رواية عذاب القاسم البارت السابع 7 بقلم ندى احمد
رواية عذاب القاسم الفصل السابع 7
قاسم بص على رقبتها و قرب ايده من رقبتها
قاسم طلع سلسلة حور مخبيها و دايما بتلبسها و حاطة فيها دبلتها و دبلته : كنت بدور علي دبلتى على فكرة
حور بصتله بذهول: انت عرفت ازاى
قاسم: انبسطت لما شوفتك لسه لابسها يا حور انتى فكرانى ناسى أيامنا زمان انك طول الوقت كنتى بتلبسى سلسلة فيها خاتمك و خاتم من بتوعى بس دلوقتى دول دبل جوازنا يبقى نلبسهم كنت عارف على فكرة انك لسه بتحبينى
حور : لاء يا قاسم مش بحبك
قاسم قرب منها لدرجة ان انفاسها مختلطة بانفاسه : مش بتعرفي تكدبى اومال ليه لبسة السلسلة لو انتى مش بتحبينى
حور : لاء يا قاسم انا فعلا كر*هتك و مش مسمحاك و راحت شدت السلسلة من رقبتها و كأنها شادت قلبه مع السلسلة
قاسم بانفعال: انتى ليه كده يا حور قولتلك انى كنت مخدوع زيى زيك و اختك حبيبة السبب
حور: كفاية كدب بقى مشبعتش كدب يا قاسم
قاسم : حور انا مش بكدب يا حور و راح مقعدها قدامه و طلع من الدولاب تليفون حبيبة و بدا يورى حور الشات اللى كان بين حبيبة اختها و نهى اخته و التسجيلات اللى كانت ما بينهم و صور حور اللى حبيبة بتبعتها
حور شافت كل ده بصدمة و هى بتحاول تنكر بس فعلا فى تفاصيل كتير مكتوبة حبيبة بس اللى تعرفها و عمر قاسم ما يعرف عنها حاجة و ده أكد لها أن الشات ده مش متبفرك او كده
قاسم : صدقتينى ولا لسه يا حور
حور بتعيط من الصدمة و ساكتة
قاسم مسح دموعها : يا حور هما ميستهلوش دمعة منك و انا اسف لو شكيت فيكى و اسف على كل حاجة بس انا عايزك تعذريني و تسمحينى يا حور بجد انا بحبك و حتى لما اتجوزت اختك كنت بفضل اشوفها انتى انا عمرى ما حبيت حد غيرك و لا هحب
حور بدموع : قاسم هو ليه كل الناس بتكر*هنى حتى ماما و بابا كانوا بيحبوا حبيبة اكتر منى و ليه اختى تعمل فيا كده و صاحبة عمرى اللى هى اختك نهى انا عملت ايه يكر*هم فيا انا بحبهم كلهم ليه يا قاسم حتى انت ك*سرتنى و سبتنى انا عايشة ليه لو كل الناس اللى حوليا مش بتحبنى بعيط و صريخ من القلب : ليه يا قاسم
قاسم اخدها فى حضنه : اهدى يا حور انتى احسن منهم و علشان كده هما بيغيروا منك انتى يا حور حبيبة عمرها ما كانت بتحبك و كانت شايفة انك احسن منها فى كل حاجة ديه كانت مش بتحب نروح نزور اهلها علشان مشوفكيش هى عمرها ما استهلت حبك يا حور انت كل حاجة فيك احسن منها يا حور
حور : انا يا قاسم مش زى ما بتقول انا محدش بيحبنى لانى مستحقش ده انا وحشة للدرجادى يا قاسم
قاسم : اوعى تقولى الكلمة ديه تانى على نفسك يا حور لو مش انتى اللى جميلة و روحك حلوة اومال مين
قاسم اخدها فى حضنه و حور فضلت تعيط
قاسم : اهدى يا حور
فضلت تعيط لحد ما نامت فى حضنه
قاسم شالها و حطها على السرير
حور صحيت لاقيت قاسم حضنها و بيبو*سها
حور بعدت عن قاسم بكسوف
قاسم : صباح الخير يا حورى
حور : صباح النور
قاسم راح مسك ايديها : حور ايه رايك نسافر يومين لوحدنا
حور : لاء بلاش يا قاسم و الولاد مريم و سيف مقدرش اسيبهم مش هبقى مرتاحة
قاسم : انا ساعات بحسك انك امهم بجد
حور : انا فعلا امهم يا قاسم دول عمرهم ما فرقونى لحظة من ساعة ما اتولدوا
قاسم : طبعا طول عمرك حنينة يا حورى
قاسم جيه يقرب منها
الباب خبط
الخادمة : قاسم بيه كريم بيه اخو حضرتك تحت
قاسم : تمام قدموله القهوة وانا نازل
قاسم بص لحور : ما تفكرى نسافر مش شايفة الفصلان اللى كل شوية ده
حور : انا هنزل عيب يكون لوحده عقبال ما تغير
حور نزلت
كريم وقف اول ما شاف حور
كريم قرب من حور و بص فى عينيها : حور انتى بجد اتجوزتيه ازاى اوعى يكون لمسك يا حور
حور اتسعت عينها لما شافت قاسم واقف
قاسم : .....
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية عذاب القاسم" اضغط على أسم الرواية