رواية طفلتي الهاربة البارت الرابع 4 بقلم ندى احمد
رواية طفلتي الهاربة الفصل الرابع 4
قدر : انت بتعمل ايه سيب اللبس
ادهم : عايزة هدومك تطلعى معايا كده لحد الخيمة بتاعتى من غير هدومك و يا اما انادى العمال كلهم يتفرجوا
قدر : انت بتقول ايه ده المو*ت عندى اهون من كده
أدهم: طالما انتى محترمة و الموت عندك اهون ايه اللى خلاكى تسيبى جوزك و تهربى و تيجى تقعدى مع رجالة لوحدك و ضحك بخبث و استهزاء
قدر : انت عرفت منين انى متجوزة
أدهم: جوزك قالب الدنيا عليكى على النت و انتى هنا جاية تصيعى
قدر : انت متعرفش حاجة متحكمش على حد متعرفش عنه غير حاجات بسيطة جدا
أدهم: الجواب ببيبان من عنوانه مليش اصلا فى الس*هل و رمى هدومها على الأرض و مشى
قدر طلعت لبست هدومها و دخلت الخيمة بتاعتها نامت هروبا من الواقع و انها ملهاش حد و كمان حتى الشغل طلع فيه مشاكل و مش عارفة هتروح فين
أدهم دخل الخيمة اللى فيها قدر
قدر قامت بخوف ضمت نفسها
أدهم قرب بشويش و مسك ايديها و خرجوا بره الخيمة
أدهم: قدر انا اسف على كلامى من شوية و على كل حاجة عندك مش صح احكم عليكى و انا معرفش حكايتك ايه
قدر بتمسح دموعها :حصل خير
أدهم: قدر هو مش تطفل بس ممكن اعرف ايه حكايتك ممكن اساعدك
قدر : محدش يقدر يساعدني و شكرا لسؤالك انا بكرة همشى من الشغل كنت غلطانة لما عملت كده
أدهم: طب تمشى هتروحى فين انتى اصلا لو كنتى تعرفى تروحى مكان تانى كنتى روحتى بس انتى من البداية مضطرة و انا عايز اساعدك قوليلى على الاقل تكونى لقيتى حد خفف عنك
قدر بدموع بدأت تحكيله عن أحمد و عن كل اللى حصلها و خلها تهرب منه
أدهم: يعنى انتى لسه على ذمت الحيو*ان ده ازاى وفقتى بيه من الاول
قدر : مكنتش اعرف انه بيضحك عليا كان بيعملنى بلطف طول الوقت
أدهم: انا ممكن اخليكى ترفعى دعوة طلاق عليه و تطلقى منه و تخدى كل حقوقك و كمان طالما فى إثبات بالت*عدى بالض*رب يبقى خلاص هتعرفى تخدى حقك منه اومال فين اهلك من كل ده
قدر بكسرة : الله يرحمهم
أدهم: يا ستى مالك بس اعتبرنى اهلك يا ست البنات انا من النهاردة ابوكى و اخوكى كمان بس مش عايز اشوف دموعك يا قدر
قدر : انت بتعمل كل ده ليه
أدهم: علشان
قدر بمقاطعة : مش عايزة شفقة من حد انا عايزة اعتمد على نفسى
أدهم: انتى بتقولى ايه انا مش بشفق عليكى يا قدر انا بعمل كده علشان انا فعلا بعتبرك مسئولة منى
قدر : ليه برضو معتبرنى مسئولة منك
أدهم: مش قولتك اعترينى اخوكى و ابوكى يلا علشان ننام و متقلقيش محدش عرف انك بنت هنا
قدر : شكرا يا أدهم و جت تقوم
أدهم: انتى هتنامى فى خيمتى و انا هتصرف و انام مع الرجالة و بكرة هخليهم يعملوا خيمة ليكى لوحدك
قدر ابتسمت من لطفه و دخلت خيمته نامت و هو كمان راح نام فى خيمتها مع الرجالة
و قد غفلوا عن من كان يسمعهم احد العمال عرف حقيقة قدر و عرف كمان ان جوزها حاطط مبلغ ماشى مقابل اللى يرجعها
و العامل اتصل بالرقم اللى سيبه احمد
احمد: الو
العامل : مش حضرتك بدور على مراتك
احمد: ايوة
العامل : انا اعرف مكان مراتك و هدلك عليها
احمد بانتصار : قول فين و انا جايلك بكرة و هديك حلاوتك
و العامل اداله العنوان
فى الصباح
جيه احمد و معها البوليس لتنفيذ حكم بيت الطاعة فى قدر
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية طفلتي الهاربة" اضغط على أسم الرواية