رواية حطمت كبريائه الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم ندى الشيمي
رواية حطمت كبريائه الفصل الثاني والعشرون 22
سناء قصت لها ما حدث
ابتسام بصدمه وحزن : كل ده حصل معاه وهو فى السن ده
سناء : شوفتى بقا انه غصب عنه ان يعامل الناس كلها بعدم ثقة وبجبروت
ابتسام : طيب وانت عيزانى اعمل ايه مع واحد أهانى
سناء : أقفى جمبه انت الوحيدة اللى من يوم وليلة غيرتيه للاحسن وبرضو انت السبب انه رجع زى الاول واكتر علشان كسرتيه هو ما صدق يفتح صفحة جديدة فى حياته بس بكلامك ده انت حطمتيه
ابتسام بتفكير : ماشي انا هعمل كل اللى اقدر عليه علشان اغيره واخليه يحبنى زى الاول
سناء : ربنا معاكى وتقدرى تغيريه للاحسن يا بنتى
ابتسام : امين
طلعت ابتسام على السلالم بسرعة وهو كان نازل يتعشا وتصادموا فى بعض ومراد اخذها فى حضنه لكى لا تقع من على الدرج وتبادلو انظارهم بهيام والملف وقع منها
مراد : احم احم مش تحاسبى وانت طالعة
ابتسام بخجل : اسفة بس كنت هديك الملف ده
ولاحظت ان الملف وقع منها نزلت تجيبة من الارض وهو نزل فى آن واحد وخبطوا فى بعض
ابتسام : أه
مراد : متخ*لفة
ابتسام فى سرها : هغيره ازاى المع*جرف المتكبر ده عايز معجزة إلاهيا .
ابتسام : انا مروحة سلام
مراد بتردد : طيب ثوانى اوصلك
ابتسام بفرحة حاولت ان لا تظهرها امامه : لا مفيش داعى هاخد تاكسي
مراد : انا بقول الكلمه مرة واحده وتتسمع فاهمة
ابتسام بداخلها : متكبر والله
اخذها مراد لسيارته وأوصلها منزلها
ابتسام : شكرا
مراد لم ينطق بحرف وذهب
ابتسام : الله يخرب بيت معرفتك ياخى
دلفت الى منزلها
ابتسام : السلام عليكم
عبدالله : وعليكم السلام يا قمر اتاخرتى ليه
ابتسام : فى ملف الاستاذ مراد نسيه فا ودتهولو
عبدالله : طيب
ابتسام : انا هدخل اغير هدومى واصلى واعملك عشاء
عبدالله : ماشي يا بنتى
دخلت ابتسام غرفتها وتركت والدها فى حيرة
عبدالله يقول لنفسة : اقولها ولا اسمع كلام استاذ حازم ؟
خلاص اخليها تفرح بالمفاجأ دى .
فى يوم جديد (ملئ بالاحداث)
فى الصباح
( فى امريكا )
ملك : شوفى مين على الباب يا فجر
فجر : حااضر
تفاجأت بكمية الورد الاحمر الجميل
ملك : مين يا فجر
فجر لم ترد على ملك من الفرحة
ملك : مش بتردى ل...
ايه ده كلو كل ده ورد
فجر : جميل اوى
الراجل : اتفضلى دا كارت من مازن بيه ودا كارت من استاذ فارس
ملك : تمام شكرا
ملك وفجر بفرحة غامرة
فجر : دا طلع رومانسي اوى
ملك : ايوة يا ستى تلاقيه فكرته هو مش السلعوه بتاعى ملهوش فى الرومانيسة بشلن 😏
فجر : ههههه ما اهو بعتلك كارت معاه
ملك : طيب ياختى ماشى🙄
آتى المساء
( فى مصر )
عبدالله فتح الباب لحازم
عبدالله : اتفضل نورت يا ابنى
حازم : بنورك يا عمى
دخلو وجلس حازم وذهب عبدالله ليخبر ابتسام بأن تقدم لهو عصير وذهب يجلس مع حازم
بعد قليل دخلت ابتسام بصينية العصير
حازم : تعبناكى يا أنسة ابتسام
ابتسام : لا مفيش تعب ولا حاجة.
عبدالله : تعالى اقعدى يا ابتسام فى موضوع الاستاذ حازم عايز يكلمك فيه
ابتسام : حاضر يا بابا
حازم : ابتسام انا من اول ما شوفتك وانا مش بفكر فى حد غيرك من الاخر جاى اطلب ايدك من والدك
ابتسام تثمرت مكانها
عبدالله : قولتى ايه يا ابتسام
ابتسام دخلت اوضتها وعيطت
حازم : في ايه يا حج عبدالله هى مش موافقة ولا ايه
عبدالله : هروح اشوفها دقيقة
دخل عبدالله الى ابتسام لقاها بتبكى
عبدالله : مالك يا بنتى ما انت عارفة انى مستحيل اغصبك على حاجة بس حازم راجل محترم ومايترفضش
ابتسام بعياط : وانا قولت مش عايزة اتجوز مش موافقة
عبدالله : انا هقوله انك هتفكرى يا ابتسام احنا مش هنلاقوا احسن منه
خرج عبدالله وتركها تبكى بقهر
عبدالله : هى محتاجة وقت تفكر يا استاذ حازم
حازم : طيب براحتها خالص خليها تاخد وقتها
خرج حازم من العمارة ولقى عربية سوداء واقفة قدام العمارة وخطف*توا بق*وة
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية حطمت كبريائه" اضغط على اسم الرواية