هحب وافهم بقى انا تعبت وزهقت من كل حاجه
الزعيم :برضو هتهرب
اسد :مش مهم اه انا رايح الصعيد بكرا هتيجى
الزعيم :لاء
اسد:ليه علشان متشفش امى
الزعيم بغضب:اسد انت ابنى لكن انا اصلاً فى نظرهم مي*ت افهم بقى
اسد:بس انت اللى م*ت فى نظرهم وقبل كدا م*ت فى نظرى انا وسابه ومشى
الزعيم :امتى هتفهم بقى ان انا ظهورى خطر
....................
فى جناح اسد
دخلت نغم بتعب ووجع مخفى لفت اسد قالع تيشرته وعضلاته باينه
نغم بكسوف:احم انا اسفه مكنتش اعرف انك فى القوضه
اسد شدها:تعالى حطى الأكل
نغم حطت الأكل :حاجه تانى
اسد بأمر:كلى
نغم :شكراً بس انا مش جعانه
اسد وهو بيلبس قدام المرايه :وانت مطلبتش انا امرت واخلصى عشان عاوز انام
نغم بتعب:حاضر وقعدت اكلت
وبعد وقت
نغم :انا هنام فين
اسد:على السرير
نغم :وانت
اسد :على السرير برضو
نغم :مش فهمه ازاى
اسد وهو بيبصلها :ودى بتتشرح ازاى
نغم بدون كلام اخدت بجامه وراحت على الحمام تلبس وطلعت نامت على السرير
وبعدها اسد راح اخدها فى حضنه ونام
.......................
احمد :اهرب
انور بصدمه:ازاى وفين
احمد :اهرب الصعيد بو اسد مسكك هيم*وتك ودا انا متأكد منه
انور :بس لما اتأكد ان ما*تت ولا لسه
احمد:حتى لو ممتتش اسد الدمنهورى مش هيسب حقه
انور:تمام انا هستفر الفجر وعوزك تعرفنى الأخبار اول بأول
............................
فى الصباح فى قصر اسد الدمنهورى
صحت نغم وحسه ان حاجه ربطاها فتحت لقت اسد حاضنها بقوه زى الطفل الصغير بصت فى وشه وقالت فى نفسها:ازاى انسان زيك كدا غريب شرير ولا طيب مش عرفه حبتك ازاى ولا ليه مش فهمه غامض وحياتك سر كلها رعب وقامت اخدت شور وطلعت بالبورنص
اسد كان صحى
نغم اول ما شافته انصدمت
نغم بخوف شديد:...............
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية عندما يعشق الاسد" اضغط على أسم الرواية