Ads by Google X

رواية عيون الجزء الثاني 2 الفصل السابع 7 بقلم رحمة محمد

الصفحة الرئيسية

  رواية عيون الجزء الثاني 2 الفصل السابع  بقلم رحمة محمد


رواية عيون الجزء الثاني 2 الفصل السابع 

مالك /اياد اجرى بسرعه وراه لازم تجيبه 
اسر /لازم نتحرك بسرعه من هنا علشان ابو زياد 
اياد : اختفى جريت وراه لكنه اختفى كأنه اتبخر 
مالك طب يلا نتحرك بسرعه وانت يا اسر تعالي مع الاسعاف حاولو تنقذه ابو زياد 
ـ وبالفعل كلهم اتحركوا بعد نجاح المهمه وبعد شويه وصلو ابو زياد دخل العنايه المركزة ودخل مالك وهو شايل عيون على ايده وطبعا الكل كان مصدوم 😳ازاى مالك عايش كل الممرضين الدكاترة حتى العساكر 
مالك حط عيون على السرير ونده الدكتور وبعد ما كشف عليها 
الدكتور : متقلقش هى بس ضغطها واطى شويه وبعد شويه هتفوق 
مالك : تمام 
اياد : متقلقش هى بخير بس الصدمه بس بصراحه ليها حق ههههه 
مالك : ده وقته 
وهنا تدخل علياء 
علياء : عيون عيون مالك اياد هى كويسه هى مبتردش لى 
اياد : متخافيش يحبيبتى اهدى هى مغمى عليها شويه والدكتور قال هتفوق دلوقتى 
علياء : الحمدلله ان هى بخير بس اى الى حصل ولسه بتلف شافت مالك هوب وقعت من طولها 
اياد : علياء علياء حبيبتى فوقى وشالها وقعدها 
اياد : عجبك كدة اهى هى كمان اغمى عليها 
مالك هنا ضحك جامد 
اياد : والله 
مالك : يبنى فوقها 
اياد : علياء فوقى علياء ورش عليها مايه واخيرا فاقت 
علياء : اعاااااا يا ماما انت شايف الى انا شايفه يا اياد د ده ده مالك 
اياد : عارف بس اهدى وانا هفهمك كل حاجه 
مالك : اهدى يا علياء متخافيش 
علياء : مخافش ازاي انت ازاى عايش انت مش م*ت
مالك : هنفهمك 
وهنا عيون صحيت وبقت تفتح عينها واحدة واحدة 
وهنا مالك كان هيجرى عليها بس اياد مسكه 
اياد : مالك استنى شويه لحد ما تفوق 
علياء : عيون عيون انتى كويسه يحبيبتى 
عيون : اه كويسه وابتدت عيون تقوم.... مالك 
مالك هنا جرى عليها وحضنها جامد 
عيون : انت ازاى عايش 
مالك : هفهمك ـــــــــــــــــــــــــــــــ وحكلها كل حاجه 
عيون بهدؤ غريب : اطلعوا برة 
مالك : اى 
علياء : عيون انتى كويسه 
عيون بصوت مبحوح : اطلعوا برة وسبونى لوحدى 
مالك جاى يقرب منها 
عيون : بعدت... قلت اطلعوا برة 
اياد : مالك تعالى نروح دلوقتى علشان اللواء ونسيبها دلوقتي علشان هى لسه مصدومه
مالك بخوف : تمام 
مالك واياد مشيوا وعلياء فضلت مع عيون
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــبقلم 
ـــــــــــــــــــــــــــــــرحمه محمد 
اللواء جمال : مبروك يا مالك دلوقتي اتخلصنا من ابو زياد ورجالته وكمان قاسم عمران الى كان مدوخ سينا كلها وطبعا كله من ذكاءك وتخطيطك وكمان اياد انا بجد فخور بيكم 
مالك : متقولش كدة يفندم ده واجبنا طبعا 
اياد : متشكرناش يفندم ده واجب علينا 
اللواء : كنت متأكد انكم هتنجحوا دلوقتي يا مالك لازم تنزل مصر وكمان علشان عيلتك تفرح وكمان علشان عيون انا عارف ان الموضوع صعب بس كل حاجه هتعدى وكمان ابو زياد دخل غيبوبه ومنعرفش هيفوق امتى يعنى خد اجازة علشان الشغل الجاي 
مالك : انشاء الله يفندم 
اياد : بعد ازن حضرتك ممكن انا كمان اخد اجازة يعنى حضرتك عارف انا تعبت قدر اى 
اللواء : ماشى يا سى اياد 
اياد : متشكر جدا يفندم وادو التحيه وخرجه 
علياء : مالك مالك الحق 
مالك : فى اى عيون جرالها حاجه 
علياء : عيون كانت بتعيط وانا روحت اجبلها عصير يهديها رجعت ملقتهاش دورت عليها وروحت اوضتها لقيت هدومها مش موجوده ولقيتها بعتالى رساله بتقولى انها نزلت مصر 
مالك كور ايده لدرجه ان عروقه برزت 
اياد : اهدى يا مالك تلاقيها مدايقه اكيد راحت البيت يلا احنا كمان هننزل مصر يلا 
ـــ وبالفعل مالك واياد وعلياء جهزوا نفسهم ونزلوا مصر 
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بقلم/ رحمه محمد 
ـــــــــــــــــــــــــــــ
الملك : كيف يحصل كل هذا كيف يكون مالك حى انه خدعنى بم*و*ته 
ـ سيدى لا تغضب لهذه الدرجه 
الملك : ككيف لا اغضب اننى خسرت هذه العمليه بسبب هذا الوغد مالك انه خدعنى هذا مالك سوف انتقم منه سوف ادمره سأخليه يتمنى الموت كل لحظه 
ـ سيدى اكيد سندمره بس كيف 
الملك ابتسم بخبث وقال : هههه انك وقعت بين يدى يا مالك 
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فى المساء كان مالك راح البيت لقى اهله كلهم واقفين كأنهم مستنينه 
زينب : مالك ابنى وحشتنى اوى وجريت عليه حضنته 
مالك : متعيطيش يا حبيبتى اناكويس 
زينب : لى تعمل كدة يا ابني لى تعذبنا عليك بالشكل ده
سليم والده : كدة يا مالك لى يبنى تعمل كدة 
مالك : مكنش بأيدى 
كلهم سلمه على مالك وكانوا فرحانين برجوعه 
مالك : فين عيون 
زينب : عيون جت يبنى وحكتلنا كل حاجه وبعدين كانت بتعيط ومشيت ومقدرناش نوقفها 
مالك يخرج بسرعه من الڤيلا وركب عربيته وراح البيت لعيون.... وبعد شويه وصل لقى عربيتها قدام البيت فتح الباب وطلع الاوضه لقى صوت شهقات بس الباب مقفول 
مالك : عيون افتحى 
عيون : امشى سبنى مش عايزة اتكلم مع حد 
مالك : افتحى بقولك
عيون : مش هفتح 
مالك خبط الباب بكتفه مرتين لحد ما اتفتح 
مالك : عيون اهدى علشان خاطرى 
عيون : ابعد عنى لى بتعمل فيا كدة لى لى بقالى سنه بتعذب وانت بعيد عنى كنت بتمنى كل يوم ان اشوفك وانت كنت عارف بس فضلت برده بعيد عنى وانت عارف انى كنت بتعذب لى بتعمل معايا كدى كل ذنبى انى حبيتك لكن معاك حق ما انت محبتنيش فعلا فا مش هتحس بيا 
مالك فى الوقت ده ولاول مرة عيونه تدمع على شكل عيون
مالك : انا عارف انى مهما قلت مش هيبقى كفايه بس صدقينى أنا كمان كنت بتعذب فى كل مرة كنت بعيد عنك فيها بس كان غصب عنى كان لازم اعمل كدة لو مكنتش عملت كدة كان ممكن انتى تتأذى 
عيون كانت منهارة وبتعيط مالك راحلها وخدها فى حضنها وضمها جامد كأنها عايز يدخلها ما بين ضلوعه 
عيون وهى فى حضن مالك : لى سبتنى يا مالك لى 
مالك : اوعدك انى عمرى ما هسيبك تانى 
عيون : وعد 
مالك : وعد 
عيون اتنفضت وهى فى حضن مالك وقامت بسرعه 
مالك : عيون فى اى انتى كويسه 
عيون مكنتش برد فتحت شنطتهاا وطلعت منها برشام وشربته 
مالك : اى ده يا عيون 
عيون : هاا لا مفيش 
مالك : عيون هاتى البرشام الى فى ايدك 
عيون : لا مش هجيبه ده برشام علشان تعبانه 
مالك بغضب خده منها وشده
مالك شد من ايدها البرشام وبص في 
مالك : تر*ما*د*و*ل م*خد*ر*ا*ت😮😮


يتبع الفصل الثامن اضغط هنا
  • الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية عيون" اضغط على اسم الرواية 
google-playkhamsatmostaqltradent