رواية اسيرة الفهد البارت الرابع والعشرون 24 بقلم ندى احمد
رواية اسيرة الفهد الفصل الرابع والعشرون 24
فهد اخد ندى لقصر اللى حاكلها عنه قبل كده فى الصعيد
فى الطريق
ندى : هنروح فين
فهد : عايز نكون لوحدنا مش عارف اروح بيكى فين
فهد شغل اغنية انا بعترفلك علشان يكسروا ملل الطريق
و فهد كان بيغنى و يبص لندى
إستني خليكي معايا ده أنا سيبت كل اللي ورايا
ما انا في الجمال شايفك آية ومفيش كده في الدنيا ديّ
وعليكي والله طريقة علقتي قلبي أنا في دقيقة
أنا مش بجاملك دي حقيقة حتى القمر جنبك عادي
قولي لي يلا إيه الجمال ده كله قولي لي يلا إيه الدلال ده كله
ده اللي زيك في الزمان ده قلوا، في الزمان ده قلوا
آه قولي لي يلا إيه الجمال ده كله قولي لي يلا إيه الدلال ده كله
ده اللي زيك في الزمان ده قلوا، في الزمان ده قلوا
فهد و ندى وصلوا
ندى : ايه المكان ده يا فهد
فهد : ده بيت بناه جدى لبابا و هو مش بيقعد فيه بس انا ساعات بحب اجى اقعد هنا ده حتى ماما مدخلتوش يعتبر انتى اول ست تدخل البيت ده
ندى : بس المكان هنا حلو ازاى باباك مش بيحب يقعد هنا
فهد : بيبقى مشغول و هو مش بيحب الجو هنا
ندى : بس فعلا المكان هنا هادى و جميل اوى انا عايزة اشوف الجنينة معاك
فهد اخد ندى و بدأوا يفرجها على الجنينة
فهد : تحبى تركبى خيل
ندى : هو فى خيل هنا بجد
فهد : طبعا ده انا عندى خيل على أسمى كنت جايبه من و هو صغير
فهد : طب ماشى احنا كده هنروح عند جدى لان مفيش حد هنا و بسيبه عندهم
ندى بفرحة : تمام
ندى و فهد
راحوا لبيت جد فهد
فهد دخل
عمت فهد (فهيمة ) : ايه ده فهد اخيرا افتكرت انك ليك عمة تيجى تزورها ده جدك هيفرح لما يشوفك و بصت لندى هى ديه العروسة اللى اتجوزتها ديه زى القمر يا فهد و الف مبروك يا عروسة
ندى : الله يبارك فيكى ده من ذوق حضرتك
نزل جد فهد(فخر الشناوى ) : ازيك يا فهد
فهد باس ايد جده و بعدين سلم عليه : ازيك يا جدو كده يا جدو متجيبش الفرح
جدو : انت عارفني محبش اسيب البلد و بعدين انتوا افرحكم مش زى أفراح زمان تسلطن الواحد
فهد : ندى مراتى و راح فهد خبطها فى اديها براحة ندى فهمت انها تبوس ايد جده
ندى باست ايد جد فهد : ازيك حضرتك
جد فهد بص لندى و حط ايده على كتفها: والله وعرفت تنقى يا فهد
فهد راح شد ندى من ايد جده و راح باعد ايد جده بلطف : لاء يا جدى انا بغير على حريمى
جدو : ديه أصغر من احفادى
فهد: لاء انا عارفك شقى طول عمرك يا جدو
جدو : ولد اتادب
فهد : خلاص يا جدى هقعد ساكت و عن اذنك هاخد الخيل من عندك و مشيوا هو و ندى و فهد اخد الخيل و ركب ندى قدامه و فضل يجرى بيها لحد ما بقوا وسط الخضرة و مفيش حد فى المكان و الهوا ازاح حجاب ندى و ظهرت خصلات شعرها الذهبية فى الشمس و فهد بدأ يستنشق العبير الذى يفوح منها
ندى : فهد انا مبسوطة اوى انا حاسة انى فى حلم
فهد : لاء صدقى يا قلبى و لبسى الحجاب علشان محدش يشوفك
ندى : هو فى حد اصلا
فهد: البسيه برده
ندى لبسته و شوية و فهد و ندى جاعوا فهد راح يجيب اكل و دخل عمال ينده على ندى مش بترد
فهد دخل لاقى ندى لابسة عباية بلون نبيتى و لها فتحتان من عند الرجل و ذات فتحت صد*ر كبيرة و عملها شعرها كيرلى و حطة كحل و روج تقيل
فهد : ايه اللى انتى عمله فى نفسك ده يا ندى
ندى : انا مش ندى يا سى فهد انا خدمتك لينا ستى ندى نزلت راحت لبيت جدك
فهد بضحك : والله انتى شاربة ايه يا ندى
ندى : اوف بقى يا سيدى قولتلك خدامتك لينا
فهد : طب يلا يا بنت جهزى الاكل عقبال ما ستك ندى تيجى
ندى : حاضر يا سيدى
ندى نزلت المطبخ و فهد راح وراها
ندى : خير يا سيدى تؤمرني بحاجة و بمياصة و قربت من فهد ستى ندى ملهاش حق حد يسيب القمر ده لوحده فى البيت و يخرج
فهد: بطلى دلع يا بت و شوفى شغلك
ندى : ما انا بشوف شغلى اهو انت يا سيدى اللى دخلت عطلتنى
فهد خرج و شوية نده عليها
ندى : نعم يا سيدى
فهد : تعالى اقعدى عايزك
ندى ماشية تتمختر قدامه و بترقع اللبانة : اومرك يا سيدى
فهد ازاح شعرها ورا ودنها: انتى شكلك حلو يا لينا
ندى : يعنى انا احلى من سيتى ندى
فهد حب يشاكسها شوية : ايوة يا لينا انتى احلى و قرب منها
ندى : ابعد يا سيدى لستى تدخل تشوفنا
فهد : و هى فين ستك مش موجودة
ندى بجدية : بقى كده يا فهد بتخو*نى
فهد بضحك : بجد بخو*نك معاكى
فهد قرب عليها وراح قعدها على رج*له و طلع منديل من جيبه و بدا يمسح الروج لندى
ندى : خلاص يا فهد اتمسح انت بتمسح بضمير ليه كده
فهد : يعنى الروج يلمس شفا*يفك و انا لاء
و نسيبهم شوية
مراد : يعنى ايه مش عارف تنفذ
رفعت : يا باشا هو مش بيسبها خالص و هما دلوقتى مسافرين
مراد : لما يرجعوا احنا لازم ننفذ فى أقرب وقت انا عايز احر*ق قلبه
عند معتز بعد ما فك الجبس
معتز و ملك فى جنينة المستشفى لان معنز زهق من قعدة السرير
معتز : ملك انتى برده مصرة على موضوع الشغل ده
ملك : انت اصلا صدقت ده انا بحلم باليوم اللى اسيب فيه الشغل ده انا كنت بمثل عليك دور الاسترونج اندبندت ومن لكن انا من جواه مش وش شغل ده انا بشتغل بس فراغ
معتز : اصلا ده انا كنت قاعد بفكر هقنعك ازاى و اقولك ايه شوفى ده انا هستتك فى البيت يا ملاكى و كمل طب و حوار العشر شهور ده
ملك : ماله
معتز : ما تخليها اقل من كده
ملك : عايزه اد ايه
معتز : اول ما اخرج مز المستشفى
ملك : ايه ده انت عايزه الاسبوع الجاى طب ممكن تدينى فرصة اعيش كمخطوبة حتى يا عم
معتز : اشطا ده انتى طلعتى اهو حلوة فى التعامل اومال كان ايه اللى بيحصل فى الاول
ملك : ده الوش التانى
معتز : ان شاء الله منشوفوش تانى يا ملاكى طب تمام شهر كويس
ملك: تمام
معتز : انا مش مصدق اقسم بالله حاسس انى بحلم هو اللى بيحصل بجد و لا انا بهلوس
ملك : لاء صدق يا معتزى
معتز : انتى قولتى ايه
ملك: صدق
معتز : لاء اللى بعدها
ملك بكسوف و وشها احمر : معتزى
معتز : لاء قسما بالله انا مش قد الدلع ده كله انا اكيد بحلم
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية اسيرة الفهد" اضغط على أسم الرواية