رواية أحفاد الفهد الفصل الثالث عشر بقلم ندى أحمد
رواية أحفاد الفهد الفصل الثالث عشر
حمزة بغضب دخل الأوضة بزعيق : شوووق
شوق : فى ايه يا حمزة
حمزة مسك الدواء : فى ده ايه ده فهميني
شوق بصت لنور
نور جت تتكلم
شوق : انا هقولك
يوسف اخد نور و طلعوا بره
حمزة : فهميني ايه ده كدبتى ليه عليا يا شوق و قولتى ان مصطفى مقربلكيش
شوق : يا حمزة افهمنى الدواء ده مش بتاعى ده بتاع نور
حمزة : انتى بتقولى ايه نور اختى طب ليه ما هى متجوزة
شوق : والله يا حمزة حتى اسألها بس بلاش يوسف يعرف حاجة بلاش تعمل مشاكل بينهم
حمزة : نور انا عايزك
نور بتوتر : حاضر
حمزة : نور الدواء ده بتاعك
نور بعياط : ايوة يا حمزة ...شوق ملهاش ذ.نب
حمزة : ليه يا نور تعملى فى نفسك كده ليه حرام عليكى
نور قعدت تعيط : غصبا عنى يا حمزة
حمزة : هو ايه اللى غصبا عنك جوزك يعرف انك حامل اصلا
نور : لاء
حمزة : لازم يعرف يا نور مينفعش تخبى عليه حاجة زى كده
يوسف سمع كل حاجة و قلبه انك*سر من اللى سمعه
يوسف بهدوء خبط
يوسف : يلا يا نور علشان نروح
نور : ماشى يلا
يوسف طول الطريق بيحاول يخبى غضبه
وصلوا البيت و نور جت تدخل اوضتها
يوسف بجدية : نووور
يوسف : انتى ليه خبيتى عليا انك حامل
نور : يوسف انا كنت هقولك
يوسف : كنتى هتقوليلى امتى لما تجه*ضيه
نور : انا مكنتش هعمل كده
يوسف : اومال جبتى الدواء ليه مش عايزة تخلفى منى يا نور ليه
نور : انا كنت خايفة فى الاول يا يوسف بس والله انا مكنتش هعمل حاجة
يوسف : انتى للدرجادى يا نور مكنتيش عايزانى ده انا كنت بحاول ارضيكى و اعمل كل حاجة تقربك منى ليه يا نور
نور : انا اسفة يا يوسف و انا فعلا حبيتك يا يوسف انا بحبك اوى يا يوسف
يوسف : مش مضطرة تقولى كده علشان تهدينى لو فعلا مش حساة متقوليهاش
نور بصت ليوسف : والله بحبك يا يوسف انا كنت ناوية اعترفلك بكل حاجة و الله يا يوسف
يوسف خرج و ساب نور
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
أروى راحت مع زياد تبارك لندى
أدهم: أروى تعالى عايز اتكلم معاكى
أروى: عايز ايه يا أدهم
أدهم شد أروى و خرجوا البلكونة
أروى: فى ايه يا أدهم عايز ايه
أدهم: أروى انتى اخدتى حقك بما فيه الكفاية خلاص بقى
أروى : أدهم احنا خلاص موضوعنا انتهى و مش عايزة اتكلم فيه تانى
أدهم: انتى بتقولى ايه يا أروى لاء احنا هنتجوز يا أروى و الفرح الاسبوع الجاى مع فرح نوح و حازم و حمزة
أروى: لاء طبعا شوف مين هيوفقك على الكلام لاهبل ده
أدهم: ده مش كلام اهبل انا كلمت باباكى و هو قالى انى لو اقنعتك هو موافق
أروى: هو قال كده
أدهم: ايوة
أروى: طب انا مش موافقة
أدهم: ليه يا أروى بذمتك مش بتحبينى
أروى: كنت يا أدهم دلوقتى خلاص انا فى حياتى حد تانى
أدهم بغصب باسها
أدهم بص فى عنيها بغضب و تحدى: لو سمعت اسم راجع تانى غيرى على لسانى يومك مش هيعدى
أروى عيطت : ابعد عنى يا أدهم
أدهم: والله بحبك يا أروى و نفسى انا وانتى نكون متجوزين و اقعد اخرج معاكى لحد الساعة ٥ الفجر كده نقعد فى بيتنا و نخلف عيال قمر كده شبهك بالله عليكى وفقى يا أروى انا مش هقدر اعيش من غيرك
أروى: انا موافقة بس نبقى زى ما كنا فى الاول معاد الفرح الاجازة الجاية
أدهم بفرحة و مسكها من كتفها : أروى بتتكلمى جد
أروى: ايوة يا دومى
أدهم بفرحة : قلب دومك و الله
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
يوسف مرجعش البيت طول الليل و رجع الصبح و نور كانت قلقانة عليه و عمالة تتصل بيه تلفونه مغلق
الصبح يوسف رجع
نور جريت عليه حضنته
نور بحب : يوسف وحشتنى كنت فين كل ده
يوسف بعد نور عنه
يوسف : ادخلى يا مى
مى دخلت و يوسف مسك مى من وسطها
نور بصت ليوسف بصدمة
يوسف : انا و مى اتجوزنا امبارح
نور : ايه
مى : يلا يا حبيبى ندخل نرتاح انت تعبت طول الليل
نور بصت و عنيها فيها دموع : يوسف
يوسف : مش انتى مكنتيش عايزة تخلفى منى يا نور مى بقى لو عليها تخلفلى بدل العيل عشرة و تقولى كمان
نور : يوسف انا بحبك
يوسف : نور و انا كنت بحبك بس انتى عملتى ايه مبصتيش لحبى ليكى و اهتمامى بيكى اصلا
نور : يوسف ارجوك ادينى فرصة
مى : يلا يا يوسف ندخل نرتاح
و يوسف دخل مع مى و دخلوا اوضتهم
نور دخلت اوضتها ك*سرت كل حاجة فى الأوضة و مسكت تشيرت يوسف حضنته و فضلت تعيط انا ندمانة يا يوسف اسمعنى مرة واحدة بس ده انا اعترفت ليك بحبى و انت مهتمتش
عدى كام ساعة و نور مخرجتش من الأوضة
نور حست انها جعانة خرجت للمطبخ
شافت يوسف حاضن مى و بيبوسها
نور وقفت مصدومة للحظة و كان نفسها الأرض تنشق و تبلعها من كتر ما هى كر*هت كل حاجة
يوسف لم يعطى اى اهتمام لنور
يوسف بص لنور : فى حاجة هتفضلى بصة علينا كتير
نور خرجت تجرى لاوضتها
نور حضنت بطنها و فضلت تعيط و تدعى ربنا
نور : ليه يا يوسف تك*سرنى كده ليه
يوسف دخل أوضة نور و معه الاكل
نور كان ايديها مليانة ازا*ز
يوسف بص على نور و على الأوضة و صعبت عليه بس هو كان عايز يربيها
يوسف لما شاف ايد نور جرى عليها و شاله من وسط الازا*ز
نور بحب : يوسف
يوسف : انتى كويسة
نور : لاء يا يوسف مش كويسة و شورت على قلبها .. ده موجوع يا يوسف
يوسف و هو بيشيل الازاز من ايديها و بيعقمها
يوسف: وايه اللى وصلنا للوجع ده كله يا نور مش انتى
نور : انا اسفة يا يوسف
يوسف : مش انتى اللى كنتى بتقولى ان الأسف ساعات مش بيكون كفاية يا نور
نور بمقاطعة : انا بحبك اوى يا يوسف عشقت كل حاجة فيك حنيتك خوفك عليا يوسف سمحنى ارجوك
يوسف : كل يا نور علشان انتى لازم تتغذى
نور : يعنى سمحتنى
يوسف : نبقى نكلم بعدين فى الموضوع ده كلى يلا
نور : لو مش هتسمحنى مش هاكل
يوسف : لو مكلتيش هقوم اقعد مع مى
نور زعلت و بصتله بكسرة
يوسف : خلاص كلى يلا مش هقوم
نور : انت ليه اتجوزت مى يا يوسف ليه
يوسف : علشان تحسى انتى كنتى معيشانى فيه و انتى مش حاسة بحبى ليكى
نور : مش عايزة اكل شبعت
يوسف : لاء و راح فتح فمها و أكلها
نور ضحكت على طريقة يوسف
يوسف : اتريقى كنت بقول بتكلى كتير ليه ده انا كنت خايف لتكلينى بليل والله
نور : كله علشان البيبي
نور فجأة بدات تعيط
يوسف : مالك
نور : انت اتجوزت مى يا يوسف و بوستها قدامى و كمان زعقتلى قدامها
يوسف : ده عقابك يا نور
نور : مينفعش تعقبنى بأى طريقة تانية انا موافقة بس مش قادرة استحمل يا يوسف نفسى اقوم اضر*بها و قولها يوسف ليا انا بس و انه حبيبى بس كان نفسى انت اللى تقولها انى بحب نور بس انت مش بتحبنى يا يوسف هونت عليك اوى
يوسف من جواه نفسه يحضن نور و يقولها كل اللى فى قلبه بس اللى عملته مش شوية
يوسف بجدية : انتى اللى وصلتينا لكده يا نور يلا كملى اكل و انا هكمل
نور : لاء خليك معايا
يوسف : مكنتيش بتقولى ليا ربع الكلام ده قبل كده
مى فتح الباب و جت قعدت على رجل يوسف
يتبع الفصل الرابع عشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية أحفاد الفهد" اضغط على اسم الرواية