رواية عيون الفصل السادس بقلم رحمة محمد
رواية عيون الفصل السادس
اللواء محمد : عيون البنت الى كانت معايا ابو ذياد
مالك : ايوا يفندم هى
اللواء محمد : احكيلى يا مالك عرفت ازاى ومين الى قلك
مالك : الحكايه يفندم وقت ما ابو عمار كان موجود قلى ان عيون ما تبقاش بنت الناس الى ماتوا -----------------
مالك حكى لابو عيون كل حاجه وابوها كان مصدوم وفرحان فى نفس الوقت ان بنته لسه عايشه
اللواء محمد : انا مش مصدق يا مالك معقوله بنتى عايشه انا فرحان بجد ان بنتى عيون لسه عايشه
مالك : الحمدلله يفندم بس هى لسه متعرفشه المشكله ان ابو ذياد كان مفهمها ان احنا الى قتلنا الى بتقول عليهم ابوها وامها والشيخ بدر قلى كدة بنفسه
اللواء محمد : مالك طب هنعرفها ازاى لازم بنتى تبقى فى حضنى وحشتنى 18سنه وهى بعيد عني
مالك : متقلقش يفندم عايزك تثق فيا وإنشاء الله هتكون معاك
اللواء محمد : مالك انا فى الوقت ده بكلمك كا ابن ليا مش كا مقدم
مالك : عارف يفندم وابنك انشاء الله هيرجعهالك
------------------------------
ابو ذياد : عمار يا عمار
عمار : فى شى يا ابو ذياد
ابو ذياد : وين سالم
عمار : ما بعرف يا ابو ذياد هو راح متل ما قلتله وما اجى من وقتها
ابو ذياد : روح وشوف وصل لحد فين
عمار : اوامرك يا ابو ذياد
ابو ذياد : لازم اجيبك النهاردة اكيد عرفتى
----------------------------------
عند مالك رايح لاوضته عند عيون
مالك : عيون عيون
عيون : اه اه
مالك : فى اى يا عيون انتى كويسه مالك
وحس على جسمها لقاها سخنه اوى وبتترعش
شالها مالك وراح بيها على ممر فى اوض زى المستشفي
مالك : يا ممرضه
الممرضه : فى حاجه يا حضرة المقدم
مالك : شوفيها بسرعه واندهى الدكتور
جه الدكتور وكشف على عيون
الدكتور : متقلقش هى عندها سخنيه من وبرد وانا عطتها حقنه وانشاء الله هتبقى كويسه
مالك : تمام
خرج الدكتور وفضل مالك واقف وعيون نايمه بس مش اوى بس كانت بتتكلم فجأه عيون مسكت ايد مالك
عيون : متسبنيش انا خايفه اوى خليك جنبى ومعايا
مالك كان مستغرب بس حس انه فى حاجه بتتحرك جواه فعلا اى ده دى مشاعره وى وطى على عيون وقلها
مالك : متخافيش انا جنبك ومش هسيبك
وخرج مالك بعد ما عيون راحت فى النوم
----------------------
ابو ذياد : عملت اى يا سالم
سالم : الراجل الى احنا مشغلينه لحسابنا قلى ان مالك عمل تحليل دى ان اى وعرف ان عيون بنت اللواء محمد بس عيون لسه ما تعرف السر هادا
ابو : كيف عرف مالك ان عيون بتكون بنت اللواء هاد مالك ما بيخفى عليه ڜئ
سالم : ابو عمار قبل ما يموت الراجل تبعنا قالى ان ابو عمار حكاله نص الحقيقه وانت بتعرف هاد مالك ما بيخفى على شئ ابدا
ابو ذياد : لازم نجيب عيون فى اسرع وقت
سالم : عيون تعبانه ها الوقت يعنى ممكن بسهوله نجيبها بس كيف
ابو ذياد : هقولك ----------------
////////--------//////////////
عند مالك!
اياد : ها يفندم عرفت توصل لحاجه
مالك : طبعأ يا اياد عرفت مين ورا كل ده وهو الى هيوصلنا لابو ذياد عرفت مين الخاين
اياد : مين يفندم
مالك : هقولك يبقى ---------
فى الوقت ده بيدخل شخص لاوضه عيون ويكتم بوقها ويخدرها ويشيلها وينزل بيها ع تحت من باب خلفى
اياد :معقوله يفندم يبقى الدكتور بتاع معمل التحاليل
مالك :انا كنت شاكك فى لما لاقيته بيتكلم فى الفون ومش عايز حد يسمعه وانا علشان بقرء حركات الشفايف لقيته نطق اسم ابو ذياد وهو الى دخل حد من رجاله ابو ذياد هنا علشان يموت ابو عمار
اياد :طب :انت كنت سايبه لى الوقت ده
مالك :علشان هو الى هيوصلنا لابو ذياد اكيد دلوقتي وصل خبر لابو ذياد ان انا عرفت ان عيون تبقى بنت اللواء محمد واكيد ابو ذياد هيتصرف بتهور علشان يوصل لعيون وانا فى الوقت ده هتصرف روح انت وهاتلى الدكتور ده وانا هروح اطمن عليها وجاى
مشى مالك راح يشوف عيون وصل عند الاوضه وفتحها ملقاش عيون
مالك :عيون فين اكيد ابو ذياد الى عمل كدة
مشى مالك وراح عند اياد
مالك مسك الدكتور ضربه بالقلم جامد
مالك :انطق عيون فين
الدكتور:معرفش انت بتتكلم على مين
مالك :انت هتستعبط انا عارف كل حاجه وان ابو ذياد بيحركك علشان تعرف الاخبار وانت بتوصله كل حاجه فا انطق بالذوق خدو عيون فين وضربه باالبوكس فى بطنه جامد
الدكتور :انا اسف يا مالك باشا ارجوك سامحنى هما هددونى بعيالى وانا خفت عليهم
مالك: قولي ودوها فين وفين مكان ابو ذياد
الدكتور :هقولك واحد من رجالته اسمه سالم كان بيقابلنى قريب من مكانهم تقريبا فا ممكن يكونوا ودوها هناك
مالك :اياد فكه وخليه يجى وهات القوات 112 معاك وانت هتيجى معانا وتقولى المكان فين وانا هتصرف
يتبع الفصل السابع اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية عيون" اضغط على اسم الرواية