رواية صبا البارت الحادي عشر والاخير 11 بقلم ندى أحمد
رواية صبا الفصل الحادي عشر والاخير 11
سيف : موافق اطلقك بس بشرط
صبا سمعت الكلمة و نصدمت انه عادى يطلقها
سيف : تخلى قلبى ينساكى يا صبا و ينسى حبك و ده مستحيل يا صبا انا هفضل احبك هعمل اى حاجة علشان تفضلى جمبى
صبا اول مرة تشوف سيف كده
صبا : سيف انت جر*حتنى كتير انت ممكن تكون بس ضميرك بانبك بس لكن مش بتحبنى
سيف: صبا عايزك تفهمى حاجة انى ممكن اكون بينت انى مضايق و مش عايز جوازنا بس فى الحقيقة لاء لانى فعلا لو مكنتش عايزك مكنتش هسمح لحد يكمل الجوازة انا فعلا بحبك يا صبا
صبا : و انت وقت ما تكر*هني و ميكونش ليك مزاج تضر*ب و تزعق و لما تقولى بحبك هنسى و عادى صح هفضل جنبك طالما انت أمرت
سيف : لاء يا صبا مش كده متفهميش الكلام بالمعنى ده انا عارف انى زعلتك كتير و انا بعتذرلك
صبا : انا مش قادرة اتكلم دلوقتى بعد اذنك نأجل الكلام انا عايزة ارتاح
سيف : ماشى و اتجه ناحية السرير ينام
صبا : انت بتعمل ايه
سيف : هنام
صبا : انت هتنام بره
سيف : لاء انا هنام فى حضنك
صبا 😳😳😳
سيف راح شالها و نايمها جنبه
صبا: انت ايه يالضبط
سيف : انا عاشق
صبا : متفتكرش هتثبتنى بالكلمتين دول
سيف : تصدقى ان الرومانسية مش نافعة معكى
صبا : ولا ليقة عليك بصراحة
سيف : كفاية يا بت دبش ايه هتموتى لو بطلتى دبش
صبا : بقول الحقيقة
سيف : و انا كمان بقول الحقيقة و انتى قمر بالدبش كمان
صبا : طب انا مش عارفة انام كده ابعد ما السرير واسع
سيف : لاء انا مرتاح كده و اتعودى كل يوم على كده
صبا : انا بضرب و انا نايمة
سيف : عادى
صبا : بمشى بليل
سيف : ولا اى مشكلة
صبا : ايه يا عم انت مش كنت مش طايقنى من اسبوع خلاص دلوقتى كل حاجة بعملها على قلبك زى العسل
سيف : ده انتى اللى عسل يا روحى
صبا : سيف وحياة ابوك مش بحب التلزيق ده
سيف : تلزيق ايه هو انتى متأكدة انك بنت
صبا : هو انا لازم ابقى ملزقة كده علشان ابقى بنت
سيف : نامى يا صبا
فات شهر و صبا فكت الجبس و كل يوم سيف بيحاول يقربها منه اكتر و و انهاردة خطوبة خالد على زميلته
سيف قاعد مستنى صبا
صبا خرجت بفستان احمر
سيف واقف مبهور بجمالها و ملامحها الجميلة ممكن متكونش احلى البنات فعلا بس هى فى نظره اجمل البنات بنسباله
صبا : يلا يا سيف اتاخرنا
سيف : بقولك ايه ما بلاش نروح الخطوبة و نقعد انا و انتى فى البيت
صبا : ديه خطوبة اخوك يا سيف يلا
سيف : قدامى يلا يا ست هانم هتروحى منى فين طول الليل
صبا ضحكت فى سرها
الخطوبة خلصت على بليل
سيف فضل يلف شوية بصبا و مبسوط ان علاقتهم بدأت تتصلح و روحوا بيتهم بليل
سيف : مش مصدق انك فكتى الجبس و بقيتى كويسة و كمل بجر*أة انتى مالك محلوية كده ليه النهاردة و الو*زتى اليومين دول
صبا : بطل بقى
سيف : و ابطل ليه هو انا ابن اخوكى ده انا جوزك يا روحى
صبا بصت فى عينه: سيف انا عندى ليك خبر مش عارفة هتفرح ولا لاء
سيف : ايه قولى
صبا : سيف .... انا حامل
سيف : بجد يا صبا
صبا : عرفت الصبح
سيف شال صبا فضل يلف بيها
سيف: مش مصدق يا صبا بجد يعنى انا هيبقى عندى بنوتة شبهك
صبا : وليه متقولش ولد شبهك
سيف : لاء انا عايز بنت كده تبقى حبيبة ابوها
صبا : كل اللى يجيبه ربنا كويس يا حبيبى
سيف : ايوة فعلا المهم ترتاحي و تاكلى كويس يا روحى
سيف شال صبا بحب لاوضتهم
صبا : سيف نزلنى بلاش
سيف : بلاش ايه ده انا مستنى اليوم ده بقالى شهر بغلى تعالى بس
صبا : سيف
سيف : عيون سيف
صبا : بحبك
سيف : وانا بعشقك يا صبا
تمت الرواية كاملة عبر مدونة دليل الروايات
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية صبا بقلم ندى احمد" اضغط على أسم الرواية