رواية أحببتك دون ان ادري الفصل الثامن بقلم مارينا عبود
رواية أحببتك دون ان ادري الفصل الثامن
ف فيلا امير عثمان
فريده بدات تفتح عنيها
فريده :انتى انتى مين
رنااااا:انا رنااا سكرتيره مستر امير الخاصه واللى هبقه مسئوله عن رعايه حضرتك وهفضل مع حضرتك لحد ما تخفى
فريده :طيب ابنى امير فين
رنااا:حضرته راح المكتب وجاى
- انا هروح اجبلك اكل علشان تاكلى وتاخدى الدواء
فريده :لا لا انا مليش نفس اكل بعد كل إللى حصل
رنااا:الظاهر انه حضرتك عاوزه استاذ مغرور يهزقنى زى كل مره
فريده باستغراب:مغرور قصدك مين
رنااا :قصدى ابن حضرتك استاذ امير
فريده بابتسامه:امير ابنى مغرور
رنااا:بصراحه ااه هو شايف نفسه معرفش على ايه كل ما اكلمه يقولى انتى مش عارفه انتى بتكلمى ميين
فريده بضحك:يبقه اكيد عملتى معاه حاجه غلط هو صحيح عصبى بس طيب اووى
رنااا:ههه ده علشان حضرتك مامته لكن ده مش طيب ده شرير استاذ شرير وكمان مغرور وشايف نفسه معرفش على ايه بجد وكمان قليل ذوق جداا
فريده بضحك:طيب بس علشان استاذ مغرور وراكى
رنااا بخوف وتهته:ا ايه هو ورايه
التفت لتنظر ف رأته يقف بجوار الباب ويستمع لحديثهم
رنااا قامت بسرعه من على الكرسى التى كانت تجلس عليه
رناااا بخوف وتهته:ح ح حضرتك هناا جيت ليه قصدى جيت امته
امير:انا مغرور
رناااا بخوف وهى تتراجع للوراء :مين قااال كده
امير:وشايف نفسى
رناااا:قطع لسان إللى يقول كده 😂
امير:وقليل ذووق
رناااا التصقت ف الحيطه وامير يقترب منها :م مين قال كده يخرب بيت إللى يقول كده
فريده :اميرررررر انا موجوده
رناااا:انا انا هروح اجيب اكل للمدام فريده وهربت بسرعه من قدامه
امير بخوف قعد جنب مامته:ماااما انتى بقيتى كويسه طمنينى عليكى
فريده: انا تمام يا حبيبى متخفش
امير:ماما علشان خاطرى انسى إللى حصل علشانى
فريده :انسه ازاى بس يابنى مش متخيله انه ياسمين تعمل كده
امير:ماما لازم تنسى
فريده:حاضر يابنى بس هتعمل ايه ف الترتيبات إللى عملته
امير ؛متخفيش هتصرف انتى عارفه امير عثمان ميصعبش عليه حاجه
رنااا:ممكن ادخل
امير بغضب :اتفضلى يا زفته
رنااااا:حضرتك اسمى رنااا مش زفته
امير:لسانك ده عاوز يتقص
رنااا :معلش اصلى بتعامل مع ناس قليله ذوق
امير:رنااااااااا
فريده قاعده بتضحك عليهم وعلى تصرفاتهم ف هذه اول مره بنت تستجراء تقف أمام ابنها وتشاجره بهذه الطريقه
فريده :امير خلاص بقااا روح يلاه خد شاور وارتاح شويه
امير:حاضر يا ست الكل
وقام وباس جبين والدته
امير نظر ل رنااا:وانتى اياكى تعملى حاجه غلط والا اقسملك ما هرحمك وسابها وطلع
رنااا وهى تقلد امير:اقسملك ما هرحمك بنادم مغرور
فريده بضحك:تعرفى انك اول بنت تقف ف وش ابنى بالطريقه ديه
رنااا:اكيد علشان مغرور وكله بيخاف منه
فريده بضحك:انتى حكايه
رنااا:طيب يلاه حضرتك لازم تاكلى علشان تاخدى ادويتك
فريده:طيب هاتى الاكل
رنااا:عيونى يا جميل
بعد عده دقائق
فريده :انا خلصت انتى قولتيلى اسمك ايه
رنااا:بالهنا والشفا يا جميل اسمى رنااا
فريده:ههه اسمك حلو وانتى بنت جميله وانا حبيتك
رنااا: بصراحه وانا حبيتك اكتررر يا جميل انتى احسن من ابنك المغرور
فريده فضلت تضحكك 😂❤
رنااا:انا هقوم علشان امشى الوقت اتاخر
فريده :طيب استنى هخلى امير يوصلك
رنااا:لاأااا ده لاأااا
فريده:ليه
رناااا:ده واحد مجنون وبعدين ده كان هيموتنى وهو جايبنى من الشركه صدقينى
___
امير دخل الاوضه
امير:ولله
رنااا فى نفسها :هو انت ليه بتيجى ف الوقت الغلط
امير :قولتى حاجه
رنااا:لا لا انا بقول لازم امشى علشان اتأخرت
فريده :امير روح يابنى وصلها
امير بغضب:نعمممم اوصل ميين ماما ده مستحيل
فريده :امير عيب عليك البنت سكرتيرتك وبصراحه هى من الصبح معايا لازم توصلها
امير بغضب:حاضر اتفضلى قدامى
رنااا:بااى يا جميل اشوفك بكره
فريده بضحك:باى حبيبتى خلى بالك من نفسك
رنااا نزلت وهمست ف اذن فريده
رناا:بصراحه مع ابنك المغرور ده حاسها هوصل ميتها عموما خلى بالك من نفسك اشوفك بكره
امير:بتقولى ل ماما ايه يابت انتى
فريده بضحك شديد:مفيش حاجه بتقولى اخلى بالى من نفسى يلاه روح وصلها بيتها
امير بغضب :حاضر اتفضلى
امير طلع ورنااا طلعت وراه نزلوا لحد العربيه
امير ركب عربيته ورنااا ركبت بجانبه وطلع علشان يوصلها
ف العربيه
رنااا :هو حضرتك علطول متعصب
امير:ملكيش فيه واقعدى ساكتها
رنااا:منى لله انى سألت
امير:حصل
رنااا:تصدق انك بنادم مغرور
امير :ااه وشايف نفسى
رنااا:الحمدلله انك عارف نفسك
امير بصله بغضب:تعرفى تخرسى وتقوليلى العنوان
رنااا :حاضر واملته رنااا العنوان
بعد عدة دقائق امير وصل
امير :اتزفتى وصلنا
رنااا:شكر
امير:متتاخريش بكره عل.ماما
رنااا:حاضر
سيف اخو رنااا شافها وهى بتتكلم مع امير
رناا نزلت لقت سيف فى وشها
رنااا:سيف
سيف بغضب وزعيق:مين ده وليه جايه ف عربيته
امير شافه ونزل
رنااا بخوف من نظرات سيف:ده ده
يتبع الفصل التاسع اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية أحببتك دون ان ادري" اضغط على اسم الرواية