Ads by Google X

رواية عيون الجزء الثاني 2 الفصل العشرون 20 بقلم رحمة محمد

الصفحة الرئيسية

   رواية عيون الجزء الثاني 2 الفصل العشرون بقلم رحمة محمد


رواية عيون الجزء الثاني 2 الفصل العشرون

علياء : عيوووووون 
وجريت عليها وبقيت تحاول تفوقها ولكن عيون كان الدم مغرقها ومكنتش فى وعيها وبسرعة الامن بتاع النستشفى جه والممرضين دخلو عيون المستشفى والدكاترة دخلوا عيون العمليات بسرعه وكانت المستشفى مقلوبه 
علياء كانت واقفه بتترعش ودموعها نازله وى وقعت فى الارض وبقيت منهارة 
علياء : يارب يارب قويها على الى هى فيه يارب انا مليش غيرها يارب ما يحصلها حاجه يارب ما ما مالك لازم اتصل بيا وطلعت الفون وكانت ايدها بتترعش وبالعافيه لما اتصلت على مالك وبعد فترة رد 
علياء : ما ما مالك الحقنى... ومكنتش قادرة تتكلم 
مالك : علياء اهدى فى اى مالك بتعيطى لى علياء ردى عليا 
علياء باانهيار : الحقنى يا مالك عيون عملت حادثه وانا دلوقتي في مستشفى.....  . 
مالك وقع منه الفون والخبر نزل عليه كا الصعقه وبسرعة البرق مالك لبس ومكنش عارف هو لبس ازاى ونزل بسرعه ومكنش شايف ولا سامع قدامه اى حاجه 
زينب : مالك مالك فى اى رد عليا ماااالك 
ولكن مالك ركب العربيه وساق بأقصى سرعه ومكنش شايف قدامه كل الى كان شايفه هى صورة عيون وبعد فترة ميعرفش هى قد اى وصل المستشفى ودخل وبقى يدور على عيون وبعدين لقى علياء قاعدة على الارض منهارة وبتبكى 
مالك بألم : عيون فين ردى عليا عيون فين 
علياء بشهقات متقطعه : فى غ غرفه العمليات 
مالك كان عايز يدخل لعيون وكان منهار وبيزعق للى حواليه 
دكتور : اهدى يا مالك باشا هى فى غرفه العمليات اهدى سبنا نشوف شغلنا 
مالك : لو جرالها حاجه ههد المستشفى فاهمين 
الدكتور بخوف : انشاء الله خير بس انت خلى عندك امل 
مالك قعد جنب غرفه العمليات وكان تفكيره اتشل وكل الى قدامه صورة عيون 
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
للكاتبه /رحمه محمد 
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اياد : الو يا علياء انتى فين ومال صوتك ردى عليا انتى فين 
علياء بعياط : اياد عيون عملت حادثه 
اياد : اى حصل ازاى وهى فين دلوقتي 
علياء : فى العمليات ومالك هنا معايا وهو كمان منهار انا انا خايفه عليها اوى يارب اياد 
اياد بخوف : طب اهدى وانا جاى حالا اهدى 
علياء قفلت مع اياد ولكن لقيت زينب بتتصل علياء مكنتش عارفه ترد تقول وكانت خايفه ولكن فى النهايه ردت 
علياء بصوت متقطع ممزوج بعياط : الوو 
زينب بقلق وخوف : علياء فى حاجه يبنتى مالك نزل بسرعه وعيون فين اتأخرت كدة لى انا قلبى مقبوض 
علياء : مفيش حاجه يا ماما اهدى بس 
زينب : علياء فى اى صوتك فى عياط لى فى اى يبنتى ردى عليا 
علياء بعياط : عيون عملت حادثه 
زينب : اى عيون فين هى كويسه ردى عليا انتم فين 
علياء : ــــــــــــــــــــــــــ
اياد وصل المستشفى وراح لقى مالك منهار 
اياد : اهدا يا مالك انشاء الله هتبقى كويسه اهدا يصحبى انشاء الله هتبقى كويسه 
مالك : بقالهم اكتر من ساعه جوا في اى 
اياد : اهدا انشاء الله خير 
وبعدين اياد راح لعلياء الى كانت منهارة وخدها فى حضنه وطب طب عليها 
اياد : اهدى يحبيبتى متخافيش انشاء الله هتبقى كويسه اهدى 
علياء بعياط ممزوج بشهقات : انا انا خايفه عليها اوى يا اياد دى اختى مش صحبتى 
اياد : اهدى يحبيبتى اهدى لازم تبقى اقوى من كدا 
زينب ودنيا وسليم كلهم وصلوا المستشفى وكانوا منهارين ومالك كان فى عالم تانى ومستنى لحظه خروج الدكتور وبعد شويه خرج الدكتور 
مالك بلهفه : دكتور طمنى عيون عامله هاا 
الدكتور : احنا قدرنا نوقف النزيف الى كان فى راسها بس للاسف مقدرناش ننقذ الجنين للاسف مات فى بطنها لان الحادثه كانت كبيرة 
مالك حاس بوجع وكسرة قلبه لكن اتمالك نفسه 
وكل الى واقفين زاد عياطهم بعد الى حصل 
مالك : طب هى فاقت انا عايز اشوفها 
الدكتور هى دلوقتى فى الرعايه لو بقيت كويسه من هنا لبكرة هنتقلها اوضه عاديه تقدروا تروحوا مفيش داعى تبقوا موجودين 
مالك : انا هفضل معاها روحوا انتم 
الدكتور : بس... 
مالك : انا مش هسيبها 
الدكتور : تمام... بس ياريت الباقى يروح 
كلهم مشيوا ومالك فضل واقف قدام الرعايه كان ماسك مصحف وبيقراء قرأن 
فى الصباح عيون كانت اتنقلت اوضه عاديه بعد ما اتحسنت 
مالك : يعنى اقدر ادخلها يا دكتور 
الدكتور : اه هى هتفوق بعد شويه بس ياريت تخلى بالك لان اكيد الى حصلها هيأثر عليها 
مالك : انا فاهم 
مالك دخل لعيون لقاها لسه مفقتش جاب كرسى وقعد قدامها ومسك ايدها ومقدرش يمسك نفسه ودموعه نزلت 
مالك : انا اسف يحبيبتى انا اسف مقدرتش احميكى سامحينى كنتى ممكن تروحى منى انا مقدرش تبعدى عنى انا اسف سامحينى وباس ايدها 
لقى عيون بتضغط على ايده وفتحت عينها
مالك بفرحه : عيون حبيبتى انتى كويسه وخدها فى حضنه
عيون : انا كويسه يحبيبي متقلقش عليا انا بقيت كويسه 
مالك : انا اسف يحبيبتى مقدرتش احميكى 
عيون : مالك طول ما انت معايا انا فى امان انا وابننا هو صح عامل ايه هو كويس مش كده 
مالك : ـــــــــــــــــــــ
عيون : مالك انت مبتردش عليا لى البيبى كويس مش كدا 
مالك : اهدى بس يحبيبتى علشان خاطري ارتاحى دلوقتي 
عيون بصوت عالى نسبيا : لا لازم تقولى ابنى كويس صح 
مالك بحزن : عيون طول ما انتى بخير انشاء الله ربنا هيعوضنا غيره ده قدر 
عيون بعدم تصديق : مالك انت اكيد بتضحك عليا صح بطل هزارك ده ابنى كويس وبدأت تحط ايدها على بطنها وتضحك وتقول ابنى كويس 
مالك : ــــــــــــــــــــــــــــــــ
عيون دموعها نزلت وابتديت تعيط بهيستريا وى وقعت كل حاجه حواليها 
مالك : عيووون 

يتبع الفصل الواحد والعشرون اضغط هنا
  • الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية عيون" اضغط على اسم الرواية 
google-playkhamsatmostaqltradent