رواية زواج عنيف الفصل العاشر بقلم منار مجدي
رواية زواج عنيف الفصل العاشر
ملك:زى ما سمعت تقريبا كده كلكم كده يا رجاله.
حمزه:كده ازاى انتى كنتى مخطوبه قبل طارق بجد
ملك بتنهيده:ايوه هحكيلك عامر اول واحد احس اننا متشابهين نفس الاهتمامات نفس التفكير الا حاجه واحده واكتشفتها متأخر اكتشفتها قبل جوازنا بأسبوع كنت أنا فى لبنان يزور صحابى وجيت قبل معاد رجوعى عشان اعمله مفاجأة بس انا إلى اتعملى مفاجأة لقيته (حسيت بضيق تنفس)لقيته مع سكرتيرته فى وضع
حمزه حط أيده على كتفها:خلاص متكمليش
ملك بدموع:كانت أول مره اشوف حد كده حسيت بفرق واشمئزاز ازاى انا كنت هتجوز واحد كده طبعا فسخت الخطوبه والكل انتقدنى طبعا مقولتش لحد انى شوفته كده.
حمزه:عشان كده جدو موافق عليه
ملك:جدو فاكر انى انا إلى غلط لان عامر لما شوفته كلم جدو الاول وقاله انى انا بتهمه بالخيانه وهو معملش حاجه.
حمزه:حقير اوى
ملك:انا عمرى ما كنت بحاول اقنع حد بحاجه يعنى مقتنع انى صح متشكره حتى لو مقتنع انى غلط مش مشكله برضو شكرا.
حمزه:مش بتحاول تبررى
ملك:لا مفيش فايده
حمزه:متضايقيش
ملك ابتسمت:مش مضايقنى قد أن جدو واقف معاه.
حمزه:جدو فاكر أنه إنسان صح.
ملك:وهنتصرف ازاى ولاء كده هتضيع.
حمزه:انا هتصرف.
ملك:هتعمل ايه.
حمزه مسك تليفونه:ألو ازيك يا عامر بقولك كنت حابب نتكلم شويه عشان اعتزرلك عن إلى حصل يعنى من مراتى قولت فين اه عارفه تمام هجيلك على هناك
ملك:هتروحله
حمزه:ايوه لازم اعمل حاجه على تليفونه
ملك:هتعمل ايه
حمزه:ههكر*ه
ملك: ازاى
حمزه:عيب عليكى ده انا حمزه وله انتى ايه رأيك
ملك:لئي*م
حمزه بضحك:فعلا انا كده
ملك:طيب انا هحاول اتكلم مع جدو.
حمزه:تمام اشوفك بعد ساعتين كده اكون خلصت
ملك:أمام هستناك تقولى عملت ايه.
نزل حمزه وملك دخلت عند جدها
الجد:مش عايز اسمع كلام عن عامر انتى خيبتة أملى فيكى
ملك:يا جدو بس افهمنى انا اكيد مش عايزه اخرب على ولاء
الجد:امال عايزه ايه
ملك:جدو عامر مش كويس.
الجد:قصدك انى مش عارف مين كويس ومين لا.
ملك:مش قصدى كده يا جدو انت عارف قصدى كويس.
الجد'انتى إلى صدقتى كلام الناس وموثقتيش في عامر
ملك:جدو انا شوفته بعينيا هو زى طارق بالظبط
الجد:انتى فاهمه غلط.
ملك:لو اثبتلك انى إلى بقوله صح.
الجد:يبقا ليكى حق عرب عندى
ملك ابتسمت:تمام انا هجيبلك دليل.
الجد بابتسامه:مستنى
ملك خرجت وهى بتفكر وبعدين اتصلت على حمزه
ملك:انت فين
حمزه:فى كافيه مع عامر.
ملك:قريب وله بعيد عن الشركه.
حمزه:لا بعيد اقولك اقفلى اقفلى ده جيه
ملك:سلام.
ملك ابتسمت وخرجت ركبت العربيه وراحت على الشركه قابلت السكرتيره داليا
داليا بقرف:استاذ عامر مش هنا.
ملك:ومين قال انى عايزه أقابله
داليا:امال عايزه تقابلى مين
ملك:انتى يا جميل
داليا:انا ليه
ملك:مش نفسك تتجوزى عندى ليكى عريس لقطه جمال ايه وحلاوه ايهه طبعا غير أنه مريش
داليا بابتسامه:بجد
ملك:طبعا هو انتى اى حد وله ايه
داليا:طيب كنتى محتاجه منى ايه
ملك:بصراحه هو جاى من كندا وكان مستعجل فى موضوع الجواز ده فانتى اول واحده جت فى بالى فاهو مستنينا عشان يشوفك يا قمر.
داليا:انا كده كده خلصت شغل يالا انا جاهزه.
ملك:يالا يا قمر
داليا مسكت شنطتها وملك بتبتسم بسخريه
داليا:يالا
ملك:يالا
مشيو وركبو عربيه ملك
داليا:طيب مش هتكلميه يعنى عشان يعرف اننا هنتقابل
ملك:اه طبعا اكيد
مسكت تليفونها لقيت داليا عينيها على تليفونها اتنهدت وبعدين جالها فكره اتصلت على نادر
نادر:ألو يا ملك ايه فكر واحده زيك نادله بيا.
ملك بضحك:جيبالك العروسه إلى اتفقنا عليها
نادر:عروسه ايه الله يخربيتك حلا لو سمعتك هتجيبك وتجيبنى من زماره رقبتنا
ملك:لا لا متقلقش مثقفه وحلوه جدا
نادر:جدا؟؟ ده حوار مش كده
ملك:الله عليك وعلى ذكاءك بجد ذكى جدا عشان بس قولتلى ادورلك على عروسه حلوه وداليا نعمه الزوجه الصالحه
نادر:داليا مين عارفه فضولى هيموتنى بس ماشى يعنى انا معاكى
ملك:هنقابلنى فين اه عارف المكان ده.
نادر:ابوس ايديك قوليلى فين عايز اعرف الحوار
ملك بضحك:طيب تمام هستناك هناك سلام.
نادر:حسبى الله ونعم الوكيل 😂😂 سلام.
ملك بصيت ليها لقيتها مبسوطه ومكسوفه
ملك بضحك:عايزاكى ترفعى راسى
داليا:طبعا طبعا عارفه انتى طلعتى جدعه اوى
ملك:يز فضلك لسه مشوفتيش جدعنتى لما تشوفى العريس إلى مستنيكى هتدعيله
داليا:ده انا بدعيلك من دلوقتى انتى مش عارفه بس انا بجد نفسى اهج من البلد ديه مش هنا بيقدر موهبتى
ملك:لا لا ملهومش حق هما إلى خسرانين يا بنتى متزعليش نفسك
داليا:لا بجد مش عارفه اقولك ايه
ملك:متقوليش حاجه لما نوصل ابقى قولى.
وصلو فيلا السيناوى
داليا:هو جاى هنا
ملك:ايوه ده مستنينا جوه زمانه بيتدرب.
داليا:كمان رياضى اكيد عنده عضلات بطن بقا وكده مش كده.
ملك:طبعا طبعا امال.
دخلو فى المكان الى ملك بتدرب فيه فى ضهر الفيلا
ملك:تعالى اتفضلى
دخلت داليا وهى بتبص حواليها
داليا:هو فين صحيح
ملك مسكت ازازه صغيره من جيبها ورشتها على وشها
داليا:ايه ده....
وقعت في الأرض ملك شديتها وحطيتها على كرسى فى حلبه الملاكمه بتاعتها وربطها كويس وثبتت كاميرا تصورها وقالت لجدها يفتح كاميرا المخزن عشان يشوف كل حاجه وبعدين دلقت عليها مايه فوقتها
داليا:ها أنا فين انتى بتعملى ايه
ملك بابتسامه وهى بتلبس قفزات الملاكمه:ها هتقولى ايه بينك وبين عامر بالزوق وله نشوف طريقه تانيه(ضربت القفزات فى بعض)
داليا بخوف مفيش حاجه بينى وبين الاستاذ عامر غير أنه مديرى صدقينى
ملك ضحكت جامد:اصدقك
ضربتها بالبوكس على وشها
ملك:يمكن كده تصدقى انى مش بهزر
ملك بزعيق:انطقى يا بت انتى وخلصينى مش قدامى اليوم كله
داليا بعياط:هقول هقول من سنه تقريبا لما كنتى لسه مخطوبه ليه كان دايما بيجيلى ويقولى انك دائما مضايقاه وخنقاه عشان مش بتخليه يقرب منك وأنه مش بيحس أنه مبسوط غير لما بيبقا معايا .
ملك:ماهى الاشكال الزبا"له بيحبو بعض
داليا:وكان دائما بيجيلى بليل فى الشقه إلى اشتراها ليا ويقضى معايا.
ملك ضربتها
داليا بنرفزه:مش انتى إلى عايزه تعرفى الحقيقه كان بيسيبك ويجيلى عشان انتى متستهلوش عشان انتى مش زي.
الجد دخل:فعلا هى مش زيك وس**.
ملك بغضب:خلاص يا جدو عرفت انى مش بكدب.
الجد:عارف
حمزه جرى:انا جيت اهو .
بص لملك وبص لداليا إلى وشهاب وارم من الضرب
ملك:عملت ايه
حمزه:تعالى لازم تشوفى ده
ملك نزلت وقربت منه وهى بتشوف الصور.
الجد:بس كده كفايه عامر ده حسابه معايا عسير
ملك بفرحه:يسسس يسسسس (قربت من خد حمزه وباس*ته وهى بتطنط )
حمزه حط أيده على خده بابتسامه
داليا بغضب:ممكن تفوكينى بقا
ملك بضحك:لا مبسوطه دلوقتى بعدين ابقا افكك دلوقتى مليش مزاج.
شديت حمزه وخرجو.
ملك:نجحنا نجحنا.
حمزه كان مبسوط ليها
ملك حطيت إيديها على كتفه:انهارده انتصرنا على الأعداء عشان كده هنحتفل
حمزه بابتسامه:هنروح فين.
ملك:استنى.
مسكت تليفونها:حبيب قلبى
نادر:عملتى ايه اكيد عملتى إلى فى دماغك مش كده
ملك:بالظبط دلوقتى هنحتفل تعال وهات حلا معاك
نادر:احنا رايحين حفله لحماقى فى جامعه القاهره.
ملك:اشطا هنيجى
نادر:مين معاكى
ملك:انا وحمزه لما نيجى هعرفك عليه يا زميكس
نادر بضحك:وتقوليلى عملتى ايه
ملك:يا سلام هقولك طبعا أنا عمى كام نادر يعنى.
نادر بحماس:اوكى مستنيكى.
ملك ضحكت وقفلت
ملك:يالا نجهز.
حمزه بضيق:مين نادر.
ملك:ده بقا يا سيدى صديق التشرد كله يبقا جوز حلا وابن خالتى واخويا فى الرضاعه.
حمزه بابتسامه:طيب يالا بسرعه.
ملك ضحكت وهو بيشدها وطالعين.
الجد بص عليهم بابتسامه وهما بيجرو ومبسوطين وماسكين أيد بعض
الجد:وجرت الأمور كما خطط لها الله عليا بجد على رأى ملك
فى الأوضه
حمزه:لحظه لحظه ايه رأيك انتى تختارلى لبس وانا اختارلك لبس
ملك بتفكير:زوقك حلو الاول وله ايه
حمزه بابتسامه:هتنبهرى.
فتح الدولاب
ملك:بس اولا انا مش بلبس زى رغد بتاعتك ديه انا مقتنعه انا الاحتشام صفه ملوكى وبصراحه مش بحب اللبس المايه فاختار حاجه كويسه
حمزه:عارف عارف استايلك انا بس هضيف شويه لمسات بسيطه اهو البسى ده
(كان بنطلون جينز بسيط وعليه بلوزه بيضه وفوقيها شمبز كاروهات بيبى بلو وكونش ابيض)
ملك:كده انت ابدعت يعنى ما هو ده لبسى
حمزه:بس ألبسى وهقولك ايه الجديد.
ملك:تمام.
دخلت فعلا ملك وخرجت بعد ما لبست
حمزه:تعالى بقا
ملك:ليه
حمزه:تعالى بس
قربت ملك وحمزه لف لضهرها ومسك شعرها إلى على طول ديل حصان ولمه كعكه فوضويه وثبتها بعود خشبي على رأسه زمرده زرقاء
ملك:وبعدين
حمزه كان فى ايديها سلسله لبسهالها ولف ومسك ايديها وحطلها ساعه وخاتم
ملك:هيفرق كل ده يعنى.
حمزه:ايوه طبعا بصى .
وقفت ملك قدام المرايا رغم أنه بس زود لمسات فعلا الا انها حسيت بالاختلاف وابتسمت
ملك: شكرا.
حمزه:طيب يالا اختاريلى.
ملك:تمام
طلعت ملك ليه برضو هدوم بسيطه مجرد بنطلون جينز وبادى كحلى وعليه شيميز كاروهات كحلى ومجرد كوتش ابيض.
حمزه:شبه بعض
ملك:مش كده هنبقا زى الكابلز.
حمزه:طيب هدخل اغير
دخل وخرج بعد فتره وهو بيلبس ساعته
ملك:كده جاهز يالا بينا
شديته ونزلو ركبو العربيه كانو بيهزرو ويضحكو لحد ما وصلو لمكان الحفله
ملك اول ما شافت نادر جريت عليه وحضنته
ملك:وحشتنى يا ندل
نادر بضحك:وانتى اكتر يا لمضه
حلا بضحك:طيب انا اروح اشوف حد تانى بقا.
ملك بعدت ونادر مسكها من قفاها
حلا:اه لقيته اهو يااه ايه الحلاوه ديه
ملك ضحكت:يا جبانه وحشتينى
نادر:ملك مين ده
حلا:ده جوزها إلى حكيتلك عنه شوفت عينيه
نادر بعصبية: حلا.
حلا:يع عينيه زى البحر مقرف**ه يع.
ملك ضحكت:مش كده حلاوته تجزع النفس
حمزه بإحراج:انا مش عارف ده مدح وله تريقه الصراحه
ملك بضحك:مدح كده وكده يعني
نادر بضحك:متأخدش فى بالك دول عقلهم فى الباى باى مجانين يا بنى.
حلا:هتفضل هنا يعنى وله هندخل الحفله
ملك:اه سامعه حماقة بيقول ايه.
حلا:الورد اتنقى بالوحده عشان خدها.
ملك مسكت دراعها ودخلو:يا جماعه مش ممكن لا ديه لا قبلها وله بعدها.
حماقى:ما بتدلعشى ماهى دلوعه لوحدها
كل الجمهور:الرقه يا ناس ربانى ربانى يا ناس بعدها.
حماقى:انا مش هتكلم انا رافع ايدى مسلم .......
فضلت الحفله شغاله لحد نص الليل .
حلا كانت بتسقف جامد وملك بتصفر
حمزه ونادر وراهم بيبصو عليهم بإستسلام
(حلا كانت برضو شخصيه قويه وبهدلت نادر لحد ما قبلت بيه كانت روايتها حلوه الى مش عارفها اسمها بيت السلطان موجوده على جوجل)
ملك:مشى الكينج
حلا:بس احنا لسه عايزين نسهر
نادر:نروح البحر
ملك بحماس:ايوه ايوه ايه رأيك يا حمزه
حمزه:والله انا راشق فى اى حاجه.
نادر:هجوم على العربيات.
جريو ملك وحلا كل واحده عربيه جوزها
اتحركت العربيات للبحر.
بعد كام ساعه نزلو من العربيات قدام الشط.
نادر بيتاوب:الوقت أتأخر جدا
ملك:نعم ياخويا لا احنا لسه هنلعب مش كده يا حلا
حلا:ايوه امال جاين ليه
ملك مسكت حلا وجريو نطو على اول البحر بس لمس رجالهم وبقو يرسو على بعض ويضحكو
نادر:ازاى قدرت تقرب من ملك كده
حمزه:ايه
نادر:ملك عمرها ما خرجت معانا ومعاها حد انت اول واحد فأكيد انت مميز عندها
حمزه بابتسامه وهو بيبص عليها:فى ديه مش عارف إذا كنت مميز وله لا بس اكيد هى عارفه
نادر:طب وانت هى مميزه عندك
حمزه تتنهد:مش عارف لسه
نادر:مع الوقت هتعرف عارف انا بعدت عن مراتى سنتين وخلال السنتين دول عرفت انى صفر على الشمال من غيرها.
حمزه:ربنا يخليهالك
نادر:الله يخليك اتمنى تعرف احساسك قبل فوات الاوان.
ملك بتنادى:ناااادر حمززززززه تعالو.
نادر راح ليهم وشال حلا من ضهرها دوخها وهى بتضحك أما ملك فرشت على حمزه مايه لما قرب عندها.
يتبع الفصل الحادي عشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية زواج عنيف" اضغط على اسم الرواية