رواية زواج عنيف الفصل التاسع بقلم منار مجدي
رواية زواج عنيف الفصل التاسع
ولاء بعياط:ملك جدو.
ملك بقلق:جدو ماله هو كويس
ولاء:عايز يجوزنى واحد معرفهوش
ملك:يا شيخه منك لله وقعتى قلبى فى رجلى
حمزه:وانتى بتحبى حد يعنى عشان كده مش عايزه
ولاء بعياط:لا مش بحب حد وله اعرف حد اصلا.
ملك:مين الحد ده
حمزه:وليه مش تجربة مش يمكن يطلع حد كويس.
ولاء:عامر القنطاوى
ملك:نعم مين ياختى هو فين جدو
حمزه:ليه مين عامر ده
ملك:واحد حياته كلها جد وعصبى جدا ده مش هينفع مع ولاء ديه عبيطه
كانت ملك رايحه أحدها وحمزه وراها
حمزه:اكيد جدو عارف ده هو عارف بيعمل ايه
ملك فتحت الباب:جدو
الجد:من غير كلام يا ملك انا عارف بعمل ايه كويس
ملك:بسيل جدو انت عارف مين عامر
الجد:اه عارف شب كويس وابن ناس والراحل دخل البيت من بابه وطلب ايديها وانا وافقت خلص الموضوع
ملك:لا مش خلص اصلا شافها فين ده
الجد:كان عندى من كام يوم عشان شغل وشافها وهى بتلعب مع عمتك.
ملك:اديك قولت بتلعب يعنى لسه طفله
الجد:هى مش طفله بقيت انسه كبيره محترمه ٢٥ سنه وده سن كويس للجواز.
حمزه:وبعدين مانتى ٢٣ ومتجوزه
ملك:انا غيرها جدو ارجوك فكر تانى.
الجد:انا اخدت قرارى يا ملك ومش راجع فيه
ملك بتحدى:ماشى يا جدو يبقا تستحمل
الجد:متعمليش اى تصرف غير بسبب اندفاعك
ملك:انت إلى بتجبرنى يا جدو ولاءاه بنت عمى بس هى اختى وانا بعتبرها مسئوليه منى ومستحيل ارضى بالظلم ده
خرجت
الجد عقل مراتك يا حمزه
حمزه راح وراها
حمزه:ملك يا ملك فهمينى ارجوكى فى ايه
ملك:تعال
دخلو اوضتهم
ملك قعدت:اسمع يا عم عامر القنطاوى ده يبقا ابن شريك جدو فى الشركه بتاعت العيله الكبيره ماشى انا شوفته كلم مره بس هو على طول مبوظ وعصبى تخيل طرد سواقه عشان نسى يفضى كفايه السجائر إلى فى العربيه ده انسان زى الشياطين
حمزه:بتخافى منه مش كده.
ملك بتردد:ها لا انا مش بخاف من حد بس ولاء بتخاف عارف لما كان بيجى كانت بتاخدنى ومقعد مع عمتو عشان بس تستخبا منه مره واحنا مراهقين كنت بنحى ونلعب كان هو فى بدايه العشرينات كده بالغلط ولاء داست على جزمته وعقلها جامد ساعاتها (ابتسمت)بس انا انتقمت وخليته يقضى اليوم كله فى الحمام.
حمزه بضحك:عملتى ايه
ملك بضحك:بتفكرنى بحاجات يااااه بص يا سيدى كان طالب قهوه عملت انا ايه بقا زى النينجا تسللت وحطيت حبايه أمساك عشان تعمله اسهال وطبعا محدش عرف غيرى انا وولاء وعمتو.
حمزه بضحك:ده جنان
ملك:ديه اقل حاجه عندى يابنى
حمزه:والله انا فى نعمه
ملك بضحك:انبسط يا عم بس فى دماغى خطه هنفذهت بكره.
حمزه:خطه ايه.
ملك:لا مش هقولك مين عارف مش يمكن جاسوس.
حمزه:اخص عليكى انا برضو.
ملك ضحكت:خلاص. بكره اقولك سيبنى بس اخطط واتكتك كويس
حمزه قام ونام على الكنبه ملك بصيت عليه بابتسامه ونامت.
حمزه مقربش ليها بس عشان هو مبسوط وهى جمبه الأيام إلى كانت بتنام فيها بعيد عن الاوضه مكنش بيجيله نوم ولو نام بيجيله كوابيس هو مبسوط بقربها ده بس برضو ميعرفش ليه
تانى يوم صحى ملقاش ملك فى الاوضه
قام مخضوض يبص عليها ملقاش اى أثر ليها غير هدومه وخرج
لقا جدو معدى
حمزه:جدو جدو لوسمحت مشوفتش ملك
الجد:تلقيها مع ولاء عند عمتك بيجهزو ممكن بقا انا اطلب منك طلب
حمزه:ايوه طبعا
الجد: دلوقتى هما محتاجينى فى الشركه ضرورى ينفع تقابل عامر مكانى
حمزه:اكيد طبعا حضرتك
الجد طبطب على كتفه:ده العشم برضو
سابه ومشى وحمزه راح عند مامته وخبط.على الباب
ملك:مين
حمزه:ده انا حمزه
ملك فتحت الباب براحه:جدو فين
حمزه:بيقول عنده شغل ضروري (إستغرب)ليه
ملك شديته جوه الأوضه
ملك بضيق عين:الاول معانا وله علينا
حمزه:معاكو معاكو
ملك ابتسمت:اشطا لو عرفت انك بتخونا مش هيكفينى رقبتك
حمزه مسك رقبته بخوف:معاكو معاكو والله
عمتها ضحكت عليه
حمزه:كده يا ماما برضو بتضحكى عليا
ملك:تعالى يا ولاء
ولاء خرجت وكانت شبه فيلم حاحا وتفاحه لما كانت بتتفش العريس لبسه بيجاما جدها وشبشب بورده ونكشه شعرها وملك حطاله حاجات تنفخ وشها وسنان كبيره
ولاء:مش عايفه اتكيم يا ميك(مش عارفه اتكلم يا ملك)
ملك بضحك:ده المطلوب دلوقتى زمان شريف طلب جدو وهيعطله نكون احنا طفشناه وخلاص.
حمزه:بجد هى ديه خطتك
ملك:لسه خططى كتير ولسه.
حمزه:يا ربنا يرحمك يا عامر.
ضحكو لحد ما حد من الحراس نادى.
..:استاذ عامر تحت
ملك:انزل يالا قابله عادى خالص ومتتستغربش وكان كل حاجه تحصل كل يوم تمام
حمزه:تمام.
ولا حمزه وملك بصيت لولاء بابتسامه
عند حمزه
عامر:فين الاستاذ رأفت السيناوى
حمزه:جاله شغل ضرورى وقالى اقابلك مكانه انا حفيده حمزه
عامر:اه اهلا تشرفنا انا عامر
حمزه:عارف عامر القنطاوى.
عامر:يظهر انك تعرفنى
حمزه:سمعت عنك
عامر:يا ريت يكون خير
حمزه:طبعا كل خير
عند ملك
ملك:كده جاهزه انا عن ل وانتى تعالى ورايا ماشى
ولاء:انا خايفه يا ميك
ملك:متخافيش انا فى ضهرك
نزلت ملك
ملك:اهلا اهلا عامر بيه
عامر ابتسم بسخرية:اهلا ملك.
ملك:مش عيب ابقا بحترمك وبقولك بيه وانت تقولى ملك بس
عامر:انتى زى اختى يا ملك ومفيش بينا الكلام الفاضى ده وله نسيتى
ملك ابتسمت:لا منستش
عامر بسخريه:صحيح سمعت ان طارق سابك
ملك:انا إلى سبته
عامر كاتم ضحكه:عشان خانك برضو مش كده
ملك بصيت ليه بغضب ومسكته من ليقته
حمزه:ملك
ملك وقت عامر وهو عدل هدومه بضحك شماته
ملك:ولاء جاهزه
حمزه:اه طيب خليها تنزل
ملك:تمام صحيح انت كنت فين
حمزه:كنت بجيب تليفونى
ملك: طيب
عامر:انت مش مضطر تسمع كلامها اوعى تكون خايف منها
حمزه:افندم
عامر:متتكسفش
ملك بغضب:اسمع بقا يا بتاع انت ملكش دعوه بيه لو حاولت بس تهينه انا إلى هقفلك سامع ده يبقا جوزى وانا مسحلطش تتكلم معاه بإستهزاء
حمزه:احم ملك أهدى ده برضو ضيف عندنا
ملك بابتسامه:فعلا ضيف
حمزه:طيب نادى ولاء
ملك بابتسامه:ماشى يا حبيبى
حمزه بصدمه:حبيبك
ملك بصيتله بغضب
حمزه:طبعا طبعا حبيبك يا حبيبتى
ملك سابته وطلعت
عامر:ممثله شاطره
حمزه:افندم
عامر:وله حاجه
حمزه:طيب اتفضل ولاء زمانها نازله
ملك:ولاء يالا ايه ده
ولاء بعياط:جدو اتصل وزعقلى جامد وخلانى اغير
ملك: ايه ازاى
ولاء:اتصل فيو على تليفون عمتو ومن التوتر فتحنا الكاميرا
ملك:طيب وبعدين يا فالحه
ولاء بعياط:انا ضيعت يا ملك
ملك:لسه انا مش هستسلم انزلى انتى قابليه وانا هظبط الدنيا متقلقيش.
ولاء:طيب.
نزلت ولاء وعينيها مدمعه
عامر:اخى ولاء جت
حمزه كان بيبتسم بسخريه لحد ما شافها واتصدم
حمزه بصوت واطى:ولاء ايه حصل
ولاء:جدو قفشنا ياعم
حمزه:يا سوادك يا قرمط وملك فين
ولاء بصوت واطى:بتفكر فى حاجه تانيه
حمزه:طيب خير خير انا هقوم اشوفها.(قام حمزه وسابهم)
عامر:ازيك يا ولاء
ولاء يزهق:متنيله
عامر: لاين أن خطتك فشلت مش كده
ولاء بصيت ليه بصدمه:فاكرانى عبيط انا عارف انتى بتفكرى فى ايه كويس اوى وعلى فكره انتى فاهمه غلط.
ولاء بضيق:لا والله بقولك ايه انا مش راضيه عن كل القعده ديه اصلا و عندك ذره كرامه امشى ومشوفش وشك تانى.
عامر وشه اتغير وعروقه برزت وولاء ياعينى بقيت عامله زى الفار المبلول
ملك:ولاء.
ولاء وعامر بصوت ناحيتها
ملك:بصى لقيت ايه
ملك كانت ماسكه فى ايديها هامستر
عامر بقا بيعطس جامد
ملك:حوريه خلفت خمسه هامستر بس هربت بصى يا عينى ايه ده تحت رجلك يا عامر
عامر نط على الكنبه
ملك:يانهار ايه طلعنا على الكنبه ديه استنى. كده
عامر لقتها بتقرب بالهامستر فى ايديها قام وبعد عنها
ملك:شكلهم حبوك يا عامر .(نزلت حوريه الهامستر الكبيره جريت عليه راح جرى وهو بيعطس على بره)
ملك لولاء بابتسامه:كفك يا مان
ولاء ضربت كفها وحضنتها
حمزه:مش لاقى ملك
ملك:انا هنا فاتك نص عمرك
حمزه:ليه ليه حصل وانتى كنتى فين
ملك:كنت بجيب حوريه
حمزه:مين
ملك قامت تشوف عامر لقيته شغل العربيه ومشى وهو بيعطس
ضحكت جامد
ولاء:مسيطره
ملك وهى بترقص بايديها:همشيك مسطره
ولاء وهى بتمسك ايديها وبيدوخو:هخليك لو شوفت فى شارع بينت تبص لورا
ملك:ايوه انا مسيطره يا حته سكره
حمزه:ما تفهم ما يا جدعان
ملك:انا هقولك عشان بس كنت جدع معايا بص يا سيدى عامر عنده حساسيه من القوارض
حمزه:ايه ازاى
ملك:يعنى لو قرب منه اى قارض بيقعد يعطس لحد ما يفطس
حمزه:وانتى عرفتى منين
ملك:فى مره لما كنا خارجين سوا كنا فى حديقه الحيوانات دخلنا مكان القوارض هو واحنا على الباب كان بيعطس ومىضاش يدخل لما سألته قال عنده حساسيه
حمزه:اه.
ملك:عشان كده انا .(شاورت على ولاء)
ولاء:متمكنه ومش ممكنه
ملك بضحك وهى بتشد خده:انا مش هتكرر تانى
حمزه ضحك عليهم
بليل كانو قاعدين قدام التليفزيون عند عمتهم
ملك مسكت تليفونها بزهق لقيت طارق منزل حاله
فتحتها لقيت(تيجى نتراهن أن هيجى اليوم وتقولى أن انتى ندمتى وان الدنيا هتخليكى تعرفى قيمتى حاولى تلاقى من دلوقتى ليومها كلام اعملى بس حساب قدام انا حذرتك ابقى افتكرى انك صممتى تيجى نتراهن انك راجعه وان ساعتها مش هتلاقى حجج تقوليها وانى هدور وشى يوميها عشان تزود على اوجاعك مليون واجعه)
حمزه:وحشه اوى الاغنيه ديه
ملك:ديه حاله طارق على الواتس
حمزه:تمام نزلى رد بقا.
ملك دورت ولقيت فعلا اغنيه ليقه بتقول(سكه السلامه شوفت انا منك انت ياما يالا بالسلامه اتفضل رد الباب وراك احسب الغلاوه واوعى لاتقلب عداوه هعيشك دراما حبيبى بلاس اعملها معاك)
حمزه:اه حلوه ديه.
ملك فعلا نزلتها وقامت
حمزه:رايحه فين لسه الفيلم مخلصش
ملك:تعبانه شويه عايزه انام
حمزه قام:طيب يالا بينا
ملك:يالا ايه اقعد انت مع عمتو وولاء كملو الفيلم انا عايزه ابقى لوحدى
حمزه:سورى مش هسيبك لوحدك على قلبك.
ملك ابتسمت:يوووه خلاص هقعد
حمزه:هقعد معاكى.
حمزه كان عارف انها هتدخل تعيط عشان كده كان عايز يبقا معاها بس ملك كالعاده مش بتحب تضعف قدام حد.
الجد دخل بعصبية:ايه إلى حصل ده
حمزه بص لملك وولاء:ايه حصل يا جدو
الجد:مين طلع فار عشان يخوف عامر
ملك:اولا انا ثانيا ده مش فار ده مجرد هامستر هو إلى اوفر.
الجد:انا عارف انك مش طايقاه بس ده مش معناه انك تبوظى جوازه بنت عمك.
ملك:انا يا جدو
ولاء:يا جدو انا إلى مش عايزه اتجوزه.
الجد:اخرسى انتى لسه حسابك مخلصش
ملك وقفت قدامها:لا يا جدو اى حاجه عايز تقولها لولاء انا إلى استاهلها لأن كل حاجه كانت من تخطيطى وانا مش بخاف الاعتراف على فكره وهقبل اى عقاب بس حضرتك تلغى فكره ان عامر يتجوز اى حد من عيلتنا
الجد:الظاهر انى اخدتك عليا لدرجه بقيتى تأمرينى
ملك:يا جدو انا مقدرش أمرك انا بس بطلب منك وبقولك عامر مش كويس.
الجد:وانتى بقا إلى هتعرف إذا كان كويس وله لا انتى اخر حد يقول رأيه فى الناس.
ملك دمعت
الجد:اعملى حسابك هتسافرة انتى وحمزه تخلصوا شغل فى ايطاليا لحد ما الجوازه ديه تتم وده اخر كلام بكره الدار تجهزو هدومكم بعد بكره الطياره.
حمزه مسك أيديها وخرجها من الاوضه ودخلو اوضتهم.
ملك بعصبية وقت كل إلى على الترابيزه وقعته كسرته
حمزه:أهدى أهدى
ملك بدموع وعصبيه:كل مره يختاره هو وانا لا كان انا بس الى بغلط
حمزه:انتى ليه مش طايقاه كده
ملك:عشان هو زى طارق خاين
حمزه:وانتى ايه عرفك
ملك:عشان كان خطيبى قبل كده
حمزه بصدمه:ايه.
يتبع الفصل العاشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية زواج عنيف" اضغط على اسم الرواية