رواية طفلتي الهاربة البارت الثالث 3 بقلم ندى احمد
رواية طفلتي الهاربة الفصل الثالث 3
كل الناس نايمة قدر راحت الواحة و بدا تقل*ع هدومها و نزلت البحيرة و قعدت تلعب فى الماية و فجأة بدات تحس ان فى حد مقرب استخبت شوية فى الماية
لقيت حد نزل البحيرة معاها و كان أدهم
أدهم لاحظ ان فى حد فى الماية
و قدر مش قادرة تكتم نفسها اكتر من كده تحت الماية
فجأة أدهم نزل تحت الماية يتأكد
بس قدر بدأت تعوم بعيد شوية و استخبت
و أدهم طلع من الماية و هو مستغرب بس قعد قدام البحيرة شوية وكانت هدوم قدر تحت رجله و شاف فيها ملابس خاصة حريمى و عرف ان فى واحدة ست فى البحيرة
فمشى بس استغرب ازاى فى ست هنا و المكان مهجور مفيش حد غيرهم تقريبا فى المكان و حس ان فى حاجة غلط و قرر يراقب الست اللى هتطلع من الماية و يعرف هى جت منين
قدر طلعت بخوف و لبست هدومها
و كل ده و أدهم مراقبها و انصدم لما عرف انها هى هى محمد و ان فى ست معاهم فى الشغل
بس أدهم سكت و ادى نفسه فرصة يفكر يتصرف ازاى و بقى عنده فضول يعرف ايه اللى خلى قدر تيجى هنا
تانى يوم الصبح
بدأت قدر تشتغل و لكن تعبت فى نص اليوم و جالها ضر*بة شمس و اغمى عليها
العمال اتلموا
أدهم: كل يروح على شغله و انا هشوفله دكتور ولا اى حاجة يلا
و أدهم شال قدر على ايديه و دخل خيمته
أدهم اول مرة يركز فى وش قدر و ملامحها البريئة و عملها شوية اسعافات أولية لحد ما قدر حرارتها نزلت
و قدر بدأت تفوق لقيت أدهم ماسك ايديها و ايده التانية بتتحرك على وشها
قدر اتنفضت من مكانها بخوف
أدهم: انتى كويسة دلوقتى
قدر بصوت رجولى متصنع : هو ايه اللى حصلى
أدهم: مفيش اصل الشغل ده محتاج رجالة و عشان الهانم ست وقعت من طولها مستحملتش
قدر : 😳😳
أدهم : كنتى فاكرة ان محدش هيعرف انتى ايه حكيتك بالضبط
قدر بدموع و وشها احمر و انهارت
أدهم: طب اهدى محدش يعرف غيرى انا بس عايز اساعدك
قدر : انا مشكلتى ملهاش حل انا بس كنت محتاجة الشغلانة ديه ارجوك
أدهم: انتى هربانة من ايه فين اهلك ولا اى حد انتى شكلك صغيرة انا مش عايز افهمك غلط شكلك بنت ناس
قدر : تفهم ايه
أدهم: ماهى لما واحدة تبقى نايمة فى خيمة فى الصحراء مع اكتر من ٧٠ راجل افهم ايه و هى هربانة
قدر من الانفعال راحت ضر*بته قلم : اخرس انا مش زى ما انت فاكر مينفعش تحكم على حد كده و مشيت و سابته
لسه هتتحرك اغمى عليها تانى لأنها ماكلتش طول اليوم و من الانفعال
أدهم فضل جمبها طول اليوم لحد ما بليل و قدر تعبانة
أدهم فضل يتاملها و يتأمل شكلها و جمالها الهادى
قدر كانت بتحلم باحمد و بتعيط و شدت فى ايد أدهم علشان ميبعدش
و أدهم حس انه متعلق بيها
قدر صحيت الصبح لقيت نفسها فى حضن أدهم و نايم
جت تقوم أدهم مسك ايديها
قدر : ابعد عنى ازاى اصلا انام جمبك كده ولا تمسك ايدى
أدهم: انا اسف انتى كنتى تعبانة امبارح و كنتى سخنة و بتعيطى و مرضتيش تسيبى ايدى نمت غصبا عنى
و قدر جت تخرج بسرعة من الخيمة بس نسيت تتنكر تانى فى راجل لانى أدهم و هى نايمة غسل وشها و كانت لابسة كاب تغطى شعرها هى اصلا محجبة و هى قايمة الكاب وقع و ظهر شعرها الطويل الاشقر
أدهم بصلها باعجاب و لسه هتخرج شدها و وهو وقع عليها فى الأرض
قدر بدموع: ابعد عنى ارجوك
أدهم: اهدى مفيش حاجة كنتى هتخرجى و حد يشوفك
خرجت و عدى اليوم و قدر بتحاول تتجنب أدهم و أدهم خلى قدر ترتاح متعملش شغل كتير
بليل قدر نزلت البحيرة شوية
حد من العمال فى طريقه للواحة بص من بعيد لقى قدر فى الماية
راح بسرعة ندى على صحابه
و برده ادهم فى الوقت ده نزل الواحة
ادهم شاف العمال واقفين بيحاول يشوفوا قدر اللى مش باينة ليهم اوى
ادهم حس بالغيرة و طردهم و اتخانق معهم و بدا يض*ربهم
قدر بخوف و هى مش عارفة تعمل ايه و لا تخرج ازاى
ادهم مشى العمال و بصلها و اخد هدومها فى ايده
قدر : انت بتعمل ايه سيب اللبس
ادهم : عايزة هدومك تطلعى معايا كده لحد الخيمة بتاعتى من غير هدومك و يا اما انادى العمال كلهم يتفرجوا
قدر بصدمة من طلبه : 😳😳
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية طفلتي الهاربة" اضغط على أسم الرواية