رواية بنا اتفاق الفصل الرابع بقلم نبض القلب
رواية بنا اتفاق الفصل الرابع
حسام : انا عارف ان امى بتسمع كلامك ممكن تقنعيها تجى معيا فرحى
ريحانه بصدمه : فرحك
مش كنت تستنى لما تطلقنى
حسام : انا كده كده هطلقك ....
ممكن تنزلى تكلمى امى تجى معيا فرحى
ارجوكى
ريحانه بصوت فى وجع وحزن : حاضر
نزلت ريحانه لحماتها تحاول تقنعها
ريحانه : روحى معه هو هيكمل فرحته بيكى
عشان خاطرى روحى معه
مامت حسام راحت غصب عنها مع ابنها حسام
حضرت الفرح وهى مخنوقه ومضيقه جدا
حسام اخد عروسته ساره ذهبو ليقضو شهر العسل
ساره : شكلها اى ريحانه
حسام : هيكون شكلها اى
ساره : اجمل منى
حسام : مفيش حد اجمل منك
ساره : سنها قد اى
حسام :30 سنه
ساره : دى اكبر منى بخمس سنين
زمانها شكلها كبير اوى صح
ردى عليه
حسام : ايوه
عند ريحانه ذهبت الى الشركه
فى مكتب المدير
ريحانه : هو انا اتقبلت ولا لا
كريم :طبعا موافق انك تشتغلى فى شركتى
انا مش بعين حد فى الشركتى الا اللى بشوفه يستحق
انتى بصراحه ..... الملف بتاعك
كورسات وشهادات والخبره اللى عندك ......بجد حاجه تشرف
ريحانه : متشكره جدا
هستلم الشغل من امته
كريم : من انهارده لو حبيتى
ريحانه : طبعا عاوز استلم الشغل حالا
كريم كلم موظفه اسمها امانى هى محاسبه فى الشركه وكمان اخت كريم
امانى دخلت المكتب
امانى مندهشه : مش ممكن ......ريحانه
ريحانه : امانى عمل اى
كريم : انتى تعرفيها ياامانى
امانى : ريحانه كانت زميلتى فى الكليه
ريحانه ......ده كريم اخويا
كريم : هى هتشتغل هنا معنا فى الشركه
امانى : بجد ياريحانه
ريحانه : ايوه
كريم : فاهميها الشغل هنا ياامانى
امانى : حاضر .......
فى غرفة قسم المحاسبه
امانى : اتفضلى مكتبك
امانى بدات توصف لها طبيعه الشغل ...وملفات العمل
فهمتى
ريحانه : ايوه فهمت
امانى : قولى صحيح انتى اتجوزتى
ريحانه بحزن : اتجوزت و قريب هتطلق
امانى : ليه كده
ريحانه : مفيش نصيب ......
امانى : كنت زيك كده كنت هنفصل عن جوزى ....حصل خناقه كبيره ومشاكل بينى وبينه
روحت عند اهلى .........فات يومين ....... رجعنا لبعض تانى
لانى بحبه هو بيحبنى
فضلنا نضحك ان احنا عملنا مشاكل وخناق ....وكبرنا الموضوع على حاجه تافه
ريحانه : هو بيحبك وانتى بتحبيه لو وجهتكم مشاكل او خلافات هتحاولو تحلوها
عشان تكملو حياتكم مع بعض
بس انا حكايتى مختلفه شويه
هو اختار حياته اتجوز واحده تانيه
ريحانه خلصت شغلها ورجعت المنزل
ريحانه لقت حماتها تعبانه جدا
ومسكت الموبيل بتحاول تكلم حسام
موبيل حسام كان بيرن
ريحانه : رد بقا
الو .....ايوه ياحسام
ساره : انتى مين
ريحانه : انا ريحانه .....انتى ساره
ساره بخنقه : ايوه ساره مرات حسام ......عاوزه اى
ريحانه : قولى له يجى بسرعه اصل مامته
قبل ماتكمل كلامها
ساره فقلت فى وشها السكه
ريحانه حاولت ترن تانى على الموبيل
بس كان مغلق
بعت له رساله
حسام : هو كان فى حد بيرن عليه
ساره : لا مفيش
ده انا كنت بكلم واحده صاحبتى
يالا ننزل البحر
حسام : يالا ياحبيبتى
ريحانه كلمت بابها عشان يجيب الدكتور لحماتها
وصل الدكتور كشف عليها
ريحانه : خير يادكتور
الدكتور : تمام هى كويسه اوى
خرج من الغرفه
ريحانه بقلق : هى بجد كويسه
الدكتور : هى قلبها تعبان
وتاخد العلاج ده .....ومحتاجه راحه
ابعدو عن اى حاجه تزعلها
ريحانه : طيب الاكل اى المفروض تاكله
الدكتور : انا كتبت لكم فى روشته
خرج الدكتور من المنزل
مامت ريحانه : سلامتك الف سلامه
مامت حسام : الله يسلمك
ريحانه حضرت لحماتها الاكل
ريحانه : اتفضلى ياماما
مامت حسام : متحرمش منك ابدا ياحبيبتى
والد ريحانه راح جاب العلاج
والد ريحانه : اتفضلى العلاج اهو
مامت حسام : متشكره اوى تعبتكم معيا
والد ريحانه : متقولش كده احنا اهل
مامت حسام : ريحانه
ريحانه : نعم
مامت حسام : خدى فلوس من الشنطه اعطيها لبابكى
والد ريحانه : دى كلمه تقوليها ......دى هزاءه لى
مامت حسام : لا طبعا مش قصدى
والد ريحانه : الف سلامه عليكى .....ريحانه خليى بالك من حماتك دى زى امك
ريحانه : طبعا يابابا
فى صباح يوم جديد
ساره : بتعمل اى
حسام : بحضر الشنط
ساره : ليه
حسام : ماما تعبانه لازم اروح
ساره : وانت عرفت ازى
حسام : فارس ابن خالتى قالى
يالا حضرى الشنط
ساره بخنقه : حاضر
فى منزل حسام
ساره : ازيك ياطنط الف سلامه عليكى
مامت حسام : اهلا
دخلت ريحانه معها الاكل على صنيه
ريحانه : اتفضى ياماما
ساره : مين دى
مامت حسام : دى ريحانه مرات حسام
ريحانه رغم انها عندها 30 سنه يعنى اكبر من ساره بخمس سنين
الا انها شكلها صغير جدا ملامحها جميله وبرئيه مثل الاطفال
ساره بغيظ وغيره : حسام عاوز اكلمك باره
خرجت من الغرفه معها حسام
ساره : انت هطلقها امته
حسام : لسه شهر
ريحانه كانت طالعه من غرفة حماتها معها صنيه الاكل متوجه لمطبخ
حسام : ريحانه
ريحانه : نعم
حسام : كنتى اتصلى بيا قولى لى ان امى تعبانه
ريحانه : انا كلمتك على فكره
ومراتك اللى ردت عليه
ساره : انا ردت عليكى
ريحانه : ايوه لسه هقولك مامت حسام تعبانه قفلتى السكه فى وشى
وبعت رساله على موبيلك
حسام : مفيش رسايل وصلتنى
ساره : دى واحده كذابه ......انت هتصدقها
ريحانه بحده : انا مش هرد عليكى
لانى واحده محترمه ومتربيه كويس اوى
واحتراما لحماتى
ثم تابعت حديثها هو تنظر لحسام : اللى انا قولته لك دى الحقيقه .......عاوز تصدق مراتك انت حر
سابتهم ومشيت
ساره بغيظ : هى كذابه طبعا ....اوع تصدق التمثليه اللى هى عملتها
هى عاوزك تكرهنى
مش بترد ليه
حسام : يالا عشان اوصلك بيت بابكى
ساره : انت هترجع هنا تانى
حسام : ايوه
ساره : ليه
حسام : امى تعبانه لازم اكون جمبها
ساره : ماللى اسمها ريحانه قاعده جمبها
حسام : انا اللى ابنها مسؤل عنها ياساره مش ريحانه
وكتر خير ريحانه انها اهتمت باامى
ساره ...بغيظ : يالا روحنى
روحها الى منزلها
رجع هو بيته
دخل الاوضه كانت مامته نايمه
ريحانه قاعد على كرسى جمبها وسانده راسها للخلف ومغمضه عنيها
حسام : ريحانه
ريحانه : ها
حسام : اطلعى انتى الشقه ارتاحى
وانا هقعد هنا جمب امى
ريحانه : طيب العلاج عندك هنا ......هتاخده بعد ساعه
حسام : حاضر
خرجت ساره من الاوضه
تعدى الايام ومامت حسام صحتها تتحسن
فى يوم جديد
ريحانه : روح جيب الماذون عشان تطلقنى
وكمل حياتك مع ساره مراتك اللى بتحبها
حسام : مش قولتى شهرين
ريحانه : فات الشهرين
حسام : بسرعه دى .......حاضر ياريحانه
ريحانه : يالا روح جيب الماذون
حسام : الوقتى
ريحانه : ايوه
حسام خرج من المنزل راح احضر المأذون
نتوقف هنا
يتبع الفصل الخامس اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية بنا اتفاق" اضغط على اسم الرواية