رواية تزوجت ولم ادري الفصل الثالث والعشرون بقلم نورا نور
رواية تزوجت ولم ادري الفصل الثالث والعشرون
الشخص اللى كان بيكلم مالك بيقوله:لا يا فندم بس بندور متقلقش بس وفيه اتنين من الضباط لمحوا د*م ونزلوا يشوفوا فى ايه قام الضابط قالهم:اطلعوا احنا مش فاضيين
واحد من الضباط:فيه د*م فى المكان ده يا فندم
الضابط:مش فاضيين قولت اطلع يلا عشان ندور ولسه هيقول لمالك معلش لقاه قفل من بدرى اصلا
وطبعا ده د*م مايان وهما كانوا قربوا بس للأسف كان الشخص اخدها ومشى
عند مالك وعاصم
مالك بعصبيه:يعنى ايه مش لاقينها يعنى ايه اللى هو ازاى مش عارفين يدوروا عليها انا هدور عليها
عاصم:تمام بس اهدى عشان جرح راسك ويلا اركب عشان نمشى
وركبوا سوا
فى العربيه
عاصم:بس هما ليه مبعتوش انهم عايزين فلوس ولا عايزين ايه مش غريب
مالك بإستغراب ايضا:اه تصدق محدش كلمنى تانى الرقم اللى بعتلى المسدج اتقفل
عاصم:ورينى الرقم ده كدا هخلى وائل يعرف رقم مين ده
مالك:تمام بسرعه
بس فجأه عاصم افتكر ايمى خاف تكون رنت وقلقت عليه قال لمالك:ثانيه بس وطلع بره العربيه واخد الفون بتاع مالك وطلع رن عليها ماهو حافظ رقمها ورن
عند ايمى
لقت فونها بيرن برقم غريب فى الاول مرضتش ترد لما لقيته بيرن تانى ردت وقالت:الوو مين معايا
عاصم:انا يا ايمى كنت بطمن عليكى بس لتكونى قلقتى عليا
ايمى بعياط وبسرعه:رنيت عليك كتير وفونك مقفول مايان اتخ*طفت يا عاصم دور عليها وقول لمالك معرفش ازاى كانت لوحدها وهو سايبها الحقها بسرعه
عاصم بصدمه انها عرفت قالها:اهدى اهدى بس متخافيش مانا عارف وبدور عليها وقبل ما تقولى اى كلمه انا مرضتش اقولك عشان مخوفكيش وتقلقى هى هتبقى كويسه احنا هنلاقيها انا ومالك بندور عليها اهدى بس انتى
ايمى بعياط:مالك الحقها مايان مش كويسه مايان بتخاف صدقنى هى بتعمل نفسها شجاعه بس هى بتخاف قلبى واجعنى عليها اوى
عاصم:ايمى بقولك اهدى وكل حاجه هتتحل وهنلاقيها روحى انتى ادعيلها بس وبلاش عياط تمام
ايمى بعياط:حاضر وابقى طمنى والنبى
عاصم:تمام سلام دلوقتى وقفل وراح رن على وائل يعرفله بإسم مين الرقم ده
❤️❤️❤️استغفروا❤️❤️❤️
عند مايان
الشخص دا راح بيها المستشفى اللى كان فيها مالك ودخلها وراح نده وقال دكتور بسرعه
الدكتور جه وقالهم خدوها بسرعه على العمليات كانت مايان نز*فت د*م كتير
وهو قعد على الكرسى اللى بره ومستنيهم وبعد فتره كبيره طلعت ممرضه تجرى بسرعه وهو قالها:فى ايه هى كويسه حصل حاجه
الممرضه:المريضه فقدت د*م كتير ومحتاجه متبرع يكون نفس زمره
دم*ها
هو:طب لقيتوا طيب حد ولا ايه
الممرضه:بنشوف فى بنك الد*م كفايه حضرتك هتعطلنى
هو:انا قلقان عليها كدا ليه وانا مالى لا بس انت عايزها عايشه عشان تو*ريها وتنت*قم وليه بتسأل عليها عشان عشان بس لازم تعيش واو*جع قلبه عليها قال بس كفايه كفايه كدا انا هنت*قم منهم وضحك بشر كل دى افكار كانت بتيجى فى باله وبيتكلم مع نفسه
دخلت الممرضه وراحت تديها الد*م اللى جابته وهو راح بص عليها من شباك الباب لقاها متوصله بأجهزة وحاجات كتير ووشها فيه بقايا د*م حتى بعد التنظيف ومن غير حجاب بس شعرها متغطى تحت البتاع اللى لابساه اتنهد وراح قعد
❤️❤️❤️اذكروا الله❤️❤️❤️
عند العصا*به
الزعيم هيت*جنن ومش عارف يفكر ولا عارف يعمل ايه وازاى ياخد من مالك الملف وهيهدده بإيه دا اصلا مالك ذكى وهيسأل عليها وكمان زمانه بيقول متصلوش ليه خلاص انا هعمل نفسى كإنها معايا وههدده يجيب الملف واقوله مش هتشوفها غير لما اخده قال طب افرض قالى سمعنى صوتها يووه طب لا لا هقوله لا سلم واستلم تمام وراح بعتله مسدج فيها.....
عند مالك وعاصم بعد ما خلص مكالمه لقوا الفون فيه مسدج جات وفتح مالك الفون واتصدم وهب وقف بسرعه وقاله عاصم الحق وكان فيها......
عند مايان
بدأت تتنفس بصعوبه مش عارفه تتنفس وعماله تحاول ومفيش فايده والدكاتره مش هنا قام شافها الشخص ده وهو لسه بيبص عليها وقال دكتور تعالى بسرعه وهى مش قادره بتقاوم لحد ما نفسها بيقل وبتهدى و.........
يتبع الفصل الرابع والعشرون اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية تزوجت ولم ادري" اضغط على اسم الرواية