رواية لقيط الفصل السادس بقلم أمل رجب
رواية لقيط الفصل السادس
اسلام : فى اى نرمين مالها
وعد بعياط : نرمين تعبانه اوي واغمى عليها وطلبتها الدكتور
اسلام بخوف : والدكتور قال اى
وعد : عندها انهيار عصبي اسلام دور على زين هى مش هتخف غير لما تشوفه
اسلام بفرحه : زين معايا ( بصوت عالى ) زين تعالى ادخل
دخل زين كلهم راحوا عليه
وعد حضنته بدموع : كنت فين يا قلب خالتو وحشتنى اوى يا حبيبي
زين بفرحه : وانتى كمان يا خالتو وحشتنى اوى
( وسلم علي الكل ودخل الاوضه اللى فيها نرمين وقعد جنبها ومسك أيدها وفضل يبوس فيها بدموع )
زين بحزن ودموع : انا اسف مش همشي واسيبك تانى بس قومى يا ماما اوعدك انى هفضل جنبك
اسلام : اهدى يا حبيبي هتفوق والله وهتبقى كويسه
( زين بصله بعياط وسكت بعد مرور ساعات )
اسلام : قوم يا حبيبي نام شويه ماما لو فاقت الصبح وشافتك تعبان كدا هتزعل
زين : انا السبب يا بابا انا عملت فيها كدا
اسلام اخده فى حضنه بابتسامة : لا يا حبيبي هى كويسه والله
زين : طب هفضل جنبها للصبح
اسلام : خلاص يا سيدي وانا كمان معاك اهو ( زين بصله بابتسامه وباس أيده وبص لمامته )
( فى صباح يوماً جديد عند نرمين صحت بتعب وبتحرك أيدها حست بتقل على أيدها بصت جنبها ظهر زين نايم على أيدها نرمين بصدمه وحطت أيدها على وشه بفرحه ومسكت أيده وفضلت تبوس فيها صحى زين بفرحه وقام حضنها )
نرمين بفرحه : انت جيت يا قلبي اتأخرت اوى يا زين كنت فين كل دا انت كويس
زين بصلها بابتسامة وهز رأسه بنعم
نرمين : متسبنيش تانى
زين : حاضر انا اسف يا ماما متزعليش منى
نرمين : مش بعرف ازعل منك يا حبيبي انت كمان متزعلش والله بابا بيحبك اوى ( ومسكت أيده ) يلا تعالى معايا
زين بستغراب : على فين
نرمين بابتسامة : على بيتنا بقا يلا البيت شكلوا وحش وانت مش فيه ( خرجوا من الاوضه )
اسلام بفرحه لسعاده مراته وابنه وراح عليهم : اخيرا بقى شوفتك بتضحكى تانى
نرمين : طالما ابنى رجع يبقى خلاص معدش فيه زعل وحزن
اسلام : طب انتى ماسكه فيه كدا لى زى ما يكون هيهرب
نرمين : مش شايفه عامل ازاى وخاسس النص ( وبصت لزين ) يلا يا حبيبي تعالى افطرك وبعدين نمشي
زين بصلها بفرحه وابتسامه وراح معاها( بعد مرور ساعة )
نرمين : يلا بقى
اسلام بستغراب : يلا فين
نرمين بفرحه : يلا نرجع بيتنا
اسلام بضحكه : خلاص يعني
نرمين بحب : طالما زين رجع يبقى كل حاجه ترجع زى ما كانت
محمد : كنت فين يازين
زين : كنت عند زميلى
محمد : طب لى مجتليش هو انت مفكرنى انى معرفش أشد على ابوك
اسلام بضحكه : خلاص بقى يا عمى
محمد : طب سيب زين معايا كام يوم
نرمين مسكت أيده جامد : لا زين هيبقى معايا كفايه أنه بعد عنى 40 يوم
محمد : ربنا يخليهولك يا حبيبتي
نرمين : يارب يا بابا
اسلام : يلا بقى عشان اللى فى البيت ميعرفوش حاجه عن زين
( و اخد مراته وولاده ومشوا ) بعد مرور دقائق عند كاميليا وباين عليها الحزن فجأة الجرس رن
كاميليا بصوت عالى : كارمن شوفى مين
كارمن فتحت الباب بفرحه واخدت زين فى حضنها : زين عامل اى وحشتنى
كاميليا بصدمه وجريت على الباب : حمدالله على السلامه يا حبيبي عامل اى
زين بابتسامة : الله يسلمك يا تيتا انا كويس الحمدلله
كاميليا : دايما يا حبيبي تعالى ادخل ( ودخلوا قعدو شويه وطلعوا )
عند اسلام ونرمين فى اوضتهم
نرمين بفرحه : انا مش مصدقه أن ابنى رجع. تانى
اسلام : انا مبسوط أنه خلاص بقى معانا
نرمين : الحمد لله ( وبتسأل ) صحيح هتعمل اى فى العمارة
اسلام : مش عارف هى موقعتش كلها
نرمين بستغراب : امال
اسلام : هما قالولى أنها وقعت لكن لما روحت لقيت اخر دورين الاسقف بتاعتهم واقعه والحمد لله مكنتش فيهم حد عايز اجيب ناس كويس كويس تأسسها عشان شكل الناس دى كانت بتلعب والحمد لله معملوش العمارة من الاول
نرمين بابتسامة : الحمدلله ( وقامت )
اسلام بستغراب. : راحه فين
نرمين : هطمن على الولاد وجايه ( وخرجت )
( بعد مرور عدة أيام )
ظهر زين فى الكليه
جاسر : ها طلع ابوك مش بيحبك
زين : مش عارف
جاسر بستغراب : ازاى مش عارف
زين : يعني الأول كان على بيزعق فيا وكان ساعات بيضربنى الوقت مش مستحمل عليا حاجه يعني أنا بحس أنه بيقوم بلليل يطمن عليا وكمان معاملته اتغيرت
جاسر : هو ممكن كان بيشد عليك عشان انت الكبير وخايف عليك لانك هتبقى قدوه ل يوسف وبعدين شاف أن انت مش مستحمل حاجه وكمان سبت البيت ومشيت قال لا لازم اغير معاملتى انت مهما كان بردو الكبير وبعدين يبنى هو دايما معروف أن الكبير دلوع الام والصغير دلوع الاب بسيطه اهى
زين بضحكه : وانت بقى اى
جاسر بضحكه : مش عارف تحس انى يهودى كدا بس بردو متدلع ( زين بصله بضحكه وسكت )
جاسر كمل كلامه : وبعدين يا عم دانت العيله كلها بتحبك وروحها فيك
زين : يا عم الله اكبر انت هتقر
جاسر : لا يا عم انا بحسد بس ( وفضلوا طول النهار يضحكو ويهزرو ) عند اسلام وكان سرحان
نرمين حطت أيدها على كتفه : مالك يا حبيبي سرحان فى اى
اسلام : 'عيد ميلاد زين كمان يوم تعالى نعمله مفاجأة السنادى
نرمين:انا عندى افكار حلوه وجديده لعيد الميلاد ( وفضلوا يخططو لعيد الميلاد )
بعد يومين عند زين وباين عليه العصبيه
زين : يبنى اخلص بقى أتأخرت
جاسر : اى يا عم مش لازم اتشيك كدا
زين : لى رايح تخطب
جاسر : لا يا اخويا هوصلك ( بغمزه ) وعندى سهره كدا
زين : سهرت اى ها خدنى معاك
جاسر : يبنى دى الساعه بقت 11.30 ولو اتأخرت زياده عن كدا ابوك هيعلقك
زين : اه والله انت السبب منك لله
جاسر : طب يلا يا اخويا ( ومشو مع بعض وصلوا وزين طلع فتح الباب وبصدمه:فى اى ..... )
يتبع الفصل السابع اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية لقيط" اضغط على اسم الرواية