رواية عيون الفصل الحادي عشر بقلم رحمة محمد
رواية عيون الفصل الحادي عشر
عيون : نتجوز انت بتقولي اى لا مستحيل اتجوزك
مالك : وانا مستحيل اخلف بواعدى مع الراجل الى كنت بعتبره فى مقام ابويا
عيون : وانا بقولك مش هتجوزك انا عارفه ان انت وعدت بابا وسمعت كل حاجه بس انا مش هتجوزك وانا عارفه انك مجبور عليا ماشى
مالك : دى حاجه ترجعلى انا وانا قلتلك انى مش هخلف بوعدى وهنفذه ومفيش كلام تانى وهنكتب الكتاب بعد شهرين وسابها ومشى
عيون قعدت فى الارض وضمت رجليها وبقيت تعيط
عيون : لى يا بابا عملت كدة لى جبرته ان يتجوزنى انا عارفه انه مبيحبنيش بس انا بحبه بقيت بقيت بعشقه بس برده مستحيل اخليه يتجوزنى لمجرد وعد لى يا بابا لى سبتنى لوحدى لى
ومن التعب عيون نامت مكانها
فى الصباح وصل مالك الڤله الى قاعدة فيها عيون فتح الباب ودخل بقى ينده عليها عيون عيون لكن مفيش رد قلق عليها جامد وبعدين طلع فوق لقى عيون نايمه على الارض فى الاوضه
مالك : عيون عيون اصحى لكن عيون اغمى عليها من كتر العياط ولأنها مكلتش
شلها مالك بلهفه وطلعها على السرير واتصل بالدكتورة
بعد فترة الدكتورة جت وكشفت على عيون
مالك : ها يدكتورة طمنينى هى كويسه
الدكتورة : هى كويسه بس لازم تاخد بالك منها كويس لانها مرهقه جدا وتاكل كويس جدا علشان ميحصلهاش هبوط وانا كتبتلها على شويه فيتامينات تاخدها وانشاء الله تبقى كويسه
مالك : تمام
مشيت الدكتورة ومالك راح جاب الدوا بتاع عيون ورجع لقاها نايمه
نزل مالك بقى يعمل اكل لعيون وعمل عصير وبعد شويه خلص وحضر الاكل وطلع بيه لعيون
مالك : لقى عيون نايمه بقى مركز فيها اوى وبعدين حط ايده على وشها
مالك : عيون عيون
عيون : انا فين ومسكت دماغها
مالك بيتصنع البرود عكس الى جواه : انتى بخير الدكتورة كشفت عليكى وقالت انك كويسه بس ياريت تاخدى بالك من نفسك وتاكلى علشان ميحصلكيش هبوط ويلا كلى دلوقتى علشان تاخدى العلاج
مالك حط الصينيه الاكل قدام عيون
عيون : بس انا مش عايزة اكل
مالك سمعتى قلت اى اتفضلى كلى يلا
عيون بصتله وسكتت مالك افتكر لما كان تعبان وعيون كانت بتأكله
مسك مالك الاكل وبقى يأكل عيون وبقى مستغرب نفسه ازاى بيبقى هادى كدة معاها وعيون كانت مستغربه وبقيت تاكل منها ايده بهدؤ كأنها متعودة
بعد شويه عيون أكلت ومالك عطاها الدوا
مالك : يلا نامى
عيون : وانت
مالك : هنام على الكرسي ده لحد بكرة علشان لو تعبتى
عيون : بس
مالك قاطعها : اتفضلى نامى
عيون نامت من سكات ومالك نام هو كمان على الكرسي
فى الصباح فاقت عيون ولقيت مالك نايم وبقيت تركز فى ملامحه قد اى شكله حلو وهو نايم وبعدين افتكرت انه ما اكلش حاجه من امبارح
قامت عيون نزلت المطبخ وبقيت تحضر فطار وعملت عصير وبعدين خلصت وخدت الصينيه وطلعت لمالك
عيون : مالك مالك
مالك صحى : فى حاجه انت كويسه حاسه بحاجه
عيون سرحت وكانت فرحانه من جواها ان مالك خايف عليها
مالك : عيون عيون
عيون : ها لا مفيش انا بس عملت فطار وقلت اصحيك لانك ما اكلتش حاجه من امبارح
مالك : لا شكرا مش عايز
عيون : علشان خاطرى كل معايا
مالك : ماشى
وقعده هما الاتنين وبقوا ياكله هما الاتنين وبقيت عيون كل شويه تبص على مالك بس مالك كان بيتجاهل نظراتها
بعد شويه خلصوا اكل
مالك : خدى الدوا يلا خدت عيون الدوا
مالك : أنا نازل دلوقتي عندى مشوار وسابها ونزل
فى المساء عيون كانت قاعدة فى الاوضه وبقيت كل شويه تبص من شباك الاوضه مستنيه مالك
بعد شويه جه مالك ومعاه شنطه سفر
مالك : عيون اتفضلى وعطاها ورق
عيون : اى ده
مالك : ده كارنيه وى ورق الجامعه انا عارف ان دى اخر سنه ليكى فا قدمتلك فى الجامعه وحولتك من سينا القاهرة
عيون بقيت فرحانه بجد شكرا ليك
مالك : العفو انا مسافر الفجر علشان الشغل
عيون : اى هتسافر
مالك : اه ولما هرجع بعد شهرين هنكتب الكتاب وخلى بالك من نفسك وهتصل بيكى كل يوم اتطمن عليكي وياريت متتأخريش فى الجامعه
عيون : تمام /بزعل /
عدى الوقت وجه معاد سفر مالك
مالك : عيون انا ماشى خلى بالك من نفسك ومتنسيش تاخدى الدوا وتاكلى وانا هكلمك اطمن عليكى
عيون : لا اله الا الله
مالك : محمد رسول الله
مشى مالك وعدى شهرين عيون كانت بتروح الجامعه ومالك كان يومياً بيتصل بعيون يطمن عليها وعدى الشهرين وجه معاد نزول مالك
فى الجامعه عند عيون
علياء : يعنى يستى مالك جاى النهاردة
عيون : اه
علياء : حضنتها الف مبروك يا قلبى
عيون : يعنى بعد كل الى حكتهولك وتقولى الف مبروك
علياء : انا عارفه انك بتحبيه اكيد هو كمان بيحبك
عيون : بيحبنى لا ده بيعمل كل ده علشان الوعد الى عطاه لى بابا الله يرحمه
علياء : صدقينى بيحبك اهتمام وخوفه عليكى بس شكلها بيكابر
عيون : ممكن يكون فى سبب
علياء : اكيد صدقينى انا بتمنالك الخير انتى صحبتى الوحيدة
عيون : وانا كمان حبيتك اوى
علياء : انتى زى اختى وانشاء الله ربنا يكتبلك الخير يلا نروح واتصلى عليا لما يحصل حاجه ماشى
عيون : حاضر
استوب : علياء تبقى صحبه عيون الوحيدة وفى اخر سنه فى الجامعه زيها وبقوا قريبين من بعض اوى وعلياء عايشه مع مامتها لوحدههم باباها متوفى
نرجع بقى.
وصلت عيون الڤيلا واول ما فتحت لقيت مالك فى وشها
عيون : مالك
مالك : اتأخرتى كدة لى
عيون : لا ابدا كان عندى محاضرة ذيادة
مالك : عارف وجيتى مع صحبتك علياء
عيون : ها عرفت ازاى
مالك : أنا عنيه عليكى حتى لو مكنتش موجود معاكى لازم احافظ عليكى
عيون : امم
مالك : اجهزى بكرة هنكتب الكتاب
عيون : بكرة
مالك : اه
عيون : تمام وطلعت على اوضتها
اتصلت بى علياء
عيون : علياء كتب الكتاب بكرة
علياء : متقلقيش انا هجيلك بكرة من بدرى متقلقيش هكون معاكى
عيون : ماشى متتأخريش
فى الصباح
صحيت عيون وغسلت وشها ولبست لقيت حد بيخبط عليها
عيون ادخل : ودخل مالك
عيون : صباح الخير
مالك : صباح النور خدى
عيون : اى ده
مالك : فستان علشان كتب الكتاب الساعه 7
عيون : مالك راجع نفسك بلاش تبقى مجبور
مالك : اجهزى الساعه 7 ماشى وسبها ومشى
وبعد شويه جت علياء
عيون : لولو وحشتني
علياء : وانتى اكتر.. واو الفستان ده هيبقى تحفه عليكى
عيون : كان نفسى يحبنى ويتجوزنى علشانه مش علشان خاطر وعد قطعه على نفسه
علياء حضنتها وقالت : انشاء الله خير متقلقيش
وبعد فترة كانت عيون جاهزة والفستان كان لونه اوف ويت وطويل ومكنتش حاطه ميكب غير قليل جدا لانها مش محتاجه اصلا وشعرها الطويل كان جميله بمعنى الكلمه
وعلياء كانت لابسه فستان برده وكانت جميله
علياء : الله واكبر عليكى جميله اوى ولا الاميرات
عيون : انتى اجمل وحضنه بعض
علياء : انا هروح اجبلك عصير علشان مكلتيش حاجه من الصبح وانا كمان
عيون : يا مفجوعه ههههه روحى
عند مالك.
اياد : مبروك يا صحبى
مالك : الله يبارك فيك يا اياد
اياد : انا هروح اشوف المأذون
مالك : ماشى
مشى اياد وهو ماشى خبط فى حد
علياء : مش تفتحي يا بنى ادم انت
اياد : واو اى ده الجمال عدى الكلام 😂♥
علياء : انت قليل الادب
اياد : لا احترمى نفسك مش علشان انتى حلوة تغلطى
علياء بصتله من فوق لتحت ومشيت وسبته
اياد : ههههههه مجنونه بس برده هفضل وراكى
بعد فترة كان المأذون جه واياد ومالك واتنين تانين واقفين تحت
نزلت عيون وطلت بفستانها كانت شبه الاميرات
وعلياء كانت معاها
مالك اول ما شافها سرح فى جمالها بجد كانت حلوة اوى
اياد : اى يصحبى انت سرحت ليك حق
مالك : احم احترم نفسك احسنلك
اياد : هههههه ماشى
نزلت عيون وقعدت جنب مالك وبقيت حاطه وشها فى الارض
اياد : بس انتى طالعه حلوة اوى
علياء : 😲😲
اياد : مش عايزة تجوزى
علياء : احترم نفسك احسن
اياد : حد يشوف الجمال ده ويسكت
علياء : بقيت تضحك بصوت واطى
اياد : ضحكت يعنى قلبها مال 😂♥
المأذون بداء يكتب الكتاب لكن وقفه صوت
بنت : مفيش كتب كتاب
مالك : انتى 😲
يتبع الفصل الثاني عشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية عيون" اضغط على اسم الرواية