رواية تركت أثر الفصل السادس بقلم نهى الحفناوي
رواية تركت أثر الفصل السادس
*بيقولوا ان الأطفال بتحس بالحنية، وأكيد زين شايف حاجة فى وليد إحنا مش شايفنها لأنه دايما بيتعمد يظهر قدامنا انه عصبى ومش عاوز أى حد يتكلم معاه ولا ياخد عليه وكأن الكل متفق عليه، بس انا هفضل وراك لحد مااعرف فى ايه ماانا متعودتش اشوف حد زعلان زمعمعرفش ايه السبب، فضول بقى على حبة جبر خاطر وانى مبحبش أشوف حد زعلان، مش عارفة*
منة: هو انت كدا ياطة حسين هتفضلى تكتبى مذاكراتك والناس برة عاوزين طالبات، وبعدين ايه الى مخليكى قعدة برة كدا
*أخلاق قعدة برة فى التربيزات بتاعة المحل الى فى الشارع بتكتب فى الأجندة بتاعتها وزين على رجلها، لما خدتة من منه علشان ينام*
أخلاق: امسكى ابنك نام خديه
منة: جدعة والله انك نيمتيه، علشان ميفضلش يزن
أخلاق: بس بصراحة مش انا الى نيمته، دا وليد
منة: وليد ازاى
أخلاق: لما سمع صوته وهو بيعيط جة خده منى وبمجرد ماحطة على كتفه ابنك راح فى سابع نومة
أيات: انتوا قعدين برة كدا تتكلموا وسايبنى كدا
منة: مالك ياست ايات فى ايه، من ساعة ماالواد جاركوا كان هنا وانت مش على بعضك ومخنوقة ومضايقة
أخلاق: على فكرة انا كمان بقول كدا، شكلك بتحبيه ومش راضيه تقولى
أيات: انا، لا طبعا، مين دا، دا معفن، ومستحيل ابصلة
منة: ياشيخة انت مشوفتيش نفسك كنت عاملة ازاى
أيات: كنت عاملة ازاى يعنى يامنة، وبعدين *بتتكلم وهى متلغبطة وبتهته فى الكلام"
اخلاق: طب انت عاوزة ايه
أيات: انا مش عاوزة حاجة، انا داخلة المحل، خليكوا كدا، ارغوا، وانا داخلة اشوف الزباين
*ايات اضيقت ودخلت المطعم وهى بدبدب على الارض وبتنفخ*
منة: شكلها بتحبه
أخلاق: اه باين عليها، بس هى مش هتقول، هنبقى نشوف الموضوع دا
منة: طب يلا ندخل نشوفها بدل متولع فى المحل
أخلاق: ادخلى انت وانا هجى وراكى
*كان باين جدا غيرة أيات على يوسف، وبحكم إن أيات شخصيه عنيدة ومبتحبش تتنازل بسهولة، فمستحيل تجى وتقول انها بتحبة، رغم ان الغيرة كانت باينة عليها جدا جدا ، واحنا مش بنغير غير على الى بنحبهم، وفعلا مكدبتش المقولة الى بتقول، ان الأنثى تستطيع أن تكتم الحب أربعين سنة ومتقدرش تكتم الغيرة ساعة واحدة، ودا الى كان واضح جدا على أيات، يمكن أيات بتحب يوسف وهى مش عارفة، بس لو قعدت مع نفسها هتعرف انها بتحبة لأن الغيرة دى اكيد حاجة مش طبيعيه على شخص هى مش بتستلطفة ولا بتحبة زى مبتقول*
قفلت الأجندة ودخلت كملت الشغل الى ورايا
أخلاق: كدا فى حجات ناقصة ياعم حسن للمطبخ لازم نشتريها
عم حسن:ايوه يابتى وانا كنت هقولك وكنت مستنيكى،بس لازم حد يروح معاكى
عمر: ممكن أروح عادى
عم حسن:لا ياعمر لو انت رحت،انا مش هلاقى حد يساعدنى وانت ماشاء الله عليك بتتعلم بسرعة وبتنجز معايا ياولدى
أخلاق:طب ما كدا ياعم حسن مفيش غير منة وايات واكيد مش هعرف أخدهم علشان هم بيقدموا،واكيد وليد مش هيرضى يجى او انا مش هعرف أقوله
*منة وايات دخلو مع بعض*
منة:كدا خلصنا وكل الزباين مشيت نروح بقى
اخلاق:وليد فين
ايات :واقف برة عمال يبص للحيطان وشكلة كدا عاوز يكلمهم
منة: فى حاجة ولا اين ياخوخا
اخلاق: كنت عاوزة اروح السوق بكرة الصبح وعم حسن بيقول ان وليد الى يجى معايا بما انه مبيعملش حاجة هنا فغيابه مش هيأثر
منة:طب متقوليلوا هو واقف برة روحى اندهى عليه
ايات: انت خايفة من ايه روحى،ولا اعملك حاجة اندهلى وأنا أغزة ولا يهمك خالص
منة:هو انت مبتفكريش غير فى القتل اهدى كدا
أخلاق:انا هروح اقوله وهو وزوقة بقى ولو كدا،عادى هروح لوحدى اه الطالبات هتبقى كتير،بس عادى
*أخلاق خرجت من المطبخ ووليد واقف مديها ضهرة وواقف باصص للحيطة وعمال يشور على الحيطة،وهى واقفة ورا مش عارفة تنادى عليه ومترردة، وهو حس ان فى حد وراه فبص، اخلاق اتوترت وقالتله*
_أسفة انى قطعتك،بس انا كنت عاوزاك اقول حاجة
وليد:قولى فى حاجة
أخلاق: اناخايفة بصراحة
وليد:على فكرة انا مبعضش،*وليد ضحك*
أخلاق:ايه دا ماانت بتعرف تضحك زينا أهو
وليد:هو حد قالك انى زومبى
أخلاق:لا بس انت دايما مكشر ومضايق وبتخانق دبان وشك، وانا بخاف اتكلم معاك علشان بخاف تكسفنى،وانا بصراحة اكتر حاجة أكرها فى حياتى ان حد يكلمنى بطريقة وحشة أو يكسفنى،وانت دايما بتعمل كدا،فبحاول اتجنب الكلام معاك
وليد:يااااه على كدا انت بتكرهينى بقى
اخلاق:لا مقصدش والله،بس اقصد بكره أسلوبك انما انت لا، دا كفايه انك جيت وبتساعدنى علشان أرجع المطعم بتاعى
وليد:على فكرة انت بنت جدعة جدا وعندك أخلاق وفعلا اسم على مسمى،وعلى فكرة ببقى حاسس انك عاوزة تشتمنى او تردى عليا،بس بصعب عليكى،وعلى العموم ياستى انا اسف على طريقتى الوحشة معاكى،وهحاول متكملش كدا معاكى،
أخلاق: اه على فكرة انت بترسم حلو أوى
وليد:* بصلها بإستغراب*: وعرفتى منين
أخلاق:متستغربش كدا انا لما رحتلك مصر ودخلت الأوضه بتاعتك علشان أقنعك تجى معايا اسكندرية، شوفت لوح كتير فاستنتجت انك بترسم
وليد: اه بس بقالى كتير مرسمتش، واضح انك ذكية
أخلاق: اومال
وليد:مقولتليش كنت عاوزانى فى إيه
أخلاق:اه معلش الكلام خدنا،كنت بكرة نازلة السوق وعاوزاك تجى معايا علشان نجيب طلبات وكدا وبما انك مبتعملش حاجه
وليد: مبعملش حاجة،مين فينا دلوقت الى بيرمى كلام دبش، على العموم ياستى تمام بس هوصل متأخر علشان،على مااروح مصر دلوقت واسافر علشان أجى تانى يوم الصبح مش هلحق
اخلاق: وتروح مصر ليه ممكن تستأذن عم حسن وتنام عنده، عم حسن ساكن هنا معانا فى نفس العمارة واخد الأوضتين الى على السطوح هما حلوين جدا والهوا فوق باليل تحفة، على فكرة بما انك رسام وكدا هتحب السطح موت، وهو طيب ومش هيقول لا
وليد: اكيد هيضايق
اخلاق:طب تعالى بس ادخل المطبخ هما كلك جوا لان كنا هنروح دلوقت
*اخلاق ووليد دخلوا المطبخ*
ايات: يابت الذين يا اخلاق اقنعتى وليد الوحيد انه يغسل المواعين كمان
*منه ضربتها بكوعها*
ايات:هو انا قولت حاجة انا بقول مش هنروح ولا ايه
أخلاق:عم حسن لو ميضيقكش يعنى وليد عاوز ينام عندك فوق،لانه كان مسافر مصر وهيروح ويجى كل يوم
عم حسن: ليه كدا يا ولدى، تنورنى طبعا،ومش انت بس انت وعمر لانى عرفت انه بينام فى المطعم
اخلاق بصت لوليد وقالته:مش قولتلك عم حسن مستحيل يرفض
وليد بص لأخلاق وهو مبتسم وفرحان
اخلاق:مش قولتلك انت متعرفش عمى حسن
عمر:الله يكرمك ياعم حسن احسن انا ضهرى وجعنى من نومه البلاط
عم حسن: انتوا زى ولادى، يلا هنطلع مع بعض
*قفلوا المطعم والكل مشى*
ايات ومنة واخلاق
أيات:يلا يامنة مش جايه ولا ايه
*اخلاق غمزتلها علشان تقول لا*
منة: لا لا روحى انت يا ايات انا هحود الصيدليه اجيب حجات، واروح اشترى شيبسى لزين علشان صحى اهو وكدا.
ايات:طب مااجى معاكى،احنا كدا كدا فى طريق الصيدليه
منة*بتكلم وهى بتهته*مهو مهو ال الصيدليه دى مفيهاش الدوا الى انا عاوزاه فهجيبها من الصيدليه التانيه،وكدا كدا زين معايا متقلقيش وعلشان امك متقولش انك اتأخرتى
ايات: ماشى ياختى باااى باى يا زين باى يا خوخا
*ايات مشيت وهى مضايقة علشان يوسف والى عملة فى المطعم، ومنة بصت لاخلاق وهى متنرفزة*
منة:تقدرى تقوليلى عاوزة ايه، اهى مشيت اهى كانت بتمشى معايا تسلينى وتاخد الواد عنى
اخلاق:ودا على اساس ان بيتك فى المريخ، انت هتصيعى عليا،اومال لو مكنش بيتك فى الشارع الى ورايا
منة: ولو بردو مبعرفش امشى لوحدى،عاوزة ايه ياختى
اخلاق: ايات
منة:مالها،ماهى زى القردة ماشية قدامك اهى
اخلاق:مقصدش كدا ياحمارة
منة:متخلصى قولى عاوزة تقولى ايه عاوزة ايه،مصدقنا النهاردا خلصنا بدرى،عاوزين ننام عالشان نصحى بكرة ونجى بدرى علشان الواد اوديه الحضانة
اخلاق:انت مش ملاحظة انها مضايقة علشان يوسف والى عمله فى المطعم والبت الى كانت جايه معاه
منة:ملاحظة واضيقت جدا علشانها بس هى بتقول مبتحبوش
اخلاق:مااناعارفة، بس يمكن هى مش عارفة انها بتحبه
منة:معرفش ونخاف،نروح نقول ليوسف يطلع مبيحبهاش
اخلاق: طب تعالى معايا
منة:هنروح فين يابنتى فهمينى انا مش فاهمة حاجة خالص
اخلاق: هنروح الكافيه الى بيقعد فيه يوسف
منة: هنعمل ايه،فى الكافية
أخلاق: تعالى بس
منة:مش فاهمه حاجة، وايه الى ضمنك انه هناك ،مش يمكن بيسرمح،ماهى مبتبطلش تقول عليه صايع
اخلاق تعالى بس
*اخلاق ومنة راحوا الكافية*
منة:بقالنا نص ساعة قعدين الواد زين زهق ، والاستاذ مجاش
اخلاق: اهو جاى هناك اهو
منة:يعنى هنعمل ايه هنروح نقوله ان ايات بتغير ولو سمحت متجيش المحل او تجى لوحدك علشان صاحبتنا الى بتقول انها مش بطيقك بتضايق
اخلاق:اسكتى بس وقولى اه عى اى حاجة بقولهالك
منة:ماشى هنعمل ايه
أخلاق تعالى معايا،قومى
منة:قومت
أخلاق:ازيك يايوسف
يوسف: الله يسلمك يا اخلاق ازيك يامنة،فى حاجة ولا ايه
أخلاق:بصراحة،احنا مكسوفين منك
يوسف:متخلصى يا اخلاق، انت عاوزة فلوس
اخلاق:فلوس ايه ياد يامعفن انت ماتهدى كدا،مقصدش اقصد
يوسف: ياست اتكلمى،فى حاجة
اخلاق: ايات
يوسف: مالها حصلها حاجة *بيتكلم وهو خايف على ايات*
اخلاق: لا بعد الشر،اقصد انها هتتخطب وكنا عاوزين نخط فروع نور عندكوا وكنا مكسوفين نقول لمامتك يعنى بما ان جدك ميت بقالة عشر سنين فاكيد هى زعلانه وكدا
يوسف: نعم يااااختى تتخطب،وانا بوقلك حصلها حاجةتقوليلى بعد الشر،ياريتها كانت ماتت
اخلاق: هو فى حاجة يايوسف،متقعد انت وقفت ليه الناس بتتفرج علينا
يوسف: ماانت بتقولى كلام يزعل تتخطب ايه،هى لسة قعدت معاه
اخلاق:قعدت ايه
يوسف:النهاردا قالتلى ان جايلها عريس وهتقعد معاه بس ازاى وافقت
اخلاق:*بتوتر* اه اه لا هو طلع مناسب وهيقرئوا الفاتحة على طول
يوسف: دا على جثتى المرة دى
منة: وانت مالك ومالها انت مش خطبت،ولا هو هبل وخلاص
يوسف: خطوبه ايه انا مخطبتش،
اخلاق:نعم ياخويا والبت الى كانت معاك فى المطعم الصبح
يوسف: دى مى بت خالتى جبتها علشان أضايقها بيها، بس هى جبلة مبتحسش،وعلى فكرة مى عارفة انى بحب ايات وطلبت منها تساعدنى
منة: وانت تضايقها ليه
يوسف: طب هى بجد وافقت ولا لسه
اخلاق: هنحكبلك كل حاجة بس انت قولنا انت مالك ومال ايات
يوسف: انا هحكلكوا كل حاجه بصراحة انا بحب ايات من زمان واتقدمتلها بس هى الى رفضت رغم انهم كلك فى البيت موفقين، وهى الى شايفانى صايع وبتاع بنات، مع ان تُبت والله وهى مش راضيه تصدق، وكل يوم تعندنى بالعرسان الى بتقعد معاهم دى ومعرفش مبتحبنيش ليه مع انى مبحبش حد أدها
أخلاق: بجد يايوسف
يوسف: هو انا هكدب ليه، دا انا ببقى عاوز اقتلها علشان متقعدش مع عرسان تانى
اخلاق: يعنى انت عاوز ايه
يوسف: عاوزها تحبنى زى مبحبها، ونفسى توافق بيا
منة: بس هى مستحيل نعترف انها بتحبك بسهولة احنا عارفين
اخلاق: بفكر فى حاجة كدا
يوسف: يعنى هى بتحبنى
اخلاق: مادا الى هنعرفة دلوقت
يوسف: ازاى
*اخلاق بتتصل على أيات *
أخلاق: ايوة يا أيات
ايات: الو يا اخلاق فى حاجة ولا ايه
أخلاق: انا ومنة كنا بنجيب حاجة من الصيدليه وشوفنا الواد يوسف مع مزة فى الكافيه الى على اول شارعكوا الى بيقعد فيه وشكلهم بيتفقوا على خطوبة،احنا رحنا قعدنا فى تربيزة جارهم علشان نسمع بيقولوا ايه
ايات: نعم ياااختى معاه ايه
اخلاق: فى حاجة يا أيات، مالك شيفاكى كدا اضيقتى
أيات: اضيقت لا خالص، وانا مالى، فكك منة، المهم انتوا قعدين شويه انت ومنة
اخلاق: لا احنا هنمشى بقى
ايات: لا خليكوا قعدين انا جايلكوا، هشوف رأيكوا فى حاجة
اخلاق: ما احنا هنتقابل الصبح
ايات: لا انا دلوقت جايه خليكوا
*اخلاق قفلت مع ايات*
يوسف: انت قلتلها ليه كدا
اخلاق: اما نشوفها هتعمل ايه
* اخلاق شافت بنت كانت قعدة مع صحابها وحكتلهم الموقف والبت قررت تساعدهم*
يوسف: مين دى يا اخلاق
اخلاق: مفيش وقت دلوقت، ايات زمانها بتلبس وجايه، انت اعمل انك بتحبها وبتتفقوا على الخطوبة وسيب الباقى علينا، يلا احنا هنقعد على التربيزة الى وراك
*ايات دخلت من بابا الكافيه متعصبة وعماله بدور عليهم *
منة: ايوه يا ايات احنا هنا
اخلاق: كنت عاوزانا فى ايه
*ايات عماله تبص لتربيزة يوسف وهى قاعد يكلم البنت الى معاه والبنت عماله تضحك وايات هطق*
منة: مالك يابنتى عينك هتطلع على التربيزة بتاعة يوسف، ومبترديش ليه احنا مش بنكلمك
ايات: موضوع ايه
منة: مش انت قولتى لأخلاق منمشيش علشان انت عاوزانا فى حاجة
*ايات سمعت النبت بتقول ليوسف يعنى انت هتجى بكرة انت وبابك تتقدموا لماما، ويوسف بيقولها، اناعاوز اجى دلوقت بس الوقت متأخر هجى بكرة علشان مقدرش أستغنى عنك ياحببتى*
أيات: انا ماشية
منة: انت لسه جاية، وبعدين مقولتلناش ايه الموضوع
أيات: موضوع ايه اه اه افتكرت بكرة هقولكوا سلام * ايات ماشية مضايقة وعينيها مدمعة ، وطلعت من الكافيه راحت وقفت عند البحر*
يوسف: هى مشيت ليه، يبقى كدا مبتحبنيش ومفرقش معاها
أخلاق: هى دلوقت راحت عند البحر انا متأكدة، روح قولها كل الى انت عاوز تقوله، هى دلوقت عرفت انها بتحبك،
يوسف: يعنى مش هتكسفنى وتقول بتاع بنات وانت زى اخويا زى مبتغمل
منة: مش أخلاق قالتلك روح يبقى هى واثقة
*يوسف مشى علشان يشوف أيات، ومنة باصة لأخلاق وهى مبتسمة وبتقولها*
_يابت الذين يا أخلاق لعبتيها صح من غير متجى على كرامة حد والموضوع بان ولا أكننا عملنا حاجة، انا كل يوم بنبهر بيكى أكتر من اليوم الى قبلة، وفعلا الحمد لله ان احنا التلاته صحاب ربنا يخلينا لبعض، وفعلا عمر ماحد فينا وقع فى مشكلة الا وكان عندك الحل،وكأن ربنا بعتك بس لينا علشان تكون سبب فى حل مشاكلنا
أخلاق: احنا اخوات، وهنفضل طول العمر صحاب واخوات، وبعدين قومى بقى علشان زين شكله نام، وعاوزة اصحى بدرى علشان اروح السوق مع وليد
منة: ايه حكاية وليد دا، باين كدا شكلك هتحبى وليد الوحيد زى ماايات بتقول
اخلاق: احب لا طبعا، الموضوع بس ان عاوزة اعرف ماله وبس وليه دايما مضايق وكدا
منة: ماشى ياعم المصلح الإجتماعى انت ويلا بقى علشان منتأخرش
*يوسف راح لأيات ولاقها قعدة على البحر بتكلم نفسها وبتعيط*
_غور اتجوزها يايوسف الكلب ويكش يخبطك اتوبيس انت وهى، لا هى بس انت لا، ولا اقول انتوا الاتنين، ماشى والله لتجوز العريس واسيبلك اسكندرية كلها
*يوسف جاى من وراها وسمعها وبيضحك*
_جربى كدا يا أيات تسيبى اسكندرية وشوف هعمل فيكى ايه
*ايات بصت وراها وشافته مسحت دموعها*
ايات: يعنى هتعمل ايه
يوسف: هخبطك بالعربية واكسر عضمك
ايات: تكسر عضم مين يلا انت اهبل ولا ايه
يوسف: ماانا اشوفك مكسرة، ولا انى مشوفكيش خالص
ايات: تقوم تكسر عضمى، ايه ياعم انت معندكش عيال ولا ايه، وبعدين يا اخويا مش خايف خطبتك تشوفك هنا
يوسف: لا عادى ماانا قايلها
ايات: قايلها ايه، قايلها انك كنت قعد مع واحدة غيرها الصبح
يوسف: هى عارفة كل حاجة
ايات: طب اوعى كدا علشان ماشية *زقته كدا وهى متعصبة*
يوسف: أنا بحبك يا أيات تجوزينى وأغسلك المواعين
*ايات كانت ماشيه ومدياله ضهرها، وقفت ابتسمت واتنهدت، وكملت مشى*
يوسف: يعنى مردتيش عليا
أيات:*بصتله وضحكت وراحت عنده * وقالتله: لا انت بتاع بنات وزى اخويا
يوسف: يعنى اروح يوم الخميس اخطب البت الى كنت قعد معاها
ايات: اقسم بالله اغزك
يوسف: يعنى موافقة
ايات: - ولما انت بتحبني بتكلم 100 واحدة تانية ليه؟؟
يوسف: بحكيلهم اد ايه بحبك
ايات : انت هتستعبط ياخويا
يوسف: انت الى مش راضيه تغيرى فكرتك عنى، الكلام دا كان زمان، انا من ساعة ماكبرت وعرفت الحب محبتش غيرك يا ايات، كنت كل يوم بقف فى البلكونه اشوفك وانت داخلة وانت طالعة، ودايما براقبك، وانت مبتحسيش ورحت اتقدمتلك ورفضتى
ايات: صدقنى مكنتش أعرف انى بحبك كدا
يوسف: بتقولى ايه
ايات: انا مقولتش حاجة
يوسف: لا قولتى حاجة قولها تانى
ايات: ايدك ياض لتوحشك
يوسف: بحب واحد صاحبى
ايات: يلا علشان منتأخرش، روحنى ومتنساش هنستناك يوم الخميس، اهو هكسب فى ثواب، واتجوزك، اه صحيح هكسب فى الناس ثواب وهظلم نفسى
يوسف: ودا على اساس انك ملاك، دا انت لسانك متبرى منك
ايات: انت تطول يلا ولا ايه، ويلا علشان الناس متتفرجش علينا
* وليد واقف تحت مستنى أخلاق علشان يروحوا السوق وهى اتأخرت وهو عمال يبص فى الساعة*
أخلاق: انا اسفة والله راحت عليا نومة لان امبارح كان فى حاجة حصلت واتأخرنا وكدا
وليد: مبحبش التأخير ودايما بحب الإلتزام فى المواعيد
*وليد ماشى مضايق واخلاق وراه، وليد بص جنبه ملقاش أخلاق ولاقها واقفة ورا، فرجعلها*
وليد: انت واقفة كدا ليه متخلصى
أخلاق: بصراحة انا مش قادرة اجرى وراك انا نفسى قصير وانت قطعتهولى براحة ياعم شويه
*وليد ابتسم وبص لسما ومسك شعرة واتكة بسنانه على شفايفة علشان مينينش ضحكتة*
وليد: خلاص همشى براحة يلا
*وليد واخلاق راحو اشتروا الطلبات واخلاق شايلة حجات كتير اوى*
وليد: هاتى اما اساعدك.
اخلاق: لا عادى خفاف
*وليد شد منها الأكياس جامد ومسكها*
وليد: لما اقولك حاجه تسمعى الكلام وبلاش عند علشان مبحبوش
اخلاق: اومال انت ايه
وليد: بتقولى حاجة
اخلاق: لا لا بقول الجو حار وانا عطشانة
وليد: تعالى ندخل نشرب عصير ونستريح وبعدين نروح المطعم
*وليد وأخلاق داخلوا المحل طلبوا عصير وقعدين على التربيزة قصاد بعض*
أخلاق: انا عاوزة أقولك حاجة بس خايفة
وليد: هو انت كل متتكلمى معايا تقولى خايفة قولتلك ميت مرة انا مبعضش
أخلاق: انا بحس انك طيب وجدع وحنين وفيك حجات حلوة كتير ، لية دايما عاوز تظهر عكس دا، وعاوز الناس تكرهك، ياريت تجاوبنى من غير متضايق او تزعل ولو مش عاوز عادى، اعتبرنى مقولتش حاجة
وليد:*بصلها وعينه مدمعة*: يعنى هيفرق معاكى
يتبع الفصل التالي اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية تركت أثر" اضغط على اسم الرواية